Geschokt?! Serieus? Ga je schamen!

Al jaren roepen ouders en kinderen dat het zo niet langer kan. Al jaren worden ze weggehoond, weggezet als gekkies.

Immers, een OTS (onder toezichttelling) krijg je niet ‘zo maar’, laat staan een UHP (uit huis plaatsing).

Totdat jij met Jeugdbescherming te maken krijgt. Dan besef je dat de ellende waar jij in zat, altijd nog groter en erger kan worden .

Met een vrij onschuldige hulpvraag wendt jij je tot jeugdbescherming, een huisarts, de school. Je bent het fuik van de hulpverlening in gelopen en iets wat met kordaat gezond verstand of een goed gesprek opgelost kan worden, krijgt in 1 keer heel veel ‘zorg behoeften’ en steeds meer raak jij jouw eigen regie kwijt.

De chantage is groot; als jij van jouw kind houdt, dan…. Zeker als er een Jeugdbeschermer (voorheen werden ze gezinsvoogd genoemd) in beeld komt.

Al jaren roepen wij dat JZ/JB (jeugdzorg/jeugdbescherming) een zeer foute/kwalijke rol spelen bij scheidingskinderen. Jaren zijn ouders uitgebannen om zogenaamd de rust voor het kind te bewaren. Rust die contra productief is. Rust die de binnen/zorgouder en vaak diens nieuwe partner vrij spel geven. Misbruik en mishandeling komen zo veel vaker voor, dan bij intacte gezinnen.

Laat een ouder zich niet zo maar weg sturen, dan wordt deze ouder aangemerkt als strijdend. Wordt die ouder bedreigd en gezegd dat als die niet braaf luistert, ook de kinderen van de nieuwe relatie afgepakt kunnen worden of de nieuwe leg!

Waarheden worden achter gehouden, in rapporten komen leugens te staan die een eigen leven leiden, daar de opvolging van Jeugdbeschermers in een rap tempo gaat en deze klakkeloos de teksten kopiëren.

Een jeugdbeschermer die door wil pakken heeft geen mandaat van de directie. Sterker nog, die wordt van de zaak afgehaald, opdat de instantie langer aan ons kan verdienen (verlening OTS en trajecten)

De beloningen bij JZ/JB zijn pervers. Er is geen belang om zaken snel en adequaat af te ronden. Ook al roepen ze dat ze het te druk hebben en geen tijd.

De gemakzucht van rechters is ongekend , als mede de totale onkunde. De rechters weten dat het schort aan juiste, eerlijke rapportage en toch… baseren ze hun vonnis op malafide rapportages.

Niemand in de keten neemt hun verantwoordelijkheid. Wij weten van situaties waar 30 hulpverleners op 1 alleenstaand gezin staan en de andere ouder geheel wordt weggehouden, gewoon omdat het kan. Die ouder moet op verre afstand toekijken dat er zelfs 1 hulpverlener elke ochtend naar dat gezin gaat om boterhammetjes te smeren, opdat de kinderen met een gevuld maagje naar school gaan. Dit, terwijl er helemaal niets mis is met die uitgebannen ouder.

Dan hebben wij het nog niet eens over al die moorden en mishandeling (recentelijk Xaja, maar kijk ook naar Sharleyne en Rowena) waarbij de vader op afstand werd gehouden en deze vader ruimschoots waarschuwde en aan de bel trok. Als het dan mis gaat is het gezin bekend bij de politie en instanties, is men geschokt en gaat men weer over tot de dag. In plaats van ontslagen, neemt niemand zijn/haar verantwoordelijkheid en is er totaal geen zelfreinigend of lerend vermogen in de keten.

Keteninfantiliteit noemen ze dat! 

De notie dat JZ/JB goed werk doet ondersteunen wij al heel lang niet meer, maar wordt nog steeds niet gehoord. Totale handelingsverlegenheid. Wij ervaren het als een ’niet-willen-weten!

Een gebiedsverbod of een contactverbod krijg je niet zo maar…. DUS WEL. Met het grootste gemak. Omdat de ouder, die niet wil toekijken bij kindermishandeling en ex-partnergeweld, zodanig belaagd wordt en vals beschuldigd door de ex en de instanties, dat de uitbanning snel een feit is. Zonder hoor of wederhoor krijgen de meest liefdevolle ouders verboden uitgereikt en is het machtsvertoon als je zo’n verbod negeert ongekend. Arrestaties in bij zijn van jouw kind zijn schering en inslag.

Gewoon omdat het kan!

Hoe vaak een kind niet uit huis wordt geplaatst terwijl er een zorgzame achterban is, die heel goed voor het kind zou kunnen zorgen, is ongekend. Maar ja, dan komen we weer uit bij de perverse beloningen. En in plaats van dan het kind goed te begeleiden, voer je als instantie de zorgbehoeften nog eens op, want dan krijg je nog meer geld voor dat kind.

Kleine kinderen hebben totaal geen veilige hechting, gaan van gezin tot gezin, van tehuis naar tehuis, terwijl de uitgebannen ouder (lees vaak vader) steeds meer uit beeld gaat.

Onze lijst met klachten en op/aanmerkingen richting JB/JZ is ongekend lang en overal waar wij dit bespreekbaar willen maken, plus met passende oplossingen komen, worden ook wij weer aangemerkt als lastig.

Het is heel simpel; het is een industrie geworden, een machtig bolwerk met enorm veel financiele belangen. Het kind is men al lang uit het oog verloren.

Ook de politiek heeft een enorm pak boter op hun hoofd. Uit angst om na die paar jaar in de Tweede Kamer geen werk meer te vinden, wordt er niet doorgepakt en laten ze hun oren hangen naar mensen die hen naar de mond praten. Dikke rapporten verdwijnen in lades en als het echt te lastig is, dan ontsla je gewoon die persoon of werk je die weg. Zie rapport kinderombudsman 2014, dat de heer Dullaert zijn kop kostte.

Jeugdzorg is simpelweg niet sexy, liever kijken ze weg

Keer op keer worden er spelletjes met ons gespeeld. De motie Recourt neemt een een verkeerde wending door mensen op een podium te zetten die daar niet hadden mogen staan. Dat hele platform Scheiden zonder schade is 1 grote farce waar uiteraard de verkeerde personen in zitten, die enkel hun eigen belangen verdedigen en niet gebaat zijn bij de oplossingen die er wel zijn.

Het feit dat wij zelf een symposium hebben moeten financieren , terwijl de heer Rouvoet blijkbaar miljoenen kan besteden aan het in stand houden van ouderverstoting is stuitend.

Niet voor niets hebben we een motie van wantrouwen uitgesproken tegen deze gang van zaken.

Oplossingen willen ze niet horen.

Ouders worden op micro en macro niveau tegen elkaar uitgespeeld.

De verkeerde mensen krijgen opdrachten. Kijk naar het recente WODC rapport… Maar ook de spelletjes die het NJI, het LOC en de Raad van kinderbescherming nu spelen met zogenaamde werkgroepen, waar de mensen met de juiste kennis en assertiviteit worden geweerd. Waar voor de zoveelste keer het wiel wordt uitgevonden, terwijl er gedegen oplossingen liggen, alleen, die komen hen niet uit!

Toch, ons netwerk met mensen aan de juiste kant van de streep neemt toe. Deze mensen moedigen ons aan. Volhouden, trek ze met de haren erbij. Prima dat gestrekte been, schudt ze wakker. Want al die jaren kopjes thee heeft ons deze ellende gebracht. Waarbij velen verzuchten dat enkel een revolutie voor de juiste ommekeer kan zorgen.

Hoe vaak Herken Ouderverstoting niet complimenten krijgt… van mensen die echt willen weten wat ze beter kunnen doen. Want op de inhoud is het heel goed met ons samen werken. Met een gevoel van urgentie! Geen geduld voor werkgroepjes waarbij iedereen weer een eigen plasje wil doen. Nee, doorpakken en die diplomatie passen ze maar ergens anders toe.

Al met al zijn er enorm veel mensen die zich keihard moeten schamen . Dus om nu weer ‘geschokt’ te zijn en te denken dat het geven van excuses afdoende is, daar kunnen wij helemaal niets mee.

Met argus ogen kijken we nu naar het uitvoeren van de motie van Lisa Westerveld. En weer probeert het ministerie van VenJ onder gesprekken met ons uit te komen, terwijl wij toch echt deze motie hebben geschreven. Wij hebben de oplossingen en weten precies wie aan de juiste kant van de streep staan en wie niet. Wij willen die onafhankelijke commissie en dat de juiste ervaringsdeskundigen gesproken worden en ja, daar hoort Herken Ouderverstoting bij.

Iets wat het ministerie en zeker de heer Rouvoet al jaren probeert te vermijden! Wat zegt dat van deze club? Wat zegt dat van de heer Rouvoet? Die blijven blaten over de lange adem? Al sinds de jaren 70 gaat het mis en het wordt steeds erger.  Wat ons betreft worden er heel wat mensen weggestuurd en krijgen ze in ieder geval geen podium meer.

428.000 kinderen bij JZ/JB. Blindelings krijgen ze er 1 miljard bij! Nog minder motivatie om eerst orde op zaken te stellen. 

Een paar oplossingen, nu zo in te passen:

• Haal scheidingskinderen weg bij JZ/JB. Dat scheelt de helft van de kinderen! Sta daar eens bij stil.
• Laat een echte frisse wind door het scheidingslandschap waaien en niemand nog wegkomen met ouderverstoting.
• Plaats het kind per direct bij de ouder die de omgang niet frustreert.
• Ben duidelijk en concreet in de beschikkingen opdat er geen ruis kan ontstaan, waardoor telkenmale procederen niet meer hoeft.
• Schaf het toernooimodel, 2 advocaten, die zonder onder ede gehoord te worden kunnen liegen en bedriegen, af!
• Sanctioneer de ouder die het kind inzet als pion om de andere ex te straffen.
• Denk in oplossingen zoals parallel ouderschap.
• Maak kinderen zelf bewuster en weerbaarder met behulp van de goede programma’s die er zijn (bijvoorbeeld dappere dino’s, KIES, etc).
• Houdt kinderen verder in de luwte, laat ze niet kiezen….Authentieke stem van het kind….kom op zeg.
• Heb rechtstreekse informatieplicht van uit het 18+ kind naar de levensonderhoud betalende ouder toe.
• Regel nu eindelijk eens dat gezamenlijk gezag, voer die motie uit 2016 van Vera Bergkamp uit. Waarom ligt die nog steeds op de plank?
• Denk in 50/50%, zeker als 1 ouder het kind zich geheel toe eigent.
• Laat de wijkagent, in samenspraak met het OM een betere, concrete rol spelen.
• Sta scheidingsstrijd met de kinderen als inzet in onze maatschappij niet toe!
• Reken af met handelingsonbekwaamheid en handelingsverlegenheid.

Doe wat… de oplossingen zijn er. Doe eindelijk eens wat meer dan ‘geschokt’ zijn en excuses aan te bieden.

Motie van Wantrouwen tegen het Platform scheiden zonder schade, het ministerie van VenJ en de heer Rouvoet in het bijzonder! Subtitel:Verslag congres Ouderschap Blijft! 25 maart 2019

Kijk aan!!!!! Ik herken ons/ Herken Ouderverstoting hier wel in! 

https://www.trouw.nl/samenleving/antirookclub-zet-longartsen-buiten-de-deur-~a7a9309e/

Gisteren een niet zo prettige ontmoeting met de heer Rouvoet achter de rug, wat nog een staartje gaat hebben, want ik ga dit gedrag niet accepteren.

Nu ben ik gelukkig niet afhankelijk van subsidiegelden en laat ik mij niet intimideren door de politie of het openbaar ministerie, ook al hebben ze de laatste maanden aardig hun best gedaan…..

Gisteren heb ik weer naar een promotiepraatje van de heer Rouvoet mogen luisteren, wat voor zoete koek geslikt werd. Bij een zeer goed verzorgd congres. Dat zonder meer. Het mag dan ook wat kosten, van onze belasting centen. Drie dubbel:

Immers; het wordt betaald uit de 4, 5 miljoen, terwijl er geen cent aan het echt baan doorbrekende symposium op 25 februari is bijgedragen. Toen ik Anna van Beuningen en de heer Andre Rouvoet vertelde dat Dr Childress naar Nederland zou komen, trokken ze wit weg…” Maar wij betalen er niet aan mee”, wist Anna er nog uit te persen. 

Toch apart dat Dr Childress achter onze rug om op het Ministerie JenV is uitgenodigd voor een 2 uur durende privé sessie, terwijl wij zijn hotel, dagfee voor meerdere dagen  en zijn retourvlucht vanuit Los Angeles U.S.A hebben betaald. Dan mag je hopen dat er ook goed is opgelet en dat hun zogenaamde visie (is die er????) iets wat wordt bijgesteld, maar nog steeds is de boodschap van Herken Ouderverstoting, nou ja, die van ECHTE wetenschappers, mensen die weten waar ze het over hebben,  NIET welkom.

Gelukkig hoefden Marieke en ik het entreegeld niet op te hoesten. € 295, – ex BTW. Weet dat ook wij, de belasting betaler, dit opgehoest hebben, want al die bedragen worden weer gedeclareerd bij al die instanties die door onze belasting centen overeind worden gehouden. En maar klagen over geld gebrek….

En wat denk je van de tijd die de dames en een enkele heer die dag hebben geïnvesteerd,? Tijd die net zo goed aan hun cliënten had kunnen worden besteed (tijd = geld) want wij hoorden die dag nou niet echt veel nieuws, of het moet nota bene nogmaals de boodschap van Hill en ons zijn; 

Pas nou eindelijk eens evidence based oplossingen toe en kap met al die contra productieve trajecten. Waarom niet eerst de MASIC? En gooi ons niet op de grote hoop, al blijft er dan wellicht minder over voor een traject zoals Ouderschap blijft!

Nog steeds worstelt men met de stem van het kind en wat ben ik Frénk van der Linden erkentelijk. Wat een goede dagvoorzitter met kritische vragen en opmerkingen! 

Blijkbaar is het allemaal nog lastig en een brug te ver. Zat de heer Rouvoet bepaalt niet te wachten op de vraag van Prof Barendrecht waarom men niet stopt met het toernooimodel als algemeen bekend is dat dit alleen maar ellende oplevert.

Want beste ouders, ze weten het best. Ze weten het allemaal.

Voor de zoveelste keer dacht de heer Rouvoet mij te kunnen ontlopen en handig te doen. Hij wilde nog niet eens mijn hand schudden. Dan laat jij je kennen! Afspraak?! Nee, al jaren gaat hij ons uit de weg. Heeft spelletjes gespeeld met ons, dat mag enige naam hebben. 

En maar proberen ons te marginaliseren. Ook via een Inge van der Valk met een WODC rapport dat aan elkaar hangt van opinies en meningen en totaal niet wetenschappelijk is onderbouwd. De Tweede Kamer wordt ook nog eens voorgelogen, de informatie klakkeloos geaccepteerd.

En wat zegt ze tijdens het congres? Uh, ja ik ben ook maar een wetenschapper. Nee, ze is pedagoog en heeft zich dus verre van ouderverstoting en pathogeen ouderschap te houden. Dat is voer voor klinisch psychologen.

De heer Rouvoet en het ministerie JenV hebben last van ons! Heel veel last en nu roept de heer Rouvoet dat hij in gesprek is met ouders die hem gesmeekt hebben herken Ouderverstoting te negeren. Werkelijk?!

Want als dat al waar is, dan weet ik precies met wie de heer Rouvoet graag in gesprek is; met de eenmanspittters. Met ouders die een enkel cursusje bij de Woodalls hebben gevolgd, een boekje hebben gelezen en zich zelf hebben uitgeroepen tot coach, of conflictbeheerser, of tot kinderbehartiger, of wat dan ook. 

Vandaar dat ik met klem heb benadrukt dat, als de heer Rouvoet mensen naar voren denkt te schuiven, wij, op zijn minst een keurmerk willen hebben en het klaar moet zijn met hobbyisten of mensen die aan ons leed willen verdienen.

Dat de heer Rouvoet hier geen zin in heeft en geen werk maakt van het ECHT beëindigen van ouderverstoting is schandalig. Het toont aan hoe sterk de lobby van de advocatuur en jeugdzorg is.

Duidelijk voor ons de verkeerde man op de verkeerde plek, want ook gisteren was deze man niet concreet en heeft hij mooie woorden, maar geen daden. Daar elk initiatief niet gedragen wordt door mensen die er echt verstand van hebben. 

Dat hij graag kopjes thee drinkt met bepaalde mensen maar een inhoudelijk kritisch geluid niet kan verdagen, zegt alles over hem, het ministerie van JenV en de rechtspraak, die nu al decennia met levens spelen, gewoon omdat het kan.

Pers en politiek, wanneer gaan jullie er iets van vinden?

En beste ouders, verandering zal vanuit ons moeten komen. Weiger al deze onzin, gemotiveerd. Er staat genoeg op onze website, wetenschappelijk onderbouwd en daar is geen speld tussen te krijgen.

Wie niet horen wil, moet voelen en ik roep elke ouder op zelf een positief verschil te maken.

• Vraag inzage in jouw politie dossier
• Doe aangifte van ouderverstoting art 279 en 300 lid 4 . Hoe? Zie website
• Doe aangifte tegen ieder die liegt en bedriegt, die aan beeldvorming doet. Dus ook tegen de professional ; laster smaad. Hoe? Zie website
• Weet exact wat je naar voren wilt brengen bij rechtszaken, zie website
• Besef dat tijd jouw grootste vijand is en accepteer geen trajecten of geshopt van jeugdzorgwerknemers, dien meteen klachten in tegen ieder die tussen jou en jouw kind denkt te kunnen staan. Hoe? Zie website
• Belast jouw kind niet door het te laten bevragen door zogenaamde professionals die er totaal geen verstand van hebben. Gemotiveerd. Hoe? Zie website

 

Lees je in, wordt autodidact en pik het niet meer. Hoe? Zie website!

http://www.herkenouderverstoting.com

Familierechtspraak op de schop!

Wat nu eindelijk in de krant staat, is bij ons al lang bekend en weet dat het familierecht met recht het afvoerputje van de rechtsstaat genoemd mag worden.

Zie de artikelen vandaag in oa de volkskrant https://www.volkskrant.nl/es-b5a45d71 en https://www.volkskrant.nl/es-b76ffc4f En de telegraaf: https://www.telegraaf.nl/e/3331982/

Wij zien doorlopend zaken die 7 tot 8 zittingen vergen over een periode van 2 tot 5 jaar die zouden kunnen worden afgewikkeld in 3 maanden tot een half jaar. Puur doordat de familierechters niet doorpakken. Dit veroorzaakt een 5-voud aan kosten, maar, nog erger, enorm veel leed bij kinderen en ex-partner(s). Dit puur om het feit dat het nog steeds mogelijk is in Nederland om ouderschap en gelijkwaardige omgang af te laten afhangen van de, meestal eenzijdige gevoerde ruzie, tussen partners.

Wat Herken Ouderverstoting stoort is de roep om extra geld! Totaal niet nodig, als de Familierechtspraak op zijn minst de verantwoordelijkheid neemt en die 180 graden draai maakt.

Een draai waar wij al jaren om vragen.

Feit: Er is geen sollicitatiecommissie. Iedereen kan familierechter worden. Bijscholen? Ik heb er nu diverse malen naar gevraagd. Het blijft stil, doodstil. 

Verplicht vakliteratuur bijhouden of, op zijn minst, het lef hebben vernieuwende ideeën in uitspraken verwerken, een utopie.

Familierechters halen strepen door levens gewoon omdat het kan. Niemand roept deze rechters tot de orde. Er is geen constitutioneel hof, nergens kan een ouder verhaal halen.

Er wordt achter gesloten deuren gehoord.

Wat erger is, niet onder ede! Dus het startschot voor leugens wordt gelost, daar ouders die daar om vragen meteen als eigenwijs en strijdend worden aangemerkt. De rechtspraak faciliteert de inzet van kinderen als wapen voor één van de ex-partners.

Familierechters zijn geen financieel experts, laat staan psychologen, toch hebben ze het lef om trots op zichzelf te zijn, zichzelf te bewieroken, als het gaat om de stem van het kind! Zo fijn om een 12 jarige naar de rechtbank te laten komen en het zegje te laten doen. Dat een rechter niet weet of het de authentieke stem van het kind is, doet niet ter zake.

De authentieke stem van een kind is dat een kind van nature intensieve omgang wenst met beide ouders. Ouders scheiden, NIET de kinderen. Deze grote malversatie is de basis voor een traumatiserende rechtspraak.

Sterker nog, een brief, zogenaamd geschreven door een kind, wordt ook gezien als ‘gehoord’ worden. Snap jij het nog?! Ik niet.

En ach, dan gooi je toch gewoon jouw verantwoordelijkheid over de schutting! Dan negeer je toch gewoon die ouder en baseer jij je als rechter toch helemaal op de rapporten van de Raad of jeugdzorg ! Dan luister je toch gewoon niet als een ouder roept dat het gros wat in de rapporten staat plak en knip werk is, bestaat uit opinies en meningen. Dat er in gelogen wordt. Welnee, dan vaar je blind op die lui, want die ouders hadden dan maar gewoon weg niet naar die rechtbank moeten komen.

Of schakel je, als rechter, zogenaamde professionals in, voor de nodige onderzoeken, maar verdiep jij je als rechter natuurlijk niet in de feit of de professional überhaupt wel de juiste kennis heeft om dat onderzoek te doen.

“ Tja, als een ouder naar de rechtbank komt, dan nemen wij het wel over, hadden ze maar niet moeten komen” Letterlijk van diverse rechters vernomen. Complete lethargie, volledig gebrek aan enige vorm van compassie of empathie. 

Regie rechter? Waar zijn ze.? Het is natuurlijk veel makkelijker iets te beslissen en vervolgens door te schuiven naar de volgende rechter. Of iets idioots te beslissen, gewoon omdat het kan, strepen door levens te halen en dan te roepen dat ouders nog altijd in hoger beroep kunnen! Ja, wellicht die ouder die aanspraak kan maken op die toegevoegde (handje klap, je wint/verliest) advocaat, maar menig hardwerkende ouder gaat hier volledig op stuk, en laat dat nou net de bedoeling zijn; er volgt een complete uitputtingsslag opdat ouders uiteindelijk dan maar stoppen met procederen. Weer een kind opgeofferd aan het systeem.

Rechters die kritisch zijn en het anders willen? Einde carrière. Punt. Nee, de familierechters lopen aan de leiband van een paar arrogante, contact gestoorde rechters, die compleet los gezogen van de maatschappij hun wil opleggen. Vanuit hun eigen, niet onderkende, latente pijn en jeugdtrauma’s! 

Daar moeten wij iets van vinden. Het is niet anders.

Het symposium van 25 februari 2019 is eigenlijk georganiseerd op verzoek van de rechtspraak. Ruiterlijk werd toegegeven dat ze het ook niet weten. Waarom dan zelf niet de kennis op willen doen of iets organiseren? Het is mij een raadsel, maar goed, Herken Ouderverstoting is de flauwste niet. Dan brengen wij wel de kennis naar de rechtspraak toe.

Ook kregen we mee dat de rechters natuurlijk alleen kennis willen krijgen van mensen die er toe doen. Letterlijk kregen we te horen dat HBO niet meetelt, maar minstens mensen van gelijk opleidingsniveau…en…..1 goog is geen goog.

Toen wij in onze eerste aankondiging dus verwezen naar dit verzoek was het hek van de dam. Ook het feit dat wij zelf alle rechters zelf mailen is ‘not done’ 

Onder voorwaarde dat wij de verwijzing naar de rechtspraak zouden weghalen, kregen wij de toezegging dat enkele rechters naar het symposium zouden komen. Daar hebben ze zich aangehouden, maar hoe verspreidt zich de opgedane kennis van een paar rechters onder die paar duizend in Nederland? NIET!

Er zit dus weer niets anders op dan alsnog alle rechters op de hoogte te brengen, daar de familierechtspraak zelf zijn/haar verantwoordelijkheid niet neemt.

“Tja, ik wil ook wel dat oorlogen en hongersnood stoppen , maar daar is ook niets aan te doen”  riep Marion Beckers tijdens een gesprek tegen mij. Ongehoord! Als de voorzitter van de Projectgroep ‘Visiedocument Rechtspraak (echt)scheiding ouders met kinderen’ er zo in staat en de deur dichtgooit als ik haar aanspreek op de inhoud, omdat ze niet langs de vorm kan kijken, wat is er dan aan de hand? 

En dan heb ik het al helemaal niet over de rest van dat genoegzame clubje, wat zenuwachtig zit te schuiven op stoeltjes omdat ze nog nooit over pathogene ouderschap hebben gehoord. Anno 2019!!!!

Het is van de zotte, daar er tegen ouderverstoting, het verdienmodel van de advocaten en aanverwante clubs zoals Jeugdzorg, maar ook de eenmanspitters met al hun trajecten, juist heel goed opgetreden kan worden.

Een kwestie van willen en doen. En het erge van alles is….Ze weten het best.

Maar daar zitten ze dus, in hun ivoren toren. Strepen door levens halend. Familiedrama’s als gevolg. Getraumatiseerde kinderen en ouders, gewoon omdat het kan. Omdat NIEMAND hier in Nederland (want daar houd ik het bij, Nederland) het lef heeft deze beroepsgroep keihard ter verantwoording te roepen.

Rest mij te zeggen dat er maar een paar notabelen zijn die het helder zien en ons aanmoedigen die luis in de pels te zijn. Te blijven en ouders exact te vertellen waar ‘ze om moeten vragen (!)’ bij de rechter….vragen…, nou, in onze ogen dus EISEN.

Het gaat om mensen levens en waarom mogen wij dan geen kwaliteit verlangen?!

Want ze geven het eigenlijk ruiterlijk toe; zelf weten ze het niet.

“Het gaat al lang voordat ze bij de rechter zijn mis”, roepen de rechters tegen mij. Ja, precies! Dus waarom dan ouders weer met een kluitje in het riet sturen? Waarom dan weer mediation en/of een traject? Waarom uit complete gemakzucht de koninklijke weg opleggen of blindelings een gezinsvoogd en raadsonderzoeker geloven? Waarom niet optreden tegen deze meest vreselijke vorm van kindermishandeling en ex-partnergeweld? 

Waar is de compassie en empathie? Hebben deze rechters wel zelf kinderen? Waar komt die gemakzucht vandaan, die lethargie?

Weet dat heel veel van dit soort rechters vanuit een niet onderkende pijn destijds hebben gekozen voor hun studie,  en hun pijn/afwijzing projecteren op de zaken/ouders die zich nu aandienen.

Wat dus te doen?

• een sollicitatiecommissie met betrekking tot familie rechters
• Bijscholing, een extra opleiding als men familie rechter wordt.
• Verplichting van minimaal 5 jaar aanblijven als familierechter
• Een regie rechter!!!! Een rechter die van begin af aan betrokken is en dus kan verwijzen naar eerdere uitspraken; hoe staat het er mee.
• Rechters die zich inlezen en de hele zaak bestuderen.
• Rechters die niet gemakshalve roepen dat er altijd nog hoger beroep is of dat een ouder het over een jaartje opnieuw kan proberen.
• Horen onder ede! Ook dus de raadsonderzoekers en de gezinsvoogden.
• Openstaan voor gedragen oplossingen zoals parallel ouderschap.
• Zich onthouden van zogenaamde klemcriteria.
• Onderkennen dat, als ouders bij de rechter komen, er al een enorme voorgeschiedenis is, dus niet weer het volgende traject of  mediation in.
• De Raad van kinderbescherming opdragen enkel en alleen de MASIC toe te passen. Komt uit de MASIC naar voren dat er dus meer aan de hand is, verplicht stellen dat het vervolgonderzoek dooreen klinisch psycholoog wordt gedaan; de gedragsdeskundige! En dus niet een raadsonderzoeker (die kan de MASIC doen, niet meer).
• Kinderen niet zelf bevragen, maar door een klinisch psycholoog en de rapporten vertrouwelijk behandelen. 
• Zeker geen genoegen nemen met brieven van kinderen. Wat een open deur zeg!
• Is er sprake van ouderverstoting, dan het kind meteen overplaatsen naar de ouder die het kind niet opzet tegen de andere ouder. Dus weghalen bij de pathogene ouder. Wijziging hoofdverblijfplaats dus.
• Pathogene ouders, nou ja, elke ouder, kan hulp zoeken in een vrijwillig kader.
• Zorgen dat de uitspraak zo concreet mogelijk is en geen ruimte geeft voor enige ruis. Dat in de conclusie heeeeel duidelijk staat wat van wie verlangd wordt; Denk daarbij aan:
  • Een omgangsregeling van minuut tot minuut , met een exacte verdeling van de vakantiedagen. Bijvoorbeeld het oneven jaar de kerst bij die ouder, even jaar bij die, de 1e 3 weken zomer vakantie bij die ene ouder en het jaar erop wisselen. Te zot voor woorden dat het zo moet, maar ze staan daar blijkbaar niet voor niets, dus rechter regel het! 
  • Een dwangsom naar beide partijen toe.
  • Dat die dwangsom omgezet kan worden in lijfsdwang mochten er geen financiële middelen (meer) zijn.
  • Dat , als er speciale omstandigheden zijn, het kind daarbij betrokken kan zijn/ aan deel kan nemen. Denk aan bijvoorbeeld het overlijden van een familielid of juist een jubileum 
  • Dat beide ouders natuurlijk gerechtigd zijn aanwezig te zijn bij speciale gelegenheden van het kind; denk aan een diploma uitreiking of uitzoeken van een school, ook al is het niet de ‘beurt’ van een ouder (te idioot voor woorden dat zo iets überhaupt te discussie staat!)

Boven alles moet slecht gedrag gesanctioneerd worden, daar een pathogene ouder weliswaar niet in orde is, maar bepaald niet achterlijk. Als er consequenties aan gedrag worden verbonden en slecht gedrag niet langer beloond, dan stopt ouderverstoting.

Zo simpel is het dus! 

Dan is de eerste grote besparing een feit en kunnen de rechters wellicht meer tijd besteden aan al die andere zaken die zich nog aandienen.

Voor concrete oplossingen: https://www.herkenouderverstoting.com/info-professionals/65-symposium

Het feit dat weldenkende mensen hun kinderen dit niet aandoen zegt genoeg en is geheel dekkend voor het probleem.

Het is nu eenmaal zo dat er bij hoog conflictscheidingen één partner is die de kinderen als wapen inzet tegen de ex-partner. Juist dit zou bij wet en uitvoering direct moeten worden gestopt.

Dit kan, de oplossingen zijn er. Ook heel belangrijk is dat de strijdende, niet weldenkende ouder, ook geholpen is bij duidelijke regels en directe sancties. Immers, dan kan die persoon werken aan de basis van zijn/haar strijd: diep jeugdtrauma. Alleen op deze wijze beschermen wij kinderen die hier ongewenst in terecht komen.

Groet,

Annemarie van Mackelenbergh

http://www.herkenouderverstoting.com

Kom op zeg…..

Met enige regelmaat ontvangen wij boze mailtjes van kinderen of ouders die Herken Ouderverstoting verwijten dat hun vader/moeder of ex, door ons, een goed weerwoord heeft en daardoor de hulpverlening of de rechters zodanig om de tuin kan leiden, dat deze ex weer omgang heeft en dus de mishandeling kan voorzetten.

Immers; die ex of ouder is een narcist of heeft een anti sociale persoonlijkheid, of een bordeliner, loser etc.

Het antwoord hier op is kort en bondig:

Kom naar de website of Facebook en lees je heel goed in wat wij onder ouderverstoting verstaan. Het ouderschap stond niet ter discussie voor de scheiding en vaak lang daarna ook niet.

Een mishandelende ouder die dus geweerd wordt uit het leven van een kind kan zich niet beroepen op ouderverstoting.

Als dus ‘foute’ ouders bij ons uitkomen en zo doende lerende zijn en blijkbaar weten wat ze moeten zeggen om de hulpverlening en rechters te misleiden, dan is dat natuurlijk niet de schuld van Herken Ouderverstoting.

Omdenken: blijkbaar is er genoeg munitie, is er al genoeg gebeurd zodat deze ouder dus onze kennis kan verwoorden en zijn de rechters en/of hulpverlening daar gevoelig voor.

Mijn advies is dus dan zeker om je als ‘goede’ ouder heel goed in te lezen en de beweringen van die andere ouder te ontkrachten. Je weet dan immers waarmee die ouder op de proppen zal komen. Dus kan jij als ‘goede’ ouder heel goed aangeven wat er werkelijk speelt, toch?! Waarom jij doet wat jij doet, toch?!

Als een ‘goede’ ouder al boos moet zijn, dan is dat toch altijd nog op al die verstotende andere ouders, die er voor gezorgd hebben dat Herken Ouderverstoting bestaat en zo actief bezig is.

Die verstoters hebben decennia hun destructieve werk mogen doen en toen was er niemand die hun een halt toe riep. Ook niet door ouders die werkelijk te maken hebben met mishandeling of misbruik…..Iets met misplaatste loyaliteit?

Vergelijk het met al die ouders die de weg naar de politie hebben gevonden en zo veel ouders vernietigd hebben met valse beschuldigingen!

Ik weet van dames in Blijf van mijn huizen die daar enkel en alleen zitten om zo ‘makkelijk’ eens en voor altijd van de vader af te kunnen komen.

Deze mensen verpesten het dus voor de ‘goede’ ouders. Die mensen zorgen er voor dat, als jij bij de politie komt met echte mishandeling, dat jij dus niet serieus wordt genomen.

Vanuit het oogpunt van Herken Ouderverstoting zullen wij dus altijd geneigd zijn in eerste instantie de waarheid bij de ouder te leggen die zegt verstoten te zijn, of zegt dat hij/zij verstoten gaat worden.

Geneigd! Daar ik persoonlijk altijd eerst het hele verhaal wil inzien, de stukken wil lezen en liefst ook nog contact zou willen hebben met alle partijen.

Maar een hele enkeling komt er mee weg door de beweren dat die slachtoffer is, terwijl dat niet zo is.

Meestal, ik durf te stellen wel 80% zeker, is de ouder die bij ons uitkomt, werkelijk een (te) verstoten ouder. En als wij dus die ouder mondiger maken, waardoor deze persoon de rechters en hulpverlening op het andere been zet, dan ben ik daar heel erg trots op.

En dan nog iets; iets waar (te) verstoten ouders zich veel aan moeten onderwerpen; begeleide omgang. Als jij zeker weet dat dus die uitwonende ouder een gevaar is voor jouw kind; dan wijs jij de rechter daar toch op?! 

En ach, die MASIC, een 0-meting, daar heb jij dan zeker geen problemen mee.

Dus, boos zijn op Herken Ouderverstoting en ons verwijten dat wij te succesvol zijn, dat ervaar ik eerder als een compliment , daar er de afgelopen jaren zoveel strepen door levens zijn gehaald, gewoon omdat het kan, dat we nu dus allemaal met de voorspelde maatschappelijke ramp zitten en ik amper weet hoe we deze nog te boven kunnen komen.

Nu dus nog een woordje aan al die ouders die onze kennis denken te kunnen misbruiken. Die bij ons uitkomen met de nodige drama. Weet dat ik regelmatig ook contact heb met ‘de andere kant’.

Niet voor niets krijg jij indringende vragen gesteld in het openbaar.

Niet voor niets gaan we niet mee in jouw drama/beweringen, want bij de meesten heb ik meteen een ‘vreemd onderbuik gevoel’ .

En ik niet alleen….Enkele leden van de Facebookpagina stellen jou dus vragen. Meestal is dat genoeg om die persoon na te laten denken en de houding te veranderen.

Hoe dan ook; ouderverstoting, de 4e vorm van kindermishandeling/pathogeen ouderschap/geestelijke kindermishandeling moet stoppen; een kwestie van willen en doen.

Dus voor elke ouder die gaat scheiden, lees je in en besef dat het jouw grondwettelijke zorgplicht is om goed voor jouw kind op te komen. Hoe je dat dus doet, ja, dat kan je bij ons lezen.

Maar dat werkt dus voor alle ouders!

Compliment aan de politie Tilburg Binnenstad (Zo kan het dus ook!)

Net zo goed als ik erg boos kan worden als het mis gaat bij de politie, vind ik ook dat ik complimenten uit moet delen als het goed gaat.

Mijn man heeft 2 weken geleden gepoogd aangifte te doen wegens onttrekken ouderlijk gezag (art 279 WvSr) en benadeling gezondheid (art 300. Lid 4 WvSr), maar is even zo vrolijk weer weggestuurd door de hulpofficier van justitie, de heer P. de R, met de mededeling dat dit een civiele kwestie betrof.

Ook de aangifte laster en smaad werd uitgekleed door deze hulpofficier, de bijlagen (het bewijs) hoefde mijn man niet in te leveren.

Nu heb ik 4 jaar geleden 4 woorden ingevoerd op mijn toetsenbord: kind-verklaart-tegen-ouder en dook ik in de vreselijke wereld die ouderverstoting heet. Ik besefte al snel dat hetgeen mijn man overkwam 16.000 kinderen per jaar en dus bijhorende ouders (lees veelal vaders) overkomt. Mijn man was dus niet de enige!

Telkens liepen we achter de feiten aan. Hadden we dit maar geweten, dan….

Vandaar dat ik een openbare fabookpagina heb opgericht, 1 sept 2015, Herken Ouderverstoting. Al snel volgde een zeer informatieve website (www.herkenouderverstoting.com) , linkdin, Twitter en Instagram.

In een paar jaar tijd zijn wij uitgegroeid tot het grootste ouderplatform van Europa!

Ik schrijf over ‘wij’, daar ik natuurlijk lang niet meer alleen sta en door heel veel ouders op de voor of achtergrond wordt gesteund.

Het wordt tijd dat alle partijen zich gaan realiseren dat Herken Ouderverstoting niet had bestaan als mijn man zijn zoon had mogen kennen en zijn zoon had mogen genieten van een geweldige vader.

Wij steunen ouders die verstoten zijn of dreigen hun kind te verliezen als gevolg van ouderverstoting.

We hebben al heel veel bereikt in een korte periode. Met de notie van ‘rust’, de koninklijke weg , is definitief afgerekend. Voor het kind is het voor de sociale, emotionele en identiteitsontwikkeling heel belangrijk beide ouders te kennen, en vrije toegang tot beide ouders te hebben.

Immers, bij het fenomeen ouderverstoting staat het ouderschap niet ter discussie voordat de ouders uit elkaar gaan. Het is 1 ouder die niet kan onthechten en het kind als pion gebruikt om de andere ouder te raken. Juist de verstotende partij weet de weg naar de politie goed te vinden. Voor dossier opbouw zal deze persoon regelmatig meldingen doen waarvan de goede/geestelijk gezonde/brave ouder geen weet van heeft. Maar de toon is wel gezet, daar de verstoter deze meldingen en valse beschuldigingen overal zal gebruiken om de goede ouder in een kwaad daglicht te stellen.

Dit is ook mijn man overkomen. Waarbij wij erg veel moeite hebben bij de niet-kritische houding van de politie en een triage overleg waarvan wij geen weet hebben gehad, maar wel de vijandige houdingen de instanties en scholen verklarend, laat staan de afwijzing van zoon.

Wat Herken Ouderverstoting ook bereikt heeft is de notie dat ouderverstoting kindermishandeling is (de 4e vorm naast seksueel misbruik, fysieke mishandeling en verwaarlozing) en ex-partnergeweld.

Door ons activisme en de tijd mee hebbend door sociale media, hebben wij een groot bereik en kunnen wij de markt van 2 miljard de maat nemen. Immers hoog conflictscheidingen zijn het grote verdien model. Heel wat baantjes zijn hiervan afhankelijk en dat is ronduit pervers.

Wij vertellen ouders wat ze zelf nog kunnen doen, binnen het systeem. 

Kamerleden stellen vragen aan de minister. Zo ook om ouderverstoting strafbaar te maken, maar dat is dus niet nodig aldus onze minister Sander Dekker, in de brief richting de Tweede kamer 18 januari 2019. We hebben immers artikel 279 wat 30 oktober 2018 weer in de Staatscourant is aangehaald in een rectificatie. Het woordje ultimum is weggehaald! Dus beste politie en Openbaar Ministerie let op; wij mogen en zullen aangifte komen doen! 

Ook verwachten wij een actievere rol van de wijkagent.. Een stopgesprek bij omgangsfrustratie zal zeker 80% van alle ellende schelen en anders is er niets mis met een uitnodiging op het politiebureau inzake verdachte te zijn van een delict. 

https://www.herkenouderverstoting.com/info-ouders/instanties/politie/rol-van-de-politie-zoals-die-zou-moeten-zijn-inzake-omgangsfrustratie

Wij, verstoten ouders, worden voor minder of niets belaagd door jullie en dat moet stoppen. 

Bang dat de verstoten de gevangenis in moet, zijn we niet. Zeker niet gezien de stafmaat in Nederland. Een TOM gesprek is al heel wat en anders een sepot onder voorwaarden.

De afgelopen maanden ben ik zwaar belaagd door de politie, die het verlengstuk was van het openbaar Ministerie Zeeland-West-Brabant. Dat is niet prettig, maar ik heb zoveel geleerd de afgelopen jaren, dus ook wat ons recht is.

Vandaar dat ik 23 januari alsnog, in naam van mijn man, aangifte heb gedaan inzake artikel 279 en art 300.lid 4 WvSr en mijn complimenten. Ik ben dit keer netjes ontvangen. Er is serieus naar mij geluisterd. De aangifte is netjes genoteerd..Het hele pakket met ‘bewijzen’ , de bijlagen dus, is in ontvangst genomen.

De eerste horde is dus genomen. Jammer dat ik geen vliegje ben op het behang, want wat zou ik graag de reactie van de screeningsafdeling willen zien. Natuurlijk mogen ze mij een briefje sturen dat ze er niets mee doen, dan gaat het hele pakket namelijk naar de officier van justitie en als die er niets mee wilt doen, dan hebben we nog een artikel 12 procedure . Nou, dan hebben wij ons punt wel gemaakt.

Ook heb ik als nog de bijlagen met betrekking tot de laster en smaad aangifte kunnen inleveren. Daar verwacht ik eerlijk gezegd nog het meest van. Wat dat betreft zal ik zeker ouders aanraden eerst inzage in hun politiedossier te vragen en als ze daar dus ‘valse’ meldingen aantreffen, daar werk van te maken. Let wel; de ex van mijn man is met heel wat minder aan komen zetten en heeft meerdere malen de rode loper gekregen, wij verwachten dus minimaal hetzelfde.

En andere (te) verstoten ouders dus ook, daar ouderverstoting moet stoppen; Een kwestie van willen en doen!

Wij zien daarin een zeer grote rol bij de politie. Met name dus die van de wijkagent en weet dat er juist collega’s zijn die landelijk zo veel voor ons betekenen en het korps een presentatie/training kunnen geven met betrekking tot de signalen en hoe deze te pareren. Het werk zal er dan een stuk leuker op worden.

Na de aangifte heb ik zeker nog een uur met beide politieagenten gesproken over ouderverstoting en beide kennen de signalen en vertelden mij dat ouderverstoting een zeer groot probleem is, ook voor de politie. Het is dus zaak dat de politie het verschil leert tussen een vechtscheiding: waar 2 vechten, 2 schuld en de hoog conflictscheiding, waar 1 ouder het gevecht gaande houdt om de andere ouder en diens familie uit te bannen. Met alle maatschappelijke gevolgen van dien.

Er lopen nu 1 miljoen volwassenen in Nederland rond met een jeugdtrauma, als gevolg van een loyaliteitsconflict en helaas zoeken velen van hen hun heil in sociale beroepen, waaronder dus ook de politie.

Wat dat betreft moet er ook eens goed gekeken worden naar de weerstand vanuit de politie en het Openbaar Ministerie om iets aan ouderverstoting te doen. Vanuit een latente pijn wordt dat door collega’s tegengehouden. Ik weet van heel wat agenten die er zo op onderdoor zijn gegaan en zelfs zelfmoord hebben gepleegd. Omdat ze monddood zijn; immers te veel er van vinden zorgt voor het verlies van de verklaring van geen bezwaar.

Hoe dan ook; mijn complimenten aan XXXXXXX en XXXXXXXX met de opmerking” beste politie, zo kan het dus ook!” 

(zo juist mailtje van de politie; namen plus dienstnummers mogen enkel bij toestemming)

Dit compliment wordt verwerkt in mijn blog op WordPress en zal gedeeld worden op sociale media.

Bovenstaand heb ik geschreven op https://www.politie.nl/contact/complimentformulier.html?sid=96536944-0779-4084-95f4-6bc78ab99d66

Nu aan de slag! Intimidatie moet stoppen.

Oeps, ik verslikte mij in mijn ochtend koffie. Reactie op het onderzoek van het CBS/UvA 17 oktober 2018

Gister ochtend zat ik lekker met een kop koffie naast mijn lief naar het RTL nieuws te kijken en werd overvallen door een onderzoek naar de gevolgen van de scheiding op de kinderen uitgevoerd door de Universiteit van Amsterdam in samenwerking met het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) hierbij werd gekeken naar kinderen die geboren zijn tussen 1971 en 1991.

https://www.rtlnieuws.nl/lifestyle/gezin/artikel/4453176/scheiding-echtscheiding-vader-kind-contact-cbs-uva?fbclid=IwAR0Ky88uT54J4p2FXc0xiTCH8SPUw7AO5tfzrpQfDNHWeMcdweP1zOhdvug

Wat blijkt 1 op de 5 van die nu volwassen kinderen ziet zijn vader niet meer, 20%. Een schrijnend percentage, zeker als je het ziet in verhouding. Maar 2% van de nu volwassen kinderen ziet zijn vader niet meer, als de ouders nog bij elkaar zijn.

Cijfers om serieus te nemen en niet om deze meteen te bagataliseren of deze in een ander perspectief te plaatsen.

Ik zette me al schrap, dit gaat vandaag interessant worden, riep ik nog! En o, wat heb ik mij gisteren geërgerd. Wat ben ik weer boos geworden en wat word ik er toch moedeloos van.

Mattijs Kalmijn (onderzoeker) probeerde gisteren via RTL Nieuws promotie te maken voor ‘De Koninklijke Weg’ en de schade van ouderonthechting te bagatelliseren middels een onderzoek uit 2017, maar hierbij de resultaten. Het minste wat je zou verwachten is een verwijzing naar resultaten zoals van R. Warshak (Consensus Report die is ondertekend door 110 vooraanstaande gedragswetenschapper) en Edward Kruk ter borging van de integriteit en die aangeven dat het ontbreken van contact en opvoeding schadelijker is voor kinderen dan het ervaren van het conflict https://academic.oup.com/…/article-abstra…/34/4/452/5035097… (deze alinea is van Ivo Vrijkotte, ik had het niet beter kunnen schrijven)

Hoe kan het zijn dat de hele pers zo gemakzuchtig is dat zij zich voor laten liegen? Hoe kan het zijn dat wederom de ‘foute’ spelers aan het woord komen en de kans krijgen om aan verkeerde beeldvorming te doen?

Ik  heb het antwoord wel. Ik wil antwoord heel graag geven, maar ik daag de pers uit. Contacteer mij, bel mij, mail mij, ik ben heel makkelijk te vinden. Durf het eens aan, het hele verhaal, het eerlijke verhaal.

Tot die tijd zal ik via Herken Ouderverstoting onze boodschap blijven verspreiden, daar ik echt van mening ben dat de verandering vanuit de burger zal moeten komen. Vanuit maatschappelijke verontwaardiging. 

Want die beeldvorming, daar is een hoop mis mee. 

In het Algemeen Dagblad staat diezelfde dag een pagina groot artikel van een jongeman die zijn vader in het openbaar beschuldigd. Geen hoor of wederhoor. Tendens: een stief ouder is net zo goed. Toch apart, dat het de stiefvaders zijn die een pluim krijgen, de stiefmoeders komen er een stuk slechter af, maar goed, dat is weer een andere discussie.

Feit is dat natuurlijk nooit die biologische ouder kan worden vervangen, dan kan het kind nog zo’n geweldige rolmodellen in zijn/haar leven hebben, opgroeien in ontkenning van 50% DNA zal zich altijd wreken. Daar zijn genoeg wetenschappelijke discussies naar gedaan, maar alle belanghebbenden zijn daar maar even overheen gestapt. Die boodschap is immers veel minder leuk.

Zet een ouder echter een bericht op een besloten Facebook pagina dat die erg verontrust is omdat die ouder er achter is gekomen dat iemand iets doet met echtscheidingen, terwijl deze al jaren het kind tegen de andere ouder opzet, dan heeft de politie Tilburg een missie, die ouder wordt het zwijgen opgelegd. Tientallen burgers worden voor zwaardere aangiften vrolijk weggestuurd, maar als je ageert tegen ouderverstoting, dan zijn de rapen gaar.

Waar ik mij nog veel meer aan stoorde was dat de notabelen , die er iets van mochten vinden zoals een mevrouw Kroezen, of een Margreet Visser, nu doen als of het nu beter geregeld is. Niets minder is waar, het is er slechter op geworden. Immers, dat aantal kinderen dat hun ouders niet meer ziet nadat die ouders uit elkaar zijn gegaan, waarvan het ouderschap tot aan de scheiding niet ter discussie stond, is enorm gestegen. Het is erfelijk. Het gaat van jeugdtrauma tot het volgende trauma en loopt zo generaties door.

Ons land plukt er nu de wrange vruchten van. Waarbij het schandalig is dat mevrouw Kroezen, de pleitbezorger voor de advocatuur, ruimte krijgt om toch maar weer dat balkonnetje van ‘rust’ op te laten stijgen.

Deze dame hoort beter te weten! Niet voor niets zit zij in het platform van Rouvoet, de nieuwe wassen neus van het Ministerie van J&V, wat zucht en kreunt onder de sterke lobby van mevrouw Kroezen.

Herken Ouderverstoting wil af van het toernooi model in de Familerechtbank, van het hij/zij verhaal, van 2 advocaten in de rechtbank, van de leugens en het bedrog omdat er niet onder ede wordt gehoord. Van de trucjes, het uitspelen, van het als maar procederen en misbruik maken van gemeenschapsgeld. 

Herken Ouderverstoting ziet dus niets in 2 advocaten bij perikelen omtrent gezag en of omgang, daar dit enkel en alleen verliezers oplevert en diep in ieders hart is iedereen het met ons eens, maar ja, die centjes en die baantjes dan?!

Herken Ouderverstoting is klaar met trajecten zoals ouderschap blijft, kind uit de knel (verzinsel Margreet Visser, die geen contact heeft met vader, maar hem ook niet mist…..daarom volg je een studie tot psycholoog en daarom verzin je zo iets, natuurlijk), schip aanpak of wat ze allemaal niet meer verzinnen. Hoe durven ze ouders te dwingen deze contra productieve, geld verslindende tijdrovende trajecten op te leggen. Met al die handelingsverlegen en handelingsonbekwame professionals? 

Het enige lichtpuntje gisteren is de onderkenning dat vaders anno nu meer betrokken zijn.

Maar roepen over co-ouderschap en bezoekregelingen als of die dan ook worden nageleefd, met andere woorden, nu is het beter, dat hadden ze gisteren maar beter NIET moeten roepen, want wij weten allen beter.

Ja, het gaat om een specifieke generatie die nog afdroop!

Maar na 10 november 2017 waarbij eens en voor altijd is afgerekend met de koninklijke weg omdat die slecht is voor de sociale-, emotionele en identiteitsontwikkeling van het kind, moet iedereen die nog aan ons wil verdienen met betere argumenten komen. Rust doet het ‘m in ieder geval niet meer.

Al met al roep ik het CBS op om een vervolg onderzoek te doen. Ga maar eens kijken hoe het nu zit, daar 16.000 kinderen per jaar het contact verliezen met de uitwonende ouder, wiens ouderschap niet ter discussie stond voordat de ouders uit elkaar gingen. Dat zijn 2 (!) Kinderen per uur!

En omdat dus de tijden veranderd zijn, is het leed zo wat nog groter. Terecht dat vaders zich niet meer weg laten sturen. Terecht dat de instanties het lastig hebben; oppressie werkt niet meer, intimidatie ook niet. Terecht dat een raadsonderzoeker het lastig heeft en dat er meer tijd nu kwijt is aan alle klachten afhandelingen dan dat een gezinsvoogd toekomt aan het werk. Niet voor niets willen wij een andere aanpak om nog meer ellende te voorkomen. Bladzijde 25 rapport scheiden zonder schade onderstreept onze wens. 

Stuitend dat iedereen nog lekker bij elkaar op het pluche zit en nog steeds niet beweegt. Waarom zouden ze ook?!

Er komt een onderzoek, er wordt aan beeldvorming gedaan, een niet kritische pers, of mensen die hun eigen belang hebben, krijgen het podium en wie zijn de grote verliezers? Juist de burgers, de ouders en kinderen, de families en vrienden, iedereen die elkaar moeten missen omdat 1 persoon zo boos en verongelijkt is, dat die van alle kanten gefaciliteerd moet worden; andere ouder moet uitgeband worden, want wie is hij/zij om gelukkig te zijn zonder haar/hem. 

Zo lang men hiervoor de ogen sluit, zo lang zullen wij die roze bubbels doorprikken.

Ouderverstoting is kindermishandeling en ex-partnergeweld en neemt alleen maar toe! 

Met desastreuze gevolgen. Welke? Kom naar de website herkenouderverstoting.nl of .com en lees je in. Dan pas weet je ZELF wat je tegen dit verschrikkelijke fenomeen kunt beginnen.

Wordt lid van onze Facebook groep Herken Ouderverstoting en help ons.

Gisteren hebben wij ons in de steek gelaten gevoeld, hebben we weer eens flink wat verdriet gehad, maar we vechten terug, niet tegen onze exen, maar voor onze kinderen. Het is maar dat je je dat beseft!

Vacatures bij Herken Ouderverstoting

Wat zijn er toch veel beschadigde mensen op deze wereld. En geloof mij, in de wereld van ouderverstoting kan het altijd nog een tandje erger.

Nou zou je zeggen, wat maakt mij dat nou uit! Maar juist op het gebied van ouderverstoting, toch nog de markt van 2 miljard, werkt dit desastreus uit.

Mensen/ ouders die met ouderverstoting te maken krijgen, weten in eerste instantie niet wat hen overkomt. Na complete verbijstering en ongeloof, daalt het besef in dat jij, als ouder, compleet machteloos staat tegen over niet alleen jouw ex, maar ook de rechters en instanties, die compleet meegaan in de drama en roep om aandacht van jouw ex.

Voordat jij het weet zit jij in een mediation traject, op op krukjes bij Kind uit de Knel, loop jij verantwoording af te leggen aan een gezinsvoogd die nog nooit over ouderverstoting heeft gehoord, of wordt jij gedwongen om naar een traject als ouderschap blijft te gaan.

Nou, als je dan nog niet van het padje bent, getraumatiseerd, dan weet ik het ook niet meer.

Om dan blij te zijn met de psychologische testen, die onherroepelijk volgen, is ronduit dom. Besef dat een ouder, die met zoveel onrechtvaardigheid te maken heeft (gehad), een aardige tik heeft gekregen. Diagnoses als PTSS zijn heel normaal. Maar keren dus tegen de verstoten ouder; zie je wel…die is gek!

Het is dus een klus om als nog ouders te vinden die geestelijk overeind blijven. En al helemaal een klus om juist die ouders bereid te krijgen een positief verschil te gaan maken. Immers, ze zijn (nog) niet gek en weten als geen ander in welk wespennest zij zich steken.

Nou kom ik aardig wat ouders tegen die zich in eerste instantie beter voordoen dan dat ze zijn. Goed gebekt en vol kopieer gedrag staan ze vooraan om zogenaamd er iets van te vinden. Wat kopiëren ze? Nou het grenzeloze gedrag van hun ex en diens achterban, maar ook dus het complete achterlijke gedrag van intimideren gezinsvoogden, handelingsonbekwame ouderschapsbemiddelaars en dan zal ik het maar niet hebben over de meest verachtelijke groep; de advocaten en de rechters, die hier niets van willen vinden en juist blij zijn met het Toernooi model.

Deze mensen zeggen dus dat zij graag de belangen willen behartigen in Den Haag. Bij de instanties die meewerken aan ouderverstoting. Deze mensen gaan graag naar congressen. Voor de bitterballen denk ik, want als je dan kijkt naar het verschil dat ze zouden moeten maken, dan springen de tranen in jouw ogen. Maar ondertussen verlaten wij ons wel op dit soort ouders!

Bijvoorbeeld; naar aanleiding van de Divorce Challenge kreeg ik eindelijk mijn ingang; een gesprek met de allerhoogste ambtenaar(directeur-generaal) bij het Ministerie van J&V; de heer Carsten Herstel. Ik heb op aandringen van haar zelf A. H. meegenomen. Zij ging immers ook naar die congressen, gaf aan een verstoten moeder te zijn, een hoop drama. Dus dacht ik samen met haar een stevig gesprek aan te gaan met 1 van de grootste facilitators met betrekking tot ouderverstoting.

Ik heb nog nooit zo’n slecht gesprek gehad. A. vond het fijn om eerst zeker 10 minuten van onze kostbare tijd samen met Carsten het te hebben over de voor – en nadelen van flexplekken. Toen ik dat afkapte en ouderverstoting, met name de rol van de rechtspraak en instanties zoals de Raad van Kinderbescherming, wilde bespreken, liep ik tegen mijn eigen ‘ collega’ aan…Zij wuifde het weg, bagatelliseerde de boel en na 3 kwartier stond ik ontgoocheld buiten. 

Ik heb alsnog mijn punt gemaakt, door een blog te schrijven en mijn punten te mailen naar het Ministerie. Uiteraard haalde ik haar naam aan. Je bent toch ‘ eigenaar’ van hetgeen wat je zegt? Je neemt toch wel jouw verantwoordelijkheid als je zonodig daar aan tafel wilt zitten?!

Nou deze dame dreigde met advocaten en wat al niet meer als ik niet meteen haar naam zou weghalen. Ik begreep er niets van.

Totdat ik mij realiseerde dat er dus altijd meerdere kanten aan het verhaal zitten. Natuurlijk wil zij niet dat haar volwassen kinderen terug kunnen lezen dat zij zogenaamd slachtoffer is van ouderverstoting. Want dat is zij niet. Ja, ze is verstoten, mocht niet op het huwelijk van haar zoon komen, maar kijken naar haar eigen gedrag en rol, was een stap te ver. Dat zij niet welkom is, ligt aan haar ex. Zo simpel is het…dus niet….

Ik ben haar nog tegen gekomen hoor, op de diverse bijeenkomsten, is druk bezig met 1 of andere nieuwe jeugdzorg organisatie (geloof mij, kansloos, oude wijn in nieuwe zakken). Zie hier haar belang en dus niet het belang voor al die ouders en kinderen die elkaar moeten missen.

En ondanks het feit dat ik haar zo af en toe zie, druk lobbyend, ik zie haar gelukkig niet (meer) op die plekken waar het er echt toe doet. Sterker nog, zo iemand aan tafel en ik loop weg.

Nu is zo’n dame helemaal niets in vergelijking tot aardig wat ouders die naar aanleiding van onze publiciteit en handelen graag tegen ons aanschurken, met het idee, dat het hen zaak ten goed zal komen. 

Deze zijn nog veel gevaarlijker, daar zij er emotioneel veel te diep in zitten en eigenlijk alleen maar bezig zijn hun eigen zaak te dienen. 

Deze ouders hebben er een handje van op elk congres of bijeenkomst iemand zo ver te krijgen dat zij persoonlijk een brief schrijven of die persoon helpen bij hun zaak. Maar deze ervaring delen met het grotere publiek?! Mooi niet.

Als ik zo iemand daarop wijs, dan gaat die persoon andere mensen erbij halen om bijvoorbeeld mij in een kwaad daglicht te stellen. Met een E. van der W. heb ik een zeer onsmakelijke situatie achter de rug. Ik moet het hem nageven, hij vindt elke keer weer mensen die hij aan het werk kan zetten. Punt is dat dit soort beschadigde mensen fouten maken. Ze bedanken hun helpers niet. Wel nee, ze schofferen dit soort lui, want zodra de boodschap anders klinkt dan dat zij willen horen, is het klaar met die persoon. Dit soort shoppers zijn gevaarlijk; zij geven de professionals de ruimte om te roepen dat wij allemaal gekkies zijn. Niet mee te werken. Dus dat het ook geen zin heeft om met dit soort lui in gesprek te gaan; ze kunnen het immers niet.

Dit soort ouders zitten ook enkel op hun eigen stokpaardjes! Eigen inzicht in eigen handelen is een brug te ver. Laat staan een gezonde discussie aangaan op basis van feiten. Om dat te doen moet je naar elkaar luisteren en dat is voor dit soort ouders te veel gevraagd.

Nou staan ze vooraan om als excuus aan te geven dat ze al zo veel hebben meegemaakt. Dat het allemaal zo veel is en dat ze niet weten hoe ze verder moeten, hoe ze dit gaan overleven…. Drama! Een schreeuw om aandacht, want passende oplossingen, een andere houding in de rechtbank (en wat doe je daar jaar na jaar na jaar?!) , een andere houding naar jouw ex of diens omgeving, of op zijn minst een ander gedrag richting jouw kind, is veel te veel gevraagd.

Nee, het moet anders en wel op de manier zoals hij/zij dat ziet/wilt. Dat gaat dus niet gebeuren en de deur valt dicht.

Daar plukken wij dus de wrange vruchten van.

Net zo goed als al die ouders die er prat op gaan vanaf het eerste uur betrokken te zijn. Ga je diep schamen! Hoe durf jij met droge ogen bij mij te beweren dat jij bij de eerste congressen al aanwezig was (1999) of, erger, dat jij zelf, met de nodige subsidie zelfs een congres hebt georganiseerd, terwijl er niets ten goede is veranderd. Nee, het is er juist slechter op geworden. Waar was jij al die jaren????

En nog steeds doen dit soort ouders zogenaamd hun best. Sommigen wonen zo dicht bij de Ministeries dat ze zo waar het raam binnen kijken, maar uit de stoel, naar beneden lopen en aan de deur rammelen met de opmerking dat het niet bij woorden mag blijven, is wederom te veel gevraagd. Het moet wel leuk blijven he! Zo kan het dus zijn dat er mensen zijn zoals een S. B., maar ook lui van het Vader Kennis Centrum, vooraan staan om interessant te doen, maar vervolgens niet doorpakken als het erop aan komt. Hoe moeilijk is het op de druk op te voeren bij het NJI? Maar zelfs dat is te veel gevraagd.

Jaren lange dialoog heeft ons deze ellende opgeleverd. Aardig gevonden willen worden, heeft ons in deze situatie gebracht en ik vind dit hoogst kwalijk.

Bij ouderverstoting moet je stelling nemen, moet je  zo’n ambtenaar bewust maken van de consequenties van nalatig gedrag. En dat niet alleen, je zult het ook moeten doen, het uitvoeren. Het grootste compliment kregen wij 2 weken geleden; pas na het ontstaan van Herken Ouderverstoting, komt er nu een klein beetje beweging. Van de mensen die graag het verschil willen maken, krijgen wij dus het advies om onverminderd de druk erop te houden, waarbij dus name and shame werkt en hoe!

De afgelopen jaren zijn wij van alle kanten benaderd. Ivor Brinkman zou mij helpen bij het opzetten van een stichting. Kleine moeite. Maar als het erop aan komt, toch maar niet. Ja, graag onze naam, maar niet met mij!!!! Ik ben te uitgesproken….. Het spelletje dat zo iemand dan probeert te spelen en vooral dan de verontwaardigde houding als ik hen daarop wijs is stuitend.

En ach, hij is echt niet de enige. Bijna alle clubjes, van het VaderKennisCenrum tot het Huis van Hereniging en alles ertussen, ze hebben mij allemaal gevraagd ons tot hen toe te voegen…Maar als voorwaarde dan wel de toon aan te passen. Bizar!

Ik snap het wel; zij krijgen de nodige subsidie en langs alle wegen zullen de instanties (lees; het Ministerie) er alles aan doen om onze boodschap te bagataliseren. Natuurlijk proberen ze ons in te lijven. Maar waarom zouden wij dat doen, als wij kijken naar het positieve verschil dat zij in het verleden of nu hebben gemaakt? Waarom zouden wij ons aansluiten bij een taskforce, die gecharmeerd is van een Marieke Lips, de Kinderbehartiger, als je met ouderverstoting te maken hebt? Maar hoe gevaarlijk is dit dus? Als een taskforce naar de pijpen van de markt van 2 miljard gaat dansen? Als een taskforce in de verhaaltjes van de kinderbehartigers trapt en daardoor niet meer uitgesproken durft op te treden?

Hoe gevaarlijk is het dit soort lui de ruimte te geven in Den Haag? Want als dit soort ideeën voet aan de grond krijgen in Den Haag, zitten wij binnenkort met de zoveelste ramp die we moeten bestrijden. 

En ja, gelukkig tref ik een paar ouders die het wel aangaan. Patrick Damhuis richting de Raad van Kinderbescherming, mijn petje af! Een Richard van Halen, die op zijn manier, toch iets vindt van Jeugdzorg. 

En wat zijn wij blij met een paar ouders, die anoniem willen blijven, maar ons enorm helpen op het juridische gebied, of de ICT, of op jeugdzorg gebied.

Al met al staat Herken Ouderverstoting echt open voor ouders die wel het verschil durven en kunnen maken, maar waar zijn die?! Waar zijn de ouders die overstijgend het gesprek aan kunnen gaan? Die keihard zich durven uit te spreken en de veroorzakers verantwoordelijk houden?

Die niet, eenmaal op het pluche, met de instanties mee waaien? Die dus niet ‘aardig’ hoeven gevonden te worden? Die niet met hun eigen agenda bezig zijn? Die niet lekker achter hun schermpje de boel bagataliseren? Die netjes algemeen beschaafd Nederlands kunnen praten en schrijven opdat de boodschap overkomt? Die niet bij presentaties, in bij zijn van onze prinses Laurentien gaan schelden zoals kut….. om hun verhaal kracht bij te zetten? (zucht)

Herken ouderverstoting heeft je nodig! Het is zo veel en juist die ouders die zo graag vooraan staan, zorgen er voor dat wij nog meer werk hebben, dan voorheen. Zij gooien de verkeerde kolen op het vuur. Als jij dus niet het verschil kunt of wilt maken, blijf dan weg, want de schade wordt groter en groter!

Maar als jij het aandurft stelling te nemen, de veroorzakers te benoemen en niet bang bent uitgevallen, dan gaan wij graag het gesprek met je aan en kan jij namens ons naar Den Haag, de politiek lastig gaan vallen! 

www.herkenouderverstoting.nl

Oproep aan alle burgers/ ouders die tegen ouderverstoting zijn! Help ons mee!

Naar aanleiding van het rapport Scheiden zonder schade, 22 februari 2018 gepresenteerd / opgeleverd als actiepuntenlijst door de heer Rouvoet, zijn wij in gesprek gegaan met degenen die nu aan zet zijn en dus de actiepunten moeten uitvoeren.

Te meer daar de heer Rouvoet ons 14 desemen 2017, tijdens de overgang van de Divorce Challenge in/tot het platform Scheiden zonder Schade, ons verzekerde dat wat hem betreft iedereen met ingang van 1 maart 2018 aan de slag kon!

Op zich zijn wij blij met dit rapport, deze actielijst. Als iedereen nu zou gaan doen, wat doe zou moeten doen, dan kan komende – en beginnende ouderverstoting worden bestreden.

Lopende zaken is een heel ander geval, daar dus niets over, maar goed, een begin is er.

Maar daar zit dus het grote probleem. Niemand, geen ketenpartner wil bewegen. Het is weliswaar een actielijst en 1 maart is ons toegezegd, maar feitelijk is er geen termijn  aan de actiepunten verbonden en zo kan dus iedereen nu gewoon overgaan tot de orde van de dag en hun destructieve werk/bijdragen voortzetten. 

De gesprekken die wij met diverse spelers hebben gevoerd zijn ontluisterend !

Ten eerste de rechtspraak, want daar zit de grootste pijn. Er zijn echt wel rechters die het anders willen. Het zelfs zo af en toe doen. Maar deze rechters komen niet ver meer carrière gewijs. Hetgeen wat ze willen en zo af en toe doen, wordt niet gesteund door de rest van de familierechters en zelfs geboycot, uitgesloten. Het is een kwestie van willen en dan doen; afstappen van het toernooi model. Maar de familierechters zijn niet gemotiveerd. Houden het liever bij het vertrouwde. Passen liever hun eigen klemcriteria toe en zetten zo strepen door levens, gewoon omdat het kan. Omdat niemand deze beroepsgroep tot de orde roept. Er is geen publieke verontwaardiging, simpelweg omdat het grote publiek totaal niet weet welke schade deze beroepsgroep de maatschappij aanricht.

Want is het niet alleen het kind dat mishandeld wordt, waar van de identiteitsontwikkeling beschadigd wordt met alle gevolgen van dien later als het kind volwassen is. Het gaat ook om de uitwonende ouder die door de rechter gedwongen wordt mee te helpen/werken aan die kindermishandeling! Wat dit doet met de maatschappij is niet te beschrijven. 200 zelfmoorden per jaar. Ouders die ziek worden. Ouders die zichzelf geestelijk verliezen. Ouders die in de schulden komen, dakloos worden. Maar ook verbitterde ouders, die zich afkeren van de maatschappij. Die het geloof in de rechtspraak en de bijbehorende instanties verliezen. Die geen respect meer kunnen opbrengen voor gezag en autoriteit. Dit alles is ontwrichtend voor de maatschappij. Iets wat professor Hoefnagels al in 2002 voorspelde. Zie hier de puinhopen van het korte termijn, over de schutting gooiende, geen verantwoording nemende spelers anno nu.

De rechtspraak is dus niet gemotiveerd. Voelt zich ook niet aangesproken, immers, de ouders leggen het zelf buiten zichzelf door aan derden een oordeel te vragen. Nou dat kunnen die ouders dan ook krijgen ook!

Alleen die ouders hadden zich misrekend. Die vertrouwden op professionals. In plaats daarvan krijgen ouders om de 3 jaar roulerende rechters, zonder bijscholing of enige affiniteit met jeugd (het mag, maar hoeft niet), die niet hun verantwoording hoeven te nemen. Immers, na een zitting zien ze deze ouders niet meer terug. Zelfs de ‘ uitspraak’ moeten ouders lezen in een beschikking.

Bij het Strafrecht neemt de rechter nog de moeite het vonnis persoonlijk toe te lichten.

Met 10 regels vertelt/schrijft 1 persoon, de familierechter, dat je het gezag verliest op klemcriteria, of dat er een OTS komt, of dat er een onderzoek van de Raad komt, of dat je een traject moet volgen! Het vervolg, de gevolgen zijn voor de volgende rechter.

Het is stuitend dat de rechtspraak niet kan/wil erkennen dat dit echt zo niet kan. Te meer daar het dus een kwestie is van willen en doen!

Heb een sollicitatiecommissie voor Familierechters. Stel bijscholing verplicht. Laat ze langer aanblijven, zeker 2 keer hun periode, zijnde dus 6 jaar. Laat ze verantwoording nemen, maak ze regierechter!

En maak de beschikkingen echt openbaar via rechtspraak.nl, zoals wel in de beschikking staat. Dan kan het publiek zien wat de mores is bij de familierechters. Wellicht dat ze dan wat minder strepen zetten door levens.

Maar het is niet alleen de rechtspraak. Wat te zeggen over al die professionals die toch echt bladzijde 25 ter harte zouden moeten nemen.

Worden nu de huidige opleidingen aangepast? Gaan er bepaalde boeken in de ban? Het mag toch duidelijk zijn dat de identiteitsontwikkeling van een kind belangrijker is dan het verdienmodel van een organisatie?

Gaan alle jeugdzorg werknemers nu op cursus? Gaan ze trainen volgen, iets wat professor Hoefnagels al in 2002 voorstelde?

Voelt deze hele beroepsgroep zich nu aangesproken om af te stappen van de Koninklijke weg/ de opgelegde rust, wetende dat die traumatiserend is voor kind en uitwonende ouder? Dat je er de verstotende ouder ook niet mee helpt, die blijft immers ook vastzitten? Alleen maar verliezers.

Gaan ze leren om een dialoog te voeren met de ouders?

Wij ervaren geen enthousiasme. Eerder een krampachtig vasthouden aan het vertrouwde.

In plaats van hand in eigen boezem krijgen de ouders de verwijten, immers die ouders hebben hun brevet van onvermogen getoond door zich tot hen te wenden.

En dat is natuurlijk ook zo. Wij zijn akkoord gegaan met mediation, met trajecten zoals ouderschap blijft of kind uit de knel, met een OTS. Maar wisten wij veel?! Hadden we maar geweten in welke slangenkuilen wij ons hebben laten sturen.

De ouders ervaren handelingsverlegen en handelingsonbekwame professionals, de goede zijn op een paar handen te tellen. 

Hier hebben wij zelf, ouders een eigen verantwoordelijkheid. Stop met deze onzin! Het belast jouw kind! Sterker, het is contra productief, het is schadelijk voor jouw kind en jouzelf. Waarom zou jij hier aan mee moeten werken?

Stuur ze het rapport scheiden zonder Schade en vraag wanneer ze op cursus gaan!

De druk zal vanuit ons, de ouders moeten komen! 

Tekenend in dit verhaal over jeugdzorg en aanverwante clubjes is de motivatie om de richtlijnen te herschrijven. Het rapport is hier heel duidelijk over. Zelfs over hetgeen in de richtlijnen zou moeten komen staan. Het NJI heeft toestemming (!) gevraagd aan de beroepsverenigingen om die stukken waarin rust wordt gepropagandeerd weg te halen en daarvoor in de plaats te zetten dat dit in ‘ herziening’ is. Het zijn maar een paar woorden, maar die paar woorden, daar gaan ze zeker nog een jaar over doen! In dat jaar is het dus jouw woord tegen de markt van 2 miljard.

Nou kan je natuurlijk wel iedereen spammen met de kennis die je van onze website www.herkenouderverstoting.nl haalt, die jouw argumenten onderbouwen en hen sprakeloos maken! Het zal wel moeten.

De Raad van Kinderbescherming is blij met het rapport. Ze zien een nog grotere rol voor zichzelf. Veel meer aan de voorkant van het proces, letterlijk kregen we te horen; de beste mensen !

Maar wie zijn dan die beste mensen? Zijn die bijgeschoold, is het beleid veranderd of doorgedrongen tot alle raadsonderzoekers en gedragswetenschappers? Het bleef stil…en dat is dus eng. Wij zien namelijk helemaal geen rol meer voor de Raad bij echtscheidingen . Wat is het nut jou te onderwerpen aan een HBO geschoolde raadsonderzoeker die te beroerd is om de vakliteratuur bij te houden? Die bewust handelingsonbekwaam is? Die het eigen ego, subjectiviteit, voor laat gaan op feitelijke waarheidsvinding? Wat gaat de Raad doen tegen alle misstanden binnen hun eigen organisatie, behalve familieopstellingen in de top van de Raad? 

Lees ons verhaal over de Raad van Kinderbescherming op http://www.herkenouderverstoting.nl. Print de verklaring uit en overleg die voordat jij mingesprek gaat. Vraag naar de MASIC. Laat je niet verleiden tot een hij/zij verhaal, maar houdt het op de identiteitsontwikkeling van jouw kind

Komen we bij de advocaten. Daar hebben wij er deze week in 1 keer een hoop van mogen ontmoeten. Wat mij betreft een eenmalige exercitie. Deze beroepsgroep staat nu vooraan als het gaat om het behouden van een rol (lees inkomen) bij echtscheidingen. 

De afgelopen jaren waren zij de grote bron, de grote aangevers/veroorzakers van ouderverstoting, verbergend achter hun beroepscode, maar nu kunnen ze het in 1 keer anders en kan zelfs de beroepscode aangepast worden….zeggen ze.

En terwijl je ze dan ontmoet, loop je weer tegen hun manier van denken aan en tref je pleitbezorgers van de koninklijke weg. Totaal niet snappend wat ouderverstoting is, proberen ze toch de stem van het kind aan te wenden, net zoals de beschuldigingen van mishandeling en misbruik. Ze snappen het niet! Ze willen het niet snappen! Maar ze willen wel hun rol behouden of in ieder geval er iets aan over houden…. In 1 keer zeggen ze dat zij wel die gezinsvertegenwoordiger zouden willen zijn. In 1 keer vinden ze dat zij wel beide ouders tegelijk kunnen vertegenwoordigen, in plaats van elke ouder 1 advocaat.

Wij zien dat dus niet zitten. De integere advocaten daargelaten, die je echt op 2 handen kunt tellen, is de huidige beroepsgroep familierecht advocaten toe aan omscholing of aan het zich toeleggen op andere famillerecht aangelegenheden, dan echtscheiding.

Ook hier zijn wij aanzet, daar deze beroepsgroep natuurlijk alleen maar profiteert van het toernooimodel. Waarom zou deze grote beroepsgroep, die kapitalen verdienen aan onze ellende, nu in 1 keer 180 graden draaien?

Nou, omdat wij er niet meer intrappen. We zijn er klaar mee. Bezoek onze website www.herkenouderverstoting.nl ,lees het stuk over advocaten. En tot de dag dat de rechtspraak mee werkt aan het afschaffen van het toernooimodel zijn wij dus zelf aan zet. Raak hen daar waar het het meeste pijn doet; hun portemonnee. 

Waar wij erg veel moeite mee hebben en goed aansluit op de advocaten, zijn de aasgieren. Daar cirkelen er veel van rond in Den Haag en rondom de gemeenten die de zorg in kopen. Allen/ieder die zeggen een oplossing te hebben, roepen maar wat. Het gros gooit namelijk kolen op het vuur. Wellicht hebben ze goede bedoelingen. Alleen, waar ze voor staan , welke verdien modelletjes ze verkopen, ze zouden eens wat eerlijker naar zichzelf moeten zijn.

Ook hier is publieke verontwaardiging op zijn plaats. Weet dat ‘ iedereen’ met jouw kind mag ‘ werken’ . Dus handelingsonbekwame, of op zijn minst verlegen, want wat hebben ze nou eigenlijk voor positieve invloed, mensen schaden de veiligheid en vervolgens het vertrouwen van onze kinderen. Daarmee dienen deze aasgieren juist degene die we moeten negeren; de verstoter krijgt haar/zijn podium en aandacht! Zo zijn deze aasgieren deel van het probleem geworden.

Maar goed, ook daar ben jij weer bij. Met gezag hoor jij mee te tekenen. Vraag eerst eens naar de toegevoegde waarde. Is die er niet? Teken dan niet. Stop met het vullen van al die rugzakjes want dit gaat onze kinderen nog veel meer schaden dan we voor mogelijk houden. In de toekomst gaan zorgverzekeraars deze personen uit de toegevoegde pakketten weren. Gebaseerd op de afgetopte rugzak die de volwassene nu draagt.

En nu de grootste boosdoeners van allemaal; de Ministeries van J&V en WVS

Wat wij van alle spelers terug kregen was de oproep aan de Ministeries, die zijn nu eerst aan zet. Nou staat zelfs dat in het rapport Scheiden zonder schade; de politiek en de Ministeries zullen er zelf alles aan moeten doen om het rapport te faciliteren. Sterker nog, de ministeries zullen er alles aan moeten doen om alle zaken die nu aan ouderverstoting bijdragen te elimineren.

Maar potverdrie, de Ministeries staan niet te trappelen van ongeduld. Terwijl ze dus heus wel weten wat ze zouden kunnen doen. Gek genoeg zijn het echt niet alleen ouders die klagen. Nee, zelfs het LBIO heeft met de vuist op tafel geslagen; hiervoor mag het LBIO toch niet bedoeld zijn? Het werkt ouderverstoting in de hand! Ook zij willen het dus anders.

Maar het Ministeries bewegen niet. Het Ministerie van J&V drukt niet op de Raad of de rechtspraak om de punten nu uit te voeren. Het ministerie van WVS doet niets met de richtlijnen bij oa het NJI. 

En over de opleidingen zelf hebben deze Ministeries nog niet eens iets te zeggen, dat is voor onderwijs en die heeft daar totaal geen zin in. Er ligt al genoeg op hun bordje.

Feit is wel dat er op die ministeries ambtenaren rondlopen die daar al jaren zitten en al die jaren er weet van hebben. Sommigen hebben zelfs meerdere malen in de camera gekeken, jaren geleden en hebben toegezegd op te treden tegen ouderverstoting. En kijk nu eens naar de puinhopen….Wij roepen dus alle top ambtenaren op hun verantwoording te nemen en wij blijven ze  er op wijzen. 

Ze zullen wel moeten! Bij sommige ambtenaren is er echt wel motivatie, maar net zoals bij de rechtspraak worden ze terug gehaald door onzichtbare krachten. Dat kan omdat wederom de maatschappij geen weet heeft van al het leed dat deze ambtenaren hebben laten ontstaan.

Wij gaan de komende maanden de maatschappij wakker schudden! Daar hebben wij jullie hulp heel hard bij nodig.

• Lees het rapport scheiden zonder schade. http://herkenouderverstoting.nl/rapport-scheiden-zonder-schade-en-kinderen-dan/

• Stuur het rapport naar alle betrokkenen rond om jouw kind.
  • Denk aan de Raad,
  • denk aan Jeugdzorg,
  • denk aan jouw advocaten,
  • denk aan jouw rechters,
  • denk aan die tegenwerkende school,
  • denk aan huisartsen,
  • denk aan de politie als je daar mee te maken hebt gehad,
  • denk aan al die coaches, mediators,  therapeuten, bemiddelaars of wie dan ook.
• Stel aan ieder de vraag wat zij zelf gaan doen naar aanleiding van dit rapport en vraag om een termijn! Hoe lang gaat u daarover doen? Wanneer kan ik jullie gaan vertrouwen? Wanneer kan ik mij veilig voelen?

Want, nogmaals, natuurlijk het gaat om de kinderen, maar ook om jou! Wat het met jou doet, wat de maatschappelijke gevolgen zijn doordat jij onterecht uitgebannen wordt. Dat jij moet meewerken aan kindermishandeling. Wat het met de rest van jouw familie doet!

• Ga naar jouw gemeente en vraag een gesprek aan met jouw volksvertegenwoordiger, de wethouder. Wijs hem/haar op zijn/haar verantwoordelijkheid. Zij zijn aan zet! De gemeente kan zo veel meer. Een gemeenteloket, maar dan wel iets wat toevoegt. Niet een soort doorverwijzingsdingetje! Als iets is duidelijk geworden bij Scheiden zonder Schade is het wel het feit dat ouders in de periode van een scheiding het onmenselijk zwaar hebben en dat daarvan de kinderen de dupe zijn. De gemeente zal daar iets mee moeten en kan dat! Zou het niet geweldig zijn als de gemeente hun eigen gezinsvertegenwoordigers in dienst neemt, waardoor een OTS uitgespaard kan worden? Dat die gezinsvertegenwoordiger de regie voert, met de Meldcode in de hand? Dat de gezinsvertegenwoordiger vanuit zijn/haar expertise ouders richting geeft, vertelt welk traject het beste voor hen zou werken om grote schade te voorkomen?

Zou het niet geweldig zijn als de gemeente een zwarte lijst maakt van al die toegevoegde advocaten die ouderverstoting in de hand werken?

Ouderverstoting is geworden wat het is; een epidemie ! 

Iedereen moet aan de bak, dus ook jullie ouders. Deel het rapport. Stop met alles wat belastend is voor jouw kinderen, jou benadeelt en juist jouw ex voedt (aandacht!).

Ga naar jouw wethouder. Deel het met jouw omgeving en familie opdat iedereen er mee bekend is.

We hebben publieke verontwaardiging nodig, de markt van 2 miljard gaat niet bewegen, niet vanzelf.

Maar met dit rapport hebben wij genoeg munitie om iedereen aan te sporen. 

Wij samen kunnen er voor zorgen dat dit niet het zoveelste rapportje wordt wat ligt te verstoffen in de lades van het Ministerie.

aan Mevrouw Roeters, Directeur Raad van Kinderbescherming, hoofdkantoor.

Goede middag mevrouw Roeters,

 

Herinnert u mij zich nog? Wij hebben elkaar ontmoet bij de grote prijsuitreiking van de Divorce Challenge. U nam uw Raadsmedewerker en tevens podiumwinnaar, zonder 1 like van het publiek (!), in bescherming toen ik deze dame wees op een huilende vader. Deze vader had net het fijne traject BRAM doorlopen, de podiumwinnaar dus. Met als resultaat het verlies van zijn kinderen. En dat niet alleen, dit verlies heeft zo’n grote impact op deze vader gehad dat hij alles is kwijtgeraakt. Zijn kinderen, zijn werk, zijn huis en ja, zijn gezondheid.

Deze vader is exemplarisch voor heel veel andere ouders en ik vind het dus helemaal van de zotte dat er een commissie is geweest die BRAM op het podium zet, zonder 1 like, terwijl er heel veel andere plannen waren ingediend, die wel het support van de achterban, de ouders, hebben gekregen.

Dit ruikt en ik heb jullie allen gewaarschuwd. Pas op, de hond is uit de kooi. Jullie hebben ons zelf uitgenodigd, nu kunnen jullie ons wel weer proberen te negeren, maar wij pikken dat niet meer.

Uw ruiterlijke toegaven, bij uw aanstelling, dat jullie allen handelingsverlegen zijn, vind ik ronduit schokkend en uit den boze!

Hoe kan het zijn dat ouders meer weten over ouderverstoting en high conflictscheiding, dan de professionals? En hoe kan het zijn dat ouders, die raadsonderzoekers wijzen op ouderverstoting, worden aangemerkt als strijdend en worden weggeschreven in de rapporten?

We zijn nu een jaar verder. U hebt wat ouders ontvangen en aan ronde tafel gesprekjes gezet. Wat is hiervan het resultaat? Welke conclusies heeft de Raad getrokken en worden nu uitgevoerd in de organisatie ten gunste van de kinderen en verstoten ouders?

En dan mag u een-ik-weet-niet-hoeveel groepjes formeren, of poppetjes op plekken positioneren, dat zorgt er nog niet voor dat de Raad zijn werk goed doet.

Hoe komt dat nou? Nou 1 ding weet ik heel zeker en ik zal het nu nog heel braaf vragen:

Wat is uw beleid ten aanzien van high conflict scheiding met als resultante ouderverstoting? Nog steeds het verdeelde kind van Ed Spruijt uit 2002?!

2 jaar geleden verzekerde uw beleidsmedewerker uit Den Haag mij dat de Raad

• Ouderverstoting onderkent
• Aan waarheidsvinding doet
• Aan maatwerk doet.

 

Nu de praktijk:

• Ouders, die autodidact zijn en voor hulp komen naar www.herkenouderverstoting.nl  of onze facebookpagina, worden door Raadsonderzoekers op hun vingers getikt. Sterker nog, deze ouders worden in rapporten aangemerkt als een agressor, de strijdende ouder. Francien Boot (RvK Arnhem) strafte een vader zodanig af dat zij mede hierdoor de rechter adviseerde geen gezamenlijk gezag toe te kennen.
• Waarheidsvinding is tot de dag van vandaag een’ hij zegt/zij zegt’ verhaal waarbij ouders uit elkaar worden gespeeld. Het lijkt wel alsof de Raadsonderzoekers smullen van dramatische verhalen, zonder die persoon erop te wijzen dat de Raad uit moet zoeken of de beweringen ook ‘waar’ zijn. Nee, ze kalken alles smeuïg op, om 1 ouder te diskwalificeren. Die ouder wordt ermee geconfronteerd en gaat dan ook maar spuien, blijkbaar wordt dat verwacht. Staan ze in de rechtbank, dan kan de Raad roepen dat ouders niet met elkaar overweg kunnen, elkaar diskwalificeren en derhalve een OTS, met een trajectje zoals ‘Ouderschap blijft of Kind uit de Knel, het beste is….. Bizar.

En de ouder die met feiten komt, wordt genegeerd als die feiten de raadsonderzoeker niet uitkomt. Weer pak ik Francien Boot als voorbeeld; 2 politierapporten! Maar ten nadele van moeder, dus niet meegenomen in het rapport. Wel een geseponeerde aangifte van moeder opvoeren als zijnde waarheid.

• Maatwerk? Serieus? Hoe kan er maatwerk geleverd worden als uw raadsmedewerkers BEWUST handelingsonbekwaam zijn en handelingsverlegen zijn? Als hun ego dus belangrijker is dan het belang van het kind, waarmee de Raadsonderzoeker zo ijverig schermt? Wederom haal ik Francien Boot aan (RvK Arnhem) omdat ik deze dame heb mogen ontmoeten naar aanleiding van een ontstellend rapport waarbij 1 vader compleet is weggeschreven. Ik heb haar gevraagd of zij zich wel bewust is van hetgeen zij/ de Raad aanricht in diverse levens? En weet u wat het enge is? Dat zij werkelijk denkt een positief verschil te maken ! Ondertussen speelt mevrouw Francien Boot beide ouders nog meer uit elkaar, gooit ze kolen op het vuur, herschrijft het rapport nog meer richting moeder, want wie zijn wij om haar aan te spreken?!

En als het er dan op aan komt, als een vreselijk rapport bij de rechter ligt, dan komt natuurlijk standaard een andere Raadsmedewerker naar de rechtbank om het rapport toe te lichten…… Wat een vieze tactiek en waarom gaan rechters daarin mee? Dus een raadsonderzoeker doet lekker waar die subjectief zin in heeft, maar hoeft geen verantwoording af te leggen. Op naar het volgende familiedrama. Het gezin was bekend bij Jeugdzorg……

Heel simpel mevrouw Roeters: Het wordt tijd voor een heel helder beleid. Een beleid dat top-down wordt ingevoerd. Een beleid waarbij openlijk afstand wordt gedaan van uw ingekochte rapportje Het verdeelde kind van Ed Spruijt. Daar deze, u goed uitkomende, oplossing geheten de Koninklijke weg, wetenschappelijk (!)bewezen slecht en traumatiserend is voor ouder en kind.

Sterker nog mevrouw Roeters; uw beleid is tegen de wet Gelijkwaardig ouderschap, ronduit kindermishandeling, een schending van de Rechten van de Mens en de Rechten van het Kind.

Het staat er pompeus, zo zwart op wit, maar dat is dus wel de waarheid en ik vraag mij oprecht af waar jullie dit lef vandaan halen?!.

Het voorschrijven van diverse trajecten waarbij het wetenschappelijk bewezen is dat deze extra traumatiserend zijn voor kind en verstoten ouder, moet van de baan. Ouders moeten deze kunnen weigeren! Uw raadsonderzoekers en gedragswetenschappers zullen zich moeten bijscholen.

Wat mij betreft haalt u een hele groter bezem door uw personeel. Er lopen te veel ego’s rond die lekker doen waar ze zin in hebben en niet wensen aangesproken te worden. Zoals Joyce Verket al in 2015 tegen mij zei”ik zou maar doen wat ik zeg en een toontje lager aanslaan, want ik ben het lijntje naar de rechter en zo ziet u die zoon nooit meer”. Jack Span, de Teamleider (RvK Breda) stond er uitgeblust bij…..

Ik ben nu 2 jaar verder en er is nog helemaal NIETS ten goede veranderd.

Ons geduld raakt op. Het werk van uw raadsonderzoekers/medewerkers/gedragswetenschappers en alle ketenpartners gaat er zo niet leuker op worden. Onze achtervan groeit en groeit. Wij praten jullie zo onder tafel, waarbij ik opmerk dat het toch helemaal van de zotte is dat wij ons beter hebben bijgeschoold dan welke professional dan ook. Ook zij zitten maar een paar klikjes op de computer verwijderd van alle informatie die voorhanden is.

Doe daar uw voordeel mee, want de mondige ouder is er en gaat niet meer weg!

Dus mevrouw Roeters, graag middels een reply,

• graag een heldere beleidsvisie rondom high conflictscheiding.
• Afstand nemen van het Verdeelde Kind uit 2002
• Heldere uitleg aan uw raadsmedewerkers wat nu waarheidsvinding in feite is en dat zij bij Wet braaf en netjes zich daaraan hebben te houden
• Bijscholing en het oprichten van expertise centra’s of speciale, bijgeschoolde, raadsonderzoekers, die zich mogen bezig houden met scheidingsgevallen

 

In afwachting,

Annemarie van Mackelenbergh