Compliment aan de politie Tilburg Binnenstad (Zo kan het dus ook!)

Net zo goed als ik erg boos kan worden als het mis gaat bij de politie, vind ik ook dat ik complimenten uit moet delen als het goed gaat.

Mijn man heeft 2 weken geleden gepoogd aangifte te doen wegens onttrekken ouderlijk gezag (art 279 WvSr) en benadeling gezondheid (art 300. Lid 4 WvSr), maar is even zo vrolijk weer weggestuurd door de hulpofficier van justitie, de heer P. de R, met de mededeling dat dit een civiele kwestie betrof.

Ook de aangifte laster en smaad werd uitgekleed door deze hulpofficier, de bijlagen (het bewijs) hoefde mijn man niet in te leveren.

Nu heb ik 4 jaar geleden 4 woorden ingevoerd op mijn toetsenbord: kind-verklaart-tegen-ouder en dook ik in de vreselijke wereld die ouderverstoting heet. Ik besefte al snel dat hetgeen mijn man overkwam 16.000 kinderen per jaar en dus bijhorende ouders (lees veelal vaders) overkomt. Mijn man was dus niet de enige!

Telkens liepen we achter de feiten aan. Hadden we dit maar geweten, dan….

Vandaar dat ik een openbare fabookpagina heb opgericht, 1 sept 2015, Herken Ouderverstoting. Al snel volgde een zeer informatieve website (www.herkenouderverstoting.com) , linkdin, Twitter en Instagram.

In een paar jaar tijd zijn wij uitgegroeid tot het grootste ouderplatform van Europa!

Ik schrijf over ‘wij’, daar ik natuurlijk lang niet meer alleen sta en door heel veel ouders op de voor of achtergrond wordt gesteund.

Het wordt tijd dat alle partijen zich gaan realiseren dat Herken Ouderverstoting niet had bestaan als mijn man zijn zoon had mogen kennen en zijn zoon had mogen genieten van een geweldige vader.

Wij steunen ouders die verstoten zijn of dreigen hun kind te verliezen als gevolg van ouderverstoting.

We hebben al heel veel bereikt in een korte periode. Met de notie van ‘rust’, de koninklijke weg , is definitief afgerekend. Voor het kind is het voor de sociale, emotionele en identiteitsontwikkeling heel belangrijk beide ouders te kennen, en vrije toegang tot beide ouders te hebben.

Immers, bij het fenomeen ouderverstoting staat het ouderschap niet ter discussie voordat de ouders uit elkaar gaan. Het is 1 ouder die niet kan onthechten en het kind als pion gebruikt om de andere ouder te raken. Juist de verstotende partij weet de weg naar de politie goed te vinden. Voor dossier opbouw zal deze persoon regelmatig meldingen doen waarvan de goede/geestelijk gezonde/brave ouder geen weet van heeft. Maar de toon is wel gezet, daar de verstoter deze meldingen en valse beschuldigingen overal zal gebruiken om de goede ouder in een kwaad daglicht te stellen.

Dit is ook mijn man overkomen. Waarbij wij erg veel moeite hebben bij de niet-kritische houding van de politie en een triage overleg waarvan wij geen weet hebben gehad, maar wel de vijandige houdingen de instanties en scholen verklarend, laat staan de afwijzing van zoon.

Wat Herken Ouderverstoting ook bereikt heeft is de notie dat ouderverstoting kindermishandeling is (de 4e vorm naast seksueel misbruik, fysieke mishandeling en verwaarlozing) en ex-partnergeweld.

Door ons activisme en de tijd mee hebbend door sociale media, hebben wij een groot bereik en kunnen wij de markt van 2 miljard de maat nemen. Immers hoog conflictscheidingen zijn het grote verdien model. Heel wat baantjes zijn hiervan afhankelijk en dat is ronduit pervers.

Wij vertellen ouders wat ze zelf nog kunnen doen, binnen het systeem. 

Kamerleden stellen vragen aan de minister. Zo ook om ouderverstoting strafbaar te maken, maar dat is dus niet nodig aldus onze minister Sander Dekker, in de brief richting de Tweede kamer 18 januari 2019. We hebben immers artikel 279 wat 30 oktober 2018 weer in de Staatscourant is aangehaald in een rectificatie. Het woordje ultimum is weggehaald! Dus beste politie en Openbaar Ministerie let op; wij mogen en zullen aangifte komen doen! 

Ook verwachten wij een actievere rol van de wijkagent.. Een stopgesprek bij omgangsfrustratie zal zeker 80% van alle ellende schelen en anders is er niets mis met een uitnodiging op het politiebureau inzake verdachte te zijn van een delict. 

https://www.herkenouderverstoting.com/info-ouders/instanties/politie/rol-van-de-politie-zoals-die-zou-moeten-zijn-inzake-omgangsfrustratie

Wij, verstoten ouders, worden voor minder of niets belaagd door jullie en dat moet stoppen. 

Bang dat de verstoten de gevangenis in moet, zijn we niet. Zeker niet gezien de stafmaat in Nederland. Een TOM gesprek is al heel wat en anders een sepot onder voorwaarden.

De afgelopen maanden ben ik zwaar belaagd door de politie, die het verlengstuk was van het openbaar Ministerie Zeeland-West-Brabant. Dat is niet prettig, maar ik heb zoveel geleerd de afgelopen jaren, dus ook wat ons recht is.

Vandaar dat ik 23 januari alsnog, in naam van mijn man, aangifte heb gedaan inzake artikel 279 en art 300.lid 4 WvSr en mijn complimenten. Ik ben dit keer netjes ontvangen. Er is serieus naar mij geluisterd. De aangifte is netjes genoteerd..Het hele pakket met ‘bewijzen’ , de bijlagen dus, is in ontvangst genomen.

De eerste horde is dus genomen. Jammer dat ik geen vliegje ben op het behang, want wat zou ik graag de reactie van de screeningsafdeling willen zien. Natuurlijk mogen ze mij een briefje sturen dat ze er niets mee doen, dan gaat het hele pakket namelijk naar de officier van justitie en als die er niets mee wilt doen, dan hebben we nog een artikel 12 procedure . Nou, dan hebben wij ons punt wel gemaakt.

Ook heb ik als nog de bijlagen met betrekking tot de laster en smaad aangifte kunnen inleveren. Daar verwacht ik eerlijk gezegd nog het meest van. Wat dat betreft zal ik zeker ouders aanraden eerst inzage in hun politiedossier te vragen en als ze daar dus ‘valse’ meldingen aantreffen, daar werk van te maken. Let wel; de ex van mijn man is met heel wat minder aan komen zetten en heeft meerdere malen de rode loper gekregen, wij verwachten dus minimaal hetzelfde.

En andere (te) verstoten ouders dus ook, daar ouderverstoting moet stoppen; Een kwestie van willen en doen!

Wij zien daarin een zeer grote rol bij de politie. Met name dus die van de wijkagent en weet dat er juist collega’s zijn die landelijk zo veel voor ons betekenen en het korps een presentatie/training kunnen geven met betrekking tot de signalen en hoe deze te pareren. Het werk zal er dan een stuk leuker op worden.

Na de aangifte heb ik zeker nog een uur met beide politieagenten gesproken over ouderverstoting en beide kennen de signalen en vertelden mij dat ouderverstoting een zeer groot probleem is, ook voor de politie. Het is dus zaak dat de politie het verschil leert tussen een vechtscheiding: waar 2 vechten, 2 schuld en de hoog conflictscheiding, waar 1 ouder het gevecht gaande houdt om de andere ouder en diens familie uit te bannen. Met alle maatschappelijke gevolgen van dien.

Er lopen nu 1 miljoen volwassenen in Nederland rond met een jeugdtrauma, als gevolg van een loyaliteitsconflict en helaas zoeken velen van hen hun heil in sociale beroepen, waaronder dus ook de politie.

Wat dat betreft moet er ook eens goed gekeken worden naar de weerstand vanuit de politie en het Openbaar Ministerie om iets aan ouderverstoting te doen. Vanuit een latente pijn wordt dat door collega’s tegengehouden. Ik weet van heel wat agenten die er zo op onderdoor zijn gegaan en zelfs zelfmoord hebben gepleegd. Omdat ze monddood zijn; immers te veel er van vinden zorgt voor het verlies van de verklaring van geen bezwaar.

Hoe dan ook; mijn complimenten aan XXXXXXX en XXXXXXXX met de opmerking” beste politie, zo kan het dus ook!” 

(zo juist mailtje van de politie; namen plus dienstnummers mogen enkel bij toestemming)

Dit compliment wordt verwerkt in mijn blog op WordPress en zal gedeeld worden op sociale media.

Bovenstaand heb ik geschreven op https://www.politie.nl/contact/complimentformulier.html?sid=96536944-0779-4084-95f4-6bc78ab99d66

Compliment aan de politie Tilburg Binnenstad (Zo kan het dus ook!)

Waar blijft de maatschappelijke verontwaardiging ?

Met regelmaat komen er verwijten richting Den Haag, onze regering. Kamerleden, de pers, en het volk roepen dan om het aftreden van de minister, de staatssecretaris. Er volgen moties en wat al niet meer. Vaak een storm in een glas water. Even profileren en dan weer over tot de orde van de dag, of op naar het volgende opstootje/ debat.

Ik draai pas een paar jaartjes mee in Den Haag. Ik vertegenwoordig de grootste ouderbelangengroep die zich specifiek richt op ouderverstoting, Herken Ouderverstoting genaamd.

Typ 4 woorden zoals ik een 5 jaar geleden heb gedaan toen mijn huidige man en ik van de ene in de andere ontsteltenis belandden: kind-verklaart-tegen-ouder.

Twee muisklikken verder duik je in de vreselijke wereld die parental alienation, of te wel ouderverstoting, heet.

Mijn man en ik liepen telkens achter de feiten aan. Hadden we dit maar geweten, dan….Uiteindelijk kreeg de meest integere, rechtschapen, principiële persoon die ik ooit heb mogen leren kennen een contact verbod. Zoon was toen 15 jaar en zat te bibberen van angst voor zijn vader, een reële angst aldus de moeder, die vanaf het moment dat mijn man had aangegeven niet langer met haar onder één dak te willen wonen, alles op alles heeft gezet om mijn man, de vader van haar zoon, in een kwaad daglicht te stellen.

Mijn man was dus niet de enige die dit overkomt. Sterker nog, er is dus een woord voor. Ik wilde er meer over weten en heb mij heel erg verdiept in de geschiedenis, de meningen en vooral in de oplossingen die er zeker zijn en waarom die oplossingen maar niet worden omarmd en toegepast.

https://www.herkenouderverstoting.com/info-ouders/wat-is-het/bereikt-tot-nu-toe

Op 1 september 2015 heb ik de openbare facebookpagina Herken ouderverstoting geopend, waarop  een pagina op Link’din, Twitter, Instagram en een prachtige website ontstond.

Om ouders te informeren en bewust te maken. Te wijzen op hun mogelijkheden, wat ze zelf kunnen doen. Wat ze beter niet kunnen doen. Ik heb heel veel mensen ontmoet en velen zijn door de mand gevallen. Herken Ouderverstoting is groot geworden, juist door de steun en hulp van heel veel andere ouders, die net zo goed als mijn man, hun kind hebben verloren of dreigen te verliezen. 

Wij confronteren de spelers in de markt van 2 miljard, want daar gaat het om; geld en banen.

Is dat de reden dat iedereen wegduikt als wij het willen hebben over de topambtenaren bij het Ministerie van VenJ of JenV (hoezo, dat wisselen van de letters)? Als wij het willen hebben over de directies bij jeugdinstanties? Want laten we wel wezen, die politiek, die komt en gaat. Sterker nog; die wordt bepaald niet serieus genomen door de ambtenaren en instanties.

Zeker 20 jaar is het ministerie zich bewust van het fenomeen ouderverstoting.

Professor Hoefnagels heeft iedereen proberen te waarschuwen voor een maatschappelijke ramp, daar ouderverstoting erfelijk is. 

https://www.herkenouderverstoting.com/info-professionals/68-prof-peter-hoefnagels

Logisch, want een kind groeit op bij een zieke ouder, moet niet alleen 50% DNA ontkennen, of in minachting en angst tegen opzichte van de afwezige ouder opgroeien, nee, dat kind leert ook niet wat gezond gedrag is en wordt juist beloond als het liegt, valse verklaringen aflegt. Het kind krijgt een verkeerd normbesef mee. De kans dat dit kind in het volwassen leven verkeerde keuzes maakt is zeker 80% en zo gaat de geschiedenis zich herhalen.

En besef dat juist dit soort mensen hun heil zoeken in studies en vervolgens beroepen om een zogenaamd verschil te willen maken, maar volledig de plank misslaan daar ze niet gewerkt hebben aan hun latente pijn.

Professor Hoefnagels maande de overheid om bij te scholen en maatregelen te nemen. In reactie daarop kocht het Ministerie via de Raad van Kinderbescherming het rapportje ‘Het verdeelde kind’ in, bij de universiteit Utrecht. In dat rapport werd niet alleen ouderverstoting ontkend, nee, het werd gelegaliseerd. Puur korte termijn denken om zo de nodige bijscholingsonkosten te voorkomen. 

In het rapport werd namelijk gesteld dat ‘rust’ het beste is. De koninklijke weg. Dus kregen veruit vooral de vaders te horen dat, als ze echt van hun kind hielden, ze het kind met rust lieten en braaf moesten wachten tot het kind oud genoeg zou zijn om uit zich zelf naar hen toe te komen.

Ouders (lees veelal vaders) die zich daar tegen verzetten werden gecriminaliseerd, werden vals beschuldigd, werden weggeschreven en kregen dus contactverboden van de familierechters.

Bovenstaande gebeurt dus nog elke dag! Sta daar eens bij stil…Het leed, hele families vallen uit elkaar. De onkosten, niet alleen voor die ouder, maar ook voor de maatschappij. Ouders worden letterlijk en figuurlijk kapot gemaakt omdat ze van hun kind houden! Kijk naar hoeveel ouders in de ziektewet belanden, hun huis kwijtraken, zelfmoord plegen. 

Konden de instanties zoals Veilig Thuis (voorheen het AMK), de Raad van Kinderbescherming, Jeugdzorg, maar zeker ook het familierecht er vroeger mee wegkomen en werden ouderbelangengroepen tegen elkaar uitgespeeld, anno nu is dat een stuk lastiger.

Lang leve sociale media! Juist door een openbare Facebook pagina beseffen heel veel ouders , steeds meer moeders worden ook slachtoffer van het systeem, dat ze niet de enige zijn en dat wat er gebeurt misdadig is, pure kindermishandeling en ex-partner geweld.

Niet voor niets wijzen wij ouders op hun grondwettelijke zorgplicht om op te moeten komen voor hun kind.

Immers bij seksueel misbruik, fysieke mishandeling en/of verwaarlozing gaat men hopelijk ook niet eerst van alles proberen voordat men ingrijpt?

Met de Divorce Challenge (door de motie Recourt) heeft het Ministerie zich in de voet geschoten. Massaal hebben we mee gedacht en kwamen met goede oplossingen.

De weerstand echter vanuit het ministerie VenJ is stuitend! Als afleiding is er nu een platform. Kijk wie daar in mogen deelnemen, of beter, kijk eens wie niet!  Kijk naar wat het platform promoot en ondersteunt. Wel mooi van onze belastingcenten en zo betalen we met z’n allen mee aan deze ellende.

De markt van 2 miljard gaat niet bewegen en waarom zouden ze ook?!

Ondertussen gebeuren er wel heel rare dingen en is de maatschappelijke stille ramp, die nu voltrekt, niet meer te stoppen. Eerlijk gezegd word ik er moedeloos van.  Wij proberen gehoor te krijgen, maar de afwijzingen, of de banale antwoorden die we terug krijgen, zouden echt niet moeten kunnen.

De markt van 2 miljard voelt zich echter oppermachtig , want niemand neemt hen de maat!

Een paar recente voorbeelden: 

De meldcode is aangescherpt. Om zo eindelijk iets te kunnen doen tegen 100.000 kinderen die dagelijks in Nederland worden mishandeld. Besef dat daar dus 16.000 kinderen zitten die geestelijk worden mishandeld door ouderverstoting.

Op basis van vermoedens kunnen ouders dodelijk eenvoudig hun kind verliezen. Een stap terug in de tijd verzucht een rechter. Nu kunnen met name de vaders weer, net zo als vroeger, eerst de gevangenis in. 

Maar erger is het feit dat er flink geld verdiend wordt aan bovenstaande gegeven. Liever tig hulpverleners op één gezin, dan het kind weghalen uit die positie en bij de gezonde ouder laten wonen. 

Lees bladzijde 25 van het rapport Scheiden zonder schade, 22 februari 2018 Rouvoet, en besef dat hetgeen wat ze 20 jaar hebben uitgesteld, eerst zouden moeten doen, voordat ze dus de gezonde ouder uitbannen omdat die vragen stelt bij hun werkwijze.

Ik kan met zoveel voorbeelden komen dat ik er niet van kan slapen. Vaders die op basis van vermoedens één uurtje per twee weken begeleide omgang hebben. De contactverboden, de straatverboden. 

De valse beschuldigingen, die eigenlijk standaard zijn. De houding van de politie en het openbaar ministerie als jij er iets van wilt vinden. Of op zijn minst een tegen aangifte.

De verstoter wordt ruimschoots geholpen, gewoon omdat het kan.

Of, nog erger, het machtsmisbruik van vele gezinsvoogden (de goede daar gelaten, maar die houden het er niet lang uit). Gewoon een beschikking naast zich neerleggend. De school, de politie, ja zelfs de werkgever van de verstoten ouder bellen en mis-informeren, pure beeldvorming vanuit een falend ego en als je er iets van durft te vinden, wordt deze ouder wel vervolgd, natuurlijk!

We hadden een klein lichtpuntje. 10 november 2017 hield professor Tavecchio een presentatie tijdens het congres Waarheidsvinding in de justitionele jeugdketen te Rotterdam. Hij heeft die dag afgerekend met de koninklijke weg door met 110 handtekeningen te komen van echte wetenschappers; Een kind moet beide ouders kennen voor een veilige hechting. Hoe jonger, hoe vaker het contact. Rust is zelfs een bedreiging voor de sociale emotionele en identiteitsontwikkeling van het kind.

De richtlijnen van het NJI zouden worden aangepast. Het is dat Herken Ouderverstoting er druk achter heeft gezet en het ging helemaal niet van harte, maar het NJI heeft de richtlijnen iets wat veranderd. In onze ogen nog lang niet genoeg. 

Nog steeds wordt het ouders onmogelijk gemaakt om op te voeden. Bevalt het een puber niet bij die ene ouder, dan gaat ie toch gewoon naar die andere, toegeeflijkere ouder, moet kunnen, dat is de stem van het kind. Niet één hulpverlener komt op het idee om te zeggen dat het kind normaal moet doen, het kind moet toch ook naar school?!…. Als de ouders bij elkaar waren geweest had het kind ook geen keuze gehad. Dus die stem van het kind….we plukken er nu allemaal de revenuen van.

Mijnheer Remkes komt met een lijvig rapport vol aanbevelingen. Kom maar op met dat constitutioneel hof. Ik durf gerust te stellen dat het familierecht het afvoerputje van de rechtspraak is. Er wordt niet onder ede gehoord. Het startschot voor leugens en bedrog. Twee advocaten die de ouders tegen elkaar uitspelen en extra kolen op het vuur gooien. Ik ken ouders die jaar in jaar uit weer naar die rechtbank moeten, omdat die ex maar bezig blijft, of omdat een ouder telkenmale gezag probeert te krijgen wat die ouder wordt ontzegd door zelf verzonnen klemcriteria van een rechter. Een rechter die natuurlijk niet is bijgeschoold en het even zo goed weer over de schutting gooit, naar de volgende rechter. Een rechter die niet op de hoogte is van passende oplossingen.

Zo moeten ouders leren communiceren! Moeten ze deelnemen aan trajecten zoals Kind uit de Knel en Ouderschap blijft. Of het zoveelste mediation traject in. Terwijl bij ouderverstoting dit alles contra productief is en tegen ons keert daar tijd onze grootste vijand is.

Krijg je na maanden, soms jaren ellende te horen dat het kind het nu zo gewend is en er geen lotsverbondenheid meer is….Sta daar eens bij stil.

De wil om te hervormen is er niet! Stuitend om in een gesprek met een rechter het visiedocument vechtscheiding uit 2016  https://www.herkenouderverstoting.com/info-ouders/praktische-info/rechtspraak/visie-document-vechtscheidingen-rechtspraak  om de oren te krijgen. 

Alles wat niet werkt wordt ons wederom weer opgedrongen en erger, want ze verzinnen er elke keer weer wat bij. Of het is oude wijn in nieuwe zakken. Terwijl de oplossingen er ook zijn, maar ja, dan hoeven die trajecten en interventies ook niet meer…banen en geld.

Dan zegt een toprechter nog doodleuk dat de ouders dan maar niet naar de rechtbank hadden moeten komen….. en dat deze rechter ook graag wat aan oorlogen en hongersnood doet…. En dan moet ik netjes en braaf blijven…verbindend zijn.

De woorden Veilig Thuis, rechtspraak, Jeugdbescherming, jeugdzorg impliceren wat, beloven wat zou je zo zeggen, tot je met dit soort instanties te maken krijgt en je beseft dat het altijd nog erger kan. Kom er dan nog maar eens vanaf! Ik kan er boeken over schrijven, jaar in jaar uit, elke keer weer een andere gezinsvoogd, die niets doet en kan, het vertrouwen van het kind en de veiligheid met voeten tredend. Gewoon, omdat NIEMAND ingrijpt.

Ja er zijn berichten die mijn vermoeden bevestigen: 

Of het nu het onderzoek is van de FNV, waarin wordt gesteld dat met name ambtenaren van het ministerie van VenJ en JenV corrupt zijn.:

https://www.fnv.nl/sector-en-cao/alle-sectoren/overheid/nieuws/1_op_6_rijksambtenaren_onder_druk_gezet_niet_integer_handelen

Of berichten dat het WODC uit dat gebouw moet.:

https://www.rijksoverheid.nl/actueel/nieuws/2019/01/15/minister-grapperhaus-vergroot-onafhankelijke-positie-wodc

Of de houding van dat platform onder leiding van de heer Rouvoet, die met gemak geld uitgeeft aan allerlei wij-van-de wc-eend congressen met nog meer ellende als uitkomst omdat men weigert te kijken naar passende oplossingen en effectief handelen. Bijvoorbeeld deze: https://voorstellingvanzaken.nl.

Terwijl ditzelfde ministerie geen cent wenst uit te geven aan het symposium d.d. 25 februari 2019; Rechtszorg voor ouders die gaan scheiden. Kwestie van willen en doen. Waar 5 professoren en hoogleraren evidence based hun kennis delen over ouderverstoting en gerichte oplossingen.

Dr Childress komt speciaal naar Nederland. Denk maar niet dat iemand van het ministerie hem zal uitnodigen voor een informatief gesprek, de waarheid willen ze daar echt niet weten.

Of het is nu de brief van de minister Sander Dekker richting de tweede kamer 18 januari 2019, begeleid met het broddel rapport van 370 bladzijden vol onzin gebaseerd op niet wetenschappelijke onderbouwing en verouderde internationale rapporten, waarbij ze wel uiterst selectief hun informatie hebben vergaard.

Beiden op onze website terug te vinden: https://www.herkenouderverstoting.com/ministeries-en-politiek/57-tweede-kamer/331-familierechtelijke-onderwerpen

Tuurlijk, ouderverstoting? Ach… werkelijk 5 keer benoemd in dat hele rapport. Ons toch weer dat mediation traject insturen geeft te denken. Laat staan de roep om het zoveelste onderzoek. Tjonge, tijd is onze grootste vijand. Kom naar ons symposium; kwestie van willen en doen. 

Ik vermoed namelijk dat men helemaal niet van plan is om ouderverstoting effectief aan te pakken. Wellicht met het idee dat de burger, teruggeworpen naar de eerste paar treden van de piramide van Maslow, beter te hanteren is dan die burger die hoger opklimt en opzoek gaat naar meer, zingeving of wat dan ook.

Vraag is dus wat wij hier aan kunnen doen? Ik wil best ouders waarschuwen, maar hoe bereik ik iedereen? Hoe kan ik er voor zorgen dat mensen bewuster hun partner kiezen om kinderen mee te maken? Hoe kan ik ouders bereiken en hen waarschuwen dat scheiden ook niet alles is? Hoe kan ik mannen waarschuwen dat ze geen levende pinautomaat worden. Goed genoeg voor die alimentatie, maar verder wegwezen, niets willen weten! Hoe kan ik ouders waarschuwen dat al die instanties, vol beloften, deze allemaal breken zodra je in hun klauwen zit?

Waarom laat de pers ons zo in de steek?

Waarom laat de politiek ons zo in de steek? 

Gaat men na het lezen van die brief van de minister Dekker, d.d. 18 januari 2019, gewoon weer lekker over tot de orde van de dag of is er één politicus die met de vuist op tafel slaat en zegt dat dit zo niet langer kan? Niet langer mag? Dat dit allemaal ten koste van onze toekomst gaat! Want dat is toch zo? Die jeugd, dat is toch onze toekomst?!

Waar blijft de maatschappelijke verontwaardiging ?

Open brief aan mijnheer Rutte, de heer van der Burg (hoofd OM) en de heer Akerboom( hoofd Politie)

Goede morgen mijnheer Rutte, mijnheer van der Burg en mijnheer Akerboom,

Mag ik u iets vragen? Mag ik u vragen waar u allen mee bezig bent? Hoe los u bent gezogen van de praktijk, de realiteit?

Afgelopen vrijdag heb ik met open mond geluisterd en gekeken naar mijnheer Rutte, mijn volksvertegenwoordiger. Hij wil mensen wel in elkaar slaan, maar dat kan natuurlijk niet, zegt hij.

Nou, mijnheer Rutte, heel vaak heb ik die neiging ook, maar dat zal ik natuurlijk niet doen, want dat kan niet, zoals u ook toevoegt.

Heb u de column van Nausica Marbe, de Telegraaf, gelezen naar aanleiding van de nieuwjaarsrellen? Verplichte kost, voor u allen!

Waarom gebeuren nu dit soort rare zaken. Waarom keren mensen zich tegen onze hulpverleners? Gaan we het werkelijk gooien op drugs en alcohol? Wellicht op het ontbreken van een nette opvoeding? Denkt u dat u er met zwaarder straffen beter uit zult komen? 

Nogmaals, lees die column. Wat ja, er zal vast en zeker drugs en alcohol bij betrokken zijn, maar de oorzaak van dit soort geweld, minachting voor de hulpdiensten ligt veel dieper en die situatie heeft u allen gecreëerd en houdt u krampachtig met uw overheid in stand. Derhalve kunt u zwaarder willen gaan straffen, de burgers zullen er alleen maar bozer op worden.

Mensen zijn boos en terecht. Wij kunnen namelijk niet vertrouwen op u. Wij kunnen niet rekenen op een eerlijke, goed functionerende rechtsstaat. Wij zijn overgeleverd aan willekeur en soms, nou ja, steeds vaker, bekruipt mij het gevoel dat dit geënsceneerd wordt door de overheid, waarbij de politie de klos is, want die hebben het maar uit te voeren, wat u bekokstooft, samen met wat topambtenaren.

U gooit ons terug in de piramide van Maslow, wij zijn aan het overleven. Wellicht met de reden dat we dan tenminste minder noten op onze zang hebben.

Maar er is dus een grens en daar zijn we met zijn allen al ruim overheen.

Ik scroll door Facebook en zie filmpjes van agenten die mensen aanhouden die lopen met gele hesjes. Nog niet eens in grote groepen, maar gewoon, zo’n hesje aan. Ze moeten er een jas overheen trekken! Of krijgen een boete, worden in het busje geladen. Nederland wijst als eerste naar andere landen, trompettert over democratie, maar vreedzame uitingen over algemene onvrede wordt door de dienders in de kiem gesmoord! Hoe kan dit zo zijn?! Amnesty heeft het er maar druk mee, hoop ik.

Ik zal het klein houden, specifiek over mijn ‘doelgroep’ hebben; ouderverstoting. Ik wil het met u hebben over ons gevoel van rechteloosheid. Waar is onze rechtsbescherming?

Ik heb het graag met u over Frans, destijds een CFO van een internationaal bedrijf, die tijdens een schooluitje van zijn zoon met grote politiemacht is aangehouden. Onschuldig weken heeft vastgezeten. Zeden rechercheurs en een Officier van Justitie hebben zelfs ontlastend bewijs vervalst en weggewerkt. Er zijn kamervragen over gesteld en nu nog, jaren na dato, heeft hij geen contact meer met zijn kinderen. Wordt hij tegen gewerkt door het Ministerie en is het wachten op die substantiële schade vergoeding voor het vernielen van zijn leven. Werk kwijt, kinderen kwijt, huis kwijt.

Ik wil het hebben over MAX. Het 13 jarige jongetje dat samen met zijn moeder is gevlucht. Waar zogenaamd heel Nederland naar op zoek is. Een jongetje dat in een tehuis is gestopt door zijn vader en de instanties omdat hij in contact met zijn moeder wilde zijn.

Ik wil het hebben over Roelof, die zijn baan, huis, alles kwijt is geraakt doordat hij een te goede band had met zijn kinderen. Dat zinde zijn toenmalige vrouw niet en ook de instanties hadden daar maar moeite mee. Het moet natuurlijk niet gekker worden. Hij krijgt stop gesprekken, mag niet in de straat van zijn kinderen komen. Wordt belaagd door de politie en het OM. De advocaat van zijn ex is een barones met goede contacten. Helaas voor Roelof en zijn kinderen dus!

Ik wil het hebben over Henk Jan. Een militair nota bene. Die 100% de zorg had voor zijn zoontje tot de dag dat zijn ex bedacht dat het jongetje nu wel oud genoeg was om bij haar te kunnen komen wonen. In 2,5 jaar is deze man, terwijl hij de steun heeft van beide opa’s en oma’s , niet alleen zijn gezag kwijt, een contactverbod voor de hele familie, nee, ook bij hem staat zijn baan nu op het spel. Omdat hij een gezinsvoogd trof van ‘het gebroken geweertje’ . Valse aantijgingen hebben geleid tot een strafzaak die aanstaande maandag dient. Een artikel 279 WvSr zaak!!! Omdat hij destijds 1 uurtje eerder zijn zoon van school haalde in verband met een aangekondigde familiefestiviteit. Moet kunnen aldus Hoofdofficier van Justitie Lucas, te Arnhem.

Ik wil het hebben over mijn man, ook militair, die in 2014 een contactverbod kreeg van een jaar. Waarom? Omdat zijn zoon had aangegeven zelfs niet een kaartje van hem te willen ontvangen. Zijn toen 15 jarige zoon is nog steeds bang voor hem. Een reële angst aldus moeder, die even zo vrolijk eigenhandig het traject Ouderschap Blijft! frustreerde en zelf voortijdig beëindigde.

Dat moest kunnen aldus rechter B Prenger Rechtbank Zeeland-West-Brabant want….Ik, zijn partner, moest haar activisme rondom ouderverstoting stoppen! Ik zat in de gang, had mij maar binnen geroepen, maar nu doet zo’n rechter het er met 10 zinnetjes in een beschikking vanaf. Met als resultaat dat niet alleen mijn man er een trauma aan over heeft gehouden, maar ook de zoon verder het verstotingsmoeras is ingetrokken

Mijn man is afgelopen vrijdag weggestuurd door de politie Tilburg Binnenstad.. Artikel 279 WvSr is in de ogen van een hulpofficier van justitie nu in 1 keer civiel . Maar hoe kan dat nou, in relatie tot Hendrik Jan???

Hoe kan dat nou, na al die kamervragen en de vermelding in de staatscourant 30 oktober 2018? 

Ik wil het hebben over 16.000 kinderen per jaar die het contact verliezen met de uitwonende ouder, terwijl dat ouderschap, voordat de ouders uit elkaar gingen ,niet ter discussie stond.

Ik wil het hebben over de willekeur, het machtsmisbruik, de flagrante intimidatie door Jeugdzorg, door de politie, door het openbaar ministerie, door de rechtspraak! 

Ik wil het hebben over de (bewuste) handelingsonbekwaamheid en handelingsverlegenheid.

Ik loop tegen rechters aan die verzuchten dat ze ook wel wat tegen oorlogen en hongersnood willen doen…Maar ja….

Persoonlijk wordt ik belaagd door de politie Zeeland-West-Brabant en het Openbaar Ministerie aldaar. Simpelweg om Herken Ouderverstoting te stoppen.

Uit het niets kreeg ik van Mr Nieuwenhuis een gebiedsverbod! Welk signaal heeft de zoon nu dus gekregen? 14 dagen zijn van mijn leven gepakt, want natuurlijk is mijn bezwaar gegrond verklaard. De rechter baalde wel, maar ja, de officier van Justitie vroeg zich openlijk af wat ik nou eigenlijk verkeerd deed op die sociale media en zo mag ik dus nog steeds indirect over onze situaties schrijven en dat is maar goed ook! De censuur is dus niet gelukt. Dan heeft het systeem toch gewerkt verzucht de Nationale Ombudsman! Beseft u echter wat dit alles met een mens doet?!

Mijn collega Marieke van Woerkom wordt net zo goed belaagd, 17 processen in 6 jaar tijd. 3 per jaar en niemand in de keten die dit stopt! Dat zij nog functioneert en een goede baan kan houden is een wonder, want heel veel ouders trekken het niet meer.

Deze ouders proberen wij dus te weerhouden van gekke dingen. Zoals de familiedrama’s.

We gaan terug in de tijd verzuchtte een rechter, na de aangescherpte meldcode. Eva Kwakman is er zo blij mee, dat zij ons blokt op elk tegenwoord. Op basis van vermoedens kunnen kinderen zo het huis uit worden gehaald, om zo te hopen dat er minder dan 100.000 kinderen hier in Nederland worden mishandeld! Zonder enige wetenschappelijke onderbouwing komt zo iets tot stand.

Tussen die 100.000 zitten en dus 16.000 van ons! Gezonde, lieve, oprechte ouders worden uitgebannen omdat de rechter, de instanties, de politie, het openbaar ministerie niet willen weten dat er passende oplossingen zijn. Zoals het onderbrengen van het kind bij die lieve, goede ouder. Nee, we zetten er liever tig hulpverleners op en nemen geen verantwoordelijkheid als een meisje van 8 hoog naar beneden ‘valt’.

Ik zou gek worden, riep Anna van Beuningen, top ambtenaar bij het Ministerie van VenJ, toen ik haar in stappen uitlegde hoe makkelijk iemand uitgebannen kan worden. Als antwoord zitten we nu te kijken met een platform waar juist die mensen inzitten die het verdienmodel aan onze ellende ontlenen

Wij zitten op het randje! En daar doet u dus vrolijk aan mee!

25 februari 2019 organiseren, faciliteren en financieren wij het symposium ‘Rechtszorg voor ouders die gaan scheiden. Een kwestie van willen en doen!’ ,  maar de dag zelf zult u NIETS van ons merken. Die dag zijn de echte wetenschappers aan het woord, die evidence based met oplossingen komen. Dr Childress wordt door ons naar Nederland gehaald.

Het symposium is bijna vol, maar wie ontbreken er?! 

  • De politiek, die voor de bühne roept dat ze er mee bezig zijn, alleen passende maatregelen uit de weg gaan. Even een vraagje stellen en over tot de orde van de dag
  • Het openbaar ministerie! Datzelfde openbaar ministerie belaagt dus wel goedwillende ouders en mensen die vreedzaam het verschil willen maken. Ik kan dit niet bevatten. Eva Kwakman wil niet komen luisteren, dweept met een foute Meldcode en blokt de uitnodiging op `Link’din.
  • De politie, die geen prioriteiten kan stellen en gaat voor de makkelijkste weg. Liever met 5 mensen een vrouw uit huis halen voor DNA afname na een idiote veroordeling met enkel een voorwaardelijk taakstrafje, dan echte criminaliteit aanpakken

Liever de rode loper uit voor mensen met goede contacten en daardoor ouderverstoting faciliteren, dan verantwoordelijkheid nemen en elkaar terecht wijzen.

Liever een geel hesje aanhouden dan de optreden tegen geestelijke kindermishandeling

Het wordt er zo niet leuker op en ik word er moe van! Maar ook strijdbaar, want als u daar roept dat u graag mensen in elkaar slaat en daarmee weg komt, vraag ik mij af waarom wij al die mensen die strepen door onze levens halen, niet aan mogen spreken. Vreedzaam!

Mijnheer Rutte, mijneer van der Burg en mijnheer Akerboom; stuur op zijn minst 1 persoon, 1 afgevaardigde naar het symposium. Voor hen maken we echt een plaatsje vrij. Voor hen zullen ouders hun plek zeker af staan.

Want de politiek, het Openbaar ministerie en de politie horen nu echt anders in de wedstrijd te gaan staan, anders zullen de jaarwisselingen er niet beter op gaan worden.

Vriendelijke groet,

Annemarie van Mackelenbergh

Open brief aan mijnheer Rutte, de heer van der Burg (hoofd OM) en de heer Akerboom( hoofd Politie)

Intimidatie moet stoppen, nu aan de slag!

Goede morgen allen,

Bijgaand deze blog met het dringend verzoek deze te lezen en hand in eigen boezem te steken.
Er zijn passende oplossingen en nu kan ik wel uitleggen dat men daar niet zo veel zin in heeft, maar dat weten jullie nog beter dan ik.
Gisteren heb ik naar aanleiding van de gedragsaanwijzing 509hh zitting gehad bij de Raadkamer te Breda. Zonder advocaat, want een strafrecht advocaat met verstand van ouderverstoting, is maar moeilijk te vinden. Mijn advocaat Abdel Ijtsma was druk bezet, maar heeft zeker zijn best gedaan mij te informeren en wellicht heeft zijn indringende mail ook geholpen.
Ik had het gevoel/idee dat de rechter het probleem niet zag. Het wilde terug brengen naar een zaak tussen de ex van mijn man en mij, Maar er is natuurlijk veel meer aan de hand, waarbij de ex net zo goed gebruikt wordt. Veel erger, de zoon van mijn man krijgt juist door de politie, het OM en de rechtspraak compleet verkeerde signalen. Dit moet stoppen!
Dat ik van Mr. Nieuwenhuis niet langs de school mag rijden en daardoor een blokje om, doet mij niets. Dat ik niet in hun straat mag komen nog veel minder, want wat heb ik daar te zoeken?  Maar dat ik INDIRECT niets mag laten weten op sociale media, daar vind ik alles van. Als mij het zwijgen wordt opgelegd terwijl en 3 achternamen tussen zitten, daar MOET ik iets van vinden. Immers, daar zit de kracht van onze pagina. Door herkenning zien ouders in dat ze niet de enige zijn en kunnen ze binnen de wet mogelijkheden beproeven die wij via Herken Ouderverstoting kenbaar maken. Wat is daar op tegen, behalve lastig voor jullie en wat zegt het van jullie dat dit zo moet lopen?
Wat veel erger is, is het feit dat al deze onzin plaats vindt op basis van een flinterdunne aangifte gedaan mbt zogenaamde laster en smaad, door de ex van mijn lief, d.d.17 april 2018. Een aangifte die nooit dit vervolg had mogen hebben, zeker niet in het licht van talloze burgers die met meer naar huis worden gestuurd. De politie en het OM klagen dat ze het zo druk hebben….Nou, als deze aangifte zo enthousiast door jullie wordt ontvangen, kunnen jullie het nog veel drukker krijgen! En wat heeft deze aangifte de maatschappij al gekost?!
Hoe kan het zijn dat dit gebeurt? Is mijn boodschap dan zo bedreigend? Wat ik zo apart vind, is dat de individuele agent enorm blij is met Herken Ouderverstoting. Dat ze ouders naar ons zullen verwijzen! Wat hopelijk hen een hoop ellende en werk zal schelen. Want daar doen we het voor.
Gisteren trof ik een integere, betrokken Officier van Justitie . Hij had de moeite genomen om Facebook te bezoeken, een openbare pagina. Hij heeft zijn best gedaan om werkelijk zich door een pak papier (ja, het is wel mijn leven) te worstelen. Hij vond deze gedragsaanwijzing niet gepast en heeft de rechtbank gevraagd mijn beroep gegrond te verklaren.
Mr. Nieuwenhuis is met vakantie, natuurlijk! Maar zodra deze dame terug is van vakantie, zou ik heel graag een gesprek met haar willen hebben om er achter te komen wat haar heeft gemotiveerd zich te verlagen tot dergelijke intimidatie. Hiermee heeft zij wederom zoon belast. Maar ook ik ben belast! Dit gaat net zo goed ten koste van mijn gezondheid. Ik word door de politie, het OM en de rechtspraak behandeld als de eerste, de beste zware crimineel!
 
Mocht de rechter het advies van de Officier van Justitie opvolgen, dan mag er weer een brief naar Mevrouw XXXX en haar zoon, met het bericht dat de gedragsaanwijzing is ingetrokken. Een eerste stap in rehabilitatie voor mij en mijn man, want mede door jullie is deze situatie zodanig geëscaleerd dat ik nu niets anders kan dan keihard aan de bel te trekken en er voor te zorgen dat onze naam gezuiverd gaat worden.
Met dit schrijven reik ik wederom de hand. Ik ben jullie vijand niet. Als jullie werkelijk ouderverstoting willen stoppen, dan is er niets mis mee om eens het gesprek met mij aan te gaan en onderstaand gegeven te lezen.
Als de politie, samen met het OM en een eventuele rechter,mocht de verstotende ouder niet onder de indruk raken, bovenstaande op gaan volgen, gaat dit zeker 80% van alle ellende schelen. Vraag jezelf maar eens af waarom dit jullie te veel gevraagd is!
Dus ik zie graag een uitnodiging tegemoet voor een gesprek, waarbij ik niet de vijand ben, maar waarbij oprecht gekeken wordt hoe wij SAMEN ouderverstoting kunnen stoppen.
Een afspraak met enkele spelers in dit geheel opdat we snel aan de slag kunnen. Ik vertegenwoordig de ouders. Met wie kan ik aan tafel van de politie? Van het OM? Van de rechtspraak en ja, van de gemeente en de Raad van Kinderbescherming, daar dat de plek zal zijn waar de 0 meting plaats zal moeten vinden.
 
Graag een reply via de mail, daar al die aangetekende brieven mij een fortuin kosten en net zo goed geen effect sorteren.
Dus zorg ervoor dat deze mail landt bij bijvoorbeeld de heer Hans Ekstein, districtschef Hart van Brabant Politie.
Deze mail zal ook verwerkt worden in mijn blog, waarbij ik natuurlijk de naam van de moeder/ex van mijn man, weg zal laten. Iets waar ik sinds 28 mei 2015 mij strikt aan houd!
Annemarie van Mackelenbergh 

HOVS_logo.pdf

Bovenstaand schrijven is verstuurd naar Kitty Nooy, integriteitsmanager OM, Gerard van der Burg, hoofd OM, Burgemeester Weterings (Tilburg), Rechtbank Zeeland-West-Brabant, Annette Roeters (Raad van Kinderbescherming) Politie Zeeland-West Brabant en het OM Zeeland West Brabant. Cc naar dagblad de Stem, daar zij indringend rapporteren over de onrust bij het OM Zeeland-West-Brabant en Vera Bergkamp (D66) en de Nationale Ombudsman.

Let wel; de aangifte van zogenaamde smaad en laster d.d. 17 april 2018 ligt nog steeds op de plank bij het OM….Toch, op basis van die aangifte dacht 1 enkele Officier van Justitie Mr. Nieuwenhuis, zonder hoor en wederhoor, zonder tussenkomst van een rechter mij een gebiedsverbod (artikel 509hh) op te leggen. Pure intimidatie en machtsmisbruik.

In 2 weken tijd heeft de politie 2 keer bij mij op de stoep gestaan om gebruikt te worden voor zaken waar zij zich bezwaard onder voelen. Integere, nette mensen die aangeven juist heel blij met Herken Ouderverstoting te zijn. Ondertussen wordt wel onze naam besmeurd. Ik ben er zo klaar mee.

Intimidatie moet stoppen, nu aan de slag!

Oeps, ik verslikte mij in mijn ochtend koffie. Reactie op het onderzoek van het CBS/UvA 17 oktober 2018

Gister ochtend zat ik lekker met een kop koffie naast mijn lief naar het RTL nieuws te kijken en werd overvallen door een onderzoek naar de gevolgen van de scheiding op de kinderen uitgevoerd door de Universiteit van Amsterdam in samenwerking met het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) hierbij werd gekeken naar kinderen die geboren zijn tussen 1971 en 1991.

https://www.rtlnieuws.nl/lifestyle/gezin/artikel/4453176/scheiding-echtscheiding-vader-kind-contact-cbs-uva?fbclid=IwAR0Ky88uT54J4p2FXc0xiTCH8SPUw7AO5tfzrpQfDNHWeMcdweP1zOhdvug

Wat blijkt 1 op de 5 van die nu volwassen kinderen ziet zijn vader niet meer, 20%. Een schrijnend percentage, zeker als je het ziet in verhouding. Maar 2% van de nu volwassen kinderen ziet zijn vader niet meer, als de ouders nog bij elkaar zijn.

Cijfers om serieus te nemen en niet om deze meteen te bagataliseren of deze in een ander perspectief te plaatsen.

Ik zette me al schrap, dit gaat vandaag interessant worden, riep ik nog! En o, wat heb ik mij gisteren geërgerd. Wat ben ik weer boos geworden en wat word ik er toch moedeloos van.

Mattijs Kalmijn (onderzoeker) probeerde gisteren via RTL Nieuws promotie te maken voor ‘De Koninklijke Weg’ en de schade van ouderonthechting te bagatelliseren middels een onderzoek uit 2017, maar hierbij de resultaten. Het minste wat je zou verwachten is een verwijzing naar resultaten zoals van R. Warshak (Consensus Report die is ondertekend door 110 vooraanstaande gedragswetenschapper) en Edward Kruk ter borging van de integriteit en die aangeven dat het ontbreken van contact en opvoeding schadelijker is voor kinderen dan het ervaren van het conflict https://academic.oup.com/…/article-abstra…/34/4/452/5035097… (deze alinea is van Ivo Vrijkotte, ik had het niet beter kunnen schrijven)

Hoe kan het zijn dat de hele pers zo gemakzuchtig is dat zij zich voor laten liegen? Hoe kan het zijn dat wederom de ‘foute’ spelers aan het woord komen en de kans krijgen om aan verkeerde beeldvorming te doen?

Ik  heb het antwoord wel. Ik wil antwoord heel graag geven, maar ik daag de pers uit. Contacteer mij, bel mij, mail mij, ik ben heel makkelijk te vinden. Durf het eens aan, het hele verhaal, het eerlijke verhaal.

Tot die tijd zal ik via Herken Ouderverstoting onze boodschap blijven verspreiden, daar ik echt van mening ben dat de verandering vanuit de burger zal moeten komen. Vanuit maatschappelijke verontwaardiging. 

Want die beeldvorming, daar is een hoop mis mee. 

In het Algemeen Dagblad staat diezelfde dag een pagina groot artikel van een jongeman die zijn vader in het openbaar beschuldigd. Geen hoor of wederhoor. Tendens: een stief ouder is net zo goed. Toch apart, dat het de stiefvaders zijn die een pluim krijgen, de stiefmoeders komen er een stuk slechter af, maar goed, dat is weer een andere discussie.

Feit is dat natuurlijk nooit die biologische ouder kan worden vervangen, dan kan het kind nog zo’n geweldige rolmodellen in zijn/haar leven hebben, opgroeien in ontkenning van 50% DNA zal zich altijd wreken. Daar zijn genoeg wetenschappelijke discussies naar gedaan, maar alle belanghebbenden zijn daar maar even overheen gestapt. Die boodschap is immers veel minder leuk.

Zet een ouder echter een bericht op een besloten Facebook pagina dat die erg verontrust is omdat die ouder er achter is gekomen dat iemand iets doet met echtscheidingen, terwijl deze al jaren het kind tegen de andere ouder opzet, dan heeft de politie Tilburg een missie, die ouder wordt het zwijgen opgelegd. Tientallen burgers worden voor zwaardere aangiften vrolijk weggestuurd, maar als je ageert tegen ouderverstoting, dan zijn de rapen gaar.

Waar ik mij nog veel meer aan stoorde was dat de notabelen , die er iets van mochten vinden zoals een mevrouw Kroezen, of een Margreet Visser, nu doen als of het nu beter geregeld is. Niets minder is waar, het is er slechter op geworden. Immers, dat aantal kinderen dat hun ouders niet meer ziet nadat die ouders uit elkaar zijn gegaan, waarvan het ouderschap tot aan de scheiding niet ter discussie stond, is enorm gestegen. Het is erfelijk. Het gaat van jeugdtrauma tot het volgende trauma en loopt zo generaties door.

Ons land plukt er nu de wrange vruchten van. Waarbij het schandalig is dat mevrouw Kroezen, de pleitbezorger voor de advocatuur, ruimte krijgt om toch maar weer dat balkonnetje van ‘rust’ op te laten stijgen.

Deze dame hoort beter te weten! Niet voor niets zit zij in het platform van Rouvoet, de nieuwe wassen neus van het Ministerie van J&V, wat zucht en kreunt onder de sterke lobby van mevrouw Kroezen.

Herken Ouderverstoting wil af van het toernooi model in de Familerechtbank, van het hij/zij verhaal, van 2 advocaten in de rechtbank, van de leugens en het bedrog omdat er niet onder ede wordt gehoord. Van de trucjes, het uitspelen, van het als maar procederen en misbruik maken van gemeenschapsgeld. 

Herken Ouderverstoting ziet dus niets in 2 advocaten bij perikelen omtrent gezag en of omgang, daar dit enkel en alleen verliezers oplevert en diep in ieders hart is iedereen het met ons eens, maar ja, die centjes en die baantjes dan?!

Herken Ouderverstoting is klaar met trajecten zoals ouderschap blijft, kind uit de knel (verzinsel Margreet Visser, die geen contact heeft met vader, maar hem ook niet mist…..daarom volg je een studie tot psycholoog en daarom verzin je zo iets, natuurlijk), schip aanpak of wat ze allemaal niet meer verzinnen. Hoe durven ze ouders te dwingen deze contra productieve, geld verslindende tijdrovende trajecten op te leggen. Met al die handelingsverlegen en handelingsonbekwame professionals? 

Het enige lichtpuntje gisteren is de onderkenning dat vaders anno nu meer betrokken zijn.

Maar roepen over co-ouderschap en bezoekregelingen als of die dan ook worden nageleefd, met andere woorden, nu is het beter, dat hadden ze gisteren maar beter NIET moeten roepen, want wij weten allen beter.

Ja, het gaat om een specifieke generatie die nog afdroop!

Maar na 10 november 2017 waarbij eens en voor altijd is afgerekend met de koninklijke weg omdat die slecht is voor de sociale-, emotionele en identiteitsontwikkeling van het kind, moet iedereen die nog aan ons wil verdienen met betere argumenten komen. Rust doet het ‘m in ieder geval niet meer.

Al met al roep ik het CBS op om een vervolg onderzoek te doen. Ga maar eens kijken hoe het nu zit, daar 16.000 kinderen per jaar het contact verliezen met de uitwonende ouder, wiens ouderschap niet ter discussie stond voordat de ouders uit elkaar gingen. Dat zijn 2 (!) Kinderen per uur!

En omdat dus de tijden veranderd zijn, is het leed zo wat nog groter. Terecht dat vaders zich niet meer weg laten sturen. Terecht dat de instanties het lastig hebben; oppressie werkt niet meer, intimidatie ook niet. Terecht dat een raadsonderzoeker het lastig heeft en dat er meer tijd nu kwijt is aan alle klachten afhandelingen dan dat een gezinsvoogd toekomt aan het werk. Niet voor niets willen wij een andere aanpak om nog meer ellende te voorkomen. Bladzijde 25 rapport scheiden zonder schade onderstreept onze wens. 

Stuitend dat iedereen nog lekker bij elkaar op het pluche zit en nog steeds niet beweegt. Waarom zouden ze ook?!

Er komt een onderzoek, er wordt aan beeldvorming gedaan, een niet kritische pers, of mensen die hun eigen belang hebben, krijgen het podium en wie zijn de grote verliezers? Juist de burgers, de ouders en kinderen, de families en vrienden, iedereen die elkaar moeten missen omdat 1 persoon zo boos en verongelijkt is, dat die van alle kanten gefaciliteerd moet worden; andere ouder moet uitgeband worden, want wie is hij/zij om gelukkig te zijn zonder haar/hem. 

Zo lang men hiervoor de ogen sluit, zo lang zullen wij die roze bubbels doorprikken.

Ouderverstoting is kindermishandeling en ex-partnergeweld en neemt alleen maar toe! 

Met desastreuze gevolgen. Welke? Kom naar de website herkenouderverstoting.nl of .com en lees je in. Dan pas weet je ZELF wat je tegen dit verschrikkelijke fenomeen kunt beginnen.

Wordt lid van onze Facebook groep Herken Ouderverstoting en help ons.

Gisteren hebben wij ons in de steek gelaten gevoeld, hebben we weer eens flink wat verdriet gehad, maar we vechten terug, niet tegen onze exen, maar voor onze kinderen. Het is maar dat je je dat beseft!

Oeps, ik verslikte mij in mijn ochtend koffie. Reactie op het onderzoek van het CBS/UvA 17 oktober 2018

Houding Politie Tilburg, het Openbaar Ministerie Zeeland West Brabant en dus de procedure artikel 279 WvSr nog eens goed uitgelegd.

Tilburg, 28 augustus 2018

Goede morgen klachten commissie,

Hopelijk is dit mijn laatste klacht in de reeks van velen en nogmaals; ik zoek jullie niet op, dat doet de dus de politie bij mij. Het is mijn goed recht voor mijzelf en vooral voor die 15/16.000 kinderen per jaar die het contact verliezen met hun uitwonende ouder, wiens ouderschap niet ter discussie stond voordat de ouders uit elkaar gingen, op te komen.

Wat de heer Frans Verkeken opperde; ouders kunnen toch een artikel 12 procedure aanvangen als ze keer op keer worden weggestuurd en de politie te beroerd is om de-escalerend te werk te gaan, kan ik het omkeren, wellicht is het handiger en beter geweest als de politie zeker deze laatste keer dit tegen XXXXXX /moeders had kunnen zeggen.

Immers, 3 achternamen er tussen, tig googlepagina’s van bedrijven die aan conflictbeheersing bij echtscheiding doen te Tilburg , dan is het verre van netjes mij onder druk te zetten en de manier waarop geeft mij alle munitie om ouderverstoting bij de politie te Tilburg, maar ook landelijk bij de politie aan te kaarten.

Ik zou dus dankbaar moeten zijn, echter, het demoniseren van mij als persoon, de bejegening van de politie naar mij als persoon, het belasten van mijn partner, dat raakt mij persoonlijk en dan haal ik ongemeen hard terug uit.

Het is voor mij het teken dat de politie zijn verantwoordelijkheid niet neemt en ouderverstoting bagatelliseert. Echter; anno 2018 met alle kennis die er nu is, kan dat niet meer en dan mogen jullie mij niet aardig vinden, jullie mogen enorm van mij balen, ik reageer enkel op hetgeen wat op mijn pad komt.

Gisteren heb ik mijn politiedossier ingezien. Wat heeft geleid tot het verzoek tot disciplinaire maatregelen tegen mijn oude achter buurvrouw, tevens politie agente. Ik schreef jullie dat mij 2 zaken waren opgevallen, nu dus punt 2:

In het dossier zat ook een aangifte van een ouder inzake artikel 279 WvSr, waarbij de ouder Herken Ouderverstoting en mijn naam aanhaalde. Vandaar dus dat ik die aangifte geanonimiseerd kon inkijken.

Wat schetst mijn verbazing: de agent in kwestie vond het nodig om mij te dissen/onderuit te halen en een soort cv’tje van mij erbij te doen. WAAROM?????

Zo kon ik lezen dat mijn naam er bij stond plus een dubbele punt: ik ben veroordeeld voor laster/smaad in 2015. Iets wat pertinent onjuist is, deze agent liegt.

Ook haalde deze agent zinnen uit diverse blogs aan, totaal uit de context.

In het totaal 2 A4tjes.  WAAROM????

Mevrouw Groenendael was zo aardig samen met mij een formulier in te vullen mbt een artikel 28 procedure.

In deze betreft het PL XXXXXXXX: alle insinuaties ten aanzien van mijn adres eruit, wat voegt het toe bij die aangifte?!

Wat is er aan de hand bij de politie Tilburg?!

Nogmaals benadruk ik mijn verzoek tot een intern onderzoek!

In plaats van dat de politie Tilburg aan de slag gaat en werk maakt van artikel 279 WvSr, blijft de politie ouders wegsturen of maakt er een melding van terwijl de oplossing zo eenvoudig is dat ik mij echt afvraag waar jullie met z’n allen mee bezig zijn. Spelen op de persoon?! 

Zeker inde relatie tot de rode loper die dus voor de 4e keer is uitgerold voor XXXX/moeders en jullie uiteindelijk heel veel buikpijn heeft bezorgd. Plus de nodige onkosten en tijd.

Zoals jullie nu wel gewend zullen zijn, neem ik ook bovenstaande actie van de politieagent, die dus het nodig vindt om mij onderuit te halen, erg hoog op, daar dit soort acties niet tot oplossingen leiden.

Ik zie het zo voor mij; bij deze aangifte natuurlijk geen post-it met ‘ hier moeten wij iets mee’ en druk erop bij de screningsafdeling waardoor deze aangifte op het stapeltje doorsturen naar het OM komt. Wel nee, deze aangifte kan in het rond archief, immers, wat is nou Herken Ouderverstoting en wie is die Annemarie van Mackelenbergh wel niet! 

Voor de helderheid: Herken Ouderverstoting komt voort uit het feit dat mijn man gechanteerd is, door alle jaren heen. Gezien zijn functie en afhankelijkheid van zijn verklaring geen bezwaar op het allerhoogste niveau, waardoor hij jullie vrijheid kan beschermen.

Wat dat betreft mag de politie zich diep schamen en zijn excuses zeker op zijn plaats.

Mijn man liep achter de feiten aan en ik ben in eerste instantie zijn stem geworden. Ik heb mij verdiept in ouderverstoting en ben enorm geschrokken. Er lopen in Nederland alleen al zo’n 1 miljoen volwassenen met een onverwerkt trauma vanwege een loyaliteitsconflict. De weerspiegeling zien we terug in de maatschappij. Dit moet stoppen en ik sta allang niet meer alleen. Herken Ouderverstoting is veel meer en groter dan ik en is niet meer te stoppen. Wij zullen iedereen die ouderverstoting in de hand werkt ter verantwoording roepen. Eerst nog aardig, maar als dus het niet begrepen wil worden, dan ferm.

Dat ik een luis in de pels ben, daar mogen jullie 1 persoon hartelijk voor bedanken: XXXXX/moeders. De vrouw waar de politie nu 4 keer de rode loper voor heeft uitgerold en die 4e was echt een keer te veel; had deze dame nu maar eens op die artikel 12 procedure gewezen .

Ik ben niet veroordeeld! Nog niet zo gehaaid als dat ik nu ben, was ik nog onder de indruk en ben ik een TOM zitting, een Transactie Openbaar Ministerie aangegaan omdat ik haar naam, bedrijfsnaam en die van de zoon niet mag benoemen.

Letterlijk kreeg ik van de parket secretaris (jong meisje, net HEAO juriste richting afgerond) te horen dat een slager elke dag gehakt kan eten, maar toch goede biefstukken kan verkopen.

Natuurlijk ben ik het er in deze NIET mee eens. Hoe kan deze dame conflictbeheerser bij echtscheiding zijn en ouders dit ook nog eens vergoed krijgen uit het aanvullende pakket van de zorgverzekering?!

Een Transactie Openbaar Ministerie is een jaar geldig, maar ach, sinds dat moment pas ik wel op haar persoonlijk te benoemen.. Waarom zou ik, ik denk overkoepelend en veel groter!

Door haar gedrag, door de houding van de familierechters, advocaten, de Raad, JZ, de politie en ieder die er verder een boterham aan willen verdienen is Herken Ouderverstoting uitgegroeid tot de belangengroep van Nederland, die dus overal waar het tot doet aanschuift en graag meedenkt in passende oplossingen.

Maar…..Wie niet horen wilt, moet voelen en dat is dus nu eindelijk ook geland bij de politie Tilburg en het OM. Want ja, ook tegen Mr. Sanne Nicolaes ligt een klacht wegens laakbaar handelen.

Wat gaat er nu gebeuren. Hoe gaat de politie er voor zorgen dat de politie zijn werk gaat doen en het niet op de persoon (mij) blijft spelen? Daardoor talloze ouders forceert tot eigen recht of afscheid nemen van hun kind?

Let wel; ook bij de politie lopen er agenten/werknemers rond die met ouderverstoting te maken hebben. Als weiger ouder of juist verstoter zijn. Ik ken diverse agenten met PTSS, waarbij dat nou niet door een dienstervaring is…. Ik weet van diverse zelfmoorden onder uw collega’s.

Het feit dat de Politie Tilburg maar niet wilt optreden tegen ouderverstoting is dom en zet jullie eigen collega’s net zo goed in de kou.

Hoe kan ik ervan uitgaan dat een bovengenoemde actie niet meer plaats zal vinden? Nogmaals, wat voegt het toe????

Hoe kan ik ervan uitgaan dat als XXXXX/moeders en/of onze 18+ zoon op de stoep staan, niet de rode loper uitgerold is, maar er kritisch wordt doorgevraagd en gewezen worden op die artikel 12 procedure? Al is het maar om te voorkomen dat jullie allemaal met flinke buikpijn rond gaan lopen. Ik kan heel aardig zijn, echter, kom je aan mij en is het niet terecht, dan ben ik ongemeen fel en aardig origineel, binnen de wet.

Wat ik graag zie in de toekomst en ik nodig jullie uit om een eenvoudig protocol te schrijven: 

Mocht een ouder op de stoep staan om een aangifte te doen inzake artikel 279 WvSr, dan wordt deze natuurlijk opgenomen als een aangifte. Punt!

Als tussen stap gaat de wijk agent even langs bij de weiger ouder/ de ouder die de beschikking of het convenant niet na komt. Dit gaat 80% van alle omgangsfrustratie schelen en dus heel veel leed.

Ja let op; een convenant moet genoeg zijn, daar zit maanden mediation in en hoort van waarde te zijn.

De wijk agent wijst deze ouder erop dat de ouder mee moet werken aan de gemaakte afspraken, zo niet dan gaat de aangifte onttrekken ouderlijk gezag naar de screningsafdeling.

De screningsdafdeling gooit vanaf nu standaard deze aangiften op het stapeltje ‘ voor het OM’ !

Het OM geeft standaard een akkoord, doe er maar wat mee!. 

Op dit moment wordt er naarstig gewerkt aan een brief namens meerdere ouder organisaties waarbij wij de Procureurs Generaals (het OM) wijzen op het feit dat ze dus iets moeten doen met het afgestofte artikel 279WvSr (Staatscourant 15 maart 2018).

Vervolgens mag dus de politie hier verder mee, dus krijgt de weiger ouder een briefje van de politie, liefst net zo cryptisch als dat ik hem kreeg: U bent verdachte van een misdrijf en moet op die datum komen verklaren.

Als advies geef ik mee dat de politie zich netjes voorstelt als de verdachte komt en neutraal is in de opstelling: houdt u zich aan de beschikking/het convenant of niet?!

De verklaring gaat vervolgens naar het OM.

Het OM gaat daar standaard op vervolgen. Dat mag een TOM zitting zijn. Kom nou niet met excuses aanzetten zoals zielig, dat doe je toch een ouder niet aan (lees: moeder) want zo ernstig is dit alles niet. Denk bijvoorbeeld aan seponeren onder voorwaarden.

Blijft echter deze ouder volharden, dan mag iedereen in de keten zich bewust zijn dat hier sprake is van een geestelijk zieke ouder die het kind mishandelt! Daar moet tegen opgetreden worden.

Ouderverstoting is erkend als geestelijke kindermishandeling en het laatste taboe wat doorbroken moet worden, waarbij dus ieder voor zich zijn/haar verantwoordelijkheid moet nemen en wegkijken is dus GEEN optie.

Vergelijk het met seksueel misbruik. Ik kom uit de begin jaren 60. Op schoot getrokken worden door een ‘lieve’ oom was destijds heel gebruikelijk. Geef tante lies een kusje ook! 

Weet dat niemand mijn kinderen op schoot trok en die kusjes al helemaal niet werden gegeven. 

Dus beste mensen, wat gaan wij doen?! Als handreiking geef ik jullie 2 woordjes: Voortschrijdend inzicht!

Deze mail/klacht/brief gaat verwerkt worden in de landelijke blog en wordt doorgestuurd naar het Ministerie van J&V.

Annemarie van Mackelenbergh 

pastedGraphic_1.png@herkenPA

pastedGraphic_2.pngherkenouderverstoting

pastedGraphic_3.pngherkenouderverstoting

avanmackelenbergh@herkenouderverstoting.com

Houding Politie Tilburg, het Openbaar Ministerie Zeeland West Brabant en dus de procedure artikel 279 WvSr nog eens goed uitgelegd.

Wat te doen tegen (bewust) handelingsonbekwame professionals in relatie tot ouderverstoting anno 2018

Wat te doen tegen de instanties anno 2018 

Met de bewijsstukken in de hand en de onderschrijving middels een, met zorg, samengesteld rapport, tevens actiepuntenlijst richting alle betrokken professionals, waaronder ook gemakshalve de rechtspraak, hebben wij, ouders, nu alles in de hand om ouderverstoting te keren.

Uiteraard zal je op heel veel weerstand stuiten, een kat in het nauw maakt rare sprongen. Echter, jij hebt het tij mee en eigenlijk is het jouw plicht als ouder om op te komen voor de rechten van jouw kind. Er staat immers in de wet en de internationale verdragen dat een ouder het recht, maar ook de plicht heeft voor zijn/haar kind te zorgen en dat het kind recht heeft op ouders die goed voor het kind zorgen, familylife.

Als jij tenminste je als ouder geroepen voelt, maar dat is een andere discussie.

Wetende wat we nu weten, mogen alle ouders zichzelf vragen gaan stellen. Wat kan ik doen om in het leven van mijn kind te blijven, zonder dat ik mijn kind onnodig belast? Dat is nogal een vraag, als je beseft dat, als jij als ouder een beroep gaat doen op de rechtspraak,  vaak het einde zoek is. Op de website www.herkenouderverstoting.nl kun je onder het kopje instanties je heel goed inlezen en vervolgens beseffen dat, zoals het nu geregeld is, hoe de instanties nu werken, jij niet alleen letterlijk en figuurlijk met lege handen komt te staan, jouw kind ook! 

En daar ben je zelf ook nog eens bij ook! Beetje bij beetje raak jij steeds meer de regie kwijt. Gaan derden, bewust handelingsonbekwame professionals, jou vertellen welke rol jij nog als ouder in het leven van jouw kind mag vervullen. De grote vraag is dus echter hoe lang jij dat nog gaat pikken! Tenminste, wetende wat het effect van ouderverstoting op de identiteitsontwikkeling van jouw kind is! En dan hebben we het nog niet eens wat dit alles met jou doet!

Uit de praktijk blijkt dat je als ouder maar beter zo snel mogelijk van jeugdzorg en consorten af kunt komen, want hun werkzaamheden ten aanzien van kinderen in echtscheidingssituaties is ronduit desastreus! En wederom, daar ben jij zelf bij. Wie is die gezinsvoogd, die een beschikking naast zich neerlegt en even op eigen onderzoek uitgaat? Wie is die gezinsvoogd die aan jou vertelt dat rust nu even belangrijker is? Wie is die gezinsvoogd die jou vertelt dat jouw kind zelf heeft aangegeven geen contact te willen en dat jij dus het kind met rust moet laten? Wie is die gezinsvoogd die achter jouw rug om met een wijkagent gaat praten over vermeende psychische gevolgen omdat jij zo emotioneel reageert? Wie is die gezinsvoogd die informatie achter houdt, informatie vervalst, verdraaid, die jou schriftelijke aanwijzingen geeft of zelfs jouw kind uit huis plaatst op vermeende ideeën van jouw ex? Wie is die gezinsvoogd die jou de eindmusical ontzegt, of jou vertelt dat jij niet naar de diploma uitreiking mag?

Die lijst kan ellenlang worden. Alle ouders die met Jeugdzorg te maken hebben als gevolg van een echtscheiding kunnen deze lijst schrijnend lang maken. 

Deze ouders zouden andere ouders beter moeten waarschuwen! Blijf ervan weg. Met gezamenlijk gezag heb je genoeg om in contact te blijven, denk out of the box, maar doe het zelf. Zo heb je op zijn minst eigen regie en is er verder niemand die jou de toegang tot jouw kind kan weigeren, anders dan jouw ex. En het lijkt een onmogelijke zaak, maar geloof ons, die ex is een veel minder groot obstakel als die niet gesteund wordt door bewust handelingsonbekwame professionals.

Maar heb je nu eenmaal met de Raad en/of Jeugdzorg te maken, dan zul je daar iets mee moeten, als zij ouderverstoting in de hand werken.

Zeker met de kennis en de munitie die je nu hebt.

Ten eerste Het congres van 10 november 2017 te Rotterdam; Waarheidsvinding in de justitionele keten: de presentatie van Taveccio/Stams, begeleid met het rapport van Warshack, ondertekend door 110 echte wetenschappers.

http://herkenouderverstoting.nl/waarheidsvinding-jeugdbescherming-bril-pedagoog-louis-tavecchio-en-geert-jan-stams/

http://herkenouderverstoting.nl/social-science-and-parenting-plans-for-young-children-a-consensus-report-richard-a-warshak/

Het beleid van de afgelopen jaren is op NIETS gebaseerd. Die zelf verzonnen notie van rust, dat dit het beste is voor de kinderen en derhalve er eerst rust hoort te zijn, daar de kinderen nou eenmaal afhankelijk zijn van de zorg-ouder en als die dus omgang of contact tussen de andere ouder en kinderen als onrustig ervaart, dat dat dus eerbiedigd moet worden, dat is dus niet alleen op NIETS gebaseerd, het is contra- productief! Het is zeer schadelijk voor de (identiteits)ontwikkeling van de kinderen. 

Juist bij kleine kinderen hoort de omgang nog frequenter te zijn dan bij pubers, dat alles heeft te maken met een veilige hechting. Als dus 1 ouder de hechting frustreert, maakt die zich schuldig kan grove kindermishandeling. En laat dat nou strafbaar zijn.

Naar aanleiding van die presentatie heeft het NIJ toegezegd om de richtlijnen te herschrijven. Althans, na wat druk uitgeoefend te hebben, staat de notie van rust op zwart/onder herschrijving. Prima! Met de Koninklijke weg is nu officieel afgerekend. Dat moet alleen nog doordringen daar waar het hoort! Blijkbaar is dat de taak van de ouders zelf, want vakliteratuur bijhouden of geïnformeerd worden door de directies is voor de jeugdzorg-professionals een brug te ver.

Maar we hebben nog wat; Het rapport Scheiden zonder schade, 22 februari 2018, gepresenteerd door de heer Rouvoet. Dat rapport is er niet zo maar gekomen en weet dat alle grote spelers er aan hebben meegewerkt. Dus ook het hoofd van de Raad, de rechtspraak en uiteraard hele groepen belanghebbenden, die allemaal bezig zijn met hun eigen eventuele toekomstige rol bij kinderen en echtscheiding.

http://herkenouderverstoting.nl/rapport-scheiden-zonder-schade-en-kinderen-dan/

Dit rapport is niet alleen verplicht leesvoer voor de professionals, met name hun directies, maar zeer zeker ook voor elke ouder. Met name bladzijde 25 is enorm interessant. Met deze pagina kan jij iedereen de maat houden! Doe dat dan ook!

Je kunt nog steeds meelopen aan de leiband van de rechter en vervolgens raad, jeugdzorg en de advocaten en vervolgens jouw nood klagen op de diverse pagina’s, maar nogmaals, je bent er zelf bij! Elke dag heb jij een keuze. Luister ik naar hen, of volg ik mijn hart?!

En je staat dus niet alleen! Met jou veel andere ouders. Zouden al die ouders opstaan en de mishandeling niet langer pikken, dan zal het werk van die bewust handelingsonbekwame personen er niet leuker op worden. In ieder geval komt hun werkwijze aan het licht en zal er uiteindelijk door hoger gepositioneerde mensen er iets van gevonden moeten worden.

Heel simpel, wij kunnen de rechters niet aanpakken, maar de uitvoerders wel! 

Roep ze ter verantwoording! Waar haal jij jouw wijsheid vandaan? Kom met schriftelijke bewijzen die het congres en het rapport onderuit halen! Kan je dat niet? Dan nu kappen met jouw dogma’s en een 180 graden draai graag. Kan /wil jij dat niet? Jammer, ik pik dat niet. Ik ga daar iets van vinden! 

Dien die klachten in. Komen ze als niet ontvankelijk terug? Herschrijf ze en doe het kunstje weer. 10 tegen 1 dat de betreffende persoon vervangen wordt, ziek is, weg, noem maar op. Geeft niet. Ze hebben een registratienummer. Zet die klachten door, al is het voor het lerend karakter richting de instantie. Jij reageert immers op hun contra productieve werkwijze, wat jou plicht is.

Betrek de teamleider, de districtsmanager, het opperhoofd, nou ja, ieder van statuur middels een cc. Kijk eens wie er in een klachten commissie zit. Slager die zijn eigen vlees keurt. Geeft niet. Buikpijn hebben ze! Pak al die lui die handtekeningen zetten en zo strepen zetten door levens, terwijl ze nog niet eens met jouw kind goed hebben gesproken (gedragsdeskundigen…) heel hard aan,. Als het goed is, hebben zij een big code…. Interessant.

Had je vroeger niets in te brengen, nu, met dat rapport en dat congres, hebben zij niets in te brengen. Sterker nog, gaan ze door met het faciliteren van de verstoter, dan werken ze aantoonbaar mee aan kindermishandeling en volgens mij is dat altijd nog strafbaar. Waarom niet aangifte doen bij de politie, met verzoek tot vervolging? Denk bijvoorbeeld dan aan een gedraging ex art 300 lid 4 Sr. Benadeling gezondheid.

En benader jouw wethouder, jouw volksvertegenwoordiger, die de zorg inkoopt. Wijs die wethouder op het feit dat de ingekochte zorg niet goed is en ten nadele van jouw kind. Vraag aan de wethouder wat die daartegen gaat ondernemen! 

Gisteren kwam Jeugdzorg met cijfertjes naar buiten: 400.000 kinderen, daar hebben ze mee te maken, 400.000! 

Hoeveel van die kinderen hebben een OTS omdat pappa en mama ‘ niet met elkaar kunnen communiceren’ ? Of , nog erger, zijn uit huis geplaatst, zonder dat er gekeken is naar de uitwonende ouder als geschikte ouder om bij te wonen?

Mijn stelling is dat Jeugdzorg, an sich, niets met scheidingskinderen zou mogen doen. Ze hebben het al druk genoeg! Het verdienmodel van de afgelopen jaren is naar de knoppen; een ouder kan niet meer weggeschreven worden. Het is niet meer een gesprekje van een uurtje en dan een jaar niets. Scheidingskinderen vraagt om specialisme, zeker als je te maken hebt met 1 ouder die het verschil niet kan zien tussen ex-partnerschap en ouderschap, dat laatste blijf je namelijk altijd samen.

Er zijn andere opties! Laat de gemeente naar die opties kijken; een gezinsvertegenwoordiger. Of lekker niets, want jij regelt het zelf wel. Moet de gemeente wel leren NEE te zeggen tegen een OTS onder toezichtstelling. Immers, die maken het nog erger dan dat het al is.

Als wij de directies aanspreken, zeggen zij zich niet te herkennen in de geklaagde nood! Maak dus werk van klachten en aangiften, dan dringt dat geluid echt wel door.

Punt is dat jij met die klachten en het aanschrijven van de directies niet alleen hun onkunde bloot legt, maar ook hun onwelwillendheid. Daar moet een wethouder iets mee. Doet die dat niet, dan laat de wethouder willens en wetens kindermishandeling is zijn/haar gemeente toe en ik zie nu al een paar letselschade advocaten glimlachen…..

Onderstaand een mail wisseling die ik voer met Jeugdzorg Tilburg/ Noord Brabant , uiteraard de 2 direct betrokken wethouders en hun beleidsambtenaren. 

Besef dat de gemeente veel meer kan betekenen dan wat ze nu neerzetten. Wederom daar ben je zelf dus bij! 

24 april 2018

Goedemorgen mijnheer Stoop, gebiedsmanager Jeugdzorg Tilburg.

 

Met dit schrijven rijk ik u de hand en ik hoop van harte dat u deze aanneemt.

 

Als oprichter en mede-beheerder van herken Ouderverstoting en wonende in Tilburg ben ik aardig ingevoerd op de handelswijze van de spelers, waaronder Bureau Jeugdzorg Noord Brabant.

 

De berichten die ik van ouders krijg die, als gevolg van een high conflict scheiding, een OTS hebben aanvaard of opgelegd hebben gekregen, stemmen mij ver van vrolijk.

 

Ik durf gerust te stellen dat juist de Gezinsvoogden als pyromanen bij de brandweer functioneren en simpel gezegd moet dat afgelopen zijn.

 

Kon Jeugdzorg in het verleden nog schermen met die rust voor de kinderen, die dus o zo belangrijk is en als gevolg 1 ouder aan de zijkant plaatsen, sinds het congres Waarheidsvinding in de Justitionele keten, 10 nov 2017, hoort u en uw gehele organisatie ervan doordrongen te zijn dat deze notie op NIETS is gebaseerd.

 

Sterker nog, die rust werkt contra productief, het staat een goede identiteitsontwikkeling van het kind in de weg. Los van wat ouderverstoting met de ouders zelf doet.

 

Ik verwijs u naar de website www.herkenouderverstoting.nl, waar u de presentatie van Taveccio en Stams kunt lezen, als mede het rapport van Washak, ondertekend door 110 echte wetenschappers.

 

Naar aanleiding van dit gegeven heeft het NJI onlangs ze notie van rust op zwart gezet. Op dit moment is onder andere Taveccio , samen met het NJI bezig met het herschrijven van de richtlijnen.

Dus Jeugdzorg staat erg zwak als een gezinsvoogd als nog aan komt zetten met die zogenaamde rust.

Toch is dit nog steeds bij Jeugdzorg Noord Brabant de regel!

 

Ook kunt u op onze website het rapport Scheiden zonder Schade terug vinden en met name bladzijde 25 is erg interessant. Graag wil ik van u vernemen hoe uw organisatie met deze informatie en aanbevelingen omgaat.

 

Boven alles wil ik aanmerken dat ik niet uw vijand ben. Maar wat JZ nu neerzet is niet alleen contra productief, het is tegen de Rechten van het Kind en zelfs strafbaar.

 

Ik wil graag op korte termijn met u aan tafel. Liefst zie ik de heer Bernd Roks daarbij aanschuiven, als mede een beleidsmedewerker van uw organisatie en iemand uit de praktijk.

Ik draag voor Remko Krol. Een gezinsvoogd die met droge ogen aan een moeder durft te beweren dat er ook kinderen zijn die later geen last krijgen van hun ouderverstotingsgeschiedenis. Ik wil heel graag horen hoe hij aan zijn wijsheid komt. Is dit de gedachtengang van JZ?

 

Ik denk graag in oplossingen en ik hoop dat mijn gesprek met u aanzet zal zijn tot een beter functioneren van de gezinsvoogd. Want laten we eerlijk zijn, zo moeilijk is het niet.

Het is een kwestie van willen en doen.

 

De vraag is dus of JZ wil ! Bewuste handelingsverlegenheid en handelingsonbekwaamheid is desastreus en u zou dat niet moeten willen. Mocht JZ zich niet geroepen voelen en graag op de huidige oude voet verder gaan, dan kan ik u alleen maar waarschuwen; dan is uw rol bij echtscheidingen binnenkort uitgespeeld.

 

Graag hoor ik wanneer u tijd hebt. Ik neem graag 2 ouders mee om mijn verhaal te staven. Het spelletje dat u zich niet herkent in mijn verhaal, of ik voorbeelden heb en daarmee komende te horen krijg dat we hier niet dieper op in kunnen gaan in verband met de privacy, heb ik te vaal mogen meemaken. Vandaar deze ouders, die komen met voldoende praktijkvoorbeelden.

 

In afwachting op uw reactie

AM van Mackelenbergh

 

Reactie terug 25 april 2018:

Geachte mevrouw Van Mackelenbergh,

 

Uw verzoek heb ik in goede orde ontvangen. In cliëntsituaties waarbij mogelijk sprake is van de door u genoemde problematiek, is de jeugdzorgwerker de eerste gesprekspartner voor cliënten en/of belanghebbenden. Indien gewenst/nodig kan de jeugdzorgwerker mij verzoeken op enig moment gesprekspartner te zijn in een individuele casus.

 

Voor het door u genoemde onderwerp zie ik me niet als gesprekspartner voor u. Met respect, maar ik ga dan ook niet in op uw verzoek om te komen tot een afspraak.

 

Met vriendelijke groet,

 

Gerard Stoop

Jeugdbescherming Brabant

Gebiedsmanager

 

Alleenhouderstraat 25,

5041 LC Tilburg

Postbus 339,

5000 AH Tilburg

 

Ha, daar kan ik wel iets mee:

27 april 2018

Tja, mijnheer Stoop,

 

Waarom verbaasd uw antwoord mij nou niets……

 

U mag dan wel van mening zijn dat ik te min ben voor u, echter, u zit er een beetje naast. Ik bewandel heel bewust mijn wegen. Natuurlijk zal ik uw naam in Den Haag nog eens extra aanhalen en uw houding beschrijven als exemplarisch!

 

U zult er vast en zeker ook geen moeite mee hebben dat ik er iets van ga vinden in mijn blog en openbare Facebookpagina. U staat immers voor uw organisatie en wilt niets weten over de misstanden. Dan maar op de harde manier.

 

Ik laat hier een paar daagjes overheen gaan opdat u terug kunt komen op uw beslissing.

Kijk, een uurtje van uw kostbare tijd, kan veel ellende voorkomen….

 

Arrogantie van uwe kant is zeer misplaatst en niet willen weten zorgt ervoor dat wij u persoonlijk aansprakelijk gaan stellen.

Met vriendelijke groet,

Anne-Marie van Mackelenbergh


www.herkenouderverstoting.nl

pastedGraphic_1.png
herkenouderverstoting
pastedGraphic_2.png
@herkenPA
pastedGraphic_3.png
herkenouderverstoting
pastedGraphic_4.png
info@herkenouderverstoting

 

En ook zijn baas wil er niets van horen: 

Geachte mevrouw Van Mackelenbergh,

 

Namens mevrouw Dekkers, laat ik u weten dat inmiddels de heer Stoop, namens Jeugdbescherming Brabant, een reactie op uw e-mailbericht naar u heeft gestuurd.

 

Hoop u hiermee voldoende te hebben geïnformeerd.

 

Met vriendelijke groet,

 

XXXXX

Jeugdbescherming Brabant

directiesecretaresse

 

Dus wat nu? Nou dan informeer ik de 2 betrokken wethouders op 1 mei 2018:

Dag wethouder Roks en Wethouder Hendrickx,

Hebben jullie de afwijzing van Gerard Stoop gezien? 

Wellicht dat jullie een afspraak op kunnen zetten, want wij accepteren het niet meer.

Landelijk gezien, maar hier in Tilburg in het bijzonder, daar ik het van dichtbij dus meemaak en er een pilot loopt van nu 2 jaar, wat nu zijn vruchten hoort af te werpen. 

Jeugdzorg is bewust handelingsonbekwaam. 400.000 jongeren lopen bij jeugdzorg…hoeveel hebben een OTS/UHP ten gevolge van een scheiding?!

Pyromanen bij de brandweer door perverse prikkels. Geld tekort om hulp te verlenen als het echt moet, maar levens kapot maken, gewoon omdat het kan.

Dat moet afgelopen zijn. Scheidingskinderen mogen geen verdienmodel zijn.

Feit is, eenmaal bewust, zal ieder de consequenties moeten dragen.

Feit is dat de gemeente de zorg inkoopt. De wethouder is mijn volksvertegenwoordiger ! De wethouder is de volksvertegenwoordiger van de burgers, kind of volwassen! Eenmaal bewust van misstanden, hoort een wethouder op te treden. Daar mag en kan een wethouder niet van weglopen. 

De gemeente, mijn wethouder kan niet anders dan handelend optreden tegen misstanden. 

Zoals gezegd ben ik nog steeds jullie vijand niet. Zeker niet als de oplossingen voor de hand liggen en weinig investering behoeven. 

Ik zie dus graag dat dit niet verder uit de hand hoeft te lopen. Met het congres en het rapport scheiden zonder schade kunnen ouders de verantwoordelijken wel de maat gaan nemen. Strafrechterlijk zijn wij ons aan het oriënteren .

Ouderverstoting is kindermishandeling! 

Met vriendelijke groet,

Anne-Marie van Mackelenbergh

 www.herkenouderverstoting.nl

pastedGraphic_1.png

herkenouderverstoting

pastedGraphic_2.png

@herkenPA

pastedGraphic_3.png

herkenouderverstoting

pastedGraphic_4.png

info@herkenouderverstoting

Wat te doen tegen (bewust) handelingsonbekwame professionals in relatie tot ouderverstoting anno 2018

Slachtofferschap brengt ons niets!

Slachtofferschap brengt ons niets

Hoewel het erg begrijpelijk is, weet dat het wijzen naar derden ons niet alleen niets gaat brengen, het keert tegen ons. 

Zeker als wij instanties inschakelen en aldaar wijzend ons verhaal doen.Daarvoor moet je dus weten hoe die instanties denken en vervolgens handelen. Wat dat betreft nodig ik je uit om onder het kopje instanties te kijken op www.herkenouderverstoting.nl.

Voorop gesteld; het is vreselijk wat ons ‘ overkomt’ . Daarbij zet ik overkomen tussen haakjes, want als jij een klein stapje terugneemt en je goed gaat inlezen, jij een autodidact wordt op het gebied van ouderverstoting, dan besef jij je dat jij wel degelijk deel bent van de oorzaak en dus ook de oplossing.

Signalen van komende ouderverstoting zijn er vaak al voor de komst van de kinderen, moet je na gaan welke signalen jij over het hoofd hebt gezien, of het genegeerd, of hebt laten gebeuren tijdens de relatie. Het vergt moed en hard werken om hiernaar te durven kijken. Om onder ogen te komen dat jij al jaren onrespectvol gedrag hebt geaccepteerd, wat nu uiteindelijk resulteert in (beginnende) ouderverstoting.

Daarom ben ik zo blij met de MASIC, ter bewustzijn van alle partijen, want heel veel ouders beseffen nog niet eens dat zij vernederd werden in de relatie, of buitengesloten, of voor de gek gehouden, of niet geïnformeerd, of uit het huis gekeken; alles onrespectvol gedrag, wat heel veel ouders als ‘ normaal’ ervoeren. Simpel weg omdat heel veel ouders nog niet eens weten wat liefdevol, respectvol gedrag is en wat niet. Dat hebben ze in hun jeugd niet meegekregen, vaak wel wat anders. Niet voor niets herhaalt 80% de fouten van hun ouders en is ouderverstoting explosief toegenomen (erfelijk)

Pas als jij deze niet-geadresseerde signalen durft en kan omschrijven, heb jij een grote stap gezet. Want daaruit volgt uiteraard een excuus, een reden waarom jij als nog deze signalen destijds hebt laten gebeuren. Nou, ik zal maar helder zijn, dat jij een partnerkeuze hebt gemaakt, die niet de meest handige was, dat komt voort uit een jeugdtrauma. Vandaar dat wij wel iets hebben met Familie opstellingen en PRI. Hoe dan ook, om effectief op te staan tegen ouderverstoting, zal jij dus eerst heel veel eigen werk moeten doen, voordat jij gaat wijzen en daar zit dus net de crux.

Voorop gesteld en bewezen; als je gaat scheiden ben je tijdelijk ontoerekeningsvatbaar. Er komt idioot veel op je af. En of jij nou degene bent die de beslissing neemt of jouw toekomstige ex, jouw toekomstbeeld en dat van jouw toekomstige ex gaat volledig op de schop. Dat is eng, heel eng en mensen doen rare dingen als ze bang zijn.

Wat wij ons moeten realiseren is dat er echt niet ‘ zo maar’  gescheiden wordt. Immers, als je elkaar nog leuk vindt, is er geen reden om uit elkaar te gaan. Juist bij komende ouderverstoting in de relatie zie je dat ergernissen zich opstapelen en dan komt het dus eigenlijk neer op bewust scheiden.

Te vaak zie ik dat juist bij deze ouders er totaal geen sprake is van ‘bewust’ scheiden. Het is ‘in 1 keer’ genoeg. Met name moeders pakken hun koffers omdat hij voor de zoveelste keer bijvoorbeeld een schuld is aangegaan, of afspraken niet is nagekomen, of de onderdrukking te verstikkend is, trekken spontaan bij een kennis of zo in, om er vervolgens achter te komen dat de sloten binnen een maand verwisseld zijn. Dan kan jij dus door de brievenbus roepen om jouw kinderen. Met mazzel komt een puber aan de deur, die jou door de brievenbus toebijt dat je maar beter kunt vertrekken. Jouw partner verlaten, is het hele gezin verlaten….Van de ene op de andere dag worden jouw kinderen geconfronteerd met iets wat je al die jaren daarvoor hebt vergoelijkt, genegeerd, gebagatelliseerd . N 1 keer is de buffer (jij dus) weg en moeten de kinderen ermee dealen. En bedankt!

Daarbij komt, je kunt nu wel gaan roepen dat jouw ex niet goed is, een narcist, een borderliner of wat dan ook, weet dat dit zo ontzettend tegen jou kan keren. 

Prima, dat jij nu dus zo ver bent om te onderkennen dat jij jaren van jouw leven verloren hebt aan een verkeerde partner, maar ga eens bij jezelf na waarom jij er zo lang over hebt gedaan en waarom jij de kinderen bij die slechte partner hebt achter gelaten…. 

En sta eens stil bij het feit dat jullie het slechtste uit elkaar konden halen, maar dat dit niet inhoudt dat die andere persoon altijd ‘ slecht’ is. 

Mishandeling kan een proces van jaren zijn. 

Als jij mij zo’n 30 (!) jaar geleden had ontmoet, had je mij niet herkend. Ik hield niet van mezelf. Ik maskeerde dat goed. Ik deed mijn studie, zat in vriendengroepjes, maar mannen? Lastig.

Ik liep tegen een man aan die 6 dagen in de kroeg zat. Waarom???? Van begin af aan accepteerde ik onrespectvol gedrag. Ik redderde tegen beter weten in. Als vergoelijking van mijn kant kan ik alleen maar zeggen dat ik destijds helemaal niemand had die mij bij mijn schouders pakte en mij erop wees dat ik veel meer waard was. Dat ik wel mooi ben, wel de moeite waard, wel lief, wel leuk. Je snap dat mijn ex, popie Jopie, er een sport van maakte mij te vernederen in bijzijn van anderen. Hoe ongemakkelijk was dat?! Maar behalve zielig te huilen en veel buikpijn te hebben, ondernam ik niets. Veel te bang om ooit alleen te zijn. Wie zou mij willen?! En ja, dat herhaalde hij elke dag, net zo lang als dat ik er ook in geloofde.

Had ik met mijn 30e 3 kinderen van hem moeten nemen? Nee natuurlijk niet! Maar mijn wereld was zo klein geworden, dat ik totaal geen andere weg zag dan al mijn liefde dan maar in mijn kinderen te stoppen. Ondertussen kom je elkaar met kinderen wel heel hard tegen.

Nu, 30 jaar later, zie ik in dat mijn ex mij wel moest haten! Ik haalde het slechtste in hem naar boven. En ja, toen de eerste klappen vielen riep hij uit ‘ zie je nu waar jij mij toe forceert, wat ik door jou doe?!’ 

Door te begrijpen, kan je vergeven. Het is een lange weg, maar ik heb de afgelopen jaren mijn verantwoordelijkheid daarin genomen en het heeft mij heel veel gebracht. Ik kan nu zelfs mijn ex bedanken. Wat hij mijn kinderen heeft aangedaan, daar heb ik meer moeite mee, maar ze zijn nu volwassen en dat is nu toch echt aan hen. Ik vind daar niets van. 

Ondertussen blijft mijn ex bezig, blijft hij de kinderen beïnvloeden, alleen heb ik de afgelopen jaren zo veel geleerd, vooral van mijzelf, dat het mij niet meer raakt. Sterker nog; door mijn ex ben ik van mezelf gaan houden! Ik ben sterker geworden, mondiger. Ik geloof in mijzelf en zie dus in niemand concurrentie.

Toen ik ging scheiden waren mijn kinderen 2, 3 en 4. Ik heb mijn ogen uit mijn hoofd gehuild. Niet vanwege het gemis van mijn toekomstige ex. Wel nee, de opluchting was enorm. Maar wel vanwege het onrecht. Want wat heeft het mij persoonlijk veel gekost. Ik ben met mijn kinderen mijn eigen huis uitgezet, hele bedragen heeft vader zich toegeëigend en al heeft hij jaren de missie ‘ ik maak jou kapot, jij gaat in de goot etc’ , uitgevoerd, het is hem niet gelukt. En weet je waarom? Omdat ik dat besloot.

Ik had kunnen wijzen op zijn narcistisch gedrag. Maar als ik dat doe, zegt dat ook heel veel van mijzelf. Sterker nog, als ik dat uit tegen een gezinsvoogd, dan zal zij stiekem de aantekening maken dat er ook iets mis is met mij! Immers, ik ‘nam’ wel kinderen bij hem en heb dus blijkbaar jaren narcistisch gedrag getolereerd.

Wat ik dus  gedaan heb ik, nadat ik tot het reine was gekomen, dat ik vanuit een jeugdtrauma voor mijn ex had gekozen, beslissen dat er nooit meer zo’n man in mijn leven mocht komen. Dus moest ik bewust worden van de signalen die zo’n persoon uitzendt en welke signalen ik uitzond.

Verder heb ik mij ingelezen en begreep al heel snel dat ik maar beter mijn ex niet kon voeden! Ja, mijn ex had mij verlaten om een ander, hoera! Mijn biologische halfzus nota bene, die ik net 1 keer had ontmoet.Het idee dat ik in 1 keer een grote familie zou hebben, brak hem op. Hij dacht mij pijn te doen door er met haar vandoor te gaan en ja, dat lukte.

Natuurlijk had ik een mening over haar! Ik vind een heleboel en laat dat nou net koren op de molen zijn van mijn ex en haar. Ik heb vreselijk pijnlijke situaties met haar en mijn ex achter de rug. 2 van mijn kinderen zijn bij hun gaan wonen, tja, die beloften….en ik kon niet tegen die cadeaus op. Een strijd die ik overigens nooit ben aangegaan. Fijn al die extraatjes, al die luxe vakanties, dan hoefde ik dat tenminste niet te doen!

Ik heb een eindmusical van mijn zoon achter de rug waarbij het schoolhoofd riep dat de papa en mama van zoon iets wilden zeggen. Huh? Stapte zij dus op het podium! Kloppend hart.

Na afloop ben ik naar mijn kinderen gelopen en heb ik heel hard gevraagd wie hun mama is. Ze wezen naar mij, natuurlijk.

Ja, ik heb therapie geaccepteerd, maar wel bij mensen met een goede studie. Niet een of andere coach die zichzelf ontdekt had en alles op een ander projecteert. Nee, mensen die echt er voor geleerd hebben en mij op mijn patronen wezen, opdat ik het kon veranderen.

En veranderd ben ik! Onherkenbaar voor mijn oude omgeving. De moeder die jij elke hoek van de kamer kon laten zien, is uitgegroeid tot een zelfbewuste vrouw met haar op d’r tanden. 

Ik heb geleerd om niets op te zoeken, niets te veroorzaken en al helemaal geen mening te hebben over mijn ex, laat staan over wat er zich daar thuis afspeelt.

Door mij zelf anders op te stellen, mijn ex hooguit een duwtje te geven als hij zijn kuil diep genoeg had gegraven, ben ik er niet alleen sterker uitgekomen, ouderverstoting heeft geen kans gekregen. Onlangs ben ik nog een paar daagjes met mijn oudste wezen skiën en gezellig was dat!

Toen ik besefte dat ik de lijm in hun relatie was, ben ik volledig gestopt maar iets van die nieuwe vriendin van mijn ex te vinden. Wilde zij als mama aangesproken worden en kreeg ik daarom een belletje van mijn toen 8 jarige dochter, dan riep ik, inwendig kokend, dat mijn dochter moest doen wat haar hartje op dat moment ingaf……

Als mijn kinderen met verhalen over het leven bij hun vader aankwamen en de vreselijkste verhalen kwamen, uiteindelijk, over die vriendin, dan luisterde ik. Vervolgens zei ik tegen mijn kinderen dat het mij raakte, natuurlijk en dat ik het zeker niet oké vind dat een stiefmoeder het dagboek van mijn dochter leest en deze informatie zelfs tegen mijn dochter gebruikte. Maar ik vertelde mijn kinderen ook dat mijn mening er niet toe deed. Dat ik papa niet kan veranderen. Ik heb mijn kinderen geleerd onderwerpen die echt belangrijk voor hem waren, bespreekbaar te maken met hun vader. Ongeacht de leeftijd heb ik mijn kinderen geleerd om vragen te stellen: papa, stel dat iemand jouw dagboek leest, wat zou jij daarvan vinden?!

Want jouw mening/gevoel is niet belangrijk, je moet de ander aan het denken zetten. Wat is het effect van ‘ papa, zij heeft mijn dagboek gelezen, ik vind dat gemeen!’ ?

Ik heb mijn kinderen verteld, dat als zij tot hun vader weten door te dringen, zij later de vruchten zouden plukken. Immers, dit soort mensen kom je overal tegen. Wat dat betreft was papa mooi oefenmateriaal.

Toen ik mijn huidige partner, 14 jaar gelden tegen kwam, heb ik hem natuurlijk gevraagd waarom ik?! Want hij was aardig populair bij de dames. Hij keek mij verbouwereerd aan en vertelde mij dat ik 1 van de weinige vrouwen was die NIET verbitterd was. Die genoot van het leven, ondanks alle stoornissen en gedoe. Waarmee hij kon lachen. Een vrouw die in staat is om liefde te geven en net zoals hij in het nu, de huidige relatie staat en niet blijft wijzen naar anderen.

Beste verstoten moeders, want met name, deze dames hebben er een handje van. Ik weet dat ik nu aardig wat moeders zal raken, maar hoe meer jouw weerstand, hoe harder ik jou op de kern raak.

Houdt op met wijzen. Houdt je niet bezig met die nieuwe vriendin, ook al loopt ze op handen en voeten om jouw rol over te nemen.

Jij hebt een voorsprong van 9 maanden die niemand weg kan nemen. Als jij al die jaren een betrokken liefdevolle moeder bent geweest, kan niemand daar afbreuk aan doen. Dit voor jezelf weten is genoeg, punt! Dan ben je niet bang voor concurrentie, dan ben je blij als er iemand komt die liefdevol voor jouw kind wilt zijn. Dan ervaar jij die nieuwe liefde niet als een bedreiging, hooguit een fase. Besef dat de meeste 2e relaties een kort leven zijn beschoren, mits jij niet de lijmfactor wilt zijn. Laat die nieuwe vriendin zelf tegen jouw ex aanlopen. 

Maar besef ook dat die nieuwe vriendin wellicht een hele ander persoonlijkheid heeft als jij en dus beter in staat is het goede uit jouw ex te halen.

Hoe dan ook, iets vinden op afstand is een onmogelijke zaak. Focus op jezelf! Ga niet jouw kinderen, jouw situatie gebruiken als excuus om verbitterd en vervelend te zijn. Om jouw kinderen te belasten met giftige opmerkingen over jouw ex of dienst vriendin . Door te gaan shoppen bij instanties om begrip te krijgen voor het feit dat jij jezelf jaren hebt laten mishandelen. Door daarbij jouw kinderen ook nog eens te belasten, want zeg nou zelf, wat moet een kind met een gezinsvoogd die het kind verder het ouderverstotingsmoeras induwt?!

Houdt op met wijzen! Is jouw ex een narcist? Pas jouw gedrag dan aan. Als eerste geef je hem geen aandacht meer. Je reageert nergens op en je trekt volledig jouw eigen plan. Met gezamenlijk gezag heb je zoveel rechten en mogelijkheden dat als jij echt wilt, er een oplossing is.

Bloed kruipt namelijk waar het niet gaan kan. 

Maar slachtofferschap? Nee, dat zal jou erg verbitterd maken en niet aantrekkelijk voor wie dan ook, dus zeker niet voor jouw kinderen.

PS, die nieuwe vriendin, die erop stond om mama genoemd te worden en uiteraard voor de buitenwereld de biologische moeder speelde, die relatie is voorbij. Toen ik stopte er iets van te vinden, gaf ik mijn kinderen en omgeving de kans zelf met haar kennis te maken. Toneelspelen houdt je maar zo lang vol. Dus ja, die relatie klapte. Uiteindelijk door aangeven van mijn kinderen zelf, zonder enige invloed van mij.

En ja, mijn ex heeft een nieuwe vriendin, waar mijn kinderen wel blij mee zijn. En ik? Ik ben dolblij voor mijn kinderen. Want blijkbaar haalt deze dame wel het beste uit mijn ex, wat ten goede komt aan mijn kinderen.

Slachtofferschap brengt ons niets!

Vacatures bij Herken Ouderverstoting

Wat zijn er toch veel beschadigde mensen op deze wereld. En geloof mij, in de wereld van ouderverstoting kan het altijd nog een tandje erger.

Nou zou je zeggen, wat maakt mij dat nou uit! Maar juist op het gebied van ouderverstoting, toch nog de markt van 2 miljard, werkt dit desastreus uit.

Mensen/ ouders die met ouderverstoting te maken krijgen, weten in eerste instantie niet wat hen overkomt. Na complete verbijstering en ongeloof, daalt het besef in dat jij, als ouder, compleet machteloos staat tegen over niet alleen jouw ex, maar ook de rechters en instanties, die compleet meegaan in de drama en roep om aandacht van jouw ex.

Voordat jij het weet zit jij in een mediation traject, op op krukjes bij Kind uit de Knel, loop jij verantwoording af te leggen aan een gezinsvoogd die nog nooit over ouderverstoting heeft gehoord, of wordt jij gedwongen om naar een traject als ouderschap blijft te gaan.

Nou, als je dan nog niet van het padje bent, getraumatiseerd, dan weet ik het ook niet meer.

Om dan blij te zijn met de psychologische testen, die onherroepelijk volgen, is ronduit dom. Besef dat een ouder, die met zoveel onrechtvaardigheid te maken heeft (gehad), een aardige tik heeft gekregen. Diagnoses als PTSS zijn heel normaal. Maar keren dus tegen de verstoten ouder; zie je wel…die is gek!

Het is dus een klus om als nog ouders te vinden die geestelijk overeind blijven. En al helemaal een klus om juist die ouders bereid te krijgen een positief verschil te gaan maken. Immers, ze zijn (nog) niet gek en weten als geen ander in welk wespennest zij zich steken.

Nou kom ik aardig wat ouders tegen die zich in eerste instantie beter voordoen dan dat ze zijn. Goed gebekt en vol kopieer gedrag staan ze vooraan om zogenaamd er iets van te vinden. Wat kopiëren ze? Nou het grenzeloze gedrag van hun ex en diens achterban, maar ook dus het complete achterlijke gedrag van intimideren gezinsvoogden, handelingsonbekwame ouderschapsbemiddelaars en dan zal ik het maar niet hebben over de meest verachtelijke groep; de advocaten en de rechters, die hier niets van willen vinden en juist blij zijn met het Toernooi model.

Deze mensen zeggen dus dat zij graag de belangen willen behartigen in Den Haag. Bij de instanties die meewerken aan ouderverstoting. Deze mensen gaan graag naar congressen. Voor de bitterballen denk ik, want als je dan kijkt naar het verschil dat ze zouden moeten maken, dan springen de tranen in jouw ogen. Maar ondertussen verlaten wij ons wel op dit soort ouders!

Bijvoorbeeld; naar aanleiding van de Divorce Challenge kreeg ik eindelijk mijn ingang; een gesprek met de allerhoogste ambtenaar(directeur-generaal) bij het Ministerie van J&V; de heer Carsten Herstel. Ik heb op aandringen van haar zelf A. H. meegenomen. Zij ging immers ook naar die congressen, gaf aan een verstoten moeder te zijn, een hoop drama. Dus dacht ik samen met haar een stevig gesprek aan te gaan met 1 van de grootste facilitators met betrekking tot ouderverstoting.

Ik heb nog nooit zo’n slecht gesprek gehad. A. vond het fijn om eerst zeker 10 minuten van onze kostbare tijd samen met Carsten het te hebben over de voor – en nadelen van flexplekken. Toen ik dat afkapte en ouderverstoting, met name de rol van de rechtspraak en instanties zoals de Raad van Kinderbescherming, wilde bespreken, liep ik tegen mijn eigen ‘ collega’ aan…Zij wuifde het weg, bagatelliseerde de boel en na 3 kwartier stond ik ontgoocheld buiten. 

Ik heb alsnog mijn punt gemaakt, door een blog te schrijven en mijn punten te mailen naar het Ministerie. Uiteraard haalde ik haar naam aan. Je bent toch ‘ eigenaar’ van hetgeen wat je zegt? Je neemt toch wel jouw verantwoordelijkheid als je zonodig daar aan tafel wilt zitten?!

Nou deze dame dreigde met advocaten en wat al niet meer als ik niet meteen haar naam zou weghalen. Ik begreep er niets van.

Totdat ik mij realiseerde dat er dus altijd meerdere kanten aan het verhaal zitten. Natuurlijk wil zij niet dat haar volwassen kinderen terug kunnen lezen dat zij zogenaamd slachtoffer is van ouderverstoting. Want dat is zij niet. Ja, ze is verstoten, mocht niet op het huwelijk van haar zoon komen, maar kijken naar haar eigen gedrag en rol, was een stap te ver. Dat zij niet welkom is, ligt aan haar ex. Zo simpel is het…dus niet….

Ik ben haar nog tegen gekomen hoor, op de diverse bijeenkomsten, is druk bezig met 1 of andere nieuwe jeugdzorg organisatie (geloof mij, kansloos, oude wijn in nieuwe zakken). Zie hier haar belang en dus niet het belang voor al die ouders en kinderen die elkaar moeten missen.

En ondanks het feit dat ik haar zo af en toe zie, druk lobbyend, ik zie haar gelukkig niet (meer) op die plekken waar het er echt toe doet. Sterker nog, zo iemand aan tafel en ik loop weg.

Nu is zo’n dame helemaal niets in vergelijking tot aardig wat ouders die naar aanleiding van onze publiciteit en handelen graag tegen ons aanschurken, met het idee, dat het hen zaak ten goed zal komen. 

Deze zijn nog veel gevaarlijker, daar zij er emotioneel veel te diep in zitten en eigenlijk alleen maar bezig zijn hun eigen zaak te dienen. 

Deze ouders hebben er een handje van op elk congres of bijeenkomst iemand zo ver te krijgen dat zij persoonlijk een brief schrijven of die persoon helpen bij hun zaak. Maar deze ervaring delen met het grotere publiek?! Mooi niet.

Als ik zo iemand daarop wijs, dan gaat die persoon andere mensen erbij halen om bijvoorbeeld mij in een kwaad daglicht te stellen. Met een E. van der W. heb ik een zeer onsmakelijke situatie achter de rug. Ik moet het hem nageven, hij vindt elke keer weer mensen die hij aan het werk kan zetten. Punt is dat dit soort beschadigde mensen fouten maken. Ze bedanken hun helpers niet. Wel nee, ze schofferen dit soort lui, want zodra de boodschap anders klinkt dan dat zij willen horen, is het klaar met die persoon. Dit soort shoppers zijn gevaarlijk; zij geven de professionals de ruimte om te roepen dat wij allemaal gekkies zijn. Niet mee te werken. Dus dat het ook geen zin heeft om met dit soort lui in gesprek te gaan; ze kunnen het immers niet.

Dit soort ouders zitten ook enkel op hun eigen stokpaardjes! Eigen inzicht in eigen handelen is een brug te ver. Laat staan een gezonde discussie aangaan op basis van feiten. Om dat te doen moet je naar elkaar luisteren en dat is voor dit soort ouders te veel gevraagd.

Nou staan ze vooraan om als excuus aan te geven dat ze al zo veel hebben meegemaakt. Dat het allemaal zo veel is en dat ze niet weten hoe ze verder moeten, hoe ze dit gaan overleven…. Drama! Een schreeuw om aandacht, want passende oplossingen, een andere houding in de rechtbank (en wat doe je daar jaar na jaar na jaar?!) , een andere houding naar jouw ex of diens omgeving, of op zijn minst een ander gedrag richting jouw kind, is veel te veel gevraagd.

Nee, het moet anders en wel op de manier zoals hij/zij dat ziet/wilt. Dat gaat dus niet gebeuren en de deur valt dicht.

Daar plukken wij dus de wrange vruchten van.

Net zo goed als al die ouders die er prat op gaan vanaf het eerste uur betrokken te zijn. Ga je diep schamen! Hoe durf jij met droge ogen bij mij te beweren dat jij bij de eerste congressen al aanwezig was (1999) of, erger, dat jij zelf, met de nodige subsidie zelfs een congres hebt georganiseerd, terwijl er niets ten goede is veranderd. Nee, het is er juist slechter op geworden. Waar was jij al die jaren????

En nog steeds doen dit soort ouders zogenaamd hun best. Sommigen wonen zo dicht bij de Ministeries dat ze zo waar het raam binnen kijken, maar uit de stoel, naar beneden lopen en aan de deur rammelen met de opmerking dat het niet bij woorden mag blijven, is wederom te veel gevraagd. Het moet wel leuk blijven he! Zo kan het dus zijn dat er mensen zijn zoals een S. B., maar ook lui van het Vader Kennis Centrum, vooraan staan om interessant te doen, maar vervolgens niet doorpakken als het erop aan komt. Hoe moeilijk is het op de druk op te voeren bij het NJI? Maar zelfs dat is te veel gevraagd.

Jaren lange dialoog heeft ons deze ellende opgeleverd. Aardig gevonden willen worden, heeft ons in deze situatie gebracht en ik vind dit hoogst kwalijk.

Bij ouderverstoting moet je stelling nemen, moet je  zo’n ambtenaar bewust maken van de consequenties van nalatig gedrag. En dat niet alleen, je zult het ook moeten doen, het uitvoeren. Het grootste compliment kregen wij 2 weken geleden; pas na het ontstaan van Herken Ouderverstoting, komt er nu een klein beetje beweging. Van de mensen die graag het verschil willen maken, krijgen wij dus het advies om onverminderd de druk erop te houden, waarbij dus name and shame werkt en hoe!

De afgelopen jaren zijn wij van alle kanten benaderd. Ivor Brinkman zou mij helpen bij het opzetten van een stichting. Kleine moeite. Maar als het erop aan komt, toch maar niet. Ja, graag onze naam, maar niet met mij!!!! Ik ben te uitgesproken….. Het spelletje dat zo iemand dan probeert te spelen en vooral dan de verontwaardigde houding als ik hen daarop wijs is stuitend.

En ach, hij is echt niet de enige. Bijna alle clubjes, van het VaderKennisCenrum tot het Huis van Hereniging en alles ertussen, ze hebben mij allemaal gevraagd ons tot hen toe te voegen…Maar als voorwaarde dan wel de toon aan te passen. Bizar!

Ik snap het wel; zij krijgen de nodige subsidie en langs alle wegen zullen de instanties (lees; het Ministerie) er alles aan doen om onze boodschap te bagataliseren. Natuurlijk proberen ze ons in te lijven. Maar waarom zouden wij dat doen, als wij kijken naar het positieve verschil dat zij in het verleden of nu hebben gemaakt? Waarom zouden wij ons aansluiten bij een taskforce, die gecharmeerd is van een Marieke Lips, de Kinderbehartiger, als je met ouderverstoting te maken hebt? Maar hoe gevaarlijk is dit dus? Als een taskforce naar de pijpen van de markt van 2 miljard gaat dansen? Als een taskforce in de verhaaltjes van de kinderbehartigers trapt en daardoor niet meer uitgesproken durft op te treden?

Hoe gevaarlijk is het dit soort lui de ruimte te geven in Den Haag? Want als dit soort ideeën voet aan de grond krijgen in Den Haag, zitten wij binnenkort met de zoveelste ramp die we moeten bestrijden. 

En ja, gelukkig tref ik een paar ouders die het wel aangaan. Patrick Damhuis richting de Raad van Kinderbescherming, mijn petje af! Een Richard van Halen, die op zijn manier, toch iets vindt van Jeugdzorg. 

En wat zijn wij blij met een paar ouders, die anoniem willen blijven, maar ons enorm helpen op het juridische gebied, of de ICT, of op jeugdzorg gebied.

Al met al staat Herken Ouderverstoting echt open voor ouders die wel het verschil durven en kunnen maken, maar waar zijn die?! Waar zijn de ouders die overstijgend het gesprek aan kunnen gaan? Die keihard zich durven uit te spreken en de veroorzakers verantwoordelijk houden?

Die niet, eenmaal op het pluche, met de instanties mee waaien? Die dus niet ‘aardig’ hoeven gevonden te worden? Die niet met hun eigen agenda bezig zijn? Die niet lekker achter hun schermpje de boel bagataliseren? Die netjes algemeen beschaafd Nederlands kunnen praten en schrijven opdat de boodschap overkomt? Die niet bij presentaties, in bij zijn van onze prinses Laurentien gaan schelden zoals kut….. om hun verhaal kracht bij te zetten? (zucht)

Herken ouderverstoting heeft je nodig! Het is zo veel en juist die ouders die zo graag vooraan staan, zorgen er voor dat wij nog meer werk hebben, dan voorheen. Zij gooien de verkeerde kolen op het vuur. Als jij dus niet het verschil kunt of wilt maken, blijf dan weg, want de schade wordt groter en groter!

Maar als jij het aandurft stelling te nemen, de veroorzakers te benoemen en niet bang bent uitgevallen, dan gaan wij graag het gesprek met je aan en kan jij namens ons naar Den Haag, de politiek lastig gaan vallen! 

www.herkenouderverstoting.nl

Vacatures bij Herken Ouderverstoting

aan Mevrouw Roeters, Directeur Raad van Kinderbescherming, hoofdkantoor.

Goede middag mevrouw Roeters,

 

Herinnert u mij zich nog? Wij hebben elkaar ontmoet bij de grote prijsuitreiking van de Divorce Challenge. U nam uw Raadsmedewerker en tevens podiumwinnaar, zonder 1 like van het publiek (!), in bescherming toen ik deze dame wees op een huilende vader. Deze vader had net het fijne traject BRAM doorlopen, de podiumwinnaar dus. Met als resultaat het verlies van zijn kinderen. En dat niet alleen, dit verlies heeft zo’n grote impact op deze vader gehad dat hij alles is kwijtgeraakt. Zijn kinderen, zijn werk, zijn huis en ja, zijn gezondheid.

Deze vader is exemplarisch voor heel veel andere ouders en ik vind het dus helemaal van de zotte dat er een commissie is geweest die BRAM op het podium zet, zonder 1 like, terwijl er heel veel andere plannen waren ingediend, die wel het support van de achterban, de ouders, hebben gekregen.

Dit ruikt en ik heb jullie allen gewaarschuwd. Pas op, de hond is uit de kooi. Jullie hebben ons zelf uitgenodigd, nu kunnen jullie ons wel weer proberen te negeren, maar wij pikken dat niet meer.

Uw ruiterlijke toegaven, bij uw aanstelling, dat jullie allen handelingsverlegen zijn, vind ik ronduit schokkend en uit den boze!

Hoe kan het zijn dat ouders meer weten over ouderverstoting en high conflictscheiding, dan de professionals? En hoe kan het zijn dat ouders, die raadsonderzoekers wijzen op ouderverstoting, worden aangemerkt als strijdend en worden weggeschreven in de rapporten?

We zijn nu een jaar verder. U hebt wat ouders ontvangen en aan ronde tafel gesprekjes gezet. Wat is hiervan het resultaat? Welke conclusies heeft de Raad getrokken en worden nu uitgevoerd in de organisatie ten gunste van de kinderen en verstoten ouders?

En dan mag u een-ik-weet-niet-hoeveel groepjes formeren, of poppetjes op plekken positioneren, dat zorgt er nog niet voor dat de Raad zijn werk goed doet.

Hoe komt dat nou? Nou 1 ding weet ik heel zeker en ik zal het nu nog heel braaf vragen:

Wat is uw beleid ten aanzien van high conflict scheiding met als resultante ouderverstoting? Nog steeds het verdeelde kind van Ed Spruijt uit 2002?!

2 jaar geleden verzekerde uw beleidsmedewerker uit Den Haag mij dat de Raad

  • Ouderverstoting onderkent
  • Aan waarheidsvinding doet
  • Aan maatwerk doet.

 

Nu de praktijk:

  • Ouders, die autodidact zijn en voor hulp komen naar www.herkenouderverstoting.nl  of onze facebookpagina, worden door Raadsonderzoekers op hun vingers getikt. Sterker nog, deze ouders worden in rapporten aangemerkt als een agressor, de strijdende ouder. Francien Boot (RvK Arnhem) strafte een vader zodanig af dat zij mede hierdoor de rechter adviseerde geen gezamenlijk gezag toe te kennen.
  • Waarheidsvinding is tot de dag van vandaag een’ hij zegt/zij zegt’ verhaal waarbij ouders uit elkaar worden gespeeld. Het lijkt wel alsof de Raadsonderzoekers smullen van dramatische verhalen, zonder die persoon erop te wijzen dat de Raad uit moet zoeken of de beweringen ook ‘waar’ zijn. Nee, ze kalken alles smeuïg op, om 1 ouder te diskwalificeren. Die ouder wordt ermee geconfronteerd en gaat dan ook maar spuien, blijkbaar wordt dat verwacht. Staan ze in de rechtbank, dan kan de Raad roepen dat ouders niet met elkaar overweg kunnen, elkaar diskwalificeren en derhalve een OTS, met een trajectje zoals ‘Ouderschap blijft of Kind uit de Knel, het beste is….. Bizar.

En de ouder die met feiten komt, wordt genegeerd als die feiten de raadsonderzoeker niet uitkomt. Weer pak ik Francien Boot als voorbeeld; 2 politierapporten! Maar ten nadele van moeder, dus niet meegenomen in het rapport. Wel een geseponeerde aangifte van moeder opvoeren als zijnde waarheid.

  • Maatwerk? Serieus? Hoe kan er maatwerk geleverd worden als uw raadsmedewerkers BEWUST handelingsonbekwaam zijn en handelingsverlegen zijn? Als hun ego dus belangrijker is dan het belang van het kind, waarmee de Raadsonderzoeker zo ijverig schermt? Wederom haal ik Francien Boot aan (RvK Arnhem) omdat ik deze dame heb mogen ontmoeten naar aanleiding van een ontstellend rapport waarbij 1 vader compleet is weggeschreven. Ik heb haar gevraagd of zij zich wel bewust is van hetgeen zij/ de Raad aanricht in diverse levens? En weet u wat het enge is? Dat zij werkelijk denkt een positief verschil te maken ! Ondertussen speelt mevrouw Francien Boot beide ouders nog meer uit elkaar, gooit ze kolen op het vuur, herschrijft het rapport nog meer richting moeder, want wie zijn wij om haar aan te spreken?!

En als het er dan op aan komt, als een vreselijk rapport bij de rechter ligt, dan komt natuurlijk standaard een andere Raadsmedewerker naar de rechtbank om het rapport toe te lichten…… Wat een vieze tactiek en waarom gaan rechters daarin mee? Dus een raadsonderzoeker doet lekker waar die subjectief zin in heeft, maar hoeft geen verantwoording af te leggen. Op naar het volgende familiedrama. Het gezin was bekend bij Jeugdzorg……

Heel simpel mevrouw Roeters: Het wordt tijd voor een heel helder beleid. Een beleid dat top-down wordt ingevoerd. Een beleid waarbij openlijk afstand wordt gedaan van uw ingekochte rapportje Het verdeelde kind van Ed Spruijt. Daar deze, u goed uitkomende, oplossing geheten de Koninklijke weg, wetenschappelijk (!)bewezen slecht en traumatiserend is voor ouder en kind.

Sterker nog mevrouw Roeters; uw beleid is tegen de wet Gelijkwaardig ouderschap, ronduit kindermishandeling, een schending van de Rechten van de Mens en de Rechten van het Kind.

Het staat er pompeus, zo zwart op wit, maar dat is dus wel de waarheid en ik vraag mij oprecht af waar jullie dit lef vandaan halen?!.

Het voorschrijven van diverse trajecten waarbij het wetenschappelijk bewezen is dat deze extra traumatiserend zijn voor kind en verstoten ouder, moet van de baan. Ouders moeten deze kunnen weigeren! Uw raadsonderzoekers en gedragswetenschappers zullen zich moeten bijscholen.

Wat mij betreft haalt u een hele groter bezem door uw personeel. Er lopen te veel ego’s rond die lekker doen waar ze zin in hebben en niet wensen aangesproken te worden. Zoals Joyce Verket al in 2015 tegen mij zei”ik zou maar doen wat ik zeg en een toontje lager aanslaan, want ik ben het lijntje naar de rechter en zo ziet u die zoon nooit meer”. Jack Span, de Teamleider (RvK Breda) stond er uitgeblust bij…..

Ik ben nu 2 jaar verder en er is nog helemaal NIETS ten goede veranderd.

Ons geduld raakt op. Het werk van uw raadsonderzoekers/medewerkers/gedragswetenschappers en alle ketenpartners gaat er zo niet leuker op worden. Onze achtervan groeit en groeit. Wij praten jullie zo onder tafel, waarbij ik opmerk dat het toch helemaal van de zotte is dat wij ons beter hebben bijgeschoold dan welke professional dan ook. Ook zij zitten maar een paar klikjes op de computer verwijderd van alle informatie die voorhanden is.

Doe daar uw voordeel mee, want de mondige ouder is er en gaat niet meer weg!

Dus mevrouw Roeters, graag middels een reply,

  • graag een heldere beleidsvisie rondom high conflictscheiding.
  • Afstand nemen van het Verdeelde Kind uit 2002
  • Heldere uitleg aan uw raadsmedewerkers wat nu waarheidsvinding in feite is en dat zij bij Wet braaf en netjes zich daaraan hebben te houden
  • Bijscholing en het oprichten van expertise centra’s of speciale, bijgeschoolde, raadsonderzoekers, die zich mogen bezig houden met scheidingsgevallen

 

In afwachting,

Annemarie van Mackelenbergh

 

 

aan Mevrouw Roeters, Directeur Raad van Kinderbescherming, hoofdkantoor.