Kom op zeg…..

Met enige regelmaat ontvangen wij boze mailtjes van kinderen of ouders die Herken Ouderverstoting verwijten dat hun vader/moeder of ex, door ons, een goed weerwoord heeft en daardoor de hulpverlening of de rechters zodanig om de tuin kan leiden, dat deze ex weer omgang heeft en dus de mishandeling kan voorzetten.

Immers; die ex of ouder is een narcist of heeft een anti sociale persoonlijkheid, of een bordeliner, loser etc.

Het antwoord hier op is kort en bondig:

Kom naar de website of Facebook en lees je heel goed in wat wij onder ouderverstoting verstaan. Het ouderschap stond niet ter discussie voor de scheiding en vaak lang daarna ook niet.

Een mishandelende ouder die dus geweerd wordt uit het leven van een kind kan zich niet beroepen op ouderverstoting.

Als dus ‘foute’ ouders bij ons uitkomen en zo doende lerende zijn en blijkbaar weten wat ze moeten zeggen om de hulpverlening en rechters te misleiden, dan is dat natuurlijk niet de schuld van Herken Ouderverstoting.

Omdenken: blijkbaar is er genoeg munitie, is er al genoeg gebeurd zodat deze ouder dus onze kennis kan verwoorden en zijn de rechters en/of hulpverlening daar gevoelig voor.

Mijn advies is dus dan zeker om je als ‘goede’ ouder heel goed in te lezen en de beweringen van die andere ouder te ontkrachten. Je weet dan immers waarmee die ouder op de proppen zal komen. Dus kan jij als ‘goede’ ouder heel goed aangeven wat er werkelijk speelt, toch?! Waarom jij doet wat jij doet, toch?!

Als een ‘goede’ ouder al boos moet zijn, dan is dat toch altijd nog op al die verstotende andere ouders, die er voor gezorgd hebben dat Herken Ouderverstoting bestaat en zo actief bezig is.

Die verstoters hebben decennia hun destructieve werk mogen doen en toen was er niemand die hun een halt toe riep. Ook niet door ouders die werkelijk te maken hebben met mishandeling of misbruik…..Iets met misplaatste loyaliteit?

Vergelijk het met al die ouders die de weg naar de politie hebben gevonden en zo veel ouders vernietigd hebben met valse beschuldigingen!

Ik weet van dames in Blijf van mijn huizen die daar enkel en alleen zitten om zo ‘makkelijk’ eens en voor altijd van de vader af te kunnen komen.

Deze mensen verpesten het dus voor de ‘goede’ ouders. Die mensen zorgen er voor dat, als jij bij de politie komt met echte mishandeling, dat jij dus niet serieus wordt genomen.

Vanuit het oogpunt van Herken Ouderverstoting zullen wij dus altijd geneigd zijn in eerste instantie de waarheid bij de ouder te leggen die zegt verstoten te zijn, of zegt dat hij/zij verstoten gaat worden.

Geneigd! Daar ik persoonlijk altijd eerst het hele verhaal wil inzien, de stukken wil lezen en liefst ook nog contact zou willen hebben met alle partijen.

Maar een hele enkeling komt er mee weg door de beweren dat die slachtoffer is, terwijl dat niet zo is.

Meestal, ik durf te stellen wel 80% zeker, is de ouder die bij ons uitkomt, werkelijk een (te) verstoten ouder. En als wij dus die ouder mondiger maken, waardoor deze persoon de rechters en hulpverlening op het andere been zet, dan ben ik daar heel erg trots op.

En dan nog iets; iets waar (te) verstoten ouders zich veel aan moeten onderwerpen; begeleide omgang. Als jij zeker weet dat dus die uitwonende ouder een gevaar is voor jouw kind; dan wijs jij de rechter daar toch op?! 

En ach, die MASIC, een 0-meting, daar heb jij dan zeker geen problemen mee.

Dus, boos zijn op Herken Ouderverstoting en ons verwijten dat wij te succesvol zijn, dat ervaar ik eerder als een compliment , daar er de afgelopen jaren zoveel strepen door levens zijn gehaald, gewoon omdat het kan, dat we nu dus allemaal met de voorspelde maatschappelijke ramp zitten en ik amper weet hoe we deze nog te boven kunnen komen.

Nu dus nog een woordje aan al die ouders die onze kennis denken te kunnen misbruiken. Die bij ons uitkomen met de nodige drama. Weet dat ik regelmatig ook contact heb met ‘de andere kant’.

Niet voor niets krijg jij indringende vragen gesteld in het openbaar.

Niet voor niets gaan we niet mee in jouw drama/beweringen, want bij de meesten heb ik meteen een ‘vreemd onderbuik gevoel’ .

En ik niet alleen….Enkele leden van de Facebookpagina stellen jou dus vragen. Meestal is dat genoeg om die persoon na te laten denken en de houding te veranderen.

Hoe dan ook; ouderverstoting, de 4e vorm van kindermishandeling/pathogeen ouderschap/geestelijke kindermishandeling moet stoppen; een kwestie van willen en doen.

Dus voor elke ouder die gaat scheiden, lees je in en besef dat het jouw grondwettelijke zorgplicht is om goed voor jouw kind op te komen. Hoe je dat dus doet, ja, dat kan je bij ons lezen.

Maar dat werkt dus voor alle ouders!

Kom op zeg…..

Compliment aan de politie Tilburg Binnenstad (Zo kan het dus ook!)

Net zo goed als ik erg boos kan worden als het mis gaat bij de politie, vind ik ook dat ik complimenten uit moet delen als het goed gaat.

Mijn man heeft 2 weken geleden gepoogd aangifte te doen wegens onttrekken ouderlijk gezag (art 279 WvSr) en benadeling gezondheid (art 300. Lid 4 WvSr), maar is even zo vrolijk weer weggestuurd door de hulpofficier van justitie, de heer P. de R, met de mededeling dat dit een civiele kwestie betrof.

Ook de aangifte laster en smaad werd uitgekleed door deze hulpofficier, de bijlagen (het bewijs) hoefde mijn man niet in te leveren.

Nu heb ik 4 jaar geleden 4 woorden ingevoerd op mijn toetsenbord: kind-verklaart-tegen-ouder en dook ik in de vreselijke wereld die ouderverstoting heet. Ik besefte al snel dat hetgeen mijn man overkwam 16.000 kinderen per jaar en dus bijhorende ouders (lees veelal vaders) overkomt. Mijn man was dus niet de enige!

Telkens liepen we achter de feiten aan. Hadden we dit maar geweten, dan….

Vandaar dat ik een openbare fabookpagina heb opgericht, 1 sept 2015, Herken Ouderverstoting. Al snel volgde een zeer informatieve website (www.herkenouderverstoting.com) , linkdin, Twitter en Instagram.

In een paar jaar tijd zijn wij uitgegroeid tot het grootste ouderplatform van Europa!

Ik schrijf over ‘wij’, daar ik natuurlijk lang niet meer alleen sta en door heel veel ouders op de voor of achtergrond wordt gesteund.

Het wordt tijd dat alle partijen zich gaan realiseren dat Herken Ouderverstoting niet had bestaan als mijn man zijn zoon had mogen kennen en zijn zoon had mogen genieten van een geweldige vader.

Wij steunen ouders die verstoten zijn of dreigen hun kind te verliezen als gevolg van ouderverstoting.

We hebben al heel veel bereikt in een korte periode. Met de notie van ‘rust’, de koninklijke weg , is definitief afgerekend. Voor het kind is het voor de sociale, emotionele en identiteitsontwikkeling heel belangrijk beide ouders te kennen, en vrije toegang tot beide ouders te hebben.

Immers, bij het fenomeen ouderverstoting staat het ouderschap niet ter discussie voordat de ouders uit elkaar gaan. Het is 1 ouder die niet kan onthechten en het kind als pion gebruikt om de andere ouder te raken. Juist de verstotende partij weet de weg naar de politie goed te vinden. Voor dossier opbouw zal deze persoon regelmatig meldingen doen waarvan de goede/geestelijk gezonde/brave ouder geen weet van heeft. Maar de toon is wel gezet, daar de verstoter deze meldingen en valse beschuldigingen overal zal gebruiken om de goede ouder in een kwaad daglicht te stellen.

Dit is ook mijn man overkomen. Waarbij wij erg veel moeite hebben bij de niet-kritische houding van de politie en een triage overleg waarvan wij geen weet hebben gehad, maar wel de vijandige houdingen de instanties en scholen verklarend, laat staan de afwijzing van zoon.

Wat Herken Ouderverstoting ook bereikt heeft is de notie dat ouderverstoting kindermishandeling is (de 4e vorm naast seksueel misbruik, fysieke mishandeling en verwaarlozing) en ex-partnergeweld.

Door ons activisme en de tijd mee hebbend door sociale media, hebben wij een groot bereik en kunnen wij de markt van 2 miljard de maat nemen. Immers hoog conflictscheidingen zijn het grote verdien model. Heel wat baantjes zijn hiervan afhankelijk en dat is ronduit pervers.

Wij vertellen ouders wat ze zelf nog kunnen doen, binnen het systeem. 

Kamerleden stellen vragen aan de minister. Zo ook om ouderverstoting strafbaar te maken, maar dat is dus niet nodig aldus onze minister Sander Dekker, in de brief richting de Tweede kamer 18 januari 2019. We hebben immers artikel 279 wat 30 oktober 2018 weer in de Staatscourant is aangehaald in een rectificatie. Het woordje ultimum is weggehaald! Dus beste politie en Openbaar Ministerie let op; wij mogen en zullen aangifte komen doen! 

Ook verwachten wij een actievere rol van de wijkagent.. Een stopgesprek bij omgangsfrustratie zal zeker 80% van alle ellende schelen en anders is er niets mis met een uitnodiging op het politiebureau inzake verdachte te zijn van een delict. 

https://www.herkenouderverstoting.com/info-ouders/instanties/politie/rol-van-de-politie-zoals-die-zou-moeten-zijn-inzake-omgangsfrustratie

Wij, verstoten ouders, worden voor minder of niets belaagd door jullie en dat moet stoppen. 

Bang dat de verstoten de gevangenis in moet, zijn we niet. Zeker niet gezien de stafmaat in Nederland. Een TOM gesprek is al heel wat en anders een sepot onder voorwaarden.

De afgelopen maanden ben ik zwaar belaagd door de politie, die het verlengstuk was van het openbaar Ministerie Zeeland-West-Brabant. Dat is niet prettig, maar ik heb zoveel geleerd de afgelopen jaren, dus ook wat ons recht is.

Vandaar dat ik 23 januari alsnog, in naam van mijn man, aangifte heb gedaan inzake artikel 279 en art 300.lid 4 WvSr en mijn complimenten. Ik ben dit keer netjes ontvangen. Er is serieus naar mij geluisterd. De aangifte is netjes genoteerd..Het hele pakket met ‘bewijzen’ , de bijlagen dus, is in ontvangst genomen.

De eerste horde is dus genomen. Jammer dat ik geen vliegje ben op het behang, want wat zou ik graag de reactie van de screeningsafdeling willen zien. Natuurlijk mogen ze mij een briefje sturen dat ze er niets mee doen, dan gaat het hele pakket namelijk naar de officier van justitie en als die er niets mee wilt doen, dan hebben we nog een artikel 12 procedure . Nou, dan hebben wij ons punt wel gemaakt.

Ook heb ik als nog de bijlagen met betrekking tot de laster en smaad aangifte kunnen inleveren. Daar verwacht ik eerlijk gezegd nog het meest van. Wat dat betreft zal ik zeker ouders aanraden eerst inzage in hun politiedossier te vragen en als ze daar dus ‘valse’ meldingen aantreffen, daar werk van te maken. Let wel; de ex van mijn man is met heel wat minder aan komen zetten en heeft meerdere malen de rode loper gekregen, wij verwachten dus minimaal hetzelfde.

En andere (te) verstoten ouders dus ook, daar ouderverstoting moet stoppen; Een kwestie van willen en doen!

Wij zien daarin een zeer grote rol bij de politie. Met name dus die van de wijkagent en weet dat er juist collega’s zijn die landelijk zo veel voor ons betekenen en het korps een presentatie/training kunnen geven met betrekking tot de signalen en hoe deze te pareren. Het werk zal er dan een stuk leuker op worden.

Na de aangifte heb ik zeker nog een uur met beide politieagenten gesproken over ouderverstoting en beide kennen de signalen en vertelden mij dat ouderverstoting een zeer groot probleem is, ook voor de politie. Het is dus zaak dat de politie het verschil leert tussen een vechtscheiding: waar 2 vechten, 2 schuld en de hoog conflictscheiding, waar 1 ouder het gevecht gaande houdt om de andere ouder en diens familie uit te bannen. Met alle maatschappelijke gevolgen van dien.

Er lopen nu 1 miljoen volwassenen in Nederland rond met een jeugdtrauma, als gevolg van een loyaliteitsconflict en helaas zoeken velen van hen hun heil in sociale beroepen, waaronder dus ook de politie.

Wat dat betreft moet er ook eens goed gekeken worden naar de weerstand vanuit de politie en het Openbaar Ministerie om iets aan ouderverstoting te doen. Vanuit een latente pijn wordt dat door collega’s tegengehouden. Ik weet van heel wat agenten die er zo op onderdoor zijn gegaan en zelfs zelfmoord hebben gepleegd. Omdat ze monddood zijn; immers te veel er van vinden zorgt voor het verlies van de verklaring van geen bezwaar.

Hoe dan ook; mijn complimenten aan XXXXXXX en XXXXXXXX met de opmerking” beste politie, zo kan het dus ook!” 

(zo juist mailtje van de politie; namen plus dienstnummers mogen enkel bij toestemming)

Dit compliment wordt verwerkt in mijn blog op WordPress en zal gedeeld worden op sociale media.

Bovenstaand heb ik geschreven op https://www.politie.nl/contact/complimentformulier.html?sid=96536944-0779-4084-95f4-6bc78ab99d66

Compliment aan de politie Tilburg Binnenstad (Zo kan het dus ook!)

Waar blijft de maatschappelijke verontwaardiging ?

Met regelmaat komen er verwijten richting Den Haag, onze regering. Kamerleden, de pers, en het volk roepen dan om het aftreden van de minister, de staatssecretaris. Er volgen moties en wat al niet meer. Vaak een storm in een glas water. Even profileren en dan weer over tot de orde van de dag, of op naar het volgende opstootje/ debat.

Ik draai pas een paar jaartjes mee in Den Haag. Ik vertegenwoordig de grootste ouderbelangengroep die zich specifiek richt op ouderverstoting, Herken Ouderverstoting genaamd.

Typ 4 woorden zoals ik een 5 jaar geleden heb gedaan toen mijn huidige man en ik van de ene in de andere ontsteltenis belandden: kind-verklaart-tegen-ouder.

Twee muisklikken verder duik je in de vreselijke wereld die parental alienation, of te wel ouderverstoting, heet.

Mijn man en ik liepen telkens achter de feiten aan. Hadden we dit maar geweten, dan….Uiteindelijk kreeg de meest integere, rechtschapen, principiële persoon die ik ooit heb mogen leren kennen een contact verbod. Zoon was toen 15 jaar en zat te bibberen van angst voor zijn vader, een reële angst aldus de moeder, die vanaf het moment dat mijn man had aangegeven niet langer met haar onder één dak te willen wonen, alles op alles heeft gezet om mijn man, de vader van haar zoon, in een kwaad daglicht te stellen.

Mijn man was dus niet de enige die dit overkomt. Sterker nog, er is dus een woord voor. Ik wilde er meer over weten en heb mij heel erg verdiept in de geschiedenis, de meningen en vooral in de oplossingen die er zeker zijn en waarom die oplossingen maar niet worden omarmd en toegepast.

https://www.herkenouderverstoting.com/info-ouders/wat-is-het/bereikt-tot-nu-toe

Op 1 september 2015 heb ik de openbare facebookpagina Herken ouderverstoting geopend, waarop  een pagina op Link’din, Twitter, Instagram en een prachtige website ontstond.

Om ouders te informeren en bewust te maken. Te wijzen op hun mogelijkheden, wat ze zelf kunnen doen. Wat ze beter niet kunnen doen. Ik heb heel veel mensen ontmoet en velen zijn door de mand gevallen. Herken Ouderverstoting is groot geworden, juist door de steun en hulp van heel veel andere ouders, die net zo goed als mijn man, hun kind hebben verloren of dreigen te verliezen. 

Wij confronteren de spelers in de markt van 2 miljard, want daar gaat het om; geld en banen.

Is dat de reden dat iedereen wegduikt als wij het willen hebben over de topambtenaren bij het Ministerie van VenJ of JenV (hoezo, dat wisselen van de letters)? Als wij het willen hebben over de directies bij jeugdinstanties? Want laten we wel wezen, die politiek, die komt en gaat. Sterker nog; die wordt bepaald niet serieus genomen door de ambtenaren en instanties.

Zeker 20 jaar is het ministerie zich bewust van het fenomeen ouderverstoting.

Professor Hoefnagels heeft iedereen proberen te waarschuwen voor een maatschappelijke ramp, daar ouderverstoting erfelijk is. 

https://www.herkenouderverstoting.com/info-professionals/68-prof-peter-hoefnagels

Logisch, want een kind groeit op bij een zieke ouder, moet niet alleen 50% DNA ontkennen, of in minachting en angst tegen opzichte van de afwezige ouder opgroeien, nee, dat kind leert ook niet wat gezond gedrag is en wordt juist beloond als het liegt, valse verklaringen aflegt. Het kind krijgt een verkeerd normbesef mee. De kans dat dit kind in het volwassen leven verkeerde keuzes maakt is zeker 80% en zo gaat de geschiedenis zich herhalen.

En besef dat juist dit soort mensen hun heil zoeken in studies en vervolgens beroepen om een zogenaamd verschil te willen maken, maar volledig de plank misslaan daar ze niet gewerkt hebben aan hun latente pijn.

Professor Hoefnagels maande de overheid om bij te scholen en maatregelen te nemen. In reactie daarop kocht het Ministerie via de Raad van Kinderbescherming het rapportje ‘Het verdeelde kind’ in, bij de universiteit Utrecht. In dat rapport werd niet alleen ouderverstoting ontkend, nee, het werd gelegaliseerd. Puur korte termijn denken om zo de nodige bijscholingsonkosten te voorkomen. 

In het rapport werd namelijk gesteld dat ‘rust’ het beste is. De koninklijke weg. Dus kregen veruit vooral de vaders te horen dat, als ze echt van hun kind hielden, ze het kind met rust lieten en braaf moesten wachten tot het kind oud genoeg zou zijn om uit zich zelf naar hen toe te komen.

Ouders (lees veelal vaders) die zich daar tegen verzetten werden gecriminaliseerd, werden vals beschuldigd, werden weggeschreven en kregen dus contactverboden van de familierechters.

Bovenstaande gebeurt dus nog elke dag! Sta daar eens bij stil…Het leed, hele families vallen uit elkaar. De onkosten, niet alleen voor die ouder, maar ook voor de maatschappij. Ouders worden letterlijk en figuurlijk kapot gemaakt omdat ze van hun kind houden! Kijk naar hoeveel ouders in de ziektewet belanden, hun huis kwijtraken, zelfmoord plegen. 

Konden de instanties zoals Veilig Thuis (voorheen het AMK), de Raad van Kinderbescherming, Jeugdzorg, maar zeker ook het familierecht er vroeger mee wegkomen en werden ouderbelangengroepen tegen elkaar uitgespeeld, anno nu is dat een stuk lastiger.

Lang leve sociale media! Juist door een openbare Facebook pagina beseffen heel veel ouders , steeds meer moeders worden ook slachtoffer van het systeem, dat ze niet de enige zijn en dat wat er gebeurt misdadig is, pure kindermishandeling en ex-partner geweld.

Niet voor niets wijzen wij ouders op hun grondwettelijke zorgplicht om op te moeten komen voor hun kind.

Immers bij seksueel misbruik, fysieke mishandeling en/of verwaarlozing gaat men hopelijk ook niet eerst van alles proberen voordat men ingrijpt?

Met de Divorce Challenge (door de motie Recourt) heeft het Ministerie zich in de voet geschoten. Massaal hebben we mee gedacht en kwamen met goede oplossingen.

De weerstand echter vanuit het ministerie VenJ is stuitend! Als afleiding is er nu een platform. Kijk wie daar in mogen deelnemen, of beter, kijk eens wie niet!  Kijk naar wat het platform promoot en ondersteunt. Wel mooi van onze belastingcenten en zo betalen we met z’n allen mee aan deze ellende.

De markt van 2 miljard gaat niet bewegen en waarom zouden ze ook?!

Ondertussen gebeuren er wel heel rare dingen en is de maatschappelijke stille ramp, die nu voltrekt, niet meer te stoppen. Eerlijk gezegd word ik er moedeloos van.  Wij proberen gehoor te krijgen, maar de afwijzingen, of de banale antwoorden die we terug krijgen, zouden echt niet moeten kunnen.

De markt van 2 miljard voelt zich echter oppermachtig , want niemand neemt hen de maat!

Een paar recente voorbeelden: 

De meldcode is aangescherpt. Om zo eindelijk iets te kunnen doen tegen 100.000 kinderen die dagelijks in Nederland worden mishandeld. Besef dat daar dus 16.000 kinderen zitten die geestelijk worden mishandeld door ouderverstoting.

Op basis van vermoedens kunnen ouders dodelijk eenvoudig hun kind verliezen. Een stap terug in de tijd verzucht een rechter. Nu kunnen met name de vaders weer, net zo als vroeger, eerst de gevangenis in. 

Maar erger is het feit dat er flink geld verdiend wordt aan bovenstaande gegeven. Liever tig hulpverleners op één gezin, dan het kind weghalen uit die positie en bij de gezonde ouder laten wonen. 

Lees bladzijde 25 van het rapport Scheiden zonder schade, 22 februari 2018 Rouvoet, en besef dat hetgeen wat ze 20 jaar hebben uitgesteld, eerst zouden moeten doen, voordat ze dus de gezonde ouder uitbannen omdat die vragen stelt bij hun werkwijze.

Ik kan met zoveel voorbeelden komen dat ik er niet van kan slapen. Vaders die op basis van vermoedens één uurtje per twee weken begeleide omgang hebben. De contactverboden, de straatverboden. 

De valse beschuldigingen, die eigenlijk standaard zijn. De houding van de politie en het openbaar ministerie als jij er iets van wilt vinden. Of op zijn minst een tegen aangifte.

De verstoter wordt ruimschoots geholpen, gewoon omdat het kan.

Of, nog erger, het machtsmisbruik van vele gezinsvoogden (de goede daar gelaten, maar die houden het er niet lang uit). Gewoon een beschikking naast zich neerleggend. De school, de politie, ja zelfs de werkgever van de verstoten ouder bellen en mis-informeren, pure beeldvorming vanuit een falend ego en als je er iets van durft te vinden, wordt deze ouder wel vervolgd, natuurlijk!

We hadden een klein lichtpuntje. 10 november 2017 hield professor Tavecchio een presentatie tijdens het congres Waarheidsvinding in de justitionele jeugdketen te Rotterdam. Hij heeft die dag afgerekend met de koninklijke weg door met 110 handtekeningen te komen van echte wetenschappers; Een kind moet beide ouders kennen voor een veilige hechting. Hoe jonger, hoe vaker het contact. Rust is zelfs een bedreiging voor de sociale emotionele en identiteitsontwikkeling van het kind.

De richtlijnen van het NJI zouden worden aangepast. Het is dat Herken Ouderverstoting er druk achter heeft gezet en het ging helemaal niet van harte, maar het NJI heeft de richtlijnen iets wat veranderd. In onze ogen nog lang niet genoeg. 

Nog steeds wordt het ouders onmogelijk gemaakt om op te voeden. Bevalt het een puber niet bij die ene ouder, dan gaat ie toch gewoon naar die andere, toegeeflijkere ouder, moet kunnen, dat is de stem van het kind. Niet één hulpverlener komt op het idee om te zeggen dat het kind normaal moet doen, het kind moet toch ook naar school?!…. Als de ouders bij elkaar waren geweest had het kind ook geen keuze gehad. Dus die stem van het kind….we plukken er nu allemaal de revenuen van.

Mijnheer Remkes komt met een lijvig rapport vol aanbevelingen. Kom maar op met dat constitutioneel hof. Ik durf gerust te stellen dat het familierecht het afvoerputje van de rechtspraak is. Er wordt niet onder ede gehoord. Het startschot voor leugens en bedrog. Twee advocaten die de ouders tegen elkaar uitspelen en extra kolen op het vuur gooien. Ik ken ouders die jaar in jaar uit weer naar die rechtbank moeten, omdat die ex maar bezig blijft, of omdat een ouder telkenmale gezag probeert te krijgen wat die ouder wordt ontzegd door zelf verzonnen klemcriteria van een rechter. Een rechter die natuurlijk niet is bijgeschoold en het even zo goed weer over de schutting gooit, naar de volgende rechter. Een rechter die niet op de hoogte is van passende oplossingen.

Zo moeten ouders leren communiceren! Moeten ze deelnemen aan trajecten zoals Kind uit de Knel en Ouderschap blijft. Of het zoveelste mediation traject in. Terwijl bij ouderverstoting dit alles contra productief is en tegen ons keert daar tijd onze grootste vijand is.

Krijg je na maanden, soms jaren ellende te horen dat het kind het nu zo gewend is en er geen lotsverbondenheid meer is….Sta daar eens bij stil.

De wil om te hervormen is er niet! Stuitend om in een gesprek met een rechter het visiedocument vechtscheiding uit 2016  https://www.herkenouderverstoting.com/info-ouders/praktische-info/rechtspraak/visie-document-vechtscheidingen-rechtspraak  om de oren te krijgen. 

Alles wat niet werkt wordt ons wederom weer opgedrongen en erger, want ze verzinnen er elke keer weer wat bij. Of het is oude wijn in nieuwe zakken. Terwijl de oplossingen er ook zijn, maar ja, dan hoeven die trajecten en interventies ook niet meer…banen en geld.

Dan zegt een toprechter nog doodleuk dat de ouders dan maar niet naar de rechtbank hadden moeten komen….. en dat deze rechter ook graag wat aan oorlogen en hongersnood doet…. En dan moet ik netjes en braaf blijven…verbindend zijn.

De woorden Veilig Thuis, rechtspraak, Jeugdbescherming, jeugdzorg impliceren wat, beloven wat zou je zo zeggen, tot je met dit soort instanties te maken krijgt en je beseft dat het altijd nog erger kan. Kom er dan nog maar eens vanaf! Ik kan er boeken over schrijven, jaar in jaar uit, elke keer weer een andere gezinsvoogd, die niets doet en kan, het vertrouwen van het kind en de veiligheid met voeten tredend. Gewoon, omdat NIEMAND ingrijpt.

Ja er zijn berichten die mijn vermoeden bevestigen: 

Of het nu het onderzoek is van de FNV, waarin wordt gesteld dat met name ambtenaren van het ministerie van VenJ en JenV corrupt zijn.:

https://www.fnv.nl/sector-en-cao/alle-sectoren/overheid/nieuws/1_op_6_rijksambtenaren_onder_druk_gezet_niet_integer_handelen

Of berichten dat het WODC uit dat gebouw moet.:

https://www.rijksoverheid.nl/actueel/nieuws/2019/01/15/minister-grapperhaus-vergroot-onafhankelijke-positie-wodc

Of de houding van dat platform onder leiding van de heer Rouvoet, die met gemak geld uitgeeft aan allerlei wij-van-de wc-eend congressen met nog meer ellende als uitkomst omdat men weigert te kijken naar passende oplossingen en effectief handelen. Bijvoorbeeld deze: https://voorstellingvanzaken.nl.

Terwijl ditzelfde ministerie geen cent wenst uit te geven aan het symposium d.d. 25 februari 2019; Rechtszorg voor ouders die gaan scheiden. Kwestie van willen en doen. Waar 5 professoren en hoogleraren evidence based hun kennis delen over ouderverstoting en gerichte oplossingen.

Dr Childress komt speciaal naar Nederland. Denk maar niet dat iemand van het ministerie hem zal uitnodigen voor een informatief gesprek, de waarheid willen ze daar echt niet weten.

Of het is nu de brief van de minister Sander Dekker richting de tweede kamer 18 januari 2019, begeleid met het broddel rapport van 370 bladzijden vol onzin gebaseerd op niet wetenschappelijke onderbouwing en verouderde internationale rapporten, waarbij ze wel uiterst selectief hun informatie hebben vergaard.

Beiden op onze website terug te vinden: https://www.herkenouderverstoting.com/ministeries-en-politiek/57-tweede-kamer/331-familierechtelijke-onderwerpen

Tuurlijk, ouderverstoting? Ach… werkelijk 5 keer benoemd in dat hele rapport. Ons toch weer dat mediation traject insturen geeft te denken. Laat staan de roep om het zoveelste onderzoek. Tjonge, tijd is onze grootste vijand. Kom naar ons symposium; kwestie van willen en doen. 

Ik vermoed namelijk dat men helemaal niet van plan is om ouderverstoting effectief aan te pakken. Wellicht met het idee dat de burger, teruggeworpen naar de eerste paar treden van de piramide van Maslow, beter te hanteren is dan die burger die hoger opklimt en opzoek gaat naar meer, zingeving of wat dan ook.

Vraag is dus wat wij hier aan kunnen doen? Ik wil best ouders waarschuwen, maar hoe bereik ik iedereen? Hoe kan ik er voor zorgen dat mensen bewuster hun partner kiezen om kinderen mee te maken? Hoe kan ik ouders bereiken en hen waarschuwen dat scheiden ook niet alles is? Hoe kan ik mannen waarschuwen dat ze geen levende pinautomaat worden. Goed genoeg voor die alimentatie, maar verder wegwezen, niets willen weten! Hoe kan ik ouders waarschuwen dat al die instanties, vol beloften, deze allemaal breken zodra je in hun klauwen zit?

Waarom laat de pers ons zo in de steek?

Waarom laat de politiek ons zo in de steek? 

Gaat men na het lezen van die brief van de minister Dekker, d.d. 18 januari 2019, gewoon weer lekker over tot de orde van de dag of is er één politicus die met de vuist op tafel slaat en zegt dat dit zo niet langer kan? Niet langer mag? Dat dit allemaal ten koste van onze toekomst gaat! Want dat is toch zo? Die jeugd, dat is toch onze toekomst?!

Waar blijft de maatschappelijke verontwaardiging ?

Goed en slecht nieuws

Goed en slecht nieuws

Laat ik beginnen met het goede nieuws: Het symposium dat Herken Ouderverstoting met 2 andere ouderbelangengroepen, het VKC en stichting KOG, organiseert op 25 februari 2019 is uitverkocht/vol. 

Echt, er kan geen persoon meer bij. 

We gaan nu een reservelijst aanleggen en degenen die zich hebben opgegeven, maar nog niet het bedrag van 50 euro hebben overgemaakt, aanschrijven. Deze 50 euro vragen we dus niet voor niets. Immers, bij aanwezig zijn kan de deelnemer het bedrag terug vragen. Maar zo zorgen we er wel voor dat er een kleine drempel is. Met andere woorden, mochten er hierdoor mensen afvallen, dan kunnen wij mensen van de reservelijst toelaten.

Ook is het goed nieuws dat, naast enkele ouders, wij onze doelgroepen goed hebben bereikt. Complimenten voor diegenen die dus over hun schaduw heen gestapt zijn en willen luisteren naar de echte wetenschappers die evidence based met goede informatie en oplossingen komen omtrent ouderverstoting.

Natuurlijk zijn we trots op de komst van Dr Childress, maar vlak de andere hoogleraren en professoren niet uit. Ook zijn we zeer trots op het feit dat Cees van Leuven onze dagvoorzitter wilt zijn.

Juist doordat er veel professionals komen, elk met hun eigen perspectief, verheugen wij ons op de plenaire discussie om samen tot de aanzet van 1 richtlijn/consensus te komen, opdat wij niet langer afhankelijk zijn van de regio of die ene rechter die we treffen.

Laten we elkaar ook aan de gemaakte afspraken houden: op de dag zelf zullen wij uiterst terughoudend zijn. We organiseren, faciliteren en ja, we financieren, maar die dag zelf heb je geen ‘last’ van ons en dragen we bij aan een constructieve oplossing.

Ook is het goed nieuws dat enkele eenmanspitters en lobbyisten, ouders nota bene , die ons tot hun verdienmodel hebben gemaakt, de plenaire discussie uit de weg gaan. Hiermee hebben ze kleur bekend en kunnen we zien aan welke kant van de streep zij staan.

Kom ik uit op het slechte nieuws, want ook al hebben er heel wat professionals zich opgegeven, waaronder aardig wat rechters, de grote ontbrekende factor zijn toch wel de politie (de-escalerende rol van de wijkagent), het Openbaar Ministerie (die duidelijk met meerdere maten meet) en het Ministerie van VenJ, waaronder dus ook het platform Scheiden zonder schade, onder aanvoering van de heer Rouvoet.

Vooral met dat laatste heb ik erg veel moeite, daar de heer Rouvoet wel wij-van-de-wc-eend bijeenkomsten verblijdt met zijn komst en zelfs op 26 februari een toneelstukje via een organisatiebureau organiseert, waarbij er natuurlijk een drempel van 110 euro ex BTW p.p. wordt opgeworpen, waardoor de gewonen burger/de ouder/ degenen die ouderverstoting moeten ondergaan, geen stem hebben.

Dan heb ik het nog niet van andere wij-van-de-wc-eend-bijeenkomsten met nog veel hogere bedragen. 295 euro ex BTW is niets…Mooi aftrekbaar, dus beste ouders, weet dat wij dit indirect betalen. Maar ons uitnodigen voor een eerlijk beeld, is er niet bij.

Natuurlijk kunnen de deelnemers wel wat accreditatie puntjes krijgen.

Ik vind dit stuitend en vraag me af of dit alles leidt tot een goede oplossing. Ik denk van niet.

Wederom wordt er over ons gepraat, in plaats van met ons.

Erg jammer, allemaal gemiste kansen en dat geeft mij de indruk dat dit soort bijeenkomsten helemaal niet de doelstelling hanteren om oplossingsgericht te willen werken.

Waarom zouden ze ook?!

Het onderschrijft onze mening dat de verandering vanuit de maatschappij zal moeten komen. Vanuit de burger en gelukkig zie ik een verschuiving. Ouders beseffen steeds meer dat ze niet de enige zijn en dat die verandering enkel en alleen bewerkstelligd kan worden als we SAMEN optrekken.

De 1 zal onze directe aanpak minder prettig ervaren en denken dat de zachte aanpak beter kan werken. Dat is prima en ik hoop dan ook dat deze mensen die aanpak laten zien. Daad bij woord voegen opdat we elkaar uiteindelijk aan de eindstreep weer allemaal kunnen vinden. Het 1 sluit het ander niet uit. Als de uiteindelijke doelstelling maar hetzelfde is:

Ouderverstoting is geen verdienmodel en mag nooit en te nimmer gefaciliteerd worden omdat het direct adresseren van het probleem te lastig lijkt voor de professional

Na 25 februari kan niemand zich meer verbergen achter handelingsonbekwaamheid! Het is dan een kwestie van kiezen, aan welke kant van de streep jij wilt gaan staan.

Note: voor de Politie, het Openbaar Ministerie en de heer Rouvoet hebben we 3 plekjes gereserveerd. Je weet maar nooit…wellicht dat zij zich realiseren dat de boodschap belangrijker is, dan het ego.

Goed en slecht nieuws

De kijk van een opnieuw getraumatiseerde grootvader op ‘In het belang van het kind’  

De afgelopen dagen heb ik geschreven over de intimidatie, de privileges en vooral het machtsmisbruik van de gezinsvoogd Miriam v. E. van het Regiecentrum Bescherming en Veiligheid te Leeuwarden.

Het was een verschrikkelijke middag, maar wel enorm leerzaam en ouders , die ‘last’ hebben van ouderverstoting, kunnen hier hun voordeel mee doen.

Het Openbaar Miniserie heeft zichzelf in de voet geschoten, daar meten met meerdere maten niet zou moeten kunnen in Nederland, toch?!

Zullen wij even stil staan bij de impact van het gedrag van deze gezinsvoogd op vader, het zoontje en op de rest van de familie?

Mijn hart brak toen ik opa zag zitten achter het glas bij die rechtbank te Arnhem op 14 januari 2019. Ik ben even naar opa/ de vader van HJ gelopen en hem heel veel sterkte gewenst. Lees deze zin: “Dit bracht bij mij als 85 jarige verdrongen traumatische ervaringen naar boven t.w. uithuishalingen door de Gestapo van mijn vader met geweld en veel machtsvertoon in WO II. Hierdoor ontstonden weer nachtmerries.”

Deze 85 jarige opa heeft een poging ondernomen om zijn kant van het verhaal te vertellen.

Ik nodig jullie allemaal uit onderstaande brief te lezen, die ik vandaag toegestuurd kreeg van de opa van P, het 5 jarige zoontje dat door ego’s opgeofferd wordt/is (kies maar) aan het systeem.

   Appelscha, 16 januari

Beste lezer,

De kijk van een opnieuw getraumatiseerde grootvader op ‘In het belang van het kind’  

Een onderwerp op de strafzitting 14 jan. 2019 was of de vader op donderdag week 42 nu wel of niet recht had op omgang met zijn zoon of pleegde hij onttrekking ouderlijk gezag? Het leek de aanwezigen alsof het duidelijk door de OvJ gezien werd dat die omgang terecht was. 

Helaas ging het inhoudelijk hier niet over, maar als grootvader zou ik graag bekend gemaakt hebben wat er toen precies gebeurd is en wat helaas niet beoordeeld is, dat er een kind een trauma heeft opgelopen, mishandeld is, ingang gezet door de moeder en de gezinsvoogden Miriam v. E. en Brenda O. van het Regiecentrum Bescherming en Veiligheid te Leeuwarden. Een onterechte traumatische uithuishaling op basis van vermoeden en leugens.

Dat ‘het belang van het kind’ echt niet voorop stond mag blijken uit het volgende:

Er is veel lawaai gebruikt door de KMar, ingeschakeld door de gezinsvoogden, schreeuwen door de brievenbus (doe open of wij forceren) en bonzen, het achterom lopen om te kijken of vader niet zou vluchten. Een helikopter ontbrak nog. Kind, 4 jaar, zat in het bad, van angst hierin gepoept en iedere weldenkende volwassene met wat pedagogische bagage of gewoon boerenverstand, weet dat je een angstig geworden kind niet zomaar alleen laat en helemaal niet in het bad. Dus toen oma en broer van vader (dichtbij wonend) voor het kind aanwezig waren kon vader in gesprek met de KMar, heeft hen binnengelaten. De uitspraak van de gezinsvoogd het kind maar in een handdoek mee te geven getuigt van geen enkele kennis van en gevoel voor een kind, laat staan ‘IN HET BELANG VAN HET KIND’. Het OM heeft later verklaard dat het bevel tot inhuistreding niet gebruikt hoefde te worden, want vader had zelf opengedaan. Had vader keus? Deur forceren en gearresteerd worden? De gezinsvoogd had bij aankomst van oma tegen haar gezegd dat de vader voor escalatie zorgde waarop oma antwoordde dat ZIJ, de gezinsvoogden, hiervoor zorgden. 

De KMar binnen had geen boodschap aan de beschikking van het Hof, want ‘bevel is bevel’. Dit bracht bij mij als 85 jarige verdrongen traumatische ervaringen naar boven t.w. uithuishalingen door de Gestapo van mijn vader met geweld en veel machtsvertoon in WO II. Hierdoor ontstonden weer nachtmerries. Ook het tel. contact van de advocaat met de Miriam v. E. en met de KMar, die meldde dat dit onrechtmatig was, resulteerde niet in een andere handelswijze.

Het kind zei, gehoord door de KMar, dat hij niet naar zijn moeder en haar vriend wilde. Dit  van jongs af aan bekende probleem heeft Jeugdzorg nooit willen laten onderzoeken en was wel één van de gronden voor de OTS. De KMar zei tegen oma dat zij er ook ‘mee aan’ waren, dat er geen onveiligheid was, dat zij niet anders konden en dat vader het nadeel hierbij had man te zijn. Ook stelden ze respect te hebben voor de (uiterlijke) kalmte van vader.

De buurt, opgeschrikt door het lawaai, was massaal naar buiten gekomen en geschokt door de gebeurtenis. Zij hadden al eerder instanties geschreven over wat er hier misging, dat juist vader een liefhebbende ouder was en dat de gezinsvoogden niet in gesprek met hen wilden gaan. Het had gekund dat als de vader niet zelf het angstige en zich aan vader vastklemmende kind samen met zijn broer naar de moeder had gebracht, er buren acties hadden ondernomen. De KMar had niet mogen ingrijpen maar de politie, die niet op de hoogte was, moeten alarmeren. 

De schade aan het kind was reeds toegebracht, maar de vader heeft deze zoveel mogelijk willen beperken door hemzelf aan te kleden (hij was al in nachtkleding) en uit te leggen wat er ging gebeuren, weg brengen naar zijn moeder en haar vriend 6 km verderop. Hij zou de volgende ochtend gewoon door vader cf beschikking Hof naar school gebracht zijn.  

Hopelijk is op latere leeftijd aan het kind uit te leggen waardoor zijn wond ontstaan is. Nadien vroeg hij aan derden steeds wie hem nu naar papa zou brengen. Welke pedagogische en feitelijk juiste antwoorden van de professionals heeft dit kind gekregen IN HET BELANG VAN DIT KIND???  

De OvJ was begaan met de gezinsvoogd, zij was beschadigd (smaad en laster), maar hoe staat dit in verhouding tot de beschadiging DOOR de gezinsvoogd van dit kind en zijn vader op basis van leugens, vermoedens en onrechtmatige handelingen?

Helaas was deze strafzaak hiervoor niet bedoeld, maar hopelijk komt er ooit bewustwording bij rechters dat hier ernstige misstanden aan de orde zijn gepleegd door jeugdzorg en familierechters.

Harm Oussoren

De kijk van een opnieuw getraumatiseerde grootvader op ‘In het belang van het kind’  

Open brief aan mijnheer Rutte, de heer van der Burg (hoofd OM) en de heer Akerboom( hoofd Politie)

Goede morgen mijnheer Rutte, mijnheer van der Burg en mijnheer Akerboom,

Mag ik u iets vragen? Mag ik u vragen waar u allen mee bezig bent? Hoe los u bent gezogen van de praktijk, de realiteit?

Afgelopen vrijdag heb ik met open mond geluisterd en gekeken naar mijnheer Rutte, mijn volksvertegenwoordiger. Hij wil mensen wel in elkaar slaan, maar dat kan natuurlijk niet, zegt hij.

Nou, mijnheer Rutte, heel vaak heb ik die neiging ook, maar dat zal ik natuurlijk niet doen, want dat kan niet, zoals u ook toevoegt.

Heb u de column van Nausica Marbe, de Telegraaf, gelezen naar aanleiding van de nieuwjaarsrellen? Verplichte kost, voor u allen!

Waarom gebeuren nu dit soort rare zaken. Waarom keren mensen zich tegen onze hulpverleners? Gaan we het werkelijk gooien op drugs en alcohol? Wellicht op het ontbreken van een nette opvoeding? Denkt u dat u er met zwaarder straffen beter uit zult komen? 

Nogmaals, lees die column. Wat ja, er zal vast en zeker drugs en alcohol bij betrokken zijn, maar de oorzaak van dit soort geweld, minachting voor de hulpdiensten ligt veel dieper en die situatie heeft u allen gecreëerd en houdt u krampachtig met uw overheid in stand. Derhalve kunt u zwaarder willen gaan straffen, de burgers zullen er alleen maar bozer op worden.

Mensen zijn boos en terecht. Wij kunnen namelijk niet vertrouwen op u. Wij kunnen niet rekenen op een eerlijke, goed functionerende rechtsstaat. Wij zijn overgeleverd aan willekeur en soms, nou ja, steeds vaker, bekruipt mij het gevoel dat dit geënsceneerd wordt door de overheid, waarbij de politie de klos is, want die hebben het maar uit te voeren, wat u bekokstooft, samen met wat topambtenaren.

U gooit ons terug in de piramide van Maslow, wij zijn aan het overleven. Wellicht met de reden dat we dan tenminste minder noten op onze zang hebben.

Maar er is dus een grens en daar zijn we met zijn allen al ruim overheen.

Ik scroll door Facebook en zie filmpjes van agenten die mensen aanhouden die lopen met gele hesjes. Nog niet eens in grote groepen, maar gewoon, zo’n hesje aan. Ze moeten er een jas overheen trekken! Of krijgen een boete, worden in het busje geladen. Nederland wijst als eerste naar andere landen, trompettert over democratie, maar vreedzame uitingen over algemene onvrede wordt door de dienders in de kiem gesmoord! Hoe kan dit zo zijn?! Amnesty heeft het er maar druk mee, hoop ik.

Ik zal het klein houden, specifiek over mijn ‘doelgroep’ hebben; ouderverstoting. Ik wil het met u hebben over ons gevoel van rechteloosheid. Waar is onze rechtsbescherming?

Ik heb het graag met u over Frans, destijds een CFO van een internationaal bedrijf, die tijdens een schooluitje van zijn zoon met grote politiemacht is aangehouden. Onschuldig weken heeft vastgezeten. Zeden rechercheurs en een Officier van Justitie hebben zelfs ontlastend bewijs vervalst en weggewerkt. Er zijn kamervragen over gesteld en nu nog, jaren na dato, heeft hij geen contact meer met zijn kinderen. Wordt hij tegen gewerkt door het Ministerie en is het wachten op die substantiële schade vergoeding voor het vernielen van zijn leven. Werk kwijt, kinderen kwijt, huis kwijt.

Ik wil het hebben over MAX. Het 13 jarige jongetje dat samen met zijn moeder is gevlucht. Waar zogenaamd heel Nederland naar op zoek is. Een jongetje dat in een tehuis is gestopt door zijn vader en de instanties omdat hij in contact met zijn moeder wilde zijn.

Ik wil het hebben over Roelof, die zijn baan, huis, alles kwijt is geraakt doordat hij een te goede band had met zijn kinderen. Dat zinde zijn toenmalige vrouw niet en ook de instanties hadden daar maar moeite mee. Het moet natuurlijk niet gekker worden. Hij krijgt stop gesprekken, mag niet in de straat van zijn kinderen komen. Wordt belaagd door de politie en het OM. De advocaat van zijn ex is een barones met goede contacten. Helaas voor Roelof en zijn kinderen dus!

Ik wil het hebben over Henk Jan. Een militair nota bene. Die 100% de zorg had voor zijn zoontje tot de dag dat zijn ex bedacht dat het jongetje nu wel oud genoeg was om bij haar te kunnen komen wonen. In 2,5 jaar is deze man, terwijl hij de steun heeft van beide opa’s en oma’s , niet alleen zijn gezag kwijt, een contactverbod voor de hele familie, nee, ook bij hem staat zijn baan nu op het spel. Omdat hij een gezinsvoogd trof van ‘het gebroken geweertje’ . Valse aantijgingen hebben geleid tot een strafzaak die aanstaande maandag dient. Een artikel 279 WvSr zaak!!! Omdat hij destijds 1 uurtje eerder zijn zoon van school haalde in verband met een aangekondigde familiefestiviteit. Moet kunnen aldus Hoofdofficier van Justitie Lucas, te Arnhem.

Ik wil het hebben over mijn man, ook militair, die in 2014 een contactverbod kreeg van een jaar. Waarom? Omdat zijn zoon had aangegeven zelfs niet een kaartje van hem te willen ontvangen. Zijn toen 15 jarige zoon is nog steeds bang voor hem. Een reële angst aldus moeder, die even zo vrolijk eigenhandig het traject Ouderschap Blijft! frustreerde en zelf voortijdig beëindigde.

Dat moest kunnen aldus rechter B Prenger Rechtbank Zeeland-West-Brabant want….Ik, zijn partner, moest haar activisme rondom ouderverstoting stoppen! Ik zat in de gang, had mij maar binnen geroepen, maar nu doet zo’n rechter het er met 10 zinnetjes in een beschikking vanaf. Met als resultaat dat niet alleen mijn man er een trauma aan over heeft gehouden, maar ook de zoon verder het verstotingsmoeras is ingetrokken

Mijn man is afgelopen vrijdag weggestuurd door de politie Tilburg Binnenstad.. Artikel 279 WvSr is in de ogen van een hulpofficier van justitie nu in 1 keer civiel . Maar hoe kan dat nou, in relatie tot Hendrik Jan???

Hoe kan dat nou, na al die kamervragen en de vermelding in de staatscourant 30 oktober 2018? 

Ik wil het hebben over 16.000 kinderen per jaar die het contact verliezen met de uitwonende ouder, terwijl dat ouderschap, voordat de ouders uit elkaar gingen ,niet ter discussie stond.

Ik wil het hebben over de willekeur, het machtsmisbruik, de flagrante intimidatie door Jeugdzorg, door de politie, door het openbaar ministerie, door de rechtspraak! 

Ik wil het hebben over de (bewuste) handelingsonbekwaamheid en handelingsverlegenheid.

Ik loop tegen rechters aan die verzuchten dat ze ook wel wat tegen oorlogen en hongersnood willen doen…Maar ja….

Persoonlijk wordt ik belaagd door de politie Zeeland-West-Brabant en het Openbaar Ministerie aldaar. Simpelweg om Herken Ouderverstoting te stoppen.

Uit het niets kreeg ik van Mr Nieuwenhuis een gebiedsverbod! Welk signaal heeft de zoon nu dus gekregen? 14 dagen zijn van mijn leven gepakt, want natuurlijk is mijn bezwaar gegrond verklaard. De rechter baalde wel, maar ja, de officier van Justitie vroeg zich openlijk af wat ik nou eigenlijk verkeerd deed op die sociale media en zo mag ik dus nog steeds indirect over onze situaties schrijven en dat is maar goed ook! De censuur is dus niet gelukt. Dan heeft het systeem toch gewerkt verzucht de Nationale Ombudsman! Beseft u echter wat dit alles met een mens doet?!

Mijn collega Marieke van Woerkom wordt net zo goed belaagd, 17 processen in 6 jaar tijd. 3 per jaar en niemand in de keten die dit stopt! Dat zij nog functioneert en een goede baan kan houden is een wonder, want heel veel ouders trekken het niet meer.

Deze ouders proberen wij dus te weerhouden van gekke dingen. Zoals de familiedrama’s.

We gaan terug in de tijd verzuchtte een rechter, na de aangescherpte meldcode. Eva Kwakman is er zo blij mee, dat zij ons blokt op elk tegenwoord. Op basis van vermoedens kunnen kinderen zo het huis uit worden gehaald, om zo te hopen dat er minder dan 100.000 kinderen hier in Nederland worden mishandeld! Zonder enige wetenschappelijke onderbouwing komt zo iets tot stand.

Tussen die 100.000 zitten en dus 16.000 van ons! Gezonde, lieve, oprechte ouders worden uitgebannen omdat de rechter, de instanties, de politie, het openbaar ministerie niet willen weten dat er passende oplossingen zijn. Zoals het onderbrengen van het kind bij die lieve, goede ouder. Nee, we zetten er liever tig hulpverleners op en nemen geen verantwoordelijkheid als een meisje van 8 hoog naar beneden ‘valt’.

Ik zou gek worden, riep Anna van Beuningen, top ambtenaar bij het Ministerie van VenJ, toen ik haar in stappen uitlegde hoe makkelijk iemand uitgebannen kan worden. Als antwoord zitten we nu te kijken met een platform waar juist die mensen inzitten die het verdienmodel aan onze ellende ontlenen

Wij zitten op het randje! En daar doet u dus vrolijk aan mee!

25 februari 2019 organiseren, faciliteren en financieren wij het symposium ‘Rechtszorg voor ouders die gaan scheiden. Een kwestie van willen en doen!’ ,  maar de dag zelf zult u NIETS van ons merken. Die dag zijn de echte wetenschappers aan het woord, die evidence based met oplossingen komen. Dr Childress wordt door ons naar Nederland gehaald.

Het symposium is bijna vol, maar wie ontbreken er?! 

  • De politiek, die voor de bühne roept dat ze er mee bezig zijn, alleen passende maatregelen uit de weg gaan. Even een vraagje stellen en over tot de orde van de dag
  • Het openbaar ministerie! Datzelfde openbaar ministerie belaagt dus wel goedwillende ouders en mensen die vreedzaam het verschil willen maken. Ik kan dit niet bevatten. Eva Kwakman wil niet komen luisteren, dweept met een foute Meldcode en blokt de uitnodiging op `Link’din.
  • De politie, die geen prioriteiten kan stellen en gaat voor de makkelijkste weg. Liever met 5 mensen een vrouw uit huis halen voor DNA afname na een idiote veroordeling met enkel een voorwaardelijk taakstrafje, dan echte criminaliteit aanpakken

Liever de rode loper uit voor mensen met goede contacten en daardoor ouderverstoting faciliteren, dan verantwoordelijkheid nemen en elkaar terecht wijzen.

Liever een geel hesje aanhouden dan de optreden tegen geestelijke kindermishandeling

Het wordt er zo niet leuker op en ik word er moe van! Maar ook strijdbaar, want als u daar roept dat u graag mensen in elkaar slaat en daarmee weg komt, vraag ik mij af waarom wij al die mensen die strepen door onze levens halen, niet aan mogen spreken. Vreedzaam!

Mijnheer Rutte, mijneer van der Burg en mijnheer Akerboom; stuur op zijn minst 1 persoon, 1 afgevaardigde naar het symposium. Voor hen maken we echt een plaatsje vrij. Voor hen zullen ouders hun plek zeker af staan.

Want de politiek, het Openbaar ministerie en de politie horen nu echt anders in de wedstrijd te gaan staan, anders zullen de jaarwisselingen er niet beter op gaan worden.

Vriendelijke groet,

Annemarie van Mackelenbergh

Open brief aan mijnheer Rutte, de heer van der Burg (hoofd OM) en de heer Akerboom( hoofd Politie)

Oeps, ik verslikte mij in mijn ochtend koffie. Reactie op het onderzoek van het CBS/UvA 17 oktober 2018

Gister ochtend zat ik lekker met een kop koffie naast mijn lief naar het RTL nieuws te kijken en werd overvallen door een onderzoek naar de gevolgen van de scheiding op de kinderen uitgevoerd door de Universiteit van Amsterdam in samenwerking met het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) hierbij werd gekeken naar kinderen die geboren zijn tussen 1971 en 1991.

https://www.rtlnieuws.nl/lifestyle/gezin/artikel/4453176/scheiding-echtscheiding-vader-kind-contact-cbs-uva?fbclid=IwAR0Ky88uT54J4p2FXc0xiTCH8SPUw7AO5tfzrpQfDNHWeMcdweP1zOhdvug

Wat blijkt 1 op de 5 van die nu volwassen kinderen ziet zijn vader niet meer, 20%. Een schrijnend percentage, zeker als je het ziet in verhouding. Maar 2% van de nu volwassen kinderen ziet zijn vader niet meer, als de ouders nog bij elkaar zijn.

Cijfers om serieus te nemen en niet om deze meteen te bagataliseren of deze in een ander perspectief te plaatsen.

Ik zette me al schrap, dit gaat vandaag interessant worden, riep ik nog! En o, wat heb ik mij gisteren geërgerd. Wat ben ik weer boos geworden en wat word ik er toch moedeloos van.

Mattijs Kalmijn (onderzoeker) probeerde gisteren via RTL Nieuws promotie te maken voor ‘De Koninklijke Weg’ en de schade van ouderonthechting te bagatelliseren middels een onderzoek uit 2017, maar hierbij de resultaten. Het minste wat je zou verwachten is een verwijzing naar resultaten zoals van R. Warshak (Consensus Report die is ondertekend door 110 vooraanstaande gedragswetenschapper) en Edward Kruk ter borging van de integriteit en die aangeven dat het ontbreken van contact en opvoeding schadelijker is voor kinderen dan het ervaren van het conflict https://academic.oup.com/…/article-abstra…/34/4/452/5035097… (deze alinea is van Ivo Vrijkotte, ik had het niet beter kunnen schrijven)

Hoe kan het zijn dat de hele pers zo gemakzuchtig is dat zij zich voor laten liegen? Hoe kan het zijn dat wederom de ‘foute’ spelers aan het woord komen en de kans krijgen om aan verkeerde beeldvorming te doen?

Ik  heb het antwoord wel. Ik wil antwoord heel graag geven, maar ik daag de pers uit. Contacteer mij, bel mij, mail mij, ik ben heel makkelijk te vinden. Durf het eens aan, het hele verhaal, het eerlijke verhaal.

Tot die tijd zal ik via Herken Ouderverstoting onze boodschap blijven verspreiden, daar ik echt van mening ben dat de verandering vanuit de burger zal moeten komen. Vanuit maatschappelijke verontwaardiging. 

Want die beeldvorming, daar is een hoop mis mee. 

In het Algemeen Dagblad staat diezelfde dag een pagina groot artikel van een jongeman die zijn vader in het openbaar beschuldigd. Geen hoor of wederhoor. Tendens: een stief ouder is net zo goed. Toch apart, dat het de stiefvaders zijn die een pluim krijgen, de stiefmoeders komen er een stuk slechter af, maar goed, dat is weer een andere discussie.

Feit is dat natuurlijk nooit die biologische ouder kan worden vervangen, dan kan het kind nog zo’n geweldige rolmodellen in zijn/haar leven hebben, opgroeien in ontkenning van 50% DNA zal zich altijd wreken. Daar zijn genoeg wetenschappelijke discussies naar gedaan, maar alle belanghebbenden zijn daar maar even overheen gestapt. Die boodschap is immers veel minder leuk.

Zet een ouder echter een bericht op een besloten Facebook pagina dat die erg verontrust is omdat die ouder er achter is gekomen dat iemand iets doet met echtscheidingen, terwijl deze al jaren het kind tegen de andere ouder opzet, dan heeft de politie Tilburg een missie, die ouder wordt het zwijgen opgelegd. Tientallen burgers worden voor zwaardere aangiften vrolijk weggestuurd, maar als je ageert tegen ouderverstoting, dan zijn de rapen gaar.

Waar ik mij nog veel meer aan stoorde was dat de notabelen , die er iets van mochten vinden zoals een mevrouw Kroezen, of een Margreet Visser, nu doen als of het nu beter geregeld is. Niets minder is waar, het is er slechter op geworden. Immers, dat aantal kinderen dat hun ouders niet meer ziet nadat die ouders uit elkaar zijn gegaan, waarvan het ouderschap tot aan de scheiding niet ter discussie stond, is enorm gestegen. Het is erfelijk. Het gaat van jeugdtrauma tot het volgende trauma en loopt zo generaties door.

Ons land plukt er nu de wrange vruchten van. Waarbij het schandalig is dat mevrouw Kroezen, de pleitbezorger voor de advocatuur, ruimte krijgt om toch maar weer dat balkonnetje van ‘rust’ op te laten stijgen.

Deze dame hoort beter te weten! Niet voor niets zit zij in het platform van Rouvoet, de nieuwe wassen neus van het Ministerie van J&V, wat zucht en kreunt onder de sterke lobby van mevrouw Kroezen.

Herken Ouderverstoting wil af van het toernooi model in de Familerechtbank, van het hij/zij verhaal, van 2 advocaten in de rechtbank, van de leugens en het bedrog omdat er niet onder ede wordt gehoord. Van de trucjes, het uitspelen, van het als maar procederen en misbruik maken van gemeenschapsgeld. 

Herken Ouderverstoting ziet dus niets in 2 advocaten bij perikelen omtrent gezag en of omgang, daar dit enkel en alleen verliezers oplevert en diep in ieders hart is iedereen het met ons eens, maar ja, die centjes en die baantjes dan?!

Herken Ouderverstoting is klaar met trajecten zoals ouderschap blijft, kind uit de knel (verzinsel Margreet Visser, die geen contact heeft met vader, maar hem ook niet mist…..daarom volg je een studie tot psycholoog en daarom verzin je zo iets, natuurlijk), schip aanpak of wat ze allemaal niet meer verzinnen. Hoe durven ze ouders te dwingen deze contra productieve, geld verslindende tijdrovende trajecten op te leggen. Met al die handelingsverlegen en handelingsonbekwame professionals? 

Het enige lichtpuntje gisteren is de onderkenning dat vaders anno nu meer betrokken zijn.

Maar roepen over co-ouderschap en bezoekregelingen als of die dan ook worden nageleefd, met andere woorden, nu is het beter, dat hadden ze gisteren maar beter NIET moeten roepen, want wij weten allen beter.

Ja, het gaat om een specifieke generatie die nog afdroop!

Maar na 10 november 2017 waarbij eens en voor altijd is afgerekend met de koninklijke weg omdat die slecht is voor de sociale-, emotionele en identiteitsontwikkeling van het kind, moet iedereen die nog aan ons wil verdienen met betere argumenten komen. Rust doet het ‘m in ieder geval niet meer.

Al met al roep ik het CBS op om een vervolg onderzoek te doen. Ga maar eens kijken hoe het nu zit, daar 16.000 kinderen per jaar het contact verliezen met de uitwonende ouder, wiens ouderschap niet ter discussie stond voordat de ouders uit elkaar gingen. Dat zijn 2 (!) Kinderen per uur!

En omdat dus de tijden veranderd zijn, is het leed zo wat nog groter. Terecht dat vaders zich niet meer weg laten sturen. Terecht dat de instanties het lastig hebben; oppressie werkt niet meer, intimidatie ook niet. Terecht dat een raadsonderzoeker het lastig heeft en dat er meer tijd nu kwijt is aan alle klachten afhandelingen dan dat een gezinsvoogd toekomt aan het werk. Niet voor niets willen wij een andere aanpak om nog meer ellende te voorkomen. Bladzijde 25 rapport scheiden zonder schade onderstreept onze wens. 

Stuitend dat iedereen nog lekker bij elkaar op het pluche zit en nog steeds niet beweegt. Waarom zouden ze ook?!

Er komt een onderzoek, er wordt aan beeldvorming gedaan, een niet kritische pers, of mensen die hun eigen belang hebben, krijgen het podium en wie zijn de grote verliezers? Juist de burgers, de ouders en kinderen, de families en vrienden, iedereen die elkaar moeten missen omdat 1 persoon zo boos en verongelijkt is, dat die van alle kanten gefaciliteerd moet worden; andere ouder moet uitgeband worden, want wie is hij/zij om gelukkig te zijn zonder haar/hem. 

Zo lang men hiervoor de ogen sluit, zo lang zullen wij die roze bubbels doorprikken.

Ouderverstoting is kindermishandeling en ex-partnergeweld en neemt alleen maar toe! 

Met desastreuze gevolgen. Welke? Kom naar de website herkenouderverstoting.nl of .com en lees je in. Dan pas weet je ZELF wat je tegen dit verschrikkelijke fenomeen kunt beginnen.

Wordt lid van onze Facebook groep Herken Ouderverstoting en help ons.

Gisteren hebben wij ons in de steek gelaten gevoeld, hebben we weer eens flink wat verdriet gehad, maar we vechten terug, niet tegen onze exen, maar voor onze kinderen. Het is maar dat je je dat beseft!

Oeps, ik verslikte mij in mijn ochtend koffie. Reactie op het onderzoek van het CBS/UvA 17 oktober 2018

Houding Politie Tilburg, het Openbaar Ministerie Zeeland West Brabant en dus de procedure artikel 279 WvSr nog eens goed uitgelegd.

Tilburg, 28 augustus 2018

Goede morgen klachten commissie,

Hopelijk is dit mijn laatste klacht in de reeks van velen en nogmaals; ik zoek jullie niet op, dat doet de dus de politie bij mij. Het is mijn goed recht voor mijzelf en vooral voor die 15/16.000 kinderen per jaar die het contact verliezen met hun uitwonende ouder, wiens ouderschap niet ter discussie stond voordat de ouders uit elkaar gingen, op te komen.

Wat de heer Frans Verkeken opperde; ouders kunnen toch een artikel 12 procedure aanvangen als ze keer op keer worden weggestuurd en de politie te beroerd is om de-escalerend te werk te gaan, kan ik het omkeren, wellicht is het handiger en beter geweest als de politie zeker deze laatste keer dit tegen XXXXXX /moeders had kunnen zeggen.

Immers, 3 achternamen er tussen, tig googlepagina’s van bedrijven die aan conflictbeheersing bij echtscheiding doen te Tilburg , dan is het verre van netjes mij onder druk te zetten en de manier waarop geeft mij alle munitie om ouderverstoting bij de politie te Tilburg, maar ook landelijk bij de politie aan te kaarten.

Ik zou dus dankbaar moeten zijn, echter, het demoniseren van mij als persoon, de bejegening van de politie naar mij als persoon, het belasten van mijn partner, dat raakt mij persoonlijk en dan haal ik ongemeen hard terug uit.

Het is voor mij het teken dat de politie zijn verantwoordelijkheid niet neemt en ouderverstoting bagatelliseert. Echter; anno 2018 met alle kennis die er nu is, kan dat niet meer en dan mogen jullie mij niet aardig vinden, jullie mogen enorm van mij balen, ik reageer enkel op hetgeen wat op mijn pad komt.

Gisteren heb ik mijn politiedossier ingezien. Wat heeft geleid tot het verzoek tot disciplinaire maatregelen tegen mijn oude achter buurvrouw, tevens politie agente. Ik schreef jullie dat mij 2 zaken waren opgevallen, nu dus punt 2:

In het dossier zat ook een aangifte van een ouder inzake artikel 279 WvSr, waarbij de ouder Herken Ouderverstoting en mijn naam aanhaalde. Vandaar dus dat ik die aangifte geanonimiseerd kon inkijken.

Wat schetst mijn verbazing: de agent in kwestie vond het nodig om mij te dissen/onderuit te halen en een soort cv’tje van mij erbij te doen. WAAROM?????

Zo kon ik lezen dat mijn naam er bij stond plus een dubbele punt: ik ben veroordeeld voor laster/smaad in 2015. Iets wat pertinent onjuist is, deze agent liegt.

Ook haalde deze agent zinnen uit diverse blogs aan, totaal uit de context.

In het totaal 2 A4tjes.  WAAROM????

Mevrouw Groenendael was zo aardig samen met mij een formulier in te vullen mbt een artikel 28 procedure.

In deze betreft het PL XXXXXXXX: alle insinuaties ten aanzien van mijn adres eruit, wat voegt het toe bij die aangifte?!

Wat is er aan de hand bij de politie Tilburg?!

Nogmaals benadruk ik mijn verzoek tot een intern onderzoek!

In plaats van dat de politie Tilburg aan de slag gaat en werk maakt van artikel 279 WvSr, blijft de politie ouders wegsturen of maakt er een melding van terwijl de oplossing zo eenvoudig is dat ik mij echt afvraag waar jullie met z’n allen mee bezig zijn. Spelen op de persoon?! 

Zeker inde relatie tot de rode loper die dus voor de 4e keer is uitgerold voor XXXX/moeders en jullie uiteindelijk heel veel buikpijn heeft bezorgd. Plus de nodige onkosten en tijd.

Zoals jullie nu wel gewend zullen zijn, neem ik ook bovenstaande actie van de politieagent, die dus het nodig vindt om mij onderuit te halen, erg hoog op, daar dit soort acties niet tot oplossingen leiden.

Ik zie het zo voor mij; bij deze aangifte natuurlijk geen post-it met ‘ hier moeten wij iets mee’ en druk erop bij de screningsafdeling waardoor deze aangifte op het stapeltje doorsturen naar het OM komt. Wel nee, deze aangifte kan in het rond archief, immers, wat is nou Herken Ouderverstoting en wie is die Annemarie van Mackelenbergh wel niet! 

Voor de helderheid: Herken Ouderverstoting komt voort uit het feit dat mijn man gechanteerd is, door alle jaren heen. Gezien zijn functie en afhankelijkheid van zijn verklaring geen bezwaar op het allerhoogste niveau, waardoor hij jullie vrijheid kan beschermen.

Wat dat betreft mag de politie zich diep schamen en zijn excuses zeker op zijn plaats.

Mijn man liep achter de feiten aan en ik ben in eerste instantie zijn stem geworden. Ik heb mij verdiept in ouderverstoting en ben enorm geschrokken. Er lopen in Nederland alleen al zo’n 1 miljoen volwassenen met een onverwerkt trauma vanwege een loyaliteitsconflict. De weerspiegeling zien we terug in de maatschappij. Dit moet stoppen en ik sta allang niet meer alleen. Herken Ouderverstoting is veel meer en groter dan ik en is niet meer te stoppen. Wij zullen iedereen die ouderverstoting in de hand werkt ter verantwoording roepen. Eerst nog aardig, maar als dus het niet begrepen wil worden, dan ferm.

Dat ik een luis in de pels ben, daar mogen jullie 1 persoon hartelijk voor bedanken: XXXXX/moeders. De vrouw waar de politie nu 4 keer de rode loper voor heeft uitgerold en die 4e was echt een keer te veel; had deze dame nu maar eens op die artikel 12 procedure gewezen .

Ik ben niet veroordeeld! Nog niet zo gehaaid als dat ik nu ben, was ik nog onder de indruk en ben ik een TOM zitting, een Transactie Openbaar Ministerie aangegaan omdat ik haar naam, bedrijfsnaam en die van de zoon niet mag benoemen.

Letterlijk kreeg ik van de parket secretaris (jong meisje, net HEAO juriste richting afgerond) te horen dat een slager elke dag gehakt kan eten, maar toch goede biefstukken kan verkopen.

Natuurlijk ben ik het er in deze NIET mee eens. Hoe kan deze dame conflictbeheerser bij echtscheiding zijn en ouders dit ook nog eens vergoed krijgen uit het aanvullende pakket van de zorgverzekering?!

Een Transactie Openbaar Ministerie is een jaar geldig, maar ach, sinds dat moment pas ik wel op haar persoonlijk te benoemen.. Waarom zou ik, ik denk overkoepelend en veel groter!

Door haar gedrag, door de houding van de familierechters, advocaten, de Raad, JZ, de politie en ieder die er verder een boterham aan willen verdienen is Herken Ouderverstoting uitgegroeid tot de belangengroep van Nederland, die dus overal waar het tot doet aanschuift en graag meedenkt in passende oplossingen.

Maar…..Wie niet horen wilt, moet voelen en dat is dus nu eindelijk ook geland bij de politie Tilburg en het OM. Want ja, ook tegen Mr. Sanne Nicolaes ligt een klacht wegens laakbaar handelen.

Wat gaat er nu gebeuren. Hoe gaat de politie er voor zorgen dat de politie zijn werk gaat doen en het niet op de persoon (mij) blijft spelen? Daardoor talloze ouders forceert tot eigen recht of afscheid nemen van hun kind?

Let wel; ook bij de politie lopen er agenten/werknemers rond die met ouderverstoting te maken hebben. Als weiger ouder of juist verstoter zijn. Ik ken diverse agenten met PTSS, waarbij dat nou niet door een dienstervaring is…. Ik weet van diverse zelfmoorden onder uw collega’s.

Het feit dat de Politie Tilburg maar niet wilt optreden tegen ouderverstoting is dom en zet jullie eigen collega’s net zo goed in de kou.

Hoe kan ik ervan uitgaan dat een bovengenoemde actie niet meer plaats zal vinden? Nogmaals, wat voegt het toe????

Hoe kan ik ervan uitgaan dat als XXXXX/moeders en/of onze 18+ zoon op de stoep staan, niet de rode loper uitgerold is, maar er kritisch wordt doorgevraagd en gewezen worden op die artikel 12 procedure? Al is het maar om te voorkomen dat jullie allemaal met flinke buikpijn rond gaan lopen. Ik kan heel aardig zijn, echter, kom je aan mij en is het niet terecht, dan ben ik ongemeen fel en aardig origineel, binnen de wet.

Wat ik graag zie in de toekomst en ik nodig jullie uit om een eenvoudig protocol te schrijven: 

Mocht een ouder op de stoep staan om een aangifte te doen inzake artikel 279 WvSr, dan wordt deze natuurlijk opgenomen als een aangifte. Punt!

Als tussen stap gaat de wijk agent even langs bij de weiger ouder/ de ouder die de beschikking of het convenant niet na komt. Dit gaat 80% van alle omgangsfrustratie schelen en dus heel veel leed.

Ja let op; een convenant moet genoeg zijn, daar zit maanden mediation in en hoort van waarde te zijn.

De wijk agent wijst deze ouder erop dat de ouder mee moet werken aan de gemaakte afspraken, zo niet dan gaat de aangifte onttrekken ouderlijk gezag naar de screningsafdeling.

De screningsdafdeling gooit vanaf nu standaard deze aangiften op het stapeltje ‘ voor het OM’ !

Het OM geeft standaard een akkoord, doe er maar wat mee!. 

Op dit moment wordt er naarstig gewerkt aan een brief namens meerdere ouder organisaties waarbij wij de Procureurs Generaals (het OM) wijzen op het feit dat ze dus iets moeten doen met het afgestofte artikel 279WvSr (Staatscourant 15 maart 2018).

Vervolgens mag dus de politie hier verder mee, dus krijgt de weiger ouder een briefje van de politie, liefst net zo cryptisch als dat ik hem kreeg: U bent verdachte van een misdrijf en moet op die datum komen verklaren.

Als advies geef ik mee dat de politie zich netjes voorstelt als de verdachte komt en neutraal is in de opstelling: houdt u zich aan de beschikking/het convenant of niet?!

De verklaring gaat vervolgens naar het OM.

Het OM gaat daar standaard op vervolgen. Dat mag een TOM zitting zijn. Kom nou niet met excuses aanzetten zoals zielig, dat doe je toch een ouder niet aan (lees: moeder) want zo ernstig is dit alles niet. Denk bijvoorbeeld aan seponeren onder voorwaarden.

Blijft echter deze ouder volharden, dan mag iedereen in de keten zich bewust zijn dat hier sprake is van een geestelijk zieke ouder die het kind mishandelt! Daar moet tegen opgetreden worden.

Ouderverstoting is erkend als geestelijke kindermishandeling en het laatste taboe wat doorbroken moet worden, waarbij dus ieder voor zich zijn/haar verantwoordelijkheid moet nemen en wegkijken is dus GEEN optie.

Vergelijk het met seksueel misbruik. Ik kom uit de begin jaren 60. Op schoot getrokken worden door een ‘lieve’ oom was destijds heel gebruikelijk. Geef tante lies een kusje ook! 

Weet dat niemand mijn kinderen op schoot trok en die kusjes al helemaal niet werden gegeven. 

Dus beste mensen, wat gaan wij doen?! Als handreiking geef ik jullie 2 woordjes: Voortschrijdend inzicht!

Deze mail/klacht/brief gaat verwerkt worden in de landelijke blog en wordt doorgestuurd naar het Ministerie van J&V.

Annemarie van Mackelenbergh 

pastedGraphic_1.png@herkenPA

pastedGraphic_2.pngherkenouderverstoting

pastedGraphic_3.pngherkenouderverstoting

avanmackelenbergh@herkenouderverstoting.com

Houding Politie Tilburg, het Openbaar Ministerie Zeeland West Brabant en dus de procedure artikel 279 WvSr nog eens goed uitgelegd.

Slachtofferschap brengt ons niets!

Slachtofferschap brengt ons niets

Hoewel het erg begrijpelijk is, weet dat het wijzen naar derden ons niet alleen niets gaat brengen, het keert tegen ons. 

Zeker als wij instanties inschakelen en aldaar wijzend ons verhaal doen.Daarvoor moet je dus weten hoe die instanties denken en vervolgens handelen. Wat dat betreft nodig ik je uit om onder het kopje instanties te kijken op www.herkenouderverstoting.nl.

Voorop gesteld; het is vreselijk wat ons ‘ overkomt’ . Daarbij zet ik overkomen tussen haakjes, want als jij een klein stapje terugneemt en je goed gaat inlezen, jij een autodidact wordt op het gebied van ouderverstoting, dan besef jij je dat jij wel degelijk deel bent van de oorzaak en dus ook de oplossing.

Signalen van komende ouderverstoting zijn er vaak al voor de komst van de kinderen, moet je na gaan welke signalen jij over het hoofd hebt gezien, of het genegeerd, of hebt laten gebeuren tijdens de relatie. Het vergt moed en hard werken om hiernaar te durven kijken. Om onder ogen te komen dat jij al jaren onrespectvol gedrag hebt geaccepteerd, wat nu uiteindelijk resulteert in (beginnende) ouderverstoting.

Daarom ben ik zo blij met de MASIC, ter bewustzijn van alle partijen, want heel veel ouders beseffen nog niet eens dat zij vernederd werden in de relatie, of buitengesloten, of voor de gek gehouden, of niet geïnformeerd, of uit het huis gekeken; alles onrespectvol gedrag, wat heel veel ouders als ‘ normaal’ ervoeren. Simpel weg omdat heel veel ouders nog niet eens weten wat liefdevol, respectvol gedrag is en wat niet. Dat hebben ze in hun jeugd niet meegekregen, vaak wel wat anders. Niet voor niets herhaalt 80% de fouten van hun ouders en is ouderverstoting explosief toegenomen (erfelijk)

Pas als jij deze niet-geadresseerde signalen durft en kan omschrijven, heb jij een grote stap gezet. Want daaruit volgt uiteraard een excuus, een reden waarom jij als nog deze signalen destijds hebt laten gebeuren. Nou, ik zal maar helder zijn, dat jij een partnerkeuze hebt gemaakt, die niet de meest handige was, dat komt voort uit een jeugdtrauma. Vandaar dat wij wel iets hebben met Familie opstellingen en PRI. Hoe dan ook, om effectief op te staan tegen ouderverstoting, zal jij dus eerst heel veel eigen werk moeten doen, voordat jij gaat wijzen en daar zit dus net de crux.

Voorop gesteld en bewezen; als je gaat scheiden ben je tijdelijk ontoerekeningsvatbaar. Er komt idioot veel op je af. En of jij nou degene bent die de beslissing neemt of jouw toekomstige ex, jouw toekomstbeeld en dat van jouw toekomstige ex gaat volledig op de schop. Dat is eng, heel eng en mensen doen rare dingen als ze bang zijn.

Wat wij ons moeten realiseren is dat er echt niet ‘ zo maar’  gescheiden wordt. Immers, als je elkaar nog leuk vindt, is er geen reden om uit elkaar te gaan. Juist bij komende ouderverstoting in de relatie zie je dat ergernissen zich opstapelen en dan komt het dus eigenlijk neer op bewust scheiden.

Te vaak zie ik dat juist bij deze ouders er totaal geen sprake is van ‘bewust’ scheiden. Het is ‘in 1 keer’ genoeg. Met name moeders pakken hun koffers omdat hij voor de zoveelste keer bijvoorbeeld een schuld is aangegaan, of afspraken niet is nagekomen, of de onderdrukking te verstikkend is, trekken spontaan bij een kennis of zo in, om er vervolgens achter te komen dat de sloten binnen een maand verwisseld zijn. Dan kan jij dus door de brievenbus roepen om jouw kinderen. Met mazzel komt een puber aan de deur, die jou door de brievenbus toebijt dat je maar beter kunt vertrekken. Jouw partner verlaten, is het hele gezin verlaten….Van de ene op de andere dag worden jouw kinderen geconfronteerd met iets wat je al die jaren daarvoor hebt vergoelijkt, genegeerd, gebagatelliseerd . N 1 keer is de buffer (jij dus) weg en moeten de kinderen ermee dealen. En bedankt!

Daarbij komt, je kunt nu wel gaan roepen dat jouw ex niet goed is, een narcist, een borderliner of wat dan ook, weet dat dit zo ontzettend tegen jou kan keren. 

Prima, dat jij nu dus zo ver bent om te onderkennen dat jij jaren van jouw leven verloren hebt aan een verkeerde partner, maar ga eens bij jezelf na waarom jij er zo lang over hebt gedaan en waarom jij de kinderen bij die slechte partner hebt achter gelaten…. 

En sta eens stil bij het feit dat jullie het slechtste uit elkaar konden halen, maar dat dit niet inhoudt dat die andere persoon altijd ‘ slecht’ is. 

Mishandeling kan een proces van jaren zijn. 

Als jij mij zo’n 30 (!) jaar geleden had ontmoet, had je mij niet herkend. Ik hield niet van mezelf. Ik maskeerde dat goed. Ik deed mijn studie, zat in vriendengroepjes, maar mannen? Lastig.

Ik liep tegen een man aan die 6 dagen in de kroeg zat. Waarom???? Van begin af aan accepteerde ik onrespectvol gedrag. Ik redderde tegen beter weten in. Als vergoelijking van mijn kant kan ik alleen maar zeggen dat ik destijds helemaal niemand had die mij bij mijn schouders pakte en mij erop wees dat ik veel meer waard was. Dat ik wel mooi ben, wel de moeite waard, wel lief, wel leuk. Je snap dat mijn ex, popie Jopie, er een sport van maakte mij te vernederen in bijzijn van anderen. Hoe ongemakkelijk was dat?! Maar behalve zielig te huilen en veel buikpijn te hebben, ondernam ik niets. Veel te bang om ooit alleen te zijn. Wie zou mij willen?! En ja, dat herhaalde hij elke dag, net zo lang als dat ik er ook in geloofde.

Had ik met mijn 30e 3 kinderen van hem moeten nemen? Nee natuurlijk niet! Maar mijn wereld was zo klein geworden, dat ik totaal geen andere weg zag dan al mijn liefde dan maar in mijn kinderen te stoppen. Ondertussen kom je elkaar met kinderen wel heel hard tegen.

Nu, 30 jaar later, zie ik in dat mijn ex mij wel moest haten! Ik haalde het slechtste in hem naar boven. En ja, toen de eerste klappen vielen riep hij uit ‘ zie je nu waar jij mij toe forceert, wat ik door jou doe?!’ 

Door te begrijpen, kan je vergeven. Het is een lange weg, maar ik heb de afgelopen jaren mijn verantwoordelijkheid daarin genomen en het heeft mij heel veel gebracht. Ik kan nu zelfs mijn ex bedanken. Wat hij mijn kinderen heeft aangedaan, daar heb ik meer moeite mee, maar ze zijn nu volwassen en dat is nu toch echt aan hen. Ik vind daar niets van. 

Ondertussen blijft mijn ex bezig, blijft hij de kinderen beïnvloeden, alleen heb ik de afgelopen jaren zo veel geleerd, vooral van mijzelf, dat het mij niet meer raakt. Sterker nog; door mijn ex ben ik van mezelf gaan houden! Ik ben sterker geworden, mondiger. Ik geloof in mijzelf en zie dus in niemand concurrentie.

Toen ik ging scheiden waren mijn kinderen 2, 3 en 4. Ik heb mijn ogen uit mijn hoofd gehuild. Niet vanwege het gemis van mijn toekomstige ex. Wel nee, de opluchting was enorm. Maar wel vanwege het onrecht. Want wat heeft het mij persoonlijk veel gekost. Ik ben met mijn kinderen mijn eigen huis uitgezet, hele bedragen heeft vader zich toegeëigend en al heeft hij jaren de missie ‘ ik maak jou kapot, jij gaat in de goot etc’ , uitgevoerd, het is hem niet gelukt. En weet je waarom? Omdat ik dat besloot.

Ik had kunnen wijzen op zijn narcistisch gedrag. Maar als ik dat doe, zegt dat ook heel veel van mijzelf. Sterker nog, als ik dat uit tegen een gezinsvoogd, dan zal zij stiekem de aantekening maken dat er ook iets mis is met mij! Immers, ik ‘nam’ wel kinderen bij hem en heb dus blijkbaar jaren narcistisch gedrag getolereerd.

Wat ik dus  gedaan heb ik, nadat ik tot het reine was gekomen, dat ik vanuit een jeugdtrauma voor mijn ex had gekozen, beslissen dat er nooit meer zo’n man in mijn leven mocht komen. Dus moest ik bewust worden van de signalen die zo’n persoon uitzendt en welke signalen ik uitzond.

Verder heb ik mij ingelezen en begreep al heel snel dat ik maar beter mijn ex niet kon voeden! Ja, mijn ex had mij verlaten om een ander, hoera! Mijn biologische halfzus nota bene, die ik net 1 keer had ontmoet.Het idee dat ik in 1 keer een grote familie zou hebben, brak hem op. Hij dacht mij pijn te doen door er met haar vandoor te gaan en ja, dat lukte.

Natuurlijk had ik een mening over haar! Ik vind een heleboel en laat dat nou net koren op de molen zijn van mijn ex en haar. Ik heb vreselijk pijnlijke situaties met haar en mijn ex achter de rug. 2 van mijn kinderen zijn bij hun gaan wonen, tja, die beloften….en ik kon niet tegen die cadeaus op. Een strijd die ik overigens nooit ben aangegaan. Fijn al die extraatjes, al die luxe vakanties, dan hoefde ik dat tenminste niet te doen!

Ik heb een eindmusical van mijn zoon achter de rug waarbij het schoolhoofd riep dat de papa en mama van zoon iets wilden zeggen. Huh? Stapte zij dus op het podium! Kloppend hart.

Na afloop ben ik naar mijn kinderen gelopen en heb ik heel hard gevraagd wie hun mama is. Ze wezen naar mij, natuurlijk.

Ja, ik heb therapie geaccepteerd, maar wel bij mensen met een goede studie. Niet een of andere coach die zichzelf ontdekt had en alles op een ander projecteert. Nee, mensen die echt er voor geleerd hebben en mij op mijn patronen wezen, opdat ik het kon veranderen.

En veranderd ben ik! Onherkenbaar voor mijn oude omgeving. De moeder die jij elke hoek van de kamer kon laten zien, is uitgegroeid tot een zelfbewuste vrouw met haar op d’r tanden. 

Ik heb geleerd om niets op te zoeken, niets te veroorzaken en al helemaal geen mening te hebben over mijn ex, laat staan over wat er zich daar thuis afspeelt.

Door mij zelf anders op te stellen, mijn ex hooguit een duwtje te geven als hij zijn kuil diep genoeg had gegraven, ben ik er niet alleen sterker uitgekomen, ouderverstoting heeft geen kans gekregen. Onlangs ben ik nog een paar daagjes met mijn oudste wezen skiën en gezellig was dat!

Toen ik besefte dat ik de lijm in hun relatie was, ben ik volledig gestopt maar iets van die nieuwe vriendin van mijn ex te vinden. Wilde zij als mama aangesproken worden en kreeg ik daarom een belletje van mijn toen 8 jarige dochter, dan riep ik, inwendig kokend, dat mijn dochter moest doen wat haar hartje op dat moment ingaf……

Als mijn kinderen met verhalen over het leven bij hun vader aankwamen en de vreselijkste verhalen kwamen, uiteindelijk, over die vriendin, dan luisterde ik. Vervolgens zei ik tegen mijn kinderen dat het mij raakte, natuurlijk en dat ik het zeker niet oké vind dat een stiefmoeder het dagboek van mijn dochter leest en deze informatie zelfs tegen mijn dochter gebruikte. Maar ik vertelde mijn kinderen ook dat mijn mening er niet toe deed. Dat ik papa niet kan veranderen. Ik heb mijn kinderen geleerd onderwerpen die echt belangrijk voor hem waren, bespreekbaar te maken met hun vader. Ongeacht de leeftijd heb ik mijn kinderen geleerd om vragen te stellen: papa, stel dat iemand jouw dagboek leest, wat zou jij daarvan vinden?!

Want jouw mening/gevoel is niet belangrijk, je moet de ander aan het denken zetten. Wat is het effect van ‘ papa, zij heeft mijn dagboek gelezen, ik vind dat gemeen!’ ?

Ik heb mijn kinderen verteld, dat als zij tot hun vader weten door te dringen, zij later de vruchten zouden plukken. Immers, dit soort mensen kom je overal tegen. Wat dat betreft was papa mooi oefenmateriaal.

Toen ik mijn huidige partner, 14 jaar gelden tegen kwam, heb ik hem natuurlijk gevraagd waarom ik?! Want hij was aardig populair bij de dames. Hij keek mij verbouwereerd aan en vertelde mij dat ik 1 van de weinige vrouwen was die NIET verbitterd was. Die genoot van het leven, ondanks alle stoornissen en gedoe. Waarmee hij kon lachen. Een vrouw die in staat is om liefde te geven en net zoals hij in het nu, de huidige relatie staat en niet blijft wijzen naar anderen.

Beste verstoten moeders, want met name, deze dames hebben er een handje van. Ik weet dat ik nu aardig wat moeders zal raken, maar hoe meer jouw weerstand, hoe harder ik jou op de kern raak.

Houdt op met wijzen. Houdt je niet bezig met die nieuwe vriendin, ook al loopt ze op handen en voeten om jouw rol over te nemen.

Jij hebt een voorsprong van 9 maanden die niemand weg kan nemen. Als jij al die jaren een betrokken liefdevolle moeder bent geweest, kan niemand daar afbreuk aan doen. Dit voor jezelf weten is genoeg, punt! Dan ben je niet bang voor concurrentie, dan ben je blij als er iemand komt die liefdevol voor jouw kind wilt zijn. Dan ervaar jij die nieuwe liefde niet als een bedreiging, hooguit een fase. Besef dat de meeste 2e relaties een kort leven zijn beschoren, mits jij niet de lijmfactor wilt zijn. Laat die nieuwe vriendin zelf tegen jouw ex aanlopen. 

Maar besef ook dat die nieuwe vriendin wellicht een hele ander persoonlijkheid heeft als jij en dus beter in staat is het goede uit jouw ex te halen.

Hoe dan ook, iets vinden op afstand is een onmogelijke zaak. Focus op jezelf! Ga niet jouw kinderen, jouw situatie gebruiken als excuus om verbitterd en vervelend te zijn. Om jouw kinderen te belasten met giftige opmerkingen over jouw ex of dienst vriendin . Door te gaan shoppen bij instanties om begrip te krijgen voor het feit dat jij jezelf jaren hebt laten mishandelen. Door daarbij jouw kinderen ook nog eens te belasten, want zeg nou zelf, wat moet een kind met een gezinsvoogd die het kind verder het ouderverstotingsmoeras induwt?!

Houdt op met wijzen! Is jouw ex een narcist? Pas jouw gedrag dan aan. Als eerste geef je hem geen aandacht meer. Je reageert nergens op en je trekt volledig jouw eigen plan. Met gezamenlijk gezag heb je zoveel rechten en mogelijkheden dat als jij echt wilt, er een oplossing is.

Bloed kruipt namelijk waar het niet gaan kan. 

Maar slachtofferschap? Nee, dat zal jou erg verbitterd maken en niet aantrekkelijk voor wie dan ook, dus zeker niet voor jouw kinderen.

PS, die nieuwe vriendin, die erop stond om mama genoemd te worden en uiteraard voor de buitenwereld de biologische moeder speelde, die relatie is voorbij. Toen ik stopte er iets van te vinden, gaf ik mijn kinderen en omgeving de kans zelf met haar kennis te maken. Toneelspelen houdt je maar zo lang vol. Dus ja, die relatie klapte. Uiteindelijk door aangeven van mijn kinderen zelf, zonder enige invloed van mij.

En ja, mijn ex heeft een nieuwe vriendin, waar mijn kinderen wel blij mee zijn. En ik? Ik ben dolblij voor mijn kinderen. Want blijkbaar haalt deze dame wel het beste uit mijn ex, wat ten goede komt aan mijn kinderen.

Slachtofferschap brengt ons niets!

Oproep aan alle burgers/ ouders die tegen ouderverstoting zijn! Help ons mee!

Naar aanleiding van het rapport Scheiden zonder schade, 22 februari 2018 gepresenteerd / opgeleverd als actiepuntenlijst door de heer Rouvoet, zijn wij in gesprek gegaan met degenen die nu aan zet zijn en dus de actiepunten moeten uitvoeren.

Te meer daar de heer Rouvoet ons 14 desemen 2017, tijdens de overgang van de Divorce Challenge in/tot het platform Scheiden zonder Schade, ons verzekerde dat wat hem betreft iedereen met ingang van 1 maart 2018 aan de slag kon!

Op zich zijn wij blij met dit rapport, deze actielijst. Als iedereen nu zou gaan doen, wat doe zou moeten doen, dan kan komende – en beginnende ouderverstoting worden bestreden.

Lopende zaken is een heel ander geval, daar dus niets over, maar goed, een begin is er.

Maar daar zit dus het grote probleem. Niemand, geen ketenpartner wil bewegen. Het is weliswaar een actielijst en 1 maart is ons toegezegd, maar feitelijk is er geen termijn  aan de actiepunten verbonden en zo kan dus iedereen nu gewoon overgaan tot de orde van de dag en hun destructieve werk/bijdragen voortzetten. 

De gesprekken die wij met diverse spelers hebben gevoerd zijn ontluisterend !

Ten eerste de rechtspraak, want daar zit de grootste pijn. Er zijn echt wel rechters die het anders willen. Het zelfs zo af en toe doen. Maar deze rechters komen niet ver meer carrière gewijs. Hetgeen wat ze willen en zo af en toe doen, wordt niet gesteund door de rest van de familierechters en zelfs geboycot, uitgesloten. Het is een kwestie van willen en dan doen; afstappen van het toernooi model. Maar de familierechters zijn niet gemotiveerd. Houden het liever bij het vertrouwde. Passen liever hun eigen klemcriteria toe en zetten zo strepen door levens, gewoon omdat het kan. Omdat niemand deze beroepsgroep tot de orde roept. Er is geen publieke verontwaardiging, simpelweg omdat het grote publiek totaal niet weet welke schade deze beroepsgroep de maatschappij aanricht.

Want is het niet alleen het kind dat mishandeld wordt, waar van de identiteitsontwikkeling beschadigd wordt met alle gevolgen van dien later als het kind volwassen is. Het gaat ook om de uitwonende ouder die door de rechter gedwongen wordt mee te helpen/werken aan die kindermishandeling! Wat dit doet met de maatschappij is niet te beschrijven. 200 zelfmoorden per jaar. Ouders die ziek worden. Ouders die zichzelf geestelijk verliezen. Ouders die in de schulden komen, dakloos worden. Maar ook verbitterde ouders, die zich afkeren van de maatschappij. Die het geloof in de rechtspraak en de bijbehorende instanties verliezen. Die geen respect meer kunnen opbrengen voor gezag en autoriteit. Dit alles is ontwrichtend voor de maatschappij. Iets wat professor Hoefnagels al in 2002 voorspelde. Zie hier de puinhopen van het korte termijn, over de schutting gooiende, geen verantwoording nemende spelers anno nu.

De rechtspraak is dus niet gemotiveerd. Voelt zich ook niet aangesproken, immers, de ouders leggen het zelf buiten zichzelf door aan derden een oordeel te vragen. Nou dat kunnen die ouders dan ook krijgen ook!

Alleen die ouders hadden zich misrekend. Die vertrouwden op professionals. In plaats daarvan krijgen ouders om de 3 jaar roulerende rechters, zonder bijscholing of enige affiniteit met jeugd (het mag, maar hoeft niet), die niet hun verantwoording hoeven te nemen. Immers, na een zitting zien ze deze ouders niet meer terug. Zelfs de ‘ uitspraak’ moeten ouders lezen in een beschikking.

Bij het Strafrecht neemt de rechter nog de moeite het vonnis persoonlijk toe te lichten.

Met 10 regels vertelt/schrijft 1 persoon, de familierechter, dat je het gezag verliest op klemcriteria, of dat er een OTS komt, of dat er een onderzoek van de Raad komt, of dat je een traject moet volgen! Het vervolg, de gevolgen zijn voor de volgende rechter.

Het is stuitend dat de rechtspraak niet kan/wil erkennen dat dit echt zo niet kan. Te meer daar het dus een kwestie is van willen en doen!

Heb een sollicitatiecommissie voor Familierechters. Stel bijscholing verplicht. Laat ze langer aanblijven, zeker 2 keer hun periode, zijnde dus 6 jaar. Laat ze verantwoording nemen, maak ze regierechter!

En maak de beschikkingen echt openbaar via rechtspraak.nl, zoals wel in de beschikking staat. Dan kan het publiek zien wat de mores is bij de familierechters. Wellicht dat ze dan wat minder strepen zetten door levens.

Maar het is niet alleen de rechtspraak. Wat te zeggen over al die professionals die toch echt bladzijde 25 ter harte zouden moeten nemen.

Worden nu de huidige opleidingen aangepast? Gaan er bepaalde boeken in de ban? Het mag toch duidelijk zijn dat de identiteitsontwikkeling van een kind belangrijker is dan het verdienmodel van een organisatie?

Gaan alle jeugdzorg werknemers nu op cursus? Gaan ze trainen volgen, iets wat professor Hoefnagels al in 2002 voorstelde?

Voelt deze hele beroepsgroep zich nu aangesproken om af te stappen van de Koninklijke weg/ de opgelegde rust, wetende dat die traumatiserend is voor kind en uitwonende ouder? Dat je er de verstotende ouder ook niet mee helpt, die blijft immers ook vastzitten? Alleen maar verliezers.

Gaan ze leren om een dialoog te voeren met de ouders?

Wij ervaren geen enthousiasme. Eerder een krampachtig vasthouden aan het vertrouwde.

In plaats van hand in eigen boezem krijgen de ouders de verwijten, immers die ouders hebben hun brevet van onvermogen getoond door zich tot hen te wenden.

En dat is natuurlijk ook zo. Wij zijn akkoord gegaan met mediation, met trajecten zoals ouderschap blijft of kind uit de knel, met een OTS. Maar wisten wij veel?! Hadden we maar geweten in welke slangenkuilen wij ons hebben laten sturen.

De ouders ervaren handelingsverlegen en handelingsonbekwame professionals, de goede zijn op een paar handen te tellen. 

Hier hebben wij zelf, ouders een eigen verantwoordelijkheid. Stop met deze onzin! Het belast jouw kind! Sterker, het is contra productief, het is schadelijk voor jouw kind en jouzelf. Waarom zou jij hier aan mee moeten werken?

Stuur ze het rapport scheiden zonder Schade en vraag wanneer ze op cursus gaan!

De druk zal vanuit ons, de ouders moeten komen! 

Tekenend in dit verhaal over jeugdzorg en aanverwante clubjes is de motivatie om de richtlijnen te herschrijven. Het rapport is hier heel duidelijk over. Zelfs over hetgeen in de richtlijnen zou moeten komen staan. Het NJI heeft toestemming (!) gevraagd aan de beroepsverenigingen om die stukken waarin rust wordt gepropagandeerd weg te halen en daarvoor in de plaats te zetten dat dit in ‘ herziening’ is. Het zijn maar een paar woorden, maar die paar woorden, daar gaan ze zeker nog een jaar over doen! In dat jaar is het dus jouw woord tegen de markt van 2 miljard.

Nou kan je natuurlijk wel iedereen spammen met de kennis die je van onze website www.herkenouderverstoting.nl haalt, die jouw argumenten onderbouwen en hen sprakeloos maken! Het zal wel moeten.

De Raad van Kinderbescherming is blij met het rapport. Ze zien een nog grotere rol voor zichzelf. Veel meer aan de voorkant van het proces, letterlijk kregen we te horen; de beste mensen !

Maar wie zijn dan die beste mensen? Zijn die bijgeschoold, is het beleid veranderd of doorgedrongen tot alle raadsonderzoekers en gedragswetenschappers? Het bleef stil…en dat is dus eng. Wij zien namelijk helemaal geen rol meer voor de Raad bij echtscheidingen . Wat is het nut jou te onderwerpen aan een HBO geschoolde raadsonderzoeker die te beroerd is om de vakliteratuur bij te houden? Die bewust handelingsonbekwaam is? Die het eigen ego, subjectiviteit, voor laat gaan op feitelijke waarheidsvinding? Wat gaat de Raad doen tegen alle misstanden binnen hun eigen organisatie, behalve familieopstellingen in de top van de Raad? 

Lees ons verhaal over de Raad van Kinderbescherming op http://www.herkenouderverstoting.nl. Print de verklaring uit en overleg die voordat jij mingesprek gaat. Vraag naar de MASIC. Laat je niet verleiden tot een hij/zij verhaal, maar houdt het op de identiteitsontwikkeling van jouw kind

Komen we bij de advocaten. Daar hebben wij er deze week in 1 keer een hoop van mogen ontmoeten. Wat mij betreft een eenmalige exercitie. Deze beroepsgroep staat nu vooraan als het gaat om het behouden van een rol (lees inkomen) bij echtscheidingen. 

De afgelopen jaren waren zij de grote bron, de grote aangevers/veroorzakers van ouderverstoting, verbergend achter hun beroepscode, maar nu kunnen ze het in 1 keer anders en kan zelfs de beroepscode aangepast worden….zeggen ze.

En terwijl je ze dan ontmoet, loop je weer tegen hun manier van denken aan en tref je pleitbezorgers van de koninklijke weg. Totaal niet snappend wat ouderverstoting is, proberen ze toch de stem van het kind aan te wenden, net zoals de beschuldigingen van mishandeling en misbruik. Ze snappen het niet! Ze willen het niet snappen! Maar ze willen wel hun rol behouden of in ieder geval er iets aan over houden…. In 1 keer zeggen ze dat zij wel die gezinsvertegenwoordiger zouden willen zijn. In 1 keer vinden ze dat zij wel beide ouders tegelijk kunnen vertegenwoordigen, in plaats van elke ouder 1 advocaat.

Wij zien dat dus niet zitten. De integere advocaten daargelaten, die je echt op 2 handen kunt tellen, is de huidige beroepsgroep familierecht advocaten toe aan omscholing of aan het zich toeleggen op andere famillerecht aangelegenheden, dan echtscheiding.

Ook hier zijn wij aanzet, daar deze beroepsgroep natuurlijk alleen maar profiteert van het toernooimodel. Waarom zou deze grote beroepsgroep, die kapitalen verdienen aan onze ellende, nu in 1 keer 180 graden draaien?

Nou, omdat wij er niet meer intrappen. We zijn er klaar mee. Bezoek onze website www.herkenouderverstoting.nl ,lees het stuk over advocaten. En tot de dag dat de rechtspraak mee werkt aan het afschaffen van het toernooimodel zijn wij dus zelf aan zet. Raak hen daar waar het het meeste pijn doet; hun portemonnee. 

Waar wij erg veel moeite mee hebben en goed aansluit op de advocaten, zijn de aasgieren. Daar cirkelen er veel van rond in Den Haag en rondom de gemeenten die de zorg in kopen. Allen/ieder die zeggen een oplossing te hebben, roepen maar wat. Het gros gooit namelijk kolen op het vuur. Wellicht hebben ze goede bedoelingen. Alleen, waar ze voor staan , welke verdien modelletjes ze verkopen, ze zouden eens wat eerlijker naar zichzelf moeten zijn.

Ook hier is publieke verontwaardiging op zijn plaats. Weet dat ‘ iedereen’ met jouw kind mag ‘ werken’ . Dus handelingsonbekwame, of op zijn minst verlegen, want wat hebben ze nou eigenlijk voor positieve invloed, mensen schaden de veiligheid en vervolgens het vertrouwen van onze kinderen. Daarmee dienen deze aasgieren juist degene die we moeten negeren; de verstoter krijgt haar/zijn podium en aandacht! Zo zijn deze aasgieren deel van het probleem geworden.

Maar goed, ook daar ben jij weer bij. Met gezag hoor jij mee te tekenen. Vraag eerst eens naar de toegevoegde waarde. Is die er niet? Teken dan niet. Stop met het vullen van al die rugzakjes want dit gaat onze kinderen nog veel meer schaden dan we voor mogelijk houden. In de toekomst gaan zorgverzekeraars deze personen uit de toegevoegde pakketten weren. Gebaseerd op de afgetopte rugzak die de volwassene nu draagt.

En nu de grootste boosdoeners van allemaal; de Ministeries van J&V en WVS

Wat wij van alle spelers terug kregen was de oproep aan de Ministeries, die zijn nu eerst aan zet. Nou staat zelfs dat in het rapport Scheiden zonder schade; de politiek en de Ministeries zullen er zelf alles aan moeten doen om het rapport te faciliteren. Sterker nog, de ministeries zullen er alles aan moeten doen om alle zaken die nu aan ouderverstoting bijdragen te elimineren.

Maar potverdrie, de Ministeries staan niet te trappelen van ongeduld. Terwijl ze dus heus wel weten wat ze zouden kunnen doen. Gek genoeg zijn het echt niet alleen ouders die klagen. Nee, zelfs het LBIO heeft met de vuist op tafel geslagen; hiervoor mag het LBIO toch niet bedoeld zijn? Het werkt ouderverstoting in de hand! Ook zij willen het dus anders.

Maar het Ministeries bewegen niet. Het Ministerie van J&V drukt niet op de Raad of de rechtspraak om de punten nu uit te voeren. Het ministerie van WVS doet niets met de richtlijnen bij oa het NJI. 

En over de opleidingen zelf hebben deze Ministeries nog niet eens iets te zeggen, dat is voor onderwijs en die heeft daar totaal geen zin in. Er ligt al genoeg op hun bordje.

Feit is wel dat er op die ministeries ambtenaren rondlopen die daar al jaren zitten en al die jaren er weet van hebben. Sommigen hebben zelfs meerdere malen in de camera gekeken, jaren geleden en hebben toegezegd op te treden tegen ouderverstoting. En kijk nu eens naar de puinhopen….Wij roepen dus alle top ambtenaren op hun verantwoording te nemen en wij blijven ze  er op wijzen. 

Ze zullen wel moeten! Bij sommige ambtenaren is er echt wel motivatie, maar net zoals bij de rechtspraak worden ze terug gehaald door onzichtbare krachten. Dat kan omdat wederom de maatschappij geen weet heeft van al het leed dat deze ambtenaren hebben laten ontstaan.

Wij gaan de komende maanden de maatschappij wakker schudden! Daar hebben wij jullie hulp heel hard bij nodig.

  • Stuur het rapport naar alle betrokkenen rond om jouw kind.
    • Denk aan de Raad,
    • denk aan Jeugdzorg,
    • denk aan jouw advocaten,
    • denk aan jouw rechters,
    • denk aan die tegenwerkende school,
    • denk aan huisartsen,
    • denk aan de politie als je daar mee te maken hebt gehad,
    • denk aan al die coaches, mediators,  therapeuten, bemiddelaars of wie dan ook.
  • Stel aan ieder de vraag wat zij zelf gaan doen naar aanleiding van dit rapport en vraag om een termijn! Hoe lang gaat u daarover doen? Wanneer kan ik jullie gaan vertrouwen? Wanneer kan ik mij veilig voelen?

Want, nogmaals, natuurlijk het gaat om de kinderen, maar ook om jou! Wat het met jou doet, wat de maatschappelijke gevolgen zijn doordat jij onterecht uitgebannen wordt. Dat jij moet meewerken aan kindermishandeling. Wat het met de rest van jouw familie doet!

  • Ga naar jouw gemeente en vraag een gesprek aan met jouw volksvertegenwoordiger, de wethouder. Wijs hem/haar op zijn/haar verantwoordelijkheid. Zij zijn aan zet! De gemeente kan zo veel meer. Een gemeenteloket, maar dan wel iets wat toevoegt. Niet een soort doorverwijzingsdingetje! Als iets is duidelijk geworden bij Scheiden zonder Schade is het wel het feit dat ouders in de periode van een scheiding het onmenselijk zwaar hebben en dat daarvan de kinderen de dupe zijn. De gemeente zal daar iets mee moeten en kan dat! Zou het niet geweldig zijn als de gemeente hun eigen gezinsvertegenwoordigers in dienst neemt, waardoor een OTS uitgespaard kan worden? Dat die gezinsvertegenwoordiger de regie voert, met de Meldcode in de hand? Dat de gezinsvertegenwoordiger vanuit zijn/haar expertise ouders richting geeft, vertelt welk traject het beste voor hen zou werken om grote schade te voorkomen?

Zou het niet geweldig zijn als de gemeente een zwarte lijst maakt van al die toegevoegde advocaten die ouderverstoting in de hand werken?

Ouderverstoting is geworden wat het is; een epidemie ! 

Iedereen moet aan de bak, dus ook jullie ouders. Deel het rapport. Stop met alles wat belastend is voor jouw kinderen, jou benadeelt en juist jouw ex voedt (aandacht!).

Ga naar jouw wethouder. Deel het met jouw omgeving en familie opdat iedereen er mee bekend is.

We hebben publieke verontwaardiging nodig, de markt van 2 miljard gaat niet bewegen, niet vanzelf.

Maar met dit rapport hebben wij genoeg munitie om iedereen aan te sporen. 

Wij samen kunnen er voor zorgen dat dit niet het zoveelste rapportje wordt wat ligt te verstoffen in de lades van het Ministerie.

Oproep aan alle burgers/ ouders die tegen ouderverstoting zijn! Help ons mee!