De politie heeft er zin in!
Vorige week donderdag lang er een brief van de politie Tilburg Binnenstad in de bus. Of ik dan en dan langs kwam om te verklaren. Ik werd met de brief als verdachte aangemerkt van belediging gepleegd op 28 mei 2016.
Tjonge, weet jij wat jij op 28 mei 2016 hebt gedaan? En laten we eerlijk wezen, ik heb op zo veel teentjes getrapt. Ik heb zo veel namen benoemd. Wel in een context natuurlijk en vaak in verslagen, na een gesprek met iemand die een rol speelt bij ouderverstoting. Hoe meer transparantie, hoe groter de urgentie deze grove vorm van kindermishandeling aan te pakken.
Als je dan belt om te vragen waarover het gaat, krijg je te horen dat je het bij het verhoor pas mag weten. Afgezien van het feit dat ik dus werkelijk 4 dagen er mee heb rondgelopen, is dit natuurlijk een zeer kwalijke zaak, je kunt je nergens op voorbereiden.
Nu heb ik wel enige ervaring met de politie en vooral hoe ze zich opstellen bij verhoren. Waarbij ik het heel apart vind dat je wordt behandeld als een zware crimineel, terwijl je hooguit verdachte bent.
Konden ze mij de vorige keer nog intimideren , nu zeker niet. Ik had eerder het gevoel van ‘ kom maar op’, ik ben niet gek, ik leer van mijn fouten.’ Bij de politie is dat een heel ander verhaal.
Mijn allereerste blog ging over de TOM zitting https://annemarievanmackelenbergh.wordpress.com/2015/05/
Saillant detail; de TOM liep op 28 mei 2016 af……..
Het feit dat er nu een groot platform is en dat platform steeds groter wordt met zeer veel invloed waardoor er nu ook echt zaken ten gunste van de kinderen en de (te) verstoten ouders veranderen of worden ingezet, ligt hieraan ten grondslag. => Herken ouderverstoting ! www.herkenouderverstoting.nl
Destijds had ik namelijk op een besloten pagina, gericht tegen ouderverstoting, mij laten uitlokken door een infiltrant (bizar he, dat er dit soort mensen zijn, zeker deze; hij is zelf gescheiden vader van een dochter) en mijn verbijstering uitgeroepen dat een rasechte ouderverstoter, iemand die de zoon van mijn lief al vanaf 10 maanden oud als wisselgeld en pion gebruikt om mijn man af te straffen, aan conflictbeheersing bij echtscheiding doet.
Ik had haar praktijknaam aangehaald. Weliswaar op een besloten pagina, de politie kon zelf niet bij de informatie, maar de politie had dan ook genoeg aan de kopieën die zij aanleverde.
Lesje geleerd. Toen ik een aantal jaren geleden ‘ kind verklaart tegen ouder’ intypte en 2 muisklikjes, besefte ik dat er een naam was voor hetgeen mijn man overkwam; ouderverstoting, parental alienation.
Al snel realiseerde ik mij dat mijn man niet de enige was.
Jaarlijks verliezen minstens 16.000 kinderen het contact met de uitwonende ouder, wiens ouderschap voor de scheiding niet ter discussie stond.
Het profiel van de verstoter is universeel, als je eenmaal bewust bent en je let wat op, of je neemt de moeite om met mensen te bespreken wat je bezig houdt, dan struikel je er over.
Feit is dat heel veel ouders dit niet weten, zich heel erg alleen en wanhopig voelen, zich schamen of radeloos zijn en niet weten wat te doen.
Deze mensen/ouders doen rare dingen en dat is niet alleen schadelijk voor die ouder zelf, maar ook voor het kind, ook al heb je er geen contact mee.
Want de vraag is niet of het in de toekomst misgaat met jouw kind, maar wanneer.
En als het kind dan via een externe schok tot de realisatie komt dat het ontkennen van 50% DNA, laat staan het minachten van 50% DNA, er voor gezorgd heeft dat het kind (nu volwassen) zelf tegen allerlei psychische grenzen aanloopt, kan het zijn dat die als nog op zoek gaat naar de waarheid. Zou het dan niet fijn zijn voor dat kind dat jij nog leeft en het goed doet? Dat het kind op zijn minst met respect naar jou moet kijken? Hooguit zich kan realiseren dat het kind dus al die jaren jou, als goedwillende ouder, heeft moeten missen?
Maar ook het besef dat ouders nog heel veel wel kunnen om alsnog in contact te komen. Met alles wat er nu al ligt en bekend is gemaakt via Herken Ouderverstoting, kunnen heel veel ouders uit hun hulpeloosheid stappen.
Dus eigenlijk door het handelen van die ex met zoon, de houding van rechters, zeker het falende gedrag van de Raad van Kinderbescherming en Kompaan en de bocht, nu Sterkhuis geheten en als klapper dus het optreden van de politie Tilburg Binnenstad hebben er voor gezorgd dat er nu een groot platform is dat effectief strijd tegen ouderverstoting en de ouders zelf in beweging zet.
Dat leidt natuurlijk tot een hoop weerstand van de markt van 2 miljard. Jammer dan. Wij zijn hun vijand niet, wij willen alleen dat ze hun werk goed en op een integere wijze doen. Doen ze dat niet, dan spreken wij hen erop aan. Net zo goed als dat de ouders zelf erop aan worden gesproken. Wat kan jij zelf doen, zonder dat jij jouw kind daarbij onnodig belast.
Dus er is een openbare Facebookpagina https://www.facebook.com/groups/507826229380204/
Herken ouderverstoting waar iedereen welkom is om te leren en ter bewustwording.
Ik had al een vermoeden, moeder leest mee. Fijn, prima, hopelijk komt het moment dat ze tegen de nu 18+ zoon zegt dat hij nu oud en wijs genoeg is om echt zelf zijn eigen leven in te richten. Maar zoals bij alle ouderverstoters volgt deze dame de pagina en mijn handel en wandel niet om zich te realiseren dat zij stelselmatig haar zoon heeft mishandeld door een leuke, fijne, integere, sportieve vader uit te bannen, maar om haar fort van leugens te bewaken en beschermen.
Dus werd ik afgelopen dinsdag op het politiebureau geconfronteerd met het feit dat wederom de politie met meerdere maten meet.
Het lijkt wel alsof de verstoter wordt gefaciliteerd, geholpen en dat is op zijn zachtst gezegd erg raar.
Eenmaal daar gezeten en al als een veroordeelde zware crimineel behandeld in houding en gedrag door 2 contactgestoorde jonge politieagenten of rechercheurs. (weet ik veel, voorstellen is niet hun sterkste punt) werd de belediging razendsnel omgeturnd in laster en smaad. En de datum 28 mei 2016 werd veranderd is de periode van 28 mei 2016 tot 17 april 2018!
Het is dus net alsof de politie je vraagt langs te komen voor een kleine mishandeling en eenmaal daar jij moord in jouw schoenen krijgt geschoven.
Voor de zoveelste keer is de rode loper voor haar/de verstoter uitgerold. Niet voor de eerste keer, maar dus meerdere malen! Hoe kan dat zijn? Zeker in verhouding tot al die radeloze ouders die met hun beschikking op de stoep staan en aangifte willen doen wegens onttrekken ouderlijk gezag (art 279) of ondermijnen van de gezondheid (art 300, lid 4), want ouderverstoting is zware geestelijke mishandeling en onmiskenbaar tast dat de gezondheid aan van kind en verstoten ouder.
Deze ouders worden standaard weggestuurd. En wat dacht je van al die ouders die een tegen aangifte willen doen vanwege bijvoorbeeld een valse aangifte van de verstoter. Besef dat die valse aangiften niet mals zijn, met enorme gevolgen voor de uitwonende ouder. Bijna standaard krijgen de ouders een sepot wegens gebrek aan bewijs, terwijl jij hartstikke onschuldig bent. Zo’n aangifte blijft jou achter volgen….Jouw ex zal elke keer weer die aangifte aanhalen en de instanties zullen vooral kijken naar het ‘ gebrek aan bewijs’ , waar rook is, is vuur!
De houding van de politie in Tilburg is geen uitzondering. Ik heb wel een vaag vermoeden dat er extra krachten rondlopen bij de politie in Tilburg. Heeft zij daar een fijne kennis zitten? Je zou het bijna gaan denken. Heeft haar advocaat daar goede contacten? Zou zeker kunnen, met name bij het OM, want hoe gaat dat dan, zo’n aangifte en waarom worden de verstoters zo goed geholpen en wordt de andere/beschuldigde/verstoten ouder naar de afgrond gebracht?
Hoe kan het dus zijn dat als jij je meldt je in eerste instantie weg wordt gestuurd, de aangifte nog niet eens wordt opgenomen?
Dat je pas met jouw verhaal kunt komen als jij op jouw rechten gaat staan? Een aangifte mag niet geweigerd worden. Fijn, de toon van weerzin en weerwil is al wel gezet.
Hoe kan het zijn dat een agent jouw aangifte snel veranderd in een melding? Geloof mij, ga daar nooit mee akkoord, want dat is een votje, wc papier…
En vooral de grootste vraag die wij ons kunnen stellen; waarom gaan onze aangiften standaard in het ronde archief? Krijgen wij standaard na een paar weekjes van de politie terug dat ze er geen brood in zien en er dus niets mee gaan doen?
Zeker in het licht dat ik bijvoorbeeld ter verantwoording wordt geroepen door 2 handelingsonbekwame politiemensjes. Die te beroerd zijn om echt te rechercheren, want als ik google op conflictbeheersing en Tilburg, kom ik veel tegen, maar geen enkele link tussen mij en/of sociale media en moeders/haar bedrijf/zoon. En het is een openbare pagina. Wat is er mis met wat scrollen door de politie zelf?
Waarbij ik vooral kijk naar de manier waarop en de 2 maten die dus de politie hanteert.
Want een aangifte, die mag iedereen doen, mag dus niet geweigerd worden. Echter, zo’n aangifte komt op een stapel en wordt besproken bij de screeningsafdeling.
Volgens de politie kijkt zo’n screeningsafdeling naar 3 dingen en als die 3 dingen er zijn dan komt de aangifte op het stapeltje ‘ja’.
- is er een verdachte
- Is er een getuige
- zijn er onderzoeksmogelijkheden.
Voldoet een aangifte aan deze 3 voorwaarden dan stuurt de politie de aangifte naar het Openbaar Ministerie (het OM) met de vraag of ze mogen door rechercheren.
Dus het OM kijkt er ook nog eens naar en als die dus ook ‘ja’ zegt, dan mag de politie iemand (mij) oproepen voor een verdachte verhoor.
Dus er loopt een vrouw naar binnen met een flinterdun verhaal, met wederom fotokopieën van hetgeen ik schrijf, wat blijkbaar beledigend is voor haar en de zoon en de politie denkt ‘ ja, dat is interessant, laten we die Annemarie maar weer eens te verantwoording roepen!
En flinterdun is het. Mijn lesje geleerd en juist door hetgeen ons persoonlijk is overkomen, gebruik ik onze situatie alleen in context om andere ouders te informeren, te ondersteunen, te helpen, net zoals heel veel andere ouders dat ook doen op onze openbare Facebookpagina
Natuurlijk let ik erop dat ik haar naam/toenaam of die van zoon of die van haar bedrijfje niet noem.
Tijdens het verhoor werd ik dus door de politie bijna in mijn buik geschoten. Ik zeg ‘ bijna’ want ik heb dus enige ervaring opgedaan om te praten met onwelwillende handelingsonbekwame professionals.
Voor mij lag een ordner met 1,5 cm papier. Ik heb 2 blaadjes van die hoeveelheid mogen bekijken. Toen het de politie duidelijk werd dat ik dit keer niet in hun val zou trappen en ik zeker niet ter plekke tegen mezelf zou verklaren, werd het verhoor afgekapt. Ik had immers de informatie die ik wilde hebben en heb ik ze maar even een bijlesje over ouderverstoting gegeven .
Wat heeft moeder het druk. Ze leest heel actief mee en alles waarin ik het dus heb over moeder/ex/zoon etc kopieert ze en ziet zij als laster en smaad. De grote vraag is natuurlijk waarom de politie en OM hierin meegaan.
Vindt u het ook niet kwetsend wat u daar schrijft? Het is niet de vraag of het misgaat met zoon later, maar wanneer….. Hoe zo, wat is daar kwetsend aan? Die discussie ga ik heel graag aan.
Zou zoon werkelijk meelezen? Zou dat niet geweldig zijn?! Want als er werkelijk 50% DNA van mijn lief in zijn lichaam zit, dan moeten er dus ergens zaadjes zijn gepand.
Mocht dus zoon nu meelezen, dan nodig ik je weer uit. Wees een echte vent! Ga het aan, vertel eens, waardoor voel jij je gekwetst? Of, wellicht nog beter, vertel eens, waarom ben jij zo bang voor jouw vader? Waarom zit jij te bibberen van angst in de klas en is dat volgens moeder een reële angst? Durf jij jouw vader niet meer onder ogen te komen, na al die leugens die jij hebt geuit op een leeftijd dat jij beter had kunnen weten?
Hebt u dit geschreven? Hebt u dat geschreven? Het zou kunnen, ik moet het bestuderen, in context plaatsen, als ik het al heb geschreven want hier liggen kopieën. Een beetje plakken en knippen, print screen en hoppa, daar heb je jouw bewijs.
Hebt u een blog uit 2015 herhaald in mei 2018? Serieus??? Mag dat dan niet? Hoeveel blogs heb ik sinds mijn eerste blog geschreven, hoeveel worden er wel niet herhaald/gedeeld? Als ik naar mijn ‘ stats’ kijk, aardig wat.
De uiteindelijk uitgeprinte verklaring heb ik niet getekend, het ging bij de eerste zin al mis. Ik pas er voor mij te laten criminaliseren. De Tilburgse politie heeft zichzelf in de voet geschoten. Het kan niet zijn dat de politie volhardt in de meten met meerdere maten. Zeker niet na de laatste ontwikkelingen waarbij heel expliciet tegen het OM en de politie is gezegd op te moeten treden tegen kindermishandeling. Expliciet nogmaals is uitgelegd op 15 maart in de staatscourant waar artikel 279 voor staat: https://zoek.officielebekendmakingen.nl/stcrt-2018-13539.html
En dan heb ik het nog niet eens over de instructies richting het OM/politie in het rapport Scheiden zonder schade: handel, doe iets, kijk niet weg, grijp op tijd in, zorg dat ouders weer vertrouwen krijgen. http://herkenouderverstoting.nl/rapport-scheiden-zonder-schade-en-kinderen-dan/
Of de brief van beide ministers Sander Dekker (J&V) en Hugo de Jonge richting Tweede kamer 9 mei 2018 waarin dus staat: Het frustreren van omgangsregelingen kan namelijk leiden tot strafbare onttrekking aan wettig gezag (artikel 279 van het Wetboek van Strafrecht). Het nieuwe strafvorderingsbeleid van het openbaar ministerie houdt in dat bewust dwarsbomen van de omgangsregeling aanleiding kan zijn voor vervolging. Dit is opgenomen in de richtlijn voor strafvordering onttrekking minderjarige aan wettig gezag, die op 15 maart jongstleden in werking is getreden.
Of het debat wat naar aanleiding van deze brief op 16 mei heeft plaatsgevonden, waarbij natuurlijk een vertegenwoordiging van Herken Ouderverstoting aanwezig was en wij de politiek informeren, blijven informeren en blijven wijzen om de ronduit onwelwillende houding van de markt van 2 miljard. http://herkenouderverstoting.nl/conceptverslag-personen-en-familierecht-dd-16-mei-2018/ Maar voor wie de tijd heeft: https://debatgemist.tweedekamer.nl/debatten/personen-en-familierecht
Het tij is gekeerd, mede juist door moeder en haar gedrag. Door haar en vooral de idioterie die er toe geleid heeft dat mijn man een 18+ zoon rond heeft lopen in dezelfde stad als wij wonen, hij op zijn fiets, of scooter (ja natuurlijk, aan materie zal het niet ontbreken) zo naar ons toe kan komen, maar door haar inzet die drempel te hoog is geworden.
Door dit alles is dit platform ontstaan, dus we mogen haar eigenlijk een klein beetje dankbaar zijn. Als zij had kunnen bedenken dat zij zelf er eigenhandig voor heeft gezorgd dat mijn lief is vertrokken. Als zij zich had kunnen realiseren dat je altijd samen ouder blijft en dat het in het belang van zoon was geweest als hij zijn vader gewoon had kunnen leren kennen en vanuit nature van beide ouders had mogen houden, was er wellicht iemand anders opgestaan om te strijden tegen dit onrecht.
Enfin, ik voel mij dus niet echt aangesproken en zie het vervolg met genoegen tegemoet. Als het OM nu mij gaat vertellen dat het aanhalen van situaties, zonder naam/toenaam of bedrijfsnaam, ook al niet meer mag, dan hebben we de censuur goed te pakken.
Als ik van het OM te horen krijg dat ik het niet over zoon mag hebben, dan wil daarover een vette discussie aangaan, want dan kunnen wij het allemaal wel schudden.
Dan kan niemand meer uiting geven aan haar/zijn situatie. Let wel, zonder dus de namen van onze kinderen en/of exen te benoemen. Dan mag het OM mij uitleggen hoe wij dan de rest van alle wanhopige ouders kunnen benaderen. Want juist door die praktijk voorbeelden herkennen ouders zaken en leren ze dat ze a) niet alleen zijn. b) het niet te persoonlijk moeten ervaren c) dat ze geen gekke dingen moeten/hoeven doen d) dat er gewerkt kan worden naar oplossingen toe, zelf!
En laat dat laatste nou net zijn wat het Ministerie beoogt. Dat ouders alles op alles gaan zetten er zelf uit te komen. Herken ouderverstoting helpt deze ouders. Dan is het dus niet aan de politie en het OM om ons het zwijgen op te leggen, maar nu eens eindelijk hun werk te gaan doen; optreden tegen ouderverstoters en hun zeker niet faciliteren.
annemarievanmackelenbergh 