HerkenOuderverstoting gaat over in Verantwoord Scheiden

Tijd voor de volgende stap!

Een scheiding, zeker als er kinderen bij betrokken zijn, is een zeer ingrijpende gebeurtenis. Er komt veel op ouders af. Het kost gemiddeld twee jaar voordat gescheiden ouders hun weg weer hebben gevonden, hebben kunnen resetten. 

Het overgrote deel van de ouders (85%) komt na de tijdelijke ontoerekeningsvatbaarheid, tot hun zinnen en kan samen hun prioriteitenstellen kijkend naar het welzijn van hun kinderen. 

Complexe scheiding:

Echter, bij een klein deel (15%) van de scheidingen gaat het faliekant mis. Ouders raken verwikkeld in een enorme strijd, waarbij de relatie met de kinderen onder druk komt te staan. Niet zelden raakt de uitwonende ouder, juist de verantwoorde ouder, het contact met het kind kwijt. Een eigen jeugdtrauma dat door de scheiding getriggerd wordt, zorgt ervoor dat een ouder het verschil niet kan zien tussen ex-partnerschap en ouderschap. Dat laatste blijf je altijd samen!

Ouderverstoting :

Deze ouder zal op een grenzeloze manier alles in het werk stellen om de andere ouder uit te bannen, met als resultaat ouderverstoting.

Het huidige toernooimodel, met dus twee advocaten, terwijl er niet onder ede en achter gesloten deuren wordt gehoord, leidt tot een ware uitputtingsslag, de processtapeling, waarbij meestal de verantwoorde ouder aan het kortste eind trekt.

We kunnen gerust vaststellen dat simpele hulpvragen door ouders bij de gemeente en/of instanties (het zogenaamde vrijwillig kader) meestal leidt tot extra ellende. Niet zelden tot uitbanning van juist de verantwoorde ouder.

Doelen behaald:

In ruim 5 jaar is de oorspronkelijke website ‘Herken Ouderverstoting’ en daarbij horende sociale media uitgegroeid tot het meest toonaangevende, grootste, enige, niet commerciële, subsidie vrije en dus onafhankelijke ouderplatform, dat ouderverstoting, ten gevolge van een vechtscheiding/complexe scheiding, adresseert.

Niemand in de keten die er enigszins toedoet kan nog blijven wegkijken en iedere politicus, wethouder, wetenschapper, directeur, beleidsambtenaar, rechter, die voor de camera of tijdens radio interviews ontwijkend antwoord, liegt, zo simpel is het.

Vandaar onze naamswijziging

Elke ouder is eindverantwoordelijk. Wijzen, strijden tegen een ex en/of instanties is niet in het belang voor het welzijn van het kind.

Een verantwoorde ouder zou maar één missie moeten hebben:verantwoord scheiden met behoud van kinderen, ZELF en dat kan! 

Gebruik makend van alles wat wij voor deze ouders klaar hebben staan op deze website en onze sociale media  aangevuld met alle relevante informatie om zo ongeschonden mogelijk te kunnen scheiden van een pathogene partner.

Met andere woorden: 

Beste ouders, het komt op jouzelf aan! Het is nooit te laat om andere, verantwoorde keuzes te maken en dus verantwoord te scheiden.

Anno 2021 kan geen ouder zich verhullen achter slachtofferschap, overal ben je zelf bij. Kom effectief op voor jouw kind, zet jouw zorgplicht centraal.

Volg ons: Facebook | Twitter | Instagram | YouTube | Linkedln

Geschokt?! Serieus? Ga je schamen!

Al jaren roepen ouders en kinderen dat het zo niet langer kan. Al jaren worden ze weggehoond, weggezet als gekkies.

Immers, een OTS (onder toezichttelling) krijg je niet ‘zo maar’, laat staan een UHP (uit huis plaatsing).

Totdat jij met Jeugdbescherming te maken krijgt. Dan besef je dat de ellende waar jij in zat, altijd nog groter en erger kan worden .

Met een vrij onschuldige hulpvraag wendt jij je tot jeugdbescherming, een huisarts, de school. Je bent het fuik van de hulpverlening in gelopen en iets wat met kordaat gezond verstand of een goed gesprek opgelost kan worden, krijgt in 1 keer heel veel ‘zorg behoeften’ en steeds meer raak jij jouw eigen regie kwijt.

De chantage is groot; als jij van jouw kind houdt, dan…. Zeker als er een Jeugdbeschermer (voorheen werden ze gezinsvoogd genoemd) in beeld komt.

Al jaren roepen wij dat JZ/JB (jeugdzorg/jeugdbescherming) een zeer foute/kwalijke rol spelen bij scheidingskinderen. Jaren zijn ouders uitgebannen om zogenaamd de rust voor het kind te bewaren. Rust die contra productief is. Rust die de binnen/zorgouder en vaak diens nieuwe partner vrij spel geven. Misbruik en mishandeling komen zo veel vaker voor, dan bij intacte gezinnen.

Laat een ouder zich niet zo maar weg sturen, dan wordt deze ouder aangemerkt als strijdend. Wordt die ouder bedreigd en gezegd dat als die niet braaf luistert, ook de kinderen van de nieuwe relatie afgepakt kunnen worden of de nieuwe leg!

Waarheden worden achter gehouden, in rapporten komen leugens te staan die een eigen leven leiden, daar de opvolging van Jeugdbeschermers in een rap tempo gaat en deze klakkeloos de teksten kopiëren.

Een jeugdbeschermer die door wil pakken heeft geen mandaat van de directie. Sterker nog, die wordt van de zaak afgehaald, opdat de instantie langer aan ons kan verdienen (verlening OTS en trajecten)

De beloningen bij JZ/JB zijn pervers. Er is geen belang om zaken snel en adequaat af te ronden. Ook al roepen ze dat ze het te druk hebben en geen tijd.

De gemakzucht van rechters is ongekend , als mede de totale onkunde. De rechters weten dat het schort aan juiste, eerlijke rapportage en toch… baseren ze hun vonnis op malafide rapportages.

Niemand in de keten neemt hun verantwoordelijkheid. Wij weten van situaties waar 30 hulpverleners op 1 alleenstaand gezin staan en de andere ouder geheel wordt weggehouden, gewoon omdat het kan. Die ouder moet op verre afstand toekijken dat er zelfs 1 hulpverlener elke ochtend naar dat gezin gaat om boterhammetjes te smeren, opdat de kinderen met een gevuld maagje naar school gaan. Dit, terwijl er helemaal niets mis is met die uitgebannen ouder.

Dan hebben wij het nog niet eens over al die moorden en mishandeling (recentelijk Xaja, maar kijk ook naar Sharleyne en Rowena) waarbij de vader op afstand werd gehouden en deze vader ruimschoots waarschuwde en aan de bel trok. Als het dan mis gaat is het gezin bekend bij de politie en instanties, is men geschokt en gaat men weer over tot de dag. In plaats van ontslagen, neemt niemand zijn/haar verantwoordelijkheid en is er totaal geen zelfreinigend of lerend vermogen in de keten.

Keteninfantiliteit noemen ze dat! 

De notie dat JZ/JB goed werk doet ondersteunen wij al heel lang niet meer, maar wordt nog steeds niet gehoord. Totale handelingsverlegenheid. Wij ervaren het als een ’niet-willen-weten!

Een gebiedsverbod of een contactverbod krijg je niet zo maar…. DUS WEL. Met het grootste gemak. Omdat de ouder, die niet wil toekijken bij kindermishandeling en ex-partnergeweld, zodanig belaagd wordt en vals beschuldigd door de ex en de instanties, dat de uitbanning snel een feit is. Zonder hoor of wederhoor krijgen de meest liefdevolle ouders verboden uitgereikt en is het machtsvertoon als je zo’n verbod negeert ongekend. Arrestaties in bij zijn van jouw kind zijn schering en inslag.

Gewoon omdat het kan!

Hoe vaak een kind niet uit huis wordt geplaatst terwijl er een zorgzame achterban is, die heel goed voor het kind zou kunnen zorgen, is ongekend. Maar ja, dan komen we weer uit bij de perverse beloningen. En in plaats van dan het kind goed te begeleiden, voer je als instantie de zorgbehoeften nog eens op, want dan krijg je nog meer geld voor dat kind.

Kleine kinderen hebben totaal geen veilige hechting, gaan van gezin tot gezin, van tehuis naar tehuis, terwijl de uitgebannen ouder (lees vaak vader) steeds meer uit beeld gaat.

Onze lijst met klachten en op/aanmerkingen richting JB/JZ is ongekend lang en overal waar wij dit bespreekbaar willen maken, plus met passende oplossingen komen, worden ook wij weer aangemerkt als lastig.

Het is heel simpel; het is een industrie geworden, een machtig bolwerk met enorm veel financiele belangen. Het kind is men al lang uit het oog verloren.

Ook de politiek heeft een enorm pak boter op hun hoofd. Uit angst om na die paar jaar in de Tweede Kamer geen werk meer te vinden, wordt er niet doorgepakt en laten ze hun oren hangen naar mensen die hen naar de mond praten. Dikke rapporten verdwijnen in lades en als het echt te lastig is, dan ontsla je gewoon die persoon of werk je die weg. Zie rapport kinderombudsman 2014, dat de heer Dullaert zijn kop kostte.

Jeugdzorg is simpelweg niet sexy, liever kijken ze weg

Keer op keer worden er spelletjes met ons gespeeld. De motie Recourt neemt een een verkeerde wending door mensen op een podium te zetten die daar niet hadden mogen staan. Dat hele platform Scheiden zonder schade is 1 grote farce waar uiteraard de verkeerde personen in zitten, die enkel hun eigen belangen verdedigen en niet gebaat zijn bij de oplossingen die er wel zijn.

Het feit dat wij zelf een symposium hebben moeten financieren , terwijl de heer Rouvoet blijkbaar miljoenen kan besteden aan het in stand houden van ouderverstoting is stuitend.

Niet voor niets hebben we een motie van wantrouwen uitgesproken tegen deze gang van zaken.

Oplossingen willen ze niet horen.

Ouders worden op micro en macro niveau tegen elkaar uitgespeeld.

De verkeerde mensen krijgen opdrachten. Kijk naar het recente WODC rapport… Maar ook de spelletjes die het NJI, het LOC en de Raad van kinderbescherming nu spelen met zogenaamde werkgroepen, waar de mensen met de juiste kennis en assertiviteit worden geweerd. Waar voor de zoveelste keer het wiel wordt uitgevonden, terwijl er gedegen oplossingen liggen, alleen, die komen hen niet uit!

Toch, ons netwerk met mensen aan de juiste kant van de streep neemt toe. Deze mensen moedigen ons aan. Volhouden, trek ze met de haren erbij. Prima dat gestrekte been, schudt ze wakker. Want al die jaren kopjes thee heeft ons deze ellende gebracht. Waarbij velen verzuchten dat enkel een revolutie voor de juiste ommekeer kan zorgen.

Hoe vaak Herken Ouderverstoting niet complimenten krijgt… van mensen die echt willen weten wat ze beter kunnen doen. Want op de inhoud is het heel goed met ons samen werken. Met een gevoel van urgentie! Geen geduld voor werkgroepjes waarbij iedereen weer een eigen plasje wil doen. Nee, doorpakken en die diplomatie passen ze maar ergens anders toe.

Al met al zijn er enorm veel mensen die zich keihard moeten schamen . Dus om nu weer ‘geschokt’ te zijn en te denken dat het geven van excuses afdoende is, daar kunnen wij helemaal niets mee.

Met argus ogen kijken we nu naar het uitvoeren van de motie van Lisa Westerveld. En weer probeert het ministerie van VenJ onder gesprekken met ons uit te komen, terwijl wij toch echt deze motie hebben geschreven. Wij hebben de oplossingen en weten precies wie aan de juiste kant van de streep staan en wie niet. Wij willen die onafhankelijke commissie en dat de juiste ervaringsdeskundigen gesproken worden en ja, daar hoort Herken Ouderverstoting bij.

Iets wat het ministerie en zeker de heer Rouvoet al jaren probeert te vermijden! Wat zegt dat van deze club? Wat zegt dat van de heer Rouvoet? Die blijven blaten over de lange adem? Al sinds de jaren 70 gaat het mis en het wordt steeds erger.  Wat ons betreft worden er heel wat mensen weggestuurd en krijgen ze in ieder geval geen podium meer.

428.000 kinderen bij JZ/JB. Blindelings krijgen ze er 1 miljard bij! Nog minder motivatie om eerst orde op zaken te stellen. 

Een paar oplossingen, nu zo in te passen:

• Haal scheidingskinderen weg bij JZ/JB. Dat scheelt de helft van de kinderen! Sta daar eens bij stil.
• Laat een echte frisse wind door het scheidingslandschap waaien en niemand nog wegkomen met ouderverstoting.
• Plaats het kind per direct bij de ouder die de omgang niet frustreert.
• Ben duidelijk en concreet in de beschikkingen opdat er geen ruis kan ontstaan, waardoor telkenmale procederen niet meer hoeft.
• Schaf het toernooimodel, 2 advocaten, die zonder onder ede gehoord te worden kunnen liegen en bedriegen, af!
• Sanctioneer de ouder die het kind inzet als pion om de andere ex te straffen.
• Denk in oplossingen zoals parallel ouderschap.
• Maak kinderen zelf bewuster en weerbaarder met behulp van de goede programma’s die er zijn (bijvoorbeeld dappere dino’s, KIES, etc).
• Houdt kinderen verder in de luwte, laat ze niet kiezen….Authentieke stem van het kind….kom op zeg.
• Heb rechtstreekse informatieplicht van uit het 18+ kind naar de levensonderhoud betalende ouder toe.
• Regel nu eindelijk eens dat gezamenlijk gezag, voer die motie uit 2016 van Vera Bergkamp uit. Waarom ligt die nog steeds op de plank?
• Denk in 50/50%, zeker als 1 ouder het kind zich geheel toe eigent.
• Laat de wijkagent, in samenspraak met het OM een betere, concrete rol spelen.
• Sta scheidingsstrijd met de kinderen als inzet in onze maatschappij niet toe!
• Reken af met handelingsonbekwaamheid en handelingsverlegenheid.

Doe wat… de oplossingen zijn er. Doe eindelijk eens wat meer dan ‘geschokt’ zijn en excuses aan te bieden.

Motie van Wantrouwen tegen het Platform scheiden zonder schade, het ministerie van VenJ en de heer Rouvoet in het bijzonder! Subtitel:Verslag congres Ouderschap Blijft! 25 maart 2019

Kijk aan!!!!! Ik herken ons/ Herken Ouderverstoting hier wel in! 

https://www.trouw.nl/samenleving/antirookclub-zet-longartsen-buiten-de-deur-~a7a9309e/

Gisteren een niet zo prettige ontmoeting met de heer Rouvoet achter de rug, wat nog een staartje gaat hebben, want ik ga dit gedrag niet accepteren.

Nu ben ik gelukkig niet afhankelijk van subsidiegelden en laat ik mij niet intimideren door de politie of het openbaar ministerie, ook al hebben ze de laatste maanden aardig hun best gedaan…..

Gisteren heb ik weer naar een promotiepraatje van de heer Rouvoet mogen luisteren, wat voor zoete koek geslikt werd. Bij een zeer goed verzorgd congres. Dat zonder meer. Het mag dan ook wat kosten, van onze belasting centen. Drie dubbel:

Immers; het wordt betaald uit de 4, 5 miljoen, terwijl er geen cent aan het echt baan doorbrekende symposium op 25 februari is bijgedragen. Toen ik Anna van Beuningen en de heer Andre Rouvoet vertelde dat Dr Childress naar Nederland zou komen, trokken ze wit weg…” Maar wij betalen er niet aan mee”, wist Anna er nog uit te persen. 

Toch apart dat Dr Childress achter onze rug om op het Ministerie JenV is uitgenodigd voor een 2 uur durende privé sessie, terwijl wij zijn hotel, dagfee voor meerdere dagen  en zijn retourvlucht vanuit Los Angeles U.S.A hebben betaald. Dan mag je hopen dat er ook goed is opgelet en dat hun zogenaamde visie (is die er????) iets wat wordt bijgesteld, maar nog steeds is de boodschap van Herken Ouderverstoting, nou ja, die van ECHTE wetenschappers, mensen die weten waar ze het over hebben,  NIET welkom.

Gelukkig hoefden Marieke en ik het entreegeld niet op te hoesten. € 295, – ex BTW. Weet dat ook wij, de belasting betaler, dit opgehoest hebben, want al die bedragen worden weer gedeclareerd bij al die instanties die door onze belasting centen overeind worden gehouden. En maar klagen over geld gebrek….

En wat denk je van de tijd die de dames en een enkele heer die dag hebben geïnvesteerd,? Tijd die net zo goed aan hun cliënten had kunnen worden besteed (tijd = geld) want wij hoorden die dag nou niet echt veel nieuws, of het moet nota bene nogmaals de boodschap van Hill en ons zijn; 

Pas nou eindelijk eens evidence based oplossingen toe en kap met al die contra productieve trajecten. Waarom niet eerst de MASIC? En gooi ons niet op de grote hoop, al blijft er dan wellicht minder over voor een traject zoals Ouderschap blijft!

Nog steeds worstelt men met de stem van het kind en wat ben ik Frénk van der Linden erkentelijk. Wat een goede dagvoorzitter met kritische vragen en opmerkingen! 

Blijkbaar is het allemaal nog lastig en een brug te ver. Zat de heer Rouvoet bepaalt niet te wachten op de vraag van Prof Barendrecht waarom men niet stopt met het toernooimodel als algemeen bekend is dat dit alleen maar ellende oplevert.

Want beste ouders, ze weten het best. Ze weten het allemaal.

Voor de zoveelste keer dacht de heer Rouvoet mij te kunnen ontlopen en handig te doen. Hij wilde nog niet eens mijn hand schudden. Dan laat jij je kennen! Afspraak?! Nee, al jaren gaat hij ons uit de weg. Heeft spelletjes gespeeld met ons, dat mag enige naam hebben. 

En maar proberen ons te marginaliseren. Ook via een Inge van der Valk met een WODC rapport dat aan elkaar hangt van opinies en meningen en totaal niet wetenschappelijk is onderbouwd. De Tweede Kamer wordt ook nog eens voorgelogen, de informatie klakkeloos geaccepteerd.

En wat zegt ze tijdens het congres? Uh, ja ik ben ook maar een wetenschapper. Nee, ze is pedagoog en heeft zich dus verre van ouderverstoting en pathogeen ouderschap te houden. Dat is voer voor klinisch psychologen.

De heer Rouvoet en het ministerie JenV hebben last van ons! Heel veel last en nu roept de heer Rouvoet dat hij in gesprek is met ouders die hem gesmeekt hebben herken Ouderverstoting te negeren. Werkelijk?!

Want als dat al waar is, dan weet ik precies met wie de heer Rouvoet graag in gesprek is; met de eenmanspittters. Met ouders die een enkel cursusje bij de Woodalls hebben gevolgd, een boekje hebben gelezen en zich zelf hebben uitgeroepen tot coach, of conflictbeheerser, of tot kinderbehartiger, of wat dan ook. 

Vandaar dat ik met klem heb benadrukt dat, als de heer Rouvoet mensen naar voren denkt te schuiven, wij, op zijn minst een keurmerk willen hebben en het klaar moet zijn met hobbyisten of mensen die aan ons leed willen verdienen.

Dat de heer Rouvoet hier geen zin in heeft en geen werk maakt van het ECHT beëindigen van ouderverstoting is schandalig. Het toont aan hoe sterk de lobby van de advocatuur en jeugdzorg is.

Duidelijk voor ons de verkeerde man op de verkeerde plek, want ook gisteren was deze man niet concreet en heeft hij mooie woorden, maar geen daden. Daar elk initiatief niet gedragen wordt door mensen die er echt verstand van hebben. 

Dat hij graag kopjes thee drinkt met bepaalde mensen maar een inhoudelijk kritisch geluid niet kan verdagen, zegt alles over hem, het ministerie van JenV en de rechtspraak, die nu al decennia met levens spelen, gewoon omdat het kan.

Pers en politiek, wanneer gaan jullie er iets van vinden?

En beste ouders, verandering zal vanuit ons moeten komen. Weiger al deze onzin, gemotiveerd. Er staat genoeg op onze website, wetenschappelijk onderbouwd en daar is geen speld tussen te krijgen.

Wie niet horen wil, moet voelen en ik roep elke ouder op zelf een positief verschil te maken.

• Vraag inzage in jouw politie dossier
• Doe aangifte van ouderverstoting art 279 en 300 lid 4 . Hoe? Zie website
• Doe aangifte tegen ieder die liegt en bedriegt, die aan beeldvorming doet. Dus ook tegen de professional ; laster smaad. Hoe? Zie website
• Weet exact wat je naar voren wilt brengen bij rechtszaken, zie website
• Besef dat tijd jouw grootste vijand is en accepteer geen trajecten of geshopt van jeugdzorgwerknemers, dien meteen klachten in tegen ieder die tussen jou en jouw kind denkt te kunnen staan. Hoe? Zie website
• Belast jouw kind niet door het te laten bevragen door zogenaamde professionals die er totaal geen verstand van hebben. Gemotiveerd. Hoe? Zie website

 

Lees je in, wordt autodidact en pik het niet meer. Hoe? Zie website!

http://www.herkenouderverstoting.com

Familierechtspraak op de schop!

Wat nu eindelijk in de krant staat, is bij ons al lang bekend en weet dat het familierecht met recht het afvoerputje van de rechtsstaat genoemd mag worden.

Zie de artikelen vandaag in oa de volkskrant https://www.volkskrant.nl/es-b5a45d71 en https://www.volkskrant.nl/es-b76ffc4f En de telegraaf: https://www.telegraaf.nl/e/3331982/

Wij zien doorlopend zaken die 7 tot 8 zittingen vergen over een periode van 2 tot 5 jaar die zouden kunnen worden afgewikkeld in 3 maanden tot een half jaar. Puur doordat de familierechters niet doorpakken. Dit veroorzaakt een 5-voud aan kosten, maar, nog erger, enorm veel leed bij kinderen en ex-partner(s). Dit puur om het feit dat het nog steeds mogelijk is in Nederland om ouderschap en gelijkwaardige omgang af te laten afhangen van de, meestal eenzijdige gevoerde ruzie, tussen partners.

Wat Herken Ouderverstoting stoort is de roep om extra geld! Totaal niet nodig, als de Familierechtspraak op zijn minst de verantwoordelijkheid neemt en die 180 graden draai maakt.

Een draai waar wij al jaren om vragen.

Feit: Er is geen sollicitatiecommissie. Iedereen kan familierechter worden. Bijscholen? Ik heb er nu diverse malen naar gevraagd. Het blijft stil, doodstil. 

Verplicht vakliteratuur bijhouden of, op zijn minst, het lef hebben vernieuwende ideeën in uitspraken verwerken, een utopie.

Familierechters halen strepen door levens gewoon omdat het kan. Niemand roept deze rechters tot de orde. Er is geen constitutioneel hof, nergens kan een ouder verhaal halen.

Er wordt achter gesloten deuren gehoord.

Wat erger is, niet onder ede! Dus het startschot voor leugens wordt gelost, daar ouders die daar om vragen meteen als eigenwijs en strijdend worden aangemerkt. De rechtspraak faciliteert de inzet van kinderen als wapen voor één van de ex-partners.

Familierechters zijn geen financieel experts, laat staan psychologen, toch hebben ze het lef om trots op zichzelf te zijn, zichzelf te bewieroken, als het gaat om de stem van het kind! Zo fijn om een 12 jarige naar de rechtbank te laten komen en het zegje te laten doen. Dat een rechter niet weet of het de authentieke stem van het kind is, doet niet ter zake.

De authentieke stem van een kind is dat een kind van nature intensieve omgang wenst met beide ouders. Ouders scheiden, NIET de kinderen. Deze grote malversatie is de basis voor een traumatiserende rechtspraak.

Sterker nog, een brief, zogenaamd geschreven door een kind, wordt ook gezien als ‘gehoord’ worden. Snap jij het nog?! Ik niet.

En ach, dan gooi je toch gewoon jouw verantwoordelijkheid over de schutting! Dan negeer je toch gewoon die ouder en baseer jij je als rechter toch helemaal op de rapporten van de Raad of jeugdzorg ! Dan luister je toch gewoon niet als een ouder roept dat het gros wat in de rapporten staat plak en knip werk is, bestaat uit opinies en meningen. Dat er in gelogen wordt. Welnee, dan vaar je blind op die lui, want die ouders hadden dan maar gewoon weg niet naar die rechtbank moeten komen.

Of schakel je, als rechter, zogenaamde professionals in, voor de nodige onderzoeken, maar verdiep jij je als rechter natuurlijk niet in de feit of de professional überhaupt wel de juiste kennis heeft om dat onderzoek te doen.

“ Tja, als een ouder naar de rechtbank komt, dan nemen wij het wel over, hadden ze maar niet moeten komen” Letterlijk van diverse rechters vernomen. Complete lethargie, volledig gebrek aan enige vorm van compassie of empathie. 

Regie rechter? Waar zijn ze.? Het is natuurlijk veel makkelijker iets te beslissen en vervolgens door te schuiven naar de volgende rechter. Of iets idioots te beslissen, gewoon omdat het kan, strepen door levens te halen en dan te roepen dat ouders nog altijd in hoger beroep kunnen! Ja, wellicht die ouder die aanspraak kan maken op die toegevoegde (handje klap, je wint/verliest) advocaat, maar menig hardwerkende ouder gaat hier volledig op stuk, en laat dat nou net de bedoeling zijn; er volgt een complete uitputtingsslag opdat ouders uiteindelijk dan maar stoppen met procederen. Weer een kind opgeofferd aan het systeem.

Rechters die kritisch zijn en het anders willen? Einde carrière. Punt. Nee, de familierechters lopen aan de leiband van een paar arrogante, contact gestoorde rechters, die compleet los gezogen van de maatschappij hun wil opleggen. Vanuit hun eigen, niet onderkende, latente pijn en jeugdtrauma’s! 

Daar moeten wij iets van vinden. Het is niet anders.

Het symposium van 25 februari 2019 is eigenlijk georganiseerd op verzoek van de rechtspraak. Ruiterlijk werd toegegeven dat ze het ook niet weten. Waarom dan zelf niet de kennis op willen doen of iets organiseren? Het is mij een raadsel, maar goed, Herken Ouderverstoting is de flauwste niet. Dan brengen wij wel de kennis naar de rechtspraak toe.

Ook kregen we mee dat de rechters natuurlijk alleen kennis willen krijgen van mensen die er toe doen. Letterlijk kregen we te horen dat HBO niet meetelt, maar minstens mensen van gelijk opleidingsniveau…en…..1 goog is geen goog.

Toen wij in onze eerste aankondiging dus verwezen naar dit verzoek was het hek van de dam. Ook het feit dat wij zelf alle rechters zelf mailen is ‘not done’ 

Onder voorwaarde dat wij de verwijzing naar de rechtspraak zouden weghalen, kregen wij de toezegging dat enkele rechters naar het symposium zouden komen. Daar hebben ze zich aangehouden, maar hoe verspreidt zich de opgedane kennis van een paar rechters onder die paar duizend in Nederland? NIET!

Er zit dus weer niets anders op dan alsnog alle rechters op de hoogte te brengen, daar de familierechtspraak zelf zijn/haar verantwoordelijkheid niet neemt.

“Tja, ik wil ook wel dat oorlogen en hongersnood stoppen , maar daar is ook niets aan te doen”  riep Marion Beckers tijdens een gesprek tegen mij. Ongehoord! Als de voorzitter van de Projectgroep ‘Visiedocument Rechtspraak (echt)scheiding ouders met kinderen’ er zo in staat en de deur dichtgooit als ik haar aanspreek op de inhoud, omdat ze niet langs de vorm kan kijken, wat is er dan aan de hand? 

En dan heb ik het al helemaal niet over de rest van dat genoegzame clubje, wat zenuwachtig zit te schuiven op stoeltjes omdat ze nog nooit over pathogene ouderschap hebben gehoord. Anno 2019!!!!

Het is van de zotte, daar er tegen ouderverstoting, het verdienmodel van de advocaten en aanverwante clubs zoals Jeugdzorg, maar ook de eenmanspitters met al hun trajecten, juist heel goed opgetreden kan worden.

Een kwestie van willen en doen. En het erge van alles is….Ze weten het best.

Maar daar zitten ze dus, in hun ivoren toren. Strepen door levens halend. Familiedrama’s als gevolg. Getraumatiseerde kinderen en ouders, gewoon omdat het kan. Omdat NIEMAND hier in Nederland (want daar houd ik het bij, Nederland) het lef heeft deze beroepsgroep keihard ter verantwoording te roepen.

Rest mij te zeggen dat er maar een paar notabelen zijn die het helder zien en ons aanmoedigen die luis in de pels te zijn. Te blijven en ouders exact te vertellen waar ‘ze om moeten vragen (!)’ bij de rechter….vragen…, nou, in onze ogen dus EISEN.

Het gaat om mensen levens en waarom mogen wij dan geen kwaliteit verlangen?!

Want ze geven het eigenlijk ruiterlijk toe; zelf weten ze het niet.

“Het gaat al lang voordat ze bij de rechter zijn mis”, roepen de rechters tegen mij. Ja, precies! Dus waarom dan ouders weer met een kluitje in het riet sturen? Waarom dan weer mediation en/of een traject? Waarom uit complete gemakzucht de koninklijke weg opleggen of blindelings een gezinsvoogd en raadsonderzoeker geloven? Waarom niet optreden tegen deze meest vreselijke vorm van kindermishandeling en ex-partnergeweld? 

Waar is de compassie en empathie? Hebben deze rechters wel zelf kinderen? Waar komt die gemakzucht vandaan, die lethargie?

Weet dat heel veel van dit soort rechters vanuit een niet onderkende pijn destijds hebben gekozen voor hun studie,  en hun pijn/afwijzing projecteren op de zaken/ouders die zich nu aandienen.

Wat dus te doen?

• een sollicitatiecommissie met betrekking tot familie rechters
• Bijscholing, een extra opleiding als men familie rechter wordt.
• Verplichting van minimaal 5 jaar aanblijven als familierechter
• Een regie rechter!!!! Een rechter die van begin af aan betrokken is en dus kan verwijzen naar eerdere uitspraken; hoe staat het er mee.
• Rechters die zich inlezen en de hele zaak bestuderen.
• Rechters die niet gemakshalve roepen dat er altijd nog hoger beroep is of dat een ouder het over een jaartje opnieuw kan proberen.
• Horen onder ede! Ook dus de raadsonderzoekers en de gezinsvoogden.
• Openstaan voor gedragen oplossingen zoals parallel ouderschap.
• Zich onthouden van zogenaamde klemcriteria.
• Onderkennen dat, als ouders bij de rechter komen, er al een enorme voorgeschiedenis is, dus niet weer het volgende traject of  mediation in.
• De Raad van kinderbescherming opdragen enkel en alleen de MASIC toe te passen. Komt uit de MASIC naar voren dat er dus meer aan de hand is, verplicht stellen dat het vervolgonderzoek dooreen klinisch psycholoog wordt gedaan; de gedragsdeskundige! En dus niet een raadsonderzoeker (die kan de MASIC doen, niet meer).
• Kinderen niet zelf bevragen, maar door een klinisch psycholoog en de rapporten vertrouwelijk behandelen. 
• Zeker geen genoegen nemen met brieven van kinderen. Wat een open deur zeg!
• Is er sprake van ouderverstoting, dan het kind meteen overplaatsen naar de ouder die het kind niet opzet tegen de andere ouder. Dus weghalen bij de pathogene ouder. Wijziging hoofdverblijfplaats dus.
• Pathogene ouders, nou ja, elke ouder, kan hulp zoeken in een vrijwillig kader.
• Zorgen dat de uitspraak zo concreet mogelijk is en geen ruimte geeft voor enige ruis. Dat in de conclusie heeeeel duidelijk staat wat van wie verlangd wordt; Denk daarbij aan:
  • Een omgangsregeling van minuut tot minuut , met een exacte verdeling van de vakantiedagen. Bijvoorbeeld het oneven jaar de kerst bij die ouder, even jaar bij die, de 1e 3 weken zomer vakantie bij die ene ouder en het jaar erop wisselen. Te zot voor woorden dat het zo moet, maar ze staan daar blijkbaar niet voor niets, dus rechter regel het! 
  • Een dwangsom naar beide partijen toe.
  • Dat die dwangsom omgezet kan worden in lijfsdwang mochten er geen financiële middelen (meer) zijn.
  • Dat , als er speciale omstandigheden zijn, het kind daarbij betrokken kan zijn/ aan deel kan nemen. Denk aan bijvoorbeeld het overlijden van een familielid of juist een jubileum 
  • Dat beide ouders natuurlijk gerechtigd zijn aanwezig te zijn bij speciale gelegenheden van het kind; denk aan een diploma uitreiking of uitzoeken van een school, ook al is het niet de ‘beurt’ van een ouder (te idioot voor woorden dat zo iets überhaupt te discussie staat!)

Boven alles moet slecht gedrag gesanctioneerd worden, daar een pathogene ouder weliswaar niet in orde is, maar bepaald niet achterlijk. Als er consequenties aan gedrag worden verbonden en slecht gedrag niet langer beloond, dan stopt ouderverstoting.

Zo simpel is het dus! 

Dan is de eerste grote besparing een feit en kunnen de rechters wellicht meer tijd besteden aan al die andere zaken die zich nog aandienen.

Voor concrete oplossingen: https://www.herkenouderverstoting.com/info-professionals/65-symposium

Het feit dat weldenkende mensen hun kinderen dit niet aandoen zegt genoeg en is geheel dekkend voor het probleem.

Het is nu eenmaal zo dat er bij hoog conflictscheidingen één partner is die de kinderen als wapen inzet tegen de ex-partner. Juist dit zou bij wet en uitvoering direct moeten worden gestopt.

Dit kan, de oplossingen zijn er. Ook heel belangrijk is dat de strijdende, niet weldenkende ouder, ook geholpen is bij duidelijke regels en directe sancties. Immers, dan kan die persoon werken aan de basis van zijn/haar strijd: diep jeugdtrauma. Alleen op deze wijze beschermen wij kinderen die hier ongewenst in terecht komen.

Groet,

Annemarie van Mackelenbergh

http://www.herkenouderverstoting.com

Kom op zeg…..

Met enige regelmaat ontvangen wij boze mailtjes van kinderen of ouders die Herken Ouderverstoting verwijten dat hun vader/moeder of ex, door ons, een goed weerwoord heeft en daardoor de hulpverlening of de rechters zodanig om de tuin kan leiden, dat deze ex weer omgang heeft en dus de mishandeling kan voorzetten.

Immers; die ex of ouder is een narcist of heeft een anti sociale persoonlijkheid, of een bordeliner, loser etc.

Het antwoord hier op is kort en bondig:

Kom naar de website of Facebook en lees je heel goed in wat wij onder ouderverstoting verstaan. Het ouderschap stond niet ter discussie voor de scheiding en vaak lang daarna ook niet.

Een mishandelende ouder die dus geweerd wordt uit het leven van een kind kan zich niet beroepen op ouderverstoting.

Als dus ‘foute’ ouders bij ons uitkomen en zo doende lerende zijn en blijkbaar weten wat ze moeten zeggen om de hulpverlening en rechters te misleiden, dan is dat natuurlijk niet de schuld van Herken Ouderverstoting.

Omdenken: blijkbaar is er genoeg munitie, is er al genoeg gebeurd zodat deze ouder dus onze kennis kan verwoorden en zijn de rechters en/of hulpverlening daar gevoelig voor.

Mijn advies is dus dan zeker om je als ‘goede’ ouder heel goed in te lezen en de beweringen van die andere ouder te ontkrachten. Je weet dan immers waarmee die ouder op de proppen zal komen. Dus kan jij als ‘goede’ ouder heel goed aangeven wat er werkelijk speelt, toch?! Waarom jij doet wat jij doet, toch?!

Als een ‘goede’ ouder al boos moet zijn, dan is dat toch altijd nog op al die verstotende andere ouders, die er voor gezorgd hebben dat Herken Ouderverstoting bestaat en zo actief bezig is.

Die verstoters hebben decennia hun destructieve werk mogen doen en toen was er niemand die hun een halt toe riep. Ook niet door ouders die werkelijk te maken hebben met mishandeling of misbruik…..Iets met misplaatste loyaliteit?

Vergelijk het met al die ouders die de weg naar de politie hebben gevonden en zo veel ouders vernietigd hebben met valse beschuldigingen!

Ik weet van dames in Blijf van mijn huizen die daar enkel en alleen zitten om zo ‘makkelijk’ eens en voor altijd van de vader af te kunnen komen.

Deze mensen verpesten het dus voor de ‘goede’ ouders. Die mensen zorgen er voor dat, als jij bij de politie komt met echte mishandeling, dat jij dus niet serieus wordt genomen.

Vanuit het oogpunt van Herken Ouderverstoting zullen wij dus altijd geneigd zijn in eerste instantie de waarheid bij de ouder te leggen die zegt verstoten te zijn, of zegt dat hij/zij verstoten gaat worden.

Geneigd! Daar ik persoonlijk altijd eerst het hele verhaal wil inzien, de stukken wil lezen en liefst ook nog contact zou willen hebben met alle partijen.

Maar een hele enkeling komt er mee weg door de beweren dat die slachtoffer is, terwijl dat niet zo is.

Meestal, ik durf te stellen wel 80% zeker, is de ouder die bij ons uitkomt, werkelijk een (te) verstoten ouder. En als wij dus die ouder mondiger maken, waardoor deze persoon de rechters en hulpverlening op het andere been zet, dan ben ik daar heel erg trots op.

En dan nog iets; iets waar (te) verstoten ouders zich veel aan moeten onderwerpen; begeleide omgang. Als jij zeker weet dat dus die uitwonende ouder een gevaar is voor jouw kind; dan wijs jij de rechter daar toch op?! 

En ach, die MASIC, een 0-meting, daar heb jij dan zeker geen problemen mee.

Dus, boos zijn op Herken Ouderverstoting en ons verwijten dat wij te succesvol zijn, dat ervaar ik eerder als een compliment , daar er de afgelopen jaren zoveel strepen door levens zijn gehaald, gewoon omdat het kan, dat we nu dus allemaal met de voorspelde maatschappelijke ramp zitten en ik amper weet hoe we deze nog te boven kunnen komen.

Nu dus nog een woordje aan al die ouders die onze kennis denken te kunnen misbruiken. Die bij ons uitkomen met de nodige drama. Weet dat ik regelmatig ook contact heb met ‘de andere kant’.

Niet voor niets krijg jij indringende vragen gesteld in het openbaar.

Niet voor niets gaan we niet mee in jouw drama/beweringen, want bij de meesten heb ik meteen een ‘vreemd onderbuik gevoel’ .

En ik niet alleen….Enkele leden van de Facebookpagina stellen jou dus vragen. Meestal is dat genoeg om die persoon na te laten denken en de houding te veranderen.

Hoe dan ook; ouderverstoting, de 4e vorm van kindermishandeling/pathogeen ouderschap/geestelijke kindermishandeling moet stoppen; een kwestie van willen en doen.

Dus voor elke ouder die gaat scheiden, lees je in en besef dat het jouw grondwettelijke zorgplicht is om goed voor jouw kind op te komen. Hoe je dat dus doet, ja, dat kan je bij ons lezen.

Maar dat werkt dus voor alle ouders!

Waar blijft de maatschappelijke verontwaardiging ?

Met regelmaat komen er verwijten richting Den Haag, onze regering. Kamerleden, de pers, en het volk roepen dan om het aftreden van de minister, de staatssecretaris. Er volgen moties en wat al niet meer. Vaak een storm in een glas water. Even profileren en dan weer over tot de orde van de dag, of op naar het volgende opstootje/ debat.

Ik draai pas een paar jaartjes mee in Den Haag. Ik vertegenwoordig de grootste ouderbelangengroep die zich specifiek richt op ouderverstoting, Herken Ouderverstoting genaamd.

Typ 4 woorden zoals ik een 5 jaar geleden heb gedaan toen mijn huidige man en ik van de ene in de andere ontsteltenis belandden: kind-verklaart-tegen-ouder.

Twee muisklikken verder duik je in de vreselijke wereld die parental alienation, of te wel ouderverstoting, heet.

Mijn man en ik liepen telkens achter de feiten aan. Hadden we dit maar geweten, dan….Uiteindelijk kreeg de meest integere, rechtschapen, principiële persoon die ik ooit heb mogen leren kennen een contact verbod. Zoon was toen 15 jaar en zat te bibberen van angst voor zijn vader, een reële angst aldus de moeder, die vanaf het moment dat mijn man had aangegeven niet langer met haar onder één dak te willen wonen, alles op alles heeft gezet om mijn man, de vader van haar zoon, in een kwaad daglicht te stellen.

Mijn man was dus niet de enige die dit overkomt. Sterker nog, er is dus een woord voor. Ik wilde er meer over weten en heb mij heel erg verdiept in de geschiedenis, de meningen en vooral in de oplossingen die er zeker zijn en waarom die oplossingen maar niet worden omarmd en toegepast.

https://www.herkenouderverstoting.com/info-ouders/wat-is-het/bereikt-tot-nu-toe

Op 1 september 2015 heb ik de openbare facebookpagina Herken ouderverstoting geopend, waarop  een pagina op Link’din, Twitter, Instagram en een prachtige website ontstond.

Om ouders te informeren en bewust te maken. Te wijzen op hun mogelijkheden, wat ze zelf kunnen doen. Wat ze beter niet kunnen doen. Ik heb heel veel mensen ontmoet en velen zijn door de mand gevallen. Herken Ouderverstoting is groot geworden, juist door de steun en hulp van heel veel andere ouders, die net zo goed als mijn man, hun kind hebben verloren of dreigen te verliezen. 

Wij confronteren de spelers in de markt van 2 miljard, want daar gaat het om; geld en banen.

Is dat de reden dat iedereen wegduikt als wij het willen hebben over de topambtenaren bij het Ministerie van VenJ of JenV (hoezo, dat wisselen van de letters)? Als wij het willen hebben over de directies bij jeugdinstanties? Want laten we wel wezen, die politiek, die komt en gaat. Sterker nog; die wordt bepaald niet serieus genomen door de ambtenaren en instanties.

Zeker 20 jaar is het ministerie zich bewust van het fenomeen ouderverstoting.

Professor Hoefnagels heeft iedereen proberen te waarschuwen voor een maatschappelijke ramp, daar ouderverstoting erfelijk is. 

https://www.herkenouderverstoting.com/info-professionals/68-prof-peter-hoefnagels

Logisch, want een kind groeit op bij een zieke ouder, moet niet alleen 50% DNA ontkennen, of in minachting en angst tegen opzichte van de afwezige ouder opgroeien, nee, dat kind leert ook niet wat gezond gedrag is en wordt juist beloond als het liegt, valse verklaringen aflegt. Het kind krijgt een verkeerd normbesef mee. De kans dat dit kind in het volwassen leven verkeerde keuzes maakt is zeker 80% en zo gaat de geschiedenis zich herhalen.

En besef dat juist dit soort mensen hun heil zoeken in studies en vervolgens beroepen om een zogenaamd verschil te willen maken, maar volledig de plank misslaan daar ze niet gewerkt hebben aan hun latente pijn.

Professor Hoefnagels maande de overheid om bij te scholen en maatregelen te nemen. In reactie daarop kocht het Ministerie via de Raad van Kinderbescherming het rapportje ‘Het verdeelde kind’ in, bij de universiteit Utrecht. In dat rapport werd niet alleen ouderverstoting ontkend, nee, het werd gelegaliseerd. Puur korte termijn denken om zo de nodige bijscholingsonkosten te voorkomen. 

In het rapport werd namelijk gesteld dat ‘rust’ het beste is. De koninklijke weg. Dus kregen veruit vooral de vaders te horen dat, als ze echt van hun kind hielden, ze het kind met rust lieten en braaf moesten wachten tot het kind oud genoeg zou zijn om uit zich zelf naar hen toe te komen.

Ouders (lees veelal vaders) die zich daar tegen verzetten werden gecriminaliseerd, werden vals beschuldigd, werden weggeschreven en kregen dus contactverboden van de familierechters.

Bovenstaande gebeurt dus nog elke dag! Sta daar eens bij stil…Het leed, hele families vallen uit elkaar. De onkosten, niet alleen voor die ouder, maar ook voor de maatschappij. Ouders worden letterlijk en figuurlijk kapot gemaakt omdat ze van hun kind houden! Kijk naar hoeveel ouders in de ziektewet belanden, hun huis kwijtraken, zelfmoord plegen. 

Konden de instanties zoals Veilig Thuis (voorheen het AMK), de Raad van Kinderbescherming, Jeugdzorg, maar zeker ook het familierecht er vroeger mee wegkomen en werden ouderbelangengroepen tegen elkaar uitgespeeld, anno nu is dat een stuk lastiger.

Lang leve sociale media! Juist door een openbare Facebook pagina beseffen heel veel ouders , steeds meer moeders worden ook slachtoffer van het systeem, dat ze niet de enige zijn en dat wat er gebeurt misdadig is, pure kindermishandeling en ex-partner geweld.

Niet voor niets wijzen wij ouders op hun grondwettelijke zorgplicht om op te moeten komen voor hun kind.

Immers bij seksueel misbruik, fysieke mishandeling en/of verwaarlozing gaat men hopelijk ook niet eerst van alles proberen voordat men ingrijpt?

Met de Divorce Challenge (door de motie Recourt) heeft het Ministerie zich in de voet geschoten. Massaal hebben we mee gedacht en kwamen met goede oplossingen.

De weerstand echter vanuit het ministerie VenJ is stuitend! Als afleiding is er nu een platform. Kijk wie daar in mogen deelnemen, of beter, kijk eens wie niet!  Kijk naar wat het platform promoot en ondersteunt. Wel mooi van onze belastingcenten en zo betalen we met z’n allen mee aan deze ellende.

De markt van 2 miljard gaat niet bewegen en waarom zouden ze ook?!

Ondertussen gebeuren er wel heel rare dingen en is de maatschappelijke stille ramp, die nu voltrekt, niet meer te stoppen. Eerlijk gezegd word ik er moedeloos van.  Wij proberen gehoor te krijgen, maar de afwijzingen, of de banale antwoorden die we terug krijgen, zouden echt niet moeten kunnen.

De markt van 2 miljard voelt zich echter oppermachtig , want niemand neemt hen de maat!

Een paar recente voorbeelden: 

De meldcode is aangescherpt. Om zo eindelijk iets te kunnen doen tegen 100.000 kinderen die dagelijks in Nederland worden mishandeld. Besef dat daar dus 16.000 kinderen zitten die geestelijk worden mishandeld door ouderverstoting.

Op basis van vermoedens kunnen ouders dodelijk eenvoudig hun kind verliezen. Een stap terug in de tijd verzucht een rechter. Nu kunnen met name de vaders weer, net zo als vroeger, eerst de gevangenis in. 

Maar erger is het feit dat er flink geld verdiend wordt aan bovenstaande gegeven. Liever tig hulpverleners op één gezin, dan het kind weghalen uit die positie en bij de gezonde ouder laten wonen. 

Lees bladzijde 25 van het rapport Scheiden zonder schade, 22 februari 2018 Rouvoet, en besef dat hetgeen wat ze 20 jaar hebben uitgesteld, eerst zouden moeten doen, voordat ze dus de gezonde ouder uitbannen omdat die vragen stelt bij hun werkwijze.

Ik kan met zoveel voorbeelden komen dat ik er niet van kan slapen. Vaders die op basis van vermoedens één uurtje per twee weken begeleide omgang hebben. De contactverboden, de straatverboden. 

De valse beschuldigingen, die eigenlijk standaard zijn. De houding van de politie en het openbaar ministerie als jij er iets van wilt vinden. Of op zijn minst een tegen aangifte.

De verstoter wordt ruimschoots geholpen, gewoon omdat het kan.

Of, nog erger, het machtsmisbruik van vele gezinsvoogden (de goede daar gelaten, maar die houden het er niet lang uit). Gewoon een beschikking naast zich neerleggend. De school, de politie, ja zelfs de werkgever van de verstoten ouder bellen en mis-informeren, pure beeldvorming vanuit een falend ego en als je er iets van durft te vinden, wordt deze ouder wel vervolgd, natuurlijk!

We hadden een klein lichtpuntje. 10 november 2017 hield professor Tavecchio een presentatie tijdens het congres Waarheidsvinding in de justitionele jeugdketen te Rotterdam. Hij heeft die dag afgerekend met de koninklijke weg door met 110 handtekeningen te komen van echte wetenschappers; Een kind moet beide ouders kennen voor een veilige hechting. Hoe jonger, hoe vaker het contact. Rust is zelfs een bedreiging voor de sociale emotionele en identiteitsontwikkeling van het kind.

De richtlijnen van het NJI zouden worden aangepast. Het is dat Herken Ouderverstoting er druk achter heeft gezet en het ging helemaal niet van harte, maar het NJI heeft de richtlijnen iets wat veranderd. In onze ogen nog lang niet genoeg. 

Nog steeds wordt het ouders onmogelijk gemaakt om op te voeden. Bevalt het een puber niet bij die ene ouder, dan gaat ie toch gewoon naar die andere, toegeeflijkere ouder, moet kunnen, dat is de stem van het kind. Niet één hulpverlener komt op het idee om te zeggen dat het kind normaal moet doen, het kind moet toch ook naar school?!…. Als de ouders bij elkaar waren geweest had het kind ook geen keuze gehad. Dus die stem van het kind….we plukken er nu allemaal de revenuen van.

Mijnheer Remkes komt met een lijvig rapport vol aanbevelingen. Kom maar op met dat constitutioneel hof. Ik durf gerust te stellen dat het familierecht het afvoerputje van de rechtspraak is. Er wordt niet onder ede gehoord. Het startschot voor leugens en bedrog. Twee advocaten die de ouders tegen elkaar uitspelen en extra kolen op het vuur gooien. Ik ken ouders die jaar in jaar uit weer naar die rechtbank moeten, omdat die ex maar bezig blijft, of omdat een ouder telkenmale gezag probeert te krijgen wat die ouder wordt ontzegd door zelf verzonnen klemcriteria van een rechter. Een rechter die natuurlijk niet is bijgeschoold en het even zo goed weer over de schutting gooit, naar de volgende rechter. Een rechter die niet op de hoogte is van passende oplossingen.

Zo moeten ouders leren communiceren! Moeten ze deelnemen aan trajecten zoals Kind uit de Knel en Ouderschap blijft. Of het zoveelste mediation traject in. Terwijl bij ouderverstoting dit alles contra productief is en tegen ons keert daar tijd onze grootste vijand is.

Krijg je na maanden, soms jaren ellende te horen dat het kind het nu zo gewend is en er geen lotsverbondenheid meer is….Sta daar eens bij stil.

De wil om te hervormen is er niet! Stuitend om in een gesprek met een rechter het visiedocument vechtscheiding uit 2016  https://www.herkenouderverstoting.com/info-ouders/praktische-info/rechtspraak/visie-document-vechtscheidingen-rechtspraak  om de oren te krijgen. 

Alles wat niet werkt wordt ons wederom weer opgedrongen en erger, want ze verzinnen er elke keer weer wat bij. Of het is oude wijn in nieuwe zakken. Terwijl de oplossingen er ook zijn, maar ja, dan hoeven die trajecten en interventies ook niet meer…banen en geld.

Dan zegt een toprechter nog doodleuk dat de ouders dan maar niet naar de rechtbank hadden moeten komen….. en dat deze rechter ook graag wat aan oorlogen en hongersnood doet…. En dan moet ik netjes en braaf blijven…verbindend zijn.

De woorden Veilig Thuis, rechtspraak, Jeugdbescherming, jeugdzorg impliceren wat, beloven wat zou je zo zeggen, tot je met dit soort instanties te maken krijgt en je beseft dat het altijd nog erger kan. Kom er dan nog maar eens vanaf! Ik kan er boeken over schrijven, jaar in jaar uit, elke keer weer een andere gezinsvoogd, die niets doet en kan, het vertrouwen van het kind en de veiligheid met voeten tredend. Gewoon, omdat NIEMAND ingrijpt.

Ja er zijn berichten die mijn vermoeden bevestigen: 

Of het nu het onderzoek is van de FNV, waarin wordt gesteld dat met name ambtenaren van het ministerie van VenJ en JenV corrupt zijn.:

https://www.fnv.nl/sector-en-cao/alle-sectoren/overheid/nieuws/1_op_6_rijksambtenaren_onder_druk_gezet_niet_integer_handelen

Of berichten dat het WODC uit dat gebouw moet.:

https://www.rijksoverheid.nl/actueel/nieuws/2019/01/15/minister-grapperhaus-vergroot-onafhankelijke-positie-wodc

Of de houding van dat platform onder leiding van de heer Rouvoet, die met gemak geld uitgeeft aan allerlei wij-van-de wc-eend congressen met nog meer ellende als uitkomst omdat men weigert te kijken naar passende oplossingen en effectief handelen. Bijvoorbeeld deze: https://voorstellingvanzaken.nl.

Terwijl ditzelfde ministerie geen cent wenst uit te geven aan het symposium d.d. 25 februari 2019; Rechtszorg voor ouders die gaan scheiden. Kwestie van willen en doen. Waar 5 professoren en hoogleraren evidence based hun kennis delen over ouderverstoting en gerichte oplossingen.

Dr Childress komt speciaal naar Nederland. Denk maar niet dat iemand van het ministerie hem zal uitnodigen voor een informatief gesprek, de waarheid willen ze daar echt niet weten.

Of het is nu de brief van de minister Sander Dekker richting de tweede kamer 18 januari 2019, begeleid met het broddel rapport van 370 bladzijden vol onzin gebaseerd op niet wetenschappelijke onderbouwing en verouderde internationale rapporten, waarbij ze wel uiterst selectief hun informatie hebben vergaard.

Beiden op onze website terug te vinden: https://www.herkenouderverstoting.com/ministeries-en-politiek/57-tweede-kamer/331-familierechtelijke-onderwerpen

Tuurlijk, ouderverstoting? Ach… werkelijk 5 keer benoemd in dat hele rapport. Ons toch weer dat mediation traject insturen geeft te denken. Laat staan de roep om het zoveelste onderzoek. Tjonge, tijd is onze grootste vijand. Kom naar ons symposium; kwestie van willen en doen. 

Ik vermoed namelijk dat men helemaal niet van plan is om ouderverstoting effectief aan te pakken. Wellicht met het idee dat de burger, teruggeworpen naar de eerste paar treden van de piramide van Maslow, beter te hanteren is dan die burger die hoger opklimt en opzoek gaat naar meer, zingeving of wat dan ook.

Vraag is dus wat wij hier aan kunnen doen? Ik wil best ouders waarschuwen, maar hoe bereik ik iedereen? Hoe kan ik er voor zorgen dat mensen bewuster hun partner kiezen om kinderen mee te maken? Hoe kan ik ouders bereiken en hen waarschuwen dat scheiden ook niet alles is? Hoe kan ik mannen waarschuwen dat ze geen levende pinautomaat worden. Goed genoeg voor die alimentatie, maar verder wegwezen, niets willen weten! Hoe kan ik ouders waarschuwen dat al die instanties, vol beloften, deze allemaal breken zodra je in hun klauwen zit?

Waarom laat de pers ons zo in de steek?

Waarom laat de politiek ons zo in de steek? 

Gaat men na het lezen van die brief van de minister Dekker, d.d. 18 januari 2019, gewoon weer lekker over tot de orde van de dag of is er één politicus die met de vuist op tafel slaat en zegt dat dit zo niet langer kan? Niet langer mag? Dat dit allemaal ten koste van onze toekomst gaat! Want dat is toch zo? Die jeugd, dat is toch onze toekomst?!

De kijk van een opnieuw getraumatiseerde grootvader op ‘In het belang van het kind’

De afgelopen dagen heb ik geschreven over de intimidatie, de privileges en vooral het machtsmisbruik van de gezinsvoogd Miriam v. E. van het Regiecentrum Bescherming en Veiligheid te Leeuwarden.

Het was een verschrikkelijke middag, maar wel enorm leerzaam en ouders , die ‘last’ hebben van ouderverstoting, kunnen hier hun voordeel mee doen.

Het Openbaar Miniserie heeft zichzelf in de voet geschoten, daar meten met meerdere maten niet zou moeten kunnen in Nederland, toch?!

Zullen wij even stil staan bij de impact van het gedrag van deze gezinsvoogd op vader, het zoontje en op de rest van de familie?

Mijn hart brak toen ik opa zag zitten achter het glas bij die rechtbank te Arnhem op 14 januari 2019. Ik ben even naar opa/ de vader van HJ gelopen en hem heel veel sterkte gewenst. Lees deze zin: “Dit bracht bij mij als 85 jarige verdrongen traumatische ervaringen naar boven t.w. uithuishalingen door de Gestapo van mijn vader met geweld en veel machtsvertoon in WO II. Hierdoor ontstonden weer nachtmerries.”

Deze 85 jarige opa heeft een poging ondernomen om zijn kant van het verhaal te vertellen.

Ik nodig jullie allemaal uit onderstaande brief te lezen, die ik vandaag toegestuurd kreeg van de opa van P, het 5 jarige zoontje dat door ego’s opgeofferd wordt/is (kies maar) aan het systeem.

   Appelscha, 16 januari

Beste lezer,

De kijk van een opnieuw getraumatiseerde grootvader op ‘In het belang van het kind’  

Een onderwerp op de strafzitting 14 jan. 2019 was of de vader op donderdag week 42 nu wel of niet recht had op omgang met zijn zoon of pleegde hij onttrekking ouderlijk gezag? Het leek de aanwezigen alsof het duidelijk door de OvJ gezien werd dat die omgang terecht was. 

Helaas ging het inhoudelijk hier niet over, maar als grootvader zou ik graag bekend gemaakt hebben wat er toen precies gebeurd is en wat helaas niet beoordeeld is, dat er een kind een trauma heeft opgelopen, mishandeld is, ingang gezet door de moeder en de gezinsvoogden Miriam v. E. en Brenda O. van het Regiecentrum Bescherming en Veiligheid te Leeuwarden. Een onterechte traumatische uithuishaling op basis van vermoeden en leugens.

Dat ‘het belang van het kind’ echt niet voorop stond mag blijken uit het volgende:

Er is veel lawaai gebruikt door de KMar, ingeschakeld door de gezinsvoogden, schreeuwen door de brievenbus (doe open of wij forceren) en bonzen, het achterom lopen om te kijken of vader niet zou vluchten. Een helikopter ontbrak nog. Kind, 4 jaar, zat in het bad, van angst hierin gepoept en iedere weldenkende volwassene met wat pedagogische bagage of gewoon boerenverstand, weet dat je een angstig geworden kind niet zomaar alleen laat en helemaal niet in het bad. Dus toen oma en broer van vader (dichtbij wonend) voor het kind aanwezig waren kon vader in gesprek met de KMar, heeft hen binnengelaten. De uitspraak van de gezinsvoogd het kind maar in een handdoek mee te geven getuigt van geen enkele kennis van en gevoel voor een kind, laat staan ‘IN HET BELANG VAN HET KIND’. Het OM heeft later verklaard dat het bevel tot inhuistreding niet gebruikt hoefde te worden, want vader had zelf opengedaan. Had vader keus? Deur forceren en gearresteerd worden? De gezinsvoogd had bij aankomst van oma tegen haar gezegd dat de vader voor escalatie zorgde waarop oma antwoordde dat ZIJ, de gezinsvoogden, hiervoor zorgden. 

De KMar binnen had geen boodschap aan de beschikking van het Hof, want ‘bevel is bevel’. Dit bracht bij mij als 85 jarige verdrongen traumatische ervaringen naar boven t.w. uithuishalingen door de Gestapo van mijn vader met geweld en veel machtsvertoon in WO II. Hierdoor ontstonden weer nachtmerries. Ook het tel. contact van de advocaat met de Miriam v. E. en met de KMar, die meldde dat dit onrechtmatig was, resulteerde niet in een andere handelswijze.

Het kind zei, gehoord door de KMar, dat hij niet naar zijn moeder en haar vriend wilde. Dit  van jongs af aan bekende probleem heeft Jeugdzorg nooit willen laten onderzoeken en was wel één van de gronden voor de OTS. De KMar zei tegen oma dat zij er ook ‘mee aan’ waren, dat er geen onveiligheid was, dat zij niet anders konden en dat vader het nadeel hierbij had man te zijn. Ook stelden ze respect te hebben voor de (uiterlijke) kalmte van vader.

De buurt, opgeschrikt door het lawaai, was massaal naar buiten gekomen en geschokt door de gebeurtenis. Zij hadden al eerder instanties geschreven over wat er hier misging, dat juist vader een liefhebbende ouder was en dat de gezinsvoogden niet in gesprek met hen wilden gaan. Het had gekund dat als de vader niet zelf het angstige en zich aan vader vastklemmende kind samen met zijn broer naar de moeder had gebracht, er buren acties hadden ondernomen. De KMar had niet mogen ingrijpen maar de politie, die niet op de hoogte was, moeten alarmeren. 

De schade aan het kind was reeds toegebracht, maar de vader heeft deze zoveel mogelijk willen beperken door hemzelf aan te kleden (hij was al in nachtkleding) en uit te leggen wat er ging gebeuren, weg brengen naar zijn moeder en haar vriend 6 km verderop. Hij zou de volgende ochtend gewoon door vader cf beschikking Hof naar school gebracht zijn.  

Hopelijk is op latere leeftijd aan het kind uit te leggen waardoor zijn wond ontstaan is. Nadien vroeg hij aan derden steeds wie hem nu naar papa zou brengen. Welke pedagogische en feitelijk juiste antwoorden van de professionals heeft dit kind gekregen IN HET BELANG VAN DIT KIND???  

De OvJ was begaan met de gezinsvoogd, zij was beschadigd (smaad en laster), maar hoe staat dit in verhouding tot de beschadiging DOOR de gezinsvoogd van dit kind en zijn vader op basis van leugens, vermoedens en onrechtmatige handelingen?

Helaas was deze strafzaak hiervoor niet bedoeld, maar hopelijk komt er ooit bewustwording bij rechters dat hier ernstige misstanden aan de orde zijn gepleegd door jeugdzorg en familierechters.

Harm Oussoren

Houding Politie Tilburg, het Openbaar Ministerie Zeeland West Brabant en dus de procedure artikel 279 WvSr nog eens goed uitgelegd.

Tilburg, 28 augustus 2018

Goede morgen klachten commissie,

Hopelijk is dit mijn laatste klacht in de reeks van velen en nogmaals; ik zoek jullie niet op, dat doet de dus de politie bij mij. Het is mijn goed recht voor mijzelf en vooral voor die 15/16.000 kinderen per jaar die het contact verliezen met hun uitwonende ouder, wiens ouderschap niet ter discussie stond voordat de ouders uit elkaar gingen, op te komen.

Wat de heer Frans Verkeken opperde; ouders kunnen toch een artikel 12 procedure aanvangen als ze keer op keer worden weggestuurd en de politie te beroerd is om de-escalerend te werk te gaan, kan ik het omkeren, wellicht is het handiger en beter geweest als de politie zeker deze laatste keer dit tegen XXXXXX /moeders had kunnen zeggen.

Immers, 3 achternamen er tussen, tig googlepagina’s van bedrijven die aan conflictbeheersing bij echtscheiding doen te Tilburg , dan is het verre van netjes mij onder druk te zetten en de manier waarop geeft mij alle munitie om ouderverstoting bij de politie te Tilburg, maar ook landelijk bij de politie aan te kaarten.

Ik zou dus dankbaar moeten zijn, echter, het demoniseren van mij als persoon, de bejegening van de politie naar mij als persoon, het belasten van mijn partner, dat raakt mij persoonlijk en dan haal ik ongemeen hard terug uit.

Het is voor mij het teken dat de politie zijn verantwoordelijkheid niet neemt en ouderverstoting bagatelliseert. Echter; anno 2018 met alle kennis die er nu is, kan dat niet meer en dan mogen jullie mij niet aardig vinden, jullie mogen enorm van mij balen, ik reageer enkel op hetgeen wat op mijn pad komt.

Gisteren heb ik mijn politiedossier ingezien. Wat heeft geleid tot het verzoek tot disciplinaire maatregelen tegen mijn oude achter buurvrouw, tevens politie agente. Ik schreef jullie dat mij 2 zaken waren opgevallen, nu dus punt 2:

In het dossier zat ook een aangifte van een ouder inzake artikel 279 WvSr, waarbij de ouder Herken Ouderverstoting en mijn naam aanhaalde. Vandaar dus dat ik die aangifte geanonimiseerd kon inkijken.

Wat schetst mijn verbazing: de agent in kwestie vond het nodig om mij te dissen/onderuit te halen en een soort cv’tje van mij erbij te doen. WAAROM?????

Zo kon ik lezen dat mijn naam er bij stond plus een dubbele punt: ik ben veroordeeld voor laster/smaad in 2015. Iets wat pertinent onjuist is, deze agent liegt.

Ook haalde deze agent zinnen uit diverse blogs aan, totaal uit de context.

In het totaal 2 A4tjes.  WAAROM????

Mevrouw Groenendael was zo aardig samen met mij een formulier in te vullen mbt een artikel 28 procedure.

In deze betreft het PL XXXXXXXX: alle insinuaties ten aanzien van mijn adres eruit, wat voegt het toe bij die aangifte?!

Wat is er aan de hand bij de politie Tilburg?!

Nogmaals benadruk ik mijn verzoek tot een intern onderzoek!

In plaats van dat de politie Tilburg aan de slag gaat en werk maakt van artikel 279 WvSr, blijft de politie ouders wegsturen of maakt er een melding van terwijl de oplossing zo eenvoudig is dat ik mij echt afvraag waar jullie met z’n allen mee bezig zijn. Spelen op de persoon?! 

Zeker inde relatie tot de rode loper die dus voor de 4e keer is uitgerold voor XXXX/moeders en jullie uiteindelijk heel veel buikpijn heeft bezorgd. Plus de nodige onkosten en tijd.

Zoals jullie nu wel gewend zullen zijn, neem ik ook bovenstaande actie van de politieagent, die dus het nodig vindt om mij onderuit te halen, erg hoog op, daar dit soort acties niet tot oplossingen leiden.

Ik zie het zo voor mij; bij deze aangifte natuurlijk geen post-it met ‘ hier moeten wij iets mee’ en druk erop bij de screningsafdeling waardoor deze aangifte op het stapeltje doorsturen naar het OM komt. Wel nee, deze aangifte kan in het rond archief, immers, wat is nou Herken Ouderverstoting en wie is die Annemarie van Mackelenbergh wel niet! 

Voor de helderheid: Herken Ouderverstoting komt voort uit het feit dat mijn man gechanteerd is, door alle jaren heen. Gezien zijn functie en afhankelijkheid van zijn verklaring geen bezwaar op het allerhoogste niveau, waardoor hij jullie vrijheid kan beschermen.

Wat dat betreft mag de politie zich diep schamen en zijn excuses zeker op zijn plaats.

Mijn man liep achter de feiten aan en ik ben in eerste instantie zijn stem geworden. Ik heb mij verdiept in ouderverstoting en ben enorm geschrokken. Er lopen in Nederland alleen al zo’n 1 miljoen volwassenen met een onverwerkt trauma vanwege een loyaliteitsconflict. De weerspiegeling zien we terug in de maatschappij. Dit moet stoppen en ik sta allang niet meer alleen. Herken Ouderverstoting is veel meer en groter dan ik en is niet meer te stoppen. Wij zullen iedereen die ouderverstoting in de hand werkt ter verantwoording roepen. Eerst nog aardig, maar als dus het niet begrepen wil worden, dan ferm.

Dat ik een luis in de pels ben, daar mogen jullie 1 persoon hartelijk voor bedanken: XXXXX/moeders. De vrouw waar de politie nu 4 keer de rode loper voor heeft uitgerold en die 4e was echt een keer te veel; had deze dame nu maar eens op die artikel 12 procedure gewezen .

Ik ben niet veroordeeld! Nog niet zo gehaaid als dat ik nu ben, was ik nog onder de indruk en ben ik een TOM zitting, een Transactie Openbaar Ministerie aangegaan omdat ik haar naam, bedrijfsnaam en die van de zoon niet mag benoemen.

Letterlijk kreeg ik van de parket secretaris (jong meisje, net HEAO juriste richting afgerond) te horen dat een slager elke dag gehakt kan eten, maar toch goede biefstukken kan verkopen.

Natuurlijk ben ik het er in deze NIET mee eens. Hoe kan deze dame conflictbeheerser bij echtscheiding zijn en ouders dit ook nog eens vergoed krijgen uit het aanvullende pakket van de zorgverzekering?!

Een Transactie Openbaar Ministerie is een jaar geldig, maar ach, sinds dat moment pas ik wel op haar persoonlijk te benoemen.. Waarom zou ik, ik denk overkoepelend en veel groter!

Door haar gedrag, door de houding van de familierechters, advocaten, de Raad, JZ, de politie en ieder die er verder een boterham aan willen verdienen is Herken Ouderverstoting uitgegroeid tot de belangengroep van Nederland, die dus overal waar het tot doet aanschuift en graag meedenkt in passende oplossingen.

Maar…..Wie niet horen wilt, moet voelen en dat is dus nu eindelijk ook geland bij de politie Tilburg en het OM. Want ja, ook tegen Mr. Sanne Nicolaes ligt een klacht wegens laakbaar handelen.

Wat gaat er nu gebeuren. Hoe gaat de politie er voor zorgen dat de politie zijn werk gaat doen en het niet op de persoon (mij) blijft spelen? Daardoor talloze ouders forceert tot eigen recht of afscheid nemen van hun kind?

Let wel; ook bij de politie lopen er agenten/werknemers rond die met ouderverstoting te maken hebben. Als weiger ouder of juist verstoter zijn. Ik ken diverse agenten met PTSS, waarbij dat nou niet door een dienstervaring is…. Ik weet van diverse zelfmoorden onder uw collega’s.

Het feit dat de Politie Tilburg maar niet wilt optreden tegen ouderverstoting is dom en zet jullie eigen collega’s net zo goed in de kou.

Hoe kan ik ervan uitgaan dat een bovengenoemde actie niet meer plaats zal vinden? Nogmaals, wat voegt het toe????

Hoe kan ik ervan uitgaan dat als XXXXX/moeders en/of onze 18+ zoon op de stoep staan, niet de rode loper uitgerold is, maar er kritisch wordt doorgevraagd en gewezen worden op die artikel 12 procedure? Al is het maar om te voorkomen dat jullie allemaal met flinke buikpijn rond gaan lopen. Ik kan heel aardig zijn, echter, kom je aan mij en is het niet terecht, dan ben ik ongemeen fel en aardig origineel, binnen de wet.

Wat ik graag zie in de toekomst en ik nodig jullie uit om een eenvoudig protocol te schrijven: 

Mocht een ouder op de stoep staan om een aangifte te doen inzake artikel 279 WvSr, dan wordt deze natuurlijk opgenomen als een aangifte. Punt!

Als tussen stap gaat de wijk agent even langs bij de weiger ouder/ de ouder die de beschikking of het convenant niet na komt. Dit gaat 80% van alle omgangsfrustratie schelen en dus heel veel leed.

Ja let op; een convenant moet genoeg zijn, daar zit maanden mediation in en hoort van waarde te zijn.

De wijk agent wijst deze ouder erop dat de ouder mee moet werken aan de gemaakte afspraken, zo niet dan gaat de aangifte onttrekken ouderlijk gezag naar de screningsafdeling.

De screningsdafdeling gooit vanaf nu standaard deze aangiften op het stapeltje ‘ voor het OM’ !

Het OM geeft standaard een akkoord, doe er maar wat mee!. 

Op dit moment wordt er naarstig gewerkt aan een brief namens meerdere ouder organisaties waarbij wij de Procureurs Generaals (het OM) wijzen op het feit dat ze dus iets moeten doen met het afgestofte artikel 279WvSr (Staatscourant 15 maart 2018).

Vervolgens mag dus de politie hier verder mee, dus krijgt de weiger ouder een briefje van de politie, liefst net zo cryptisch als dat ik hem kreeg: U bent verdachte van een misdrijf en moet op die datum komen verklaren.

Als advies geef ik mee dat de politie zich netjes voorstelt als de verdachte komt en neutraal is in de opstelling: houdt u zich aan de beschikking/het convenant of niet?!

De verklaring gaat vervolgens naar het OM.

Het OM gaat daar standaard op vervolgen. Dat mag een TOM zitting zijn. Kom nou niet met excuses aanzetten zoals zielig, dat doe je toch een ouder niet aan (lees: moeder) want zo ernstig is dit alles niet. Denk bijvoorbeeld aan seponeren onder voorwaarden.

Blijft echter deze ouder volharden, dan mag iedereen in de keten zich bewust zijn dat hier sprake is van een geestelijk zieke ouder die het kind mishandelt! Daar moet tegen opgetreden worden.

Ouderverstoting is erkend als geestelijke kindermishandeling en het laatste taboe wat doorbroken moet worden, waarbij dus ieder voor zich zijn/haar verantwoordelijkheid moet nemen en wegkijken is dus GEEN optie.

Vergelijk het met seksueel misbruik. Ik kom uit de begin jaren 60. Op schoot getrokken worden door een ‘lieve’ oom was destijds heel gebruikelijk. Geef tante lies een kusje ook! 

Weet dat niemand mijn kinderen op schoot trok en die kusjes al helemaal niet werden gegeven. 

Dus beste mensen, wat gaan wij doen?! Als handreiking geef ik jullie 2 woordjes: Voortschrijdend inzicht!

Deze mail/klacht/brief gaat verwerkt worden in de landelijke blog en wordt doorgestuurd naar het Ministerie van J&V.

Annemarie van Mackelenbergh 

@herkenPA

herkenouderverstoting

herkenouderverstoting

avanmackelenbergh@herkenouderverstoting.com

Wat te doen tegen (bewust) handelingsonbekwame professionals in relatie tot ouderverstoting anno 2018

Wat te doen tegen de instanties anno 2018 

Met de bewijsstukken in de hand en de onderschrijving middels een, met zorg, samengesteld rapport, tevens actiepuntenlijst richting alle betrokken professionals, waaronder ook gemakshalve de rechtspraak, hebben wij, ouders, nu alles in de hand om ouderverstoting te keren.

Uiteraard zal je op heel veel weerstand stuiten, een kat in het nauw maakt rare sprongen. Echter, jij hebt het tij mee en eigenlijk is het jouw plicht als ouder om op te komen voor de rechten van jouw kind. Er staat immers in de wet en de internationale verdragen dat een ouder het recht, maar ook de plicht heeft voor zijn/haar kind te zorgen en dat het kind recht heeft op ouders die goed voor het kind zorgen, familylife.

Als jij tenminste je als ouder geroepen voelt, maar dat is een andere discussie.

Wetende wat we nu weten, mogen alle ouders zichzelf vragen gaan stellen. Wat kan ik doen om in het leven van mijn kind te blijven, zonder dat ik mijn kind onnodig belast? Dat is nogal een vraag, als je beseft dat, als jij als ouder een beroep gaat doen op de rechtspraak,  vaak het einde zoek is. Op de website www.herkenouderverstoting.nl kun je onder het kopje instanties je heel goed inlezen en vervolgens beseffen dat, zoals het nu geregeld is, hoe de instanties nu werken, jij niet alleen letterlijk en figuurlijk met lege handen komt te staan, jouw kind ook! 

En daar ben je zelf ook nog eens bij ook! Beetje bij beetje raak jij steeds meer de regie kwijt. Gaan derden, bewust handelingsonbekwame professionals, jou vertellen welke rol jij nog als ouder in het leven van jouw kind mag vervullen. De grote vraag is dus echter hoe lang jij dat nog gaat pikken! Tenminste, wetende wat het effect van ouderverstoting op de identiteitsontwikkeling van jouw kind is! En dan hebben we het nog niet eens wat dit alles met jou doet!

Uit de praktijk blijkt dat je als ouder maar beter zo snel mogelijk van jeugdzorg en consorten af kunt komen, want hun werkzaamheden ten aanzien van kinderen in echtscheidingssituaties is ronduit desastreus! En wederom, daar ben jij zelf bij. Wie is die gezinsvoogd, die een beschikking naast zich neerlegt en even op eigen onderzoek uitgaat? Wie is die gezinsvoogd die aan jou vertelt dat rust nu even belangrijker is? Wie is die gezinsvoogd die jou vertelt dat jouw kind zelf heeft aangegeven geen contact te willen en dat jij dus het kind met rust moet laten? Wie is die gezinsvoogd die achter jouw rug om met een wijkagent gaat praten over vermeende psychische gevolgen omdat jij zo emotioneel reageert? Wie is die gezinsvoogd die informatie achter houdt, informatie vervalst, verdraaid, die jou schriftelijke aanwijzingen geeft of zelfs jouw kind uit huis plaatst op vermeende ideeën van jouw ex? Wie is die gezinsvoogd die jou de eindmusical ontzegt, of jou vertelt dat jij niet naar de diploma uitreiking mag?

Die lijst kan ellenlang worden. Alle ouders die met Jeugdzorg te maken hebben als gevolg van een echtscheiding kunnen deze lijst schrijnend lang maken. 

Deze ouders zouden andere ouders beter moeten waarschuwen! Blijf ervan weg. Met gezamenlijk gezag heb je genoeg om in contact te blijven, denk out of the box, maar doe het zelf. Zo heb je op zijn minst eigen regie en is er verder niemand die jou de toegang tot jouw kind kan weigeren, anders dan jouw ex. En het lijkt een onmogelijke zaak, maar geloof ons, die ex is een veel minder groot obstakel als die niet gesteund wordt door bewust handelingsonbekwame professionals.

Maar heb je nu eenmaal met de Raad en/of Jeugdzorg te maken, dan zul je daar iets mee moeten, als zij ouderverstoting in de hand werken.

Zeker met de kennis en de munitie die je nu hebt.

Ten eerste Het congres van 10 november 2017 te Rotterdam; Waarheidsvinding in de justitionele keten: de presentatie van Taveccio/Stams, begeleid met het rapport van Warshack, ondertekend door 110 echte wetenschappers.

http://herkenouderverstoting.nl/waarheidsvinding-jeugdbescherming-bril-pedagoog-louis-tavecchio-en-geert-jan-stams/

http://herkenouderverstoting.nl/social-science-and-parenting-plans-for-young-children-a-consensus-report-richard-a-warshak/

Het beleid van de afgelopen jaren is op NIETS gebaseerd. Die zelf verzonnen notie van rust, dat dit het beste is voor de kinderen en derhalve er eerst rust hoort te zijn, daar de kinderen nou eenmaal afhankelijk zijn van de zorg-ouder en als die dus omgang of contact tussen de andere ouder en kinderen als onrustig ervaart, dat dat dus eerbiedigd moet worden, dat is dus niet alleen op NIETS gebaseerd, het is contra- productief! Het is zeer schadelijk voor de (identiteits)ontwikkeling van de kinderen. 

Juist bij kleine kinderen hoort de omgang nog frequenter te zijn dan bij pubers, dat alles heeft te maken met een veilige hechting. Als dus 1 ouder de hechting frustreert, maakt die zich schuldig kan grove kindermishandeling. En laat dat nou strafbaar zijn.

Naar aanleiding van die presentatie heeft het NIJ toegezegd om de richtlijnen te herschrijven. Althans, na wat druk uitgeoefend te hebben, staat de notie van rust op zwart/onder herschrijving. Prima! Met de Koninklijke weg is nu officieel afgerekend. Dat moet alleen nog doordringen daar waar het hoort! Blijkbaar is dat de taak van de ouders zelf, want vakliteratuur bijhouden of geïnformeerd worden door de directies is voor de jeugdzorg-professionals een brug te ver.

Maar we hebben nog wat; Het rapport Scheiden zonder schade, 22 februari 2018, gepresenteerd door de heer Rouvoet. Dat rapport is er niet zo maar gekomen en weet dat alle grote spelers er aan hebben meegewerkt. Dus ook het hoofd van de Raad, de rechtspraak en uiteraard hele groepen belanghebbenden, die allemaal bezig zijn met hun eigen eventuele toekomstige rol bij kinderen en echtscheiding.

http://herkenouderverstoting.nl/rapport-scheiden-zonder-schade-en-kinderen-dan/

Dit rapport is niet alleen verplicht leesvoer voor de professionals, met name hun directies, maar zeer zeker ook voor elke ouder. Met name bladzijde 25 is enorm interessant. Met deze pagina kan jij iedereen de maat houden! Doe dat dan ook!

Je kunt nog steeds meelopen aan de leiband van de rechter en vervolgens raad, jeugdzorg en de advocaten en vervolgens jouw nood klagen op de diverse pagina’s, maar nogmaals, je bent er zelf bij! Elke dag heb jij een keuze. Luister ik naar hen, of volg ik mijn hart?!

En je staat dus niet alleen! Met jou veel andere ouders. Zouden al die ouders opstaan en de mishandeling niet langer pikken, dan zal het werk van die bewust handelingsonbekwame personen er niet leuker op worden. In ieder geval komt hun werkwijze aan het licht en zal er uiteindelijk door hoger gepositioneerde mensen er iets van gevonden moeten worden.

Heel simpel, wij kunnen de rechters niet aanpakken, maar de uitvoerders wel! 

Roep ze ter verantwoording! Waar haal jij jouw wijsheid vandaan? Kom met schriftelijke bewijzen die het congres en het rapport onderuit halen! Kan je dat niet? Dan nu kappen met jouw dogma’s en een 180 graden draai graag. Kan /wil jij dat niet? Jammer, ik pik dat niet. Ik ga daar iets van vinden! 

Dien die klachten in. Komen ze als niet ontvankelijk terug? Herschrijf ze en doe het kunstje weer. 10 tegen 1 dat de betreffende persoon vervangen wordt, ziek is, weg, noem maar op. Geeft niet. Ze hebben een registratienummer. Zet die klachten door, al is het voor het lerend karakter richting de instantie. Jij reageert immers op hun contra productieve werkwijze, wat jou plicht is.

Betrek de teamleider, de districtsmanager, het opperhoofd, nou ja, ieder van statuur middels een cc. Kijk eens wie er in een klachten commissie zit. Slager die zijn eigen vlees keurt. Geeft niet. Buikpijn hebben ze! Pak al die lui die handtekeningen zetten en zo strepen zetten door levens, terwijl ze nog niet eens met jouw kind goed hebben gesproken (gedragsdeskundigen…) heel hard aan,. Als het goed is, hebben zij een big code…. Interessant.

Had je vroeger niets in te brengen, nu, met dat rapport en dat congres, hebben zij niets in te brengen. Sterker nog, gaan ze door met het faciliteren van de verstoter, dan werken ze aantoonbaar mee aan kindermishandeling en volgens mij is dat altijd nog strafbaar. Waarom niet aangifte doen bij de politie, met verzoek tot vervolging? Denk bijvoorbeeld dan aan een gedraging ex art 300 lid 4 Sr. Benadeling gezondheid.

En benader jouw wethouder, jouw volksvertegenwoordiger, die de zorg inkoopt. Wijs die wethouder op het feit dat de ingekochte zorg niet goed is en ten nadele van jouw kind. Vraag aan de wethouder wat die daartegen gaat ondernemen! 

Gisteren kwam Jeugdzorg met cijfertjes naar buiten: 400.000 kinderen, daar hebben ze mee te maken, 400.000! 

Hoeveel van die kinderen hebben een OTS omdat pappa en mama ‘ niet met elkaar kunnen communiceren’ ? Of , nog erger, zijn uit huis geplaatst, zonder dat er gekeken is naar de uitwonende ouder als geschikte ouder om bij te wonen?

Mijn stelling is dat Jeugdzorg, an sich, niets met scheidingskinderen zou mogen doen. Ze hebben het al druk genoeg! Het verdienmodel van de afgelopen jaren is naar de knoppen; een ouder kan niet meer weggeschreven worden. Het is niet meer een gesprekje van een uurtje en dan een jaar niets. Scheidingskinderen vraagt om specialisme, zeker als je te maken hebt met 1 ouder die het verschil niet kan zien tussen ex-partnerschap en ouderschap, dat laatste blijf je namelijk altijd samen.

Er zijn andere opties! Laat de gemeente naar die opties kijken; een gezinsvertegenwoordiger. Of lekker niets, want jij regelt het zelf wel. Moet de gemeente wel leren NEE te zeggen tegen een OTS onder toezichtstelling. Immers, die maken het nog erger dan dat het al is.

Als wij de directies aanspreken, zeggen zij zich niet te herkennen in de geklaagde nood! Maak dus werk van klachten en aangiften, dan dringt dat geluid echt wel door.

Punt is dat jij met die klachten en het aanschrijven van de directies niet alleen hun onkunde bloot legt, maar ook hun onwelwillendheid. Daar moet een wethouder iets mee. Doet die dat niet, dan laat de wethouder willens en wetens kindermishandeling is zijn/haar gemeente toe en ik zie nu al een paar letselschade advocaten glimlachen…..

Onderstaand een mail wisseling die ik voer met Jeugdzorg Tilburg/ Noord Brabant , uiteraard de 2 direct betrokken wethouders en hun beleidsambtenaren. 

Besef dat de gemeente veel meer kan betekenen dan wat ze nu neerzetten. Wederom daar ben je zelf dus bij! 

24 april 2018

Goedemorgen mijnheer Stoop, gebiedsmanager Jeugdzorg Tilburg.

 

Met dit schrijven rijk ik u de hand en ik hoop van harte dat u deze aanneemt.

 

Als oprichter en mede-beheerder van herken Ouderverstoting en wonende in Tilburg ben ik aardig ingevoerd op de handelswijze van de spelers, waaronder Bureau Jeugdzorg Noord Brabant.

 

De berichten die ik van ouders krijg die, als gevolg van een high conflict scheiding, een OTS hebben aanvaard of opgelegd hebben gekregen, stemmen mij ver van vrolijk.

 

Ik durf gerust te stellen dat juist de Gezinsvoogden als pyromanen bij de brandweer functioneren en simpel gezegd moet dat afgelopen zijn.

 

Kon Jeugdzorg in het verleden nog schermen met die rust voor de kinderen, die dus o zo belangrijk is en als gevolg 1 ouder aan de zijkant plaatsen, sinds het congres Waarheidsvinding in de Justitionele keten, 10 nov 2017, hoort u en uw gehele organisatie ervan doordrongen te zijn dat deze notie op NIETS is gebaseerd.

 

Sterker nog, die rust werkt contra productief, het staat een goede identiteitsontwikkeling van het kind in de weg. Los van wat ouderverstoting met de ouders zelf doet.

 

Ik verwijs u naar de website www.herkenouderverstoting.nl, waar u de presentatie van Taveccio en Stams kunt lezen, als mede het rapport van Washak, ondertekend door 110 echte wetenschappers.

 

Naar aanleiding van dit gegeven heeft het NJI onlangs ze notie van rust op zwart gezet. Op dit moment is onder andere Taveccio , samen met het NJI bezig met het herschrijven van de richtlijnen.

Dus Jeugdzorg staat erg zwak als een gezinsvoogd als nog aan komt zetten met die zogenaamde rust.

Toch is dit nog steeds bij Jeugdzorg Noord Brabant de regel!

 

Ook kunt u op onze website het rapport Scheiden zonder Schade terug vinden en met name bladzijde 25 is erg interessant. Graag wil ik van u vernemen hoe uw organisatie met deze informatie en aanbevelingen omgaat.

 

Boven alles wil ik aanmerken dat ik niet uw vijand ben. Maar wat JZ nu neerzet is niet alleen contra productief, het is tegen de Rechten van het Kind en zelfs strafbaar.

 

Ik wil graag op korte termijn met u aan tafel. Liefst zie ik de heer Bernd Roks daarbij aanschuiven, als mede een beleidsmedewerker van uw organisatie en iemand uit de praktijk.

Ik draag voor Remko Krol. Een gezinsvoogd die met droge ogen aan een moeder durft te beweren dat er ook kinderen zijn die later geen last krijgen van hun ouderverstotingsgeschiedenis. Ik wil heel graag horen hoe hij aan zijn wijsheid komt. Is dit de gedachtengang van JZ?

 

Ik denk graag in oplossingen en ik hoop dat mijn gesprek met u aanzet zal zijn tot een beter functioneren van de gezinsvoogd. Want laten we eerlijk zijn, zo moeilijk is het niet.

Het is een kwestie van willen en doen.

 

De vraag is dus of JZ wil ! Bewuste handelingsverlegenheid en handelingsonbekwaamheid is desastreus en u zou dat niet moeten willen. Mocht JZ zich niet geroepen voelen en graag op de huidige oude voet verder gaan, dan kan ik u alleen maar waarschuwen; dan is uw rol bij echtscheidingen binnenkort uitgespeeld.

 

Graag hoor ik wanneer u tijd hebt. Ik neem graag 2 ouders mee om mijn verhaal te staven. Het spelletje dat u zich niet herkent in mijn verhaal, of ik voorbeelden heb en daarmee komende te horen krijg dat we hier niet dieper op in kunnen gaan in verband met de privacy, heb ik te vaal mogen meemaken. Vandaar deze ouders, die komen met voldoende praktijkvoorbeelden.

 

In afwachting op uw reactie

AM van Mackelenbergh

 

Reactie terug 25 april 2018:

Geachte mevrouw Van Mackelenbergh,

 

Uw verzoek heb ik in goede orde ontvangen. In cliëntsituaties waarbij mogelijk sprake is van de door u genoemde problematiek, is de jeugdzorgwerker de eerste gesprekspartner voor cliënten en/of belanghebbenden. Indien gewenst/nodig kan de jeugdzorgwerker mij verzoeken op enig moment gesprekspartner te zijn in een individuele casus.

 

Voor het door u genoemde onderwerp zie ik me niet als gesprekspartner voor u. Met respect, maar ik ga dan ook niet in op uw verzoek om te komen tot een afspraak.

 

Met vriendelijke groet,

 

Gerard Stoop

Jeugdbescherming Brabant

Gebiedsmanager

 

Alleenhouderstraat 25,

5041 LC Tilburg

Postbus 339,

5000 AH Tilburg

 

Ha, daar kan ik wel iets mee:

27 april 2018

Tja, mijnheer Stoop,

 

Waarom verbaasd uw antwoord mij nou niets……

 

U mag dan wel van mening zijn dat ik te min ben voor u, echter, u zit er een beetje naast. Ik bewandel heel bewust mijn wegen. Natuurlijk zal ik uw naam in Den Haag nog eens extra aanhalen en uw houding beschrijven als exemplarisch!

 

U zult er vast en zeker ook geen moeite mee hebben dat ik er iets van ga vinden in mijn blog en openbare Facebookpagina. U staat immers voor uw organisatie en wilt niets weten over de misstanden. Dan maar op de harde manier.

 

Ik laat hier een paar daagjes overheen gaan opdat u terug kunt komen op uw beslissing.

Kijk, een uurtje van uw kostbare tijd, kan veel ellende voorkomen….

 

Arrogantie van uwe kant is zeer misplaatst en niet willen weten zorgt ervoor dat wij u persoonlijk aansprakelijk gaan stellen.

Met vriendelijke groet,

Anne-Marie van Mackelenbergh

www.herkenouderverstoting.nl

herkenouderverstoting

@herkenPA

herkenouderverstoting

info@herkenouderverstoting

 

En ook zijn baas wil er niets van horen: 

Geachte mevrouw Van Mackelenbergh,

 

Namens mevrouw Dekkers, laat ik u weten dat inmiddels de heer Stoop, namens Jeugdbescherming Brabant, een reactie op uw e-mailbericht naar u heeft gestuurd.

 

Hoop u hiermee voldoende te hebben geïnformeerd.

 

Met vriendelijke groet,

 

XXXXX

Jeugdbescherming Brabant

directiesecretaresse

 

Dus wat nu? Nou dan informeer ik de 2 betrokken wethouders op 1 mei 2018:

Dag wethouder Roks en Wethouder Hendrickx,

Hebben jullie de afwijzing van Gerard Stoop gezien? 

Wellicht dat jullie een afspraak op kunnen zetten, want wij accepteren het niet meer.

Landelijk gezien, maar hier in Tilburg in het bijzonder, daar ik het van dichtbij dus meemaak en er een pilot loopt van nu 2 jaar, wat nu zijn vruchten hoort af te werpen. 

Jeugdzorg is bewust handelingsonbekwaam. 400.000 jongeren lopen bij jeugdzorg…hoeveel hebben een OTS/UHP ten gevolge van een scheiding?!

Pyromanen bij de brandweer door perverse prikkels. Geld tekort om hulp te verlenen als het echt moet, maar levens kapot maken, gewoon omdat het kan.

Dat moet afgelopen zijn. Scheidingskinderen mogen geen verdienmodel zijn.

Feit is, eenmaal bewust, zal ieder de consequenties moeten dragen.

Feit is dat de gemeente de zorg inkoopt. De wethouder is mijn volksvertegenwoordiger ! De wethouder is de volksvertegenwoordiger van de burgers, kind of volwassen! Eenmaal bewust van misstanden, hoort een wethouder op te treden. Daar mag en kan een wethouder niet van weglopen. 

De gemeente, mijn wethouder kan niet anders dan handelend optreden tegen misstanden. 

Zoals gezegd ben ik nog steeds jullie vijand niet. Zeker niet als de oplossingen voor de hand liggen en weinig investering behoeven. 

Ik zie dus graag dat dit niet verder uit de hand hoeft te lopen. Met het congres en het rapport scheiden zonder schade kunnen ouders de verantwoordelijken wel de maat gaan nemen. Strafrechterlijk zijn wij ons aan het oriënteren .

Ouderverstoting is kindermishandeling! 

Met vriendelijke groet,

Anne-Marie van Mackelenbergh

 www.herkenouderverstoting.nl

herkenouderverstoting

@herkenPA

herkenouderverstoting

info@herkenouderverstoting

Slachtofferschap brengt ons niets!

Slachtofferschap brengt ons niets

Hoewel het erg begrijpelijk is, weet dat het wijzen naar derden ons niet alleen niets gaat brengen, het keert tegen ons. 

Zeker als wij instanties inschakelen en aldaar wijzend ons verhaal doen.Daarvoor moet je dus weten hoe die instanties denken en vervolgens handelen. Wat dat betreft nodig ik je uit om onder het kopje instanties te kijken op www.herkenouderverstoting.nl.

Voorop gesteld; het is vreselijk wat ons ‘ overkomt’ . Daarbij zet ik overkomen tussen haakjes, want als jij een klein stapje terugneemt en je goed gaat inlezen, jij een autodidact wordt op het gebied van ouderverstoting, dan besef jij je dat jij wel degelijk deel bent van de oorzaak en dus ook de oplossing.

Signalen van komende ouderverstoting zijn er vaak al voor de komst van de kinderen, moet je na gaan welke signalen jij over het hoofd hebt gezien, of het genegeerd, of hebt laten gebeuren tijdens de relatie. Het vergt moed en hard werken om hiernaar te durven kijken. Om onder ogen te komen dat jij al jaren onrespectvol gedrag hebt geaccepteerd, wat nu uiteindelijk resulteert in (beginnende) ouderverstoting.

Daarom ben ik zo blij met de MASIC, ter bewustzijn van alle partijen, want heel veel ouders beseffen nog niet eens dat zij vernederd werden in de relatie, of buitengesloten, of voor de gek gehouden, of niet geïnformeerd, of uit het huis gekeken; alles onrespectvol gedrag, wat heel veel ouders als ‘ normaal’ ervoeren. Simpel weg omdat heel veel ouders nog niet eens weten wat liefdevol, respectvol gedrag is en wat niet. Dat hebben ze in hun jeugd niet meegekregen, vaak wel wat anders. Niet voor niets herhaalt 80% de fouten van hun ouders en is ouderverstoting explosief toegenomen (erfelijk)

Pas als jij deze niet-geadresseerde signalen durft en kan omschrijven, heb jij een grote stap gezet. Want daaruit volgt uiteraard een excuus, een reden waarom jij als nog deze signalen destijds hebt laten gebeuren. Nou, ik zal maar helder zijn, dat jij een partnerkeuze hebt gemaakt, die niet de meest handige was, dat komt voort uit een jeugdtrauma. Vandaar dat wij wel iets hebben met Familie opstellingen en PRI. Hoe dan ook, om effectief op te staan tegen ouderverstoting, zal jij dus eerst heel veel eigen werk moeten doen, voordat jij gaat wijzen en daar zit dus net de crux.

Voorop gesteld en bewezen; als je gaat scheiden ben je tijdelijk ontoerekeningsvatbaar. Er komt idioot veel op je af. En of jij nou degene bent die de beslissing neemt of jouw toekomstige ex, jouw toekomstbeeld en dat van jouw toekomstige ex gaat volledig op de schop. Dat is eng, heel eng en mensen doen rare dingen als ze bang zijn.

Wat wij ons moeten realiseren is dat er echt niet ‘ zo maar’  gescheiden wordt. Immers, als je elkaar nog leuk vindt, is er geen reden om uit elkaar te gaan. Juist bij komende ouderverstoting in de relatie zie je dat ergernissen zich opstapelen en dan komt het dus eigenlijk neer op bewust scheiden.

Te vaak zie ik dat juist bij deze ouders er totaal geen sprake is van ‘bewust’ scheiden. Het is ‘in 1 keer’ genoeg. Met name moeders pakken hun koffers omdat hij voor de zoveelste keer bijvoorbeeld een schuld is aangegaan, of afspraken niet is nagekomen, of de onderdrukking te verstikkend is, trekken spontaan bij een kennis of zo in, om er vervolgens achter te komen dat de sloten binnen een maand verwisseld zijn. Dan kan jij dus door de brievenbus roepen om jouw kinderen. Met mazzel komt een puber aan de deur, die jou door de brievenbus toebijt dat je maar beter kunt vertrekken. Jouw partner verlaten, is het hele gezin verlaten….Van de ene op de andere dag worden jouw kinderen geconfronteerd met iets wat je al die jaren daarvoor hebt vergoelijkt, genegeerd, gebagatelliseerd . N 1 keer is de buffer (jij dus) weg en moeten de kinderen ermee dealen. En bedankt!

Daarbij komt, je kunt nu wel gaan roepen dat jouw ex niet goed is, een narcist, een borderliner of wat dan ook, weet dat dit zo ontzettend tegen jou kan keren. 

Prima, dat jij nu dus zo ver bent om te onderkennen dat jij jaren van jouw leven verloren hebt aan een verkeerde partner, maar ga eens bij jezelf na waarom jij er zo lang over hebt gedaan en waarom jij de kinderen bij die slechte partner hebt achter gelaten…. 

En sta eens stil bij het feit dat jullie het slechtste uit elkaar konden halen, maar dat dit niet inhoudt dat die andere persoon altijd ‘ slecht’ is. 

Mishandeling kan een proces van jaren zijn. 

Als jij mij zo’n 30 (!) jaar geleden had ontmoet, had je mij niet herkend. Ik hield niet van mezelf. Ik maskeerde dat goed. Ik deed mijn studie, zat in vriendengroepjes, maar mannen? Lastig.

Ik liep tegen een man aan die 6 dagen in de kroeg zat. Waarom???? Van begin af aan accepteerde ik onrespectvol gedrag. Ik redderde tegen beter weten in. Als vergoelijking van mijn kant kan ik alleen maar zeggen dat ik destijds helemaal niemand had die mij bij mijn schouders pakte en mij erop wees dat ik veel meer waard was. Dat ik wel mooi ben, wel de moeite waard, wel lief, wel leuk. Je snap dat mijn ex, popie Jopie, er een sport van maakte mij te vernederen in bijzijn van anderen. Hoe ongemakkelijk was dat?! Maar behalve zielig te huilen en veel buikpijn te hebben, ondernam ik niets. Veel te bang om ooit alleen te zijn. Wie zou mij willen?! En ja, dat herhaalde hij elke dag, net zo lang als dat ik er ook in geloofde.

Had ik met mijn 30e 3 kinderen van hem moeten nemen? Nee natuurlijk niet! Maar mijn wereld was zo klein geworden, dat ik totaal geen andere weg zag dan al mijn liefde dan maar in mijn kinderen te stoppen. Ondertussen kom je elkaar met kinderen wel heel hard tegen.

Nu, 30 jaar later, zie ik in dat mijn ex mij wel moest haten! Ik haalde het slechtste in hem naar boven. En ja, toen de eerste klappen vielen riep hij uit ‘ zie je nu waar jij mij toe forceert, wat ik door jou doe?!’ 

Door te begrijpen, kan je vergeven. Het is een lange weg, maar ik heb de afgelopen jaren mijn verantwoordelijkheid daarin genomen en het heeft mij heel veel gebracht. Ik kan nu zelfs mijn ex bedanken. Wat hij mijn kinderen heeft aangedaan, daar heb ik meer moeite mee, maar ze zijn nu volwassen en dat is nu toch echt aan hen. Ik vind daar niets van. 

Ondertussen blijft mijn ex bezig, blijft hij de kinderen beïnvloeden, alleen heb ik de afgelopen jaren zo veel geleerd, vooral van mijzelf, dat het mij niet meer raakt. Sterker nog; door mijn ex ben ik van mezelf gaan houden! Ik ben sterker geworden, mondiger. Ik geloof in mijzelf en zie dus in niemand concurrentie.

Toen ik ging scheiden waren mijn kinderen 2, 3 en 4. Ik heb mijn ogen uit mijn hoofd gehuild. Niet vanwege het gemis van mijn toekomstige ex. Wel nee, de opluchting was enorm. Maar wel vanwege het onrecht. Want wat heeft het mij persoonlijk veel gekost. Ik ben met mijn kinderen mijn eigen huis uitgezet, hele bedragen heeft vader zich toegeëigend en al heeft hij jaren de missie ‘ ik maak jou kapot, jij gaat in de goot etc’ , uitgevoerd, het is hem niet gelukt. En weet je waarom? Omdat ik dat besloot.

Ik had kunnen wijzen op zijn narcistisch gedrag. Maar als ik dat doe, zegt dat ook heel veel van mijzelf. Sterker nog, als ik dat uit tegen een gezinsvoogd, dan zal zij stiekem de aantekening maken dat er ook iets mis is met mij! Immers, ik ‘nam’ wel kinderen bij hem en heb dus blijkbaar jaren narcistisch gedrag getolereerd.

Wat ik dus  gedaan heb ik, nadat ik tot het reine was gekomen, dat ik vanuit een jeugdtrauma voor mijn ex had gekozen, beslissen dat er nooit meer zo’n man in mijn leven mocht komen. Dus moest ik bewust worden van de signalen die zo’n persoon uitzendt en welke signalen ik uitzond.

Verder heb ik mij ingelezen en begreep al heel snel dat ik maar beter mijn ex niet kon voeden! Ja, mijn ex had mij verlaten om een ander, hoera! Mijn biologische halfzus nota bene, die ik net 1 keer had ontmoet.Het idee dat ik in 1 keer een grote familie zou hebben, brak hem op. Hij dacht mij pijn te doen door er met haar vandoor te gaan en ja, dat lukte.

Natuurlijk had ik een mening over haar! Ik vind een heleboel en laat dat nou net koren op de molen zijn van mijn ex en haar. Ik heb vreselijk pijnlijke situaties met haar en mijn ex achter de rug. 2 van mijn kinderen zijn bij hun gaan wonen, tja, die beloften….en ik kon niet tegen die cadeaus op. Een strijd die ik overigens nooit ben aangegaan. Fijn al die extraatjes, al die luxe vakanties, dan hoefde ik dat tenminste niet te doen!

Ik heb een eindmusical van mijn zoon achter de rug waarbij het schoolhoofd riep dat de papa en mama van zoon iets wilden zeggen. Huh? Stapte zij dus op het podium! Kloppend hart.

Na afloop ben ik naar mijn kinderen gelopen en heb ik heel hard gevraagd wie hun mama is. Ze wezen naar mij, natuurlijk.

Ja, ik heb therapie geaccepteerd, maar wel bij mensen met een goede studie. Niet een of andere coach die zichzelf ontdekt had en alles op een ander projecteert. Nee, mensen die echt er voor geleerd hebben en mij op mijn patronen wezen, opdat ik het kon veranderen.

En veranderd ben ik! Onherkenbaar voor mijn oude omgeving. De moeder die jij elke hoek van de kamer kon laten zien, is uitgegroeid tot een zelfbewuste vrouw met haar op d’r tanden. 

Ik heb geleerd om niets op te zoeken, niets te veroorzaken en al helemaal geen mening te hebben over mijn ex, laat staan over wat er zich daar thuis afspeelt.

Door mij zelf anders op te stellen, mijn ex hooguit een duwtje te geven als hij zijn kuil diep genoeg had gegraven, ben ik er niet alleen sterker uitgekomen, ouderverstoting heeft geen kans gekregen. Onlangs ben ik nog een paar daagjes met mijn oudste wezen skiën en gezellig was dat!

Toen ik besefte dat ik de lijm in hun relatie was, ben ik volledig gestopt maar iets van die nieuwe vriendin van mijn ex te vinden. Wilde zij als mama aangesproken worden en kreeg ik daarom een belletje van mijn toen 8 jarige dochter, dan riep ik, inwendig kokend, dat mijn dochter moest doen wat haar hartje op dat moment ingaf……

Als mijn kinderen met verhalen over het leven bij hun vader aankwamen en de vreselijkste verhalen kwamen, uiteindelijk, over die vriendin, dan luisterde ik. Vervolgens zei ik tegen mijn kinderen dat het mij raakte, natuurlijk en dat ik het zeker niet oké vind dat een stiefmoeder het dagboek van mijn dochter leest en deze informatie zelfs tegen mijn dochter gebruikte. Maar ik vertelde mijn kinderen ook dat mijn mening er niet toe deed. Dat ik papa niet kan veranderen. Ik heb mijn kinderen geleerd onderwerpen die echt belangrijk voor hem waren, bespreekbaar te maken met hun vader. Ongeacht de leeftijd heb ik mijn kinderen geleerd om vragen te stellen: papa, stel dat iemand jouw dagboek leest, wat zou jij daarvan vinden?!

Want jouw mening/gevoel is niet belangrijk, je moet de ander aan het denken zetten. Wat is het effect van ‘ papa, zij heeft mijn dagboek gelezen, ik vind dat gemeen!’ ?

Ik heb mijn kinderen verteld, dat als zij tot hun vader weten door te dringen, zij later de vruchten zouden plukken. Immers, dit soort mensen kom je overal tegen. Wat dat betreft was papa mooi oefenmateriaal.

Toen ik mijn huidige partner, 14 jaar gelden tegen kwam, heb ik hem natuurlijk gevraagd waarom ik?! Want hij was aardig populair bij de dames. Hij keek mij verbouwereerd aan en vertelde mij dat ik 1 van de weinige vrouwen was die NIET verbitterd was. Die genoot van het leven, ondanks alle stoornissen en gedoe. Waarmee hij kon lachen. Een vrouw die in staat is om liefde te geven en net zoals hij in het nu, de huidige relatie staat en niet blijft wijzen naar anderen.

Beste verstoten moeders, want met name, deze dames hebben er een handje van. Ik weet dat ik nu aardig wat moeders zal raken, maar hoe meer jouw weerstand, hoe harder ik jou op de kern raak.

Houdt op met wijzen. Houdt je niet bezig met die nieuwe vriendin, ook al loopt ze op handen en voeten om jouw rol over te nemen.

Jij hebt een voorsprong van 9 maanden die niemand weg kan nemen. Als jij al die jaren een betrokken liefdevolle moeder bent geweest, kan niemand daar afbreuk aan doen. Dit voor jezelf weten is genoeg, punt! Dan ben je niet bang voor concurrentie, dan ben je blij als er iemand komt die liefdevol voor jouw kind wilt zijn. Dan ervaar jij die nieuwe liefde niet als een bedreiging, hooguit een fase. Besef dat de meeste 2e relaties een kort leven zijn beschoren, mits jij niet de lijmfactor wilt zijn. Laat die nieuwe vriendin zelf tegen jouw ex aanlopen. 

Maar besef ook dat die nieuwe vriendin wellicht een hele ander persoonlijkheid heeft als jij en dus beter in staat is het goede uit jouw ex te halen.

Hoe dan ook, iets vinden op afstand is een onmogelijke zaak. Focus op jezelf! Ga niet jouw kinderen, jouw situatie gebruiken als excuus om verbitterd en vervelend te zijn. Om jouw kinderen te belasten met giftige opmerkingen over jouw ex of dienst vriendin . Door te gaan shoppen bij instanties om begrip te krijgen voor het feit dat jij jezelf jaren hebt laten mishandelen. Door daarbij jouw kinderen ook nog eens te belasten, want zeg nou zelf, wat moet een kind met een gezinsvoogd die het kind verder het ouderverstotingsmoeras induwt?!

Houdt op met wijzen! Is jouw ex een narcist? Pas jouw gedrag dan aan. Als eerste geef je hem geen aandacht meer. Je reageert nergens op en je trekt volledig jouw eigen plan. Met gezamenlijk gezag heb je zoveel rechten en mogelijkheden dat als jij echt wilt, er een oplossing is.

Bloed kruipt namelijk waar het niet gaan kan. 

Maar slachtofferschap? Nee, dat zal jou erg verbitterd maken en niet aantrekkelijk voor wie dan ook, dus zeker niet voor jouw kinderen.

PS, die nieuwe vriendin, die erop stond om mama genoemd te worden en uiteraard voor de buitenwereld de biologische moeder speelde, die relatie is voorbij. Toen ik stopte er iets van te vinden, gaf ik mijn kinderen en omgeving de kans zelf met haar kennis te maken. Toneelspelen houdt je maar zo lang vol. Dus ja, die relatie klapte. Uiteindelijk door aangeven van mijn kinderen zelf, zonder enige invloed van mij.

En ja, mijn ex heeft een nieuwe vriendin, waar mijn kinderen wel blij mee zijn. En ik? Ik ben dolblij voor mijn kinderen. Want blijkbaar haalt deze dame wel het beste uit mijn ex, wat ten goede komt aan mijn kinderen.