Motie van Wantrouwen tegen het Platform scheiden zonder schade, het ministerie van VenJ en de heer Rouvoet in het bijzonder! Subtitel:Verslag congres Ouderschap Blijft! 25 maart 2019

Kijk aan!!!!! Ik herken ons/ Herken Ouderverstoting hier wel in! 

https://www.trouw.nl/samenleving/antirookclub-zet-longartsen-buiten-de-deur-~a7a9309e/

Gisteren een niet zo prettige ontmoeting met de heer Rouvoet achter de rug, wat nog een staartje gaat hebben, want ik ga dit gedrag niet accepteren.

Nu ben ik gelukkig niet afhankelijk van subsidiegelden en laat ik mij niet intimideren door de politie of het openbaar ministerie, ook al hebben ze de laatste maanden aardig hun best gedaan…..

Gisteren heb ik weer naar een promotiepraatje van de heer Rouvoet mogen luisteren, wat voor zoete koek geslikt werd. Bij een zeer goed verzorgd congres. Dat zonder meer. Het mag dan ook wat kosten, van onze belasting centen. Drie dubbel:

Immers; het wordt betaald uit de 4, 5 miljoen, terwijl er geen cent aan het echt baan doorbrekende symposium op 25 februari is bijgedragen. Toen ik Anna van Beuningen en de heer Andre Rouvoet vertelde dat Dr Childress naar Nederland zou komen, trokken ze wit weg…” Maar wij betalen er niet aan mee”, wist Anna er nog uit te persen. 

Toch apart dat Dr Childress achter onze rug om op het Ministerie JenV is uitgenodigd voor een 2 uur durende privé sessie, terwijl wij zijn hotel, dagfee voor meerdere dagen  en zijn retourvlucht vanuit Los Angeles U.S.A hebben betaald. Dan mag je hopen dat er ook goed is opgelet en dat hun zogenaamde visie (is die er????) iets wat wordt bijgesteld, maar nog steeds is de boodschap van Herken Ouderverstoting, nou ja, die van ECHTE wetenschappers, mensen die weten waar ze het over hebben,  NIET welkom.

Gelukkig hoefden Marieke en ik het entreegeld niet op te hoesten. € 295, – ex BTW. Weet dat ook wij, de belasting betaler, dit opgehoest hebben, want al die bedragen worden weer gedeclareerd bij al die instanties die door onze belasting centen overeind worden gehouden. En maar klagen over geld gebrek….

En wat denk je van de tijd die de dames en een enkele heer die dag hebben geïnvesteerd,? Tijd die net zo goed aan hun cliënten had kunnen worden besteed (tijd = geld) want wij hoorden die dag nou niet echt veel nieuws, of het moet nota bene nogmaals de boodschap van Hill en ons zijn; 

Pas nou eindelijk eens evidence based oplossingen toe en kap met al die contra productieve trajecten. Waarom niet eerst de MASIC? En gooi ons niet op de grote hoop, al blijft er dan wellicht minder over voor een traject zoals Ouderschap blijft!

Nog steeds worstelt men met de stem van het kind en wat ben ik Frénk van der Linden erkentelijk. Wat een goede dagvoorzitter met kritische vragen en opmerkingen! 

Blijkbaar is het allemaal nog lastig en een brug te ver. Zat de heer Rouvoet bepaalt niet te wachten op de vraag van Prof Barendrecht waarom men niet stopt met het toernooimodel als algemeen bekend is dat dit alleen maar ellende oplevert.

Want beste ouders, ze weten het best. Ze weten het allemaal.

Voor de zoveelste keer dacht de heer Rouvoet mij te kunnen ontlopen en handig te doen. Hij wilde nog niet eens mijn hand schudden. Dan laat jij je kennen! Afspraak?! Nee, al jaren gaat hij ons uit de weg. Heeft spelletjes gespeeld met ons, dat mag enige naam hebben. 

En maar proberen ons te marginaliseren. Ook via een Inge van der Valk met een WODC rapport dat aan elkaar hangt van opinies en meningen en totaal niet wetenschappelijk is onderbouwd. De Tweede Kamer wordt ook nog eens voorgelogen, de informatie klakkeloos geaccepteerd.

En wat zegt ze tijdens het congres? Uh, ja ik ben ook maar een wetenschapper. Nee, ze is pedagoog en heeft zich dus verre van ouderverstoting en pathogeen ouderschap te houden. Dat is voer voor klinisch psychologen.

De heer Rouvoet en het ministerie JenV hebben last van ons! Heel veel last en nu roept de heer Rouvoet dat hij in gesprek is met ouders die hem gesmeekt hebben herken Ouderverstoting te negeren. Werkelijk?!

Want als dat al waar is, dan weet ik precies met wie de heer Rouvoet graag in gesprek is; met de eenmanspittters. Met ouders die een enkel cursusje bij de Woodalls hebben gevolgd, een boekje hebben gelezen en zich zelf hebben uitgeroepen tot coach, of conflictbeheerser, of tot kinderbehartiger, of wat dan ook. 

Vandaar dat ik met klem heb benadrukt dat, als de heer Rouvoet mensen naar voren denkt te schuiven, wij, op zijn minst een keurmerk willen hebben en het klaar moet zijn met hobbyisten of mensen die aan ons leed willen verdienen.

Dat de heer Rouvoet hier geen zin in heeft en geen werk maakt van het ECHT beëindigen van ouderverstoting is schandalig. Het toont aan hoe sterk de lobby van de advocatuur en jeugdzorg is.

Duidelijk voor ons de verkeerde man op de verkeerde plek, want ook gisteren was deze man niet concreet en heeft hij mooie woorden, maar geen daden. Daar elk initiatief niet gedragen wordt door mensen die er echt verstand van hebben. 

Dat hij graag kopjes thee drinkt met bepaalde mensen maar een inhoudelijk kritisch geluid niet kan verdagen, zegt alles over hem, het ministerie van JenV en de rechtspraak, die nu al decennia met levens spelen, gewoon omdat het kan.

Pers en politiek, wanneer gaan jullie er iets van vinden?

En beste ouders, verandering zal vanuit ons moeten komen. Weiger al deze onzin, gemotiveerd. Er staat genoeg op onze website, wetenschappelijk onderbouwd en daar is geen speld tussen te krijgen.

Wie niet horen wil, moet voelen en ik roep elke ouder op zelf een positief verschil te maken.

• Vraag inzage in jouw politie dossier
• Doe aangifte van ouderverstoting art 279 en 300 lid 4 . Hoe? Zie website
• Doe aangifte tegen ieder die liegt en bedriegt, die aan beeldvorming doet. Dus ook tegen de professional ; laster smaad. Hoe? Zie website
• Weet exact wat je naar voren wilt brengen bij rechtszaken, zie website
• Besef dat tijd jouw grootste vijand is en accepteer geen trajecten of geshopt van jeugdzorgwerknemers, dien meteen klachten in tegen ieder die tussen jou en jouw kind denkt te kunnen staan. Hoe? Zie website
• Belast jouw kind niet door het te laten bevragen door zogenaamde professionals die er totaal geen verstand van hebben. Gemotiveerd. Hoe? Zie website

 

Lees je in, wordt autodidact en pik het niet meer. Hoe? Zie website!

http://www.herkenouderverstoting.com

Familierechtspraak op de schop!

Wat nu eindelijk in de krant staat, is bij ons al lang bekend en weet dat het familierecht met recht het afvoerputje van de rechtsstaat genoemd mag worden.

Zie de artikelen vandaag in oa de volkskrant https://www.volkskrant.nl/es-b5a45d71 en https://www.volkskrant.nl/es-b76ffc4f En de telegraaf: https://www.telegraaf.nl/e/3331982/

Wij zien doorlopend zaken die 7 tot 8 zittingen vergen over een periode van 2 tot 5 jaar die zouden kunnen worden afgewikkeld in 3 maanden tot een half jaar. Puur doordat de familierechters niet doorpakken. Dit veroorzaakt een 5-voud aan kosten, maar, nog erger, enorm veel leed bij kinderen en ex-partner(s). Dit puur om het feit dat het nog steeds mogelijk is in Nederland om ouderschap en gelijkwaardige omgang af te laten afhangen van de, meestal eenzijdige gevoerde ruzie, tussen partners.

Wat Herken Ouderverstoting stoort is de roep om extra geld! Totaal niet nodig, als de Familierechtspraak op zijn minst de verantwoordelijkheid neemt en die 180 graden draai maakt.

Een draai waar wij al jaren om vragen.

Feit: Er is geen sollicitatiecommissie. Iedereen kan familierechter worden. Bijscholen? Ik heb er nu diverse malen naar gevraagd. Het blijft stil, doodstil. 

Verplicht vakliteratuur bijhouden of, op zijn minst, het lef hebben vernieuwende ideeën in uitspraken verwerken, een utopie.

Familierechters halen strepen door levens gewoon omdat het kan. Niemand roept deze rechters tot de orde. Er is geen constitutioneel hof, nergens kan een ouder verhaal halen.

Er wordt achter gesloten deuren gehoord.

Wat erger is, niet onder ede! Dus het startschot voor leugens wordt gelost, daar ouders die daar om vragen meteen als eigenwijs en strijdend worden aangemerkt. De rechtspraak faciliteert de inzet van kinderen als wapen voor één van de ex-partners.

Familierechters zijn geen financieel experts, laat staan psychologen, toch hebben ze het lef om trots op zichzelf te zijn, zichzelf te bewieroken, als het gaat om de stem van het kind! Zo fijn om een 12 jarige naar de rechtbank te laten komen en het zegje te laten doen. Dat een rechter niet weet of het de authentieke stem van het kind is, doet niet ter zake.

De authentieke stem van een kind is dat een kind van nature intensieve omgang wenst met beide ouders. Ouders scheiden, NIET de kinderen. Deze grote malversatie is de basis voor een traumatiserende rechtspraak.

Sterker nog, een brief, zogenaamd geschreven door een kind, wordt ook gezien als ‘gehoord’ worden. Snap jij het nog?! Ik niet.

En ach, dan gooi je toch gewoon jouw verantwoordelijkheid over de schutting! Dan negeer je toch gewoon die ouder en baseer jij je als rechter toch helemaal op de rapporten van de Raad of jeugdzorg ! Dan luister je toch gewoon niet als een ouder roept dat het gros wat in de rapporten staat plak en knip werk is, bestaat uit opinies en meningen. Dat er in gelogen wordt. Welnee, dan vaar je blind op die lui, want die ouders hadden dan maar gewoon weg niet naar die rechtbank moeten komen.

Of schakel je, als rechter, zogenaamde professionals in, voor de nodige onderzoeken, maar verdiep jij je als rechter natuurlijk niet in de feit of de professional überhaupt wel de juiste kennis heeft om dat onderzoek te doen.

“ Tja, als een ouder naar de rechtbank komt, dan nemen wij het wel over, hadden ze maar niet moeten komen” Letterlijk van diverse rechters vernomen. Complete lethargie, volledig gebrek aan enige vorm van compassie of empathie. 

Regie rechter? Waar zijn ze.? Het is natuurlijk veel makkelijker iets te beslissen en vervolgens door te schuiven naar de volgende rechter. Of iets idioots te beslissen, gewoon omdat het kan, strepen door levens te halen en dan te roepen dat ouders nog altijd in hoger beroep kunnen! Ja, wellicht die ouder die aanspraak kan maken op die toegevoegde (handje klap, je wint/verliest) advocaat, maar menig hardwerkende ouder gaat hier volledig op stuk, en laat dat nou net de bedoeling zijn; er volgt een complete uitputtingsslag opdat ouders uiteindelijk dan maar stoppen met procederen. Weer een kind opgeofferd aan het systeem.

Rechters die kritisch zijn en het anders willen? Einde carrière. Punt. Nee, de familierechters lopen aan de leiband van een paar arrogante, contact gestoorde rechters, die compleet los gezogen van de maatschappij hun wil opleggen. Vanuit hun eigen, niet onderkende, latente pijn en jeugdtrauma’s! 

Daar moeten wij iets van vinden. Het is niet anders.

Het symposium van 25 februari 2019 is eigenlijk georganiseerd op verzoek van de rechtspraak. Ruiterlijk werd toegegeven dat ze het ook niet weten. Waarom dan zelf niet de kennis op willen doen of iets organiseren? Het is mij een raadsel, maar goed, Herken Ouderverstoting is de flauwste niet. Dan brengen wij wel de kennis naar de rechtspraak toe.

Ook kregen we mee dat de rechters natuurlijk alleen kennis willen krijgen van mensen die er toe doen. Letterlijk kregen we te horen dat HBO niet meetelt, maar minstens mensen van gelijk opleidingsniveau…en…..1 goog is geen goog.

Toen wij in onze eerste aankondiging dus verwezen naar dit verzoek was het hek van de dam. Ook het feit dat wij zelf alle rechters zelf mailen is ‘not done’ 

Onder voorwaarde dat wij de verwijzing naar de rechtspraak zouden weghalen, kregen wij de toezegging dat enkele rechters naar het symposium zouden komen. Daar hebben ze zich aangehouden, maar hoe verspreidt zich de opgedane kennis van een paar rechters onder die paar duizend in Nederland? NIET!

Er zit dus weer niets anders op dan alsnog alle rechters op de hoogte te brengen, daar de familierechtspraak zelf zijn/haar verantwoordelijkheid niet neemt.

“Tja, ik wil ook wel dat oorlogen en hongersnood stoppen , maar daar is ook niets aan te doen”  riep Marion Beckers tijdens een gesprek tegen mij. Ongehoord! Als de voorzitter van de Projectgroep ‘Visiedocument Rechtspraak (echt)scheiding ouders met kinderen’ er zo in staat en de deur dichtgooit als ik haar aanspreek op de inhoud, omdat ze niet langs de vorm kan kijken, wat is er dan aan de hand? 

En dan heb ik het al helemaal niet over de rest van dat genoegzame clubje, wat zenuwachtig zit te schuiven op stoeltjes omdat ze nog nooit over pathogene ouderschap hebben gehoord. Anno 2019!!!!

Het is van de zotte, daar er tegen ouderverstoting, het verdienmodel van de advocaten en aanverwante clubs zoals Jeugdzorg, maar ook de eenmanspitters met al hun trajecten, juist heel goed opgetreden kan worden.

Een kwestie van willen en doen. En het erge van alles is….Ze weten het best.

Maar daar zitten ze dus, in hun ivoren toren. Strepen door levens halend. Familiedrama’s als gevolg. Getraumatiseerde kinderen en ouders, gewoon omdat het kan. Omdat NIEMAND hier in Nederland (want daar houd ik het bij, Nederland) het lef heeft deze beroepsgroep keihard ter verantwoording te roepen.

Rest mij te zeggen dat er maar een paar notabelen zijn die het helder zien en ons aanmoedigen die luis in de pels te zijn. Te blijven en ouders exact te vertellen waar ‘ze om moeten vragen (!)’ bij de rechter….vragen…, nou, in onze ogen dus EISEN.

Het gaat om mensen levens en waarom mogen wij dan geen kwaliteit verlangen?!

Want ze geven het eigenlijk ruiterlijk toe; zelf weten ze het niet.

“Het gaat al lang voordat ze bij de rechter zijn mis”, roepen de rechters tegen mij. Ja, precies! Dus waarom dan ouders weer met een kluitje in het riet sturen? Waarom dan weer mediation en/of een traject? Waarom uit complete gemakzucht de koninklijke weg opleggen of blindelings een gezinsvoogd en raadsonderzoeker geloven? Waarom niet optreden tegen deze meest vreselijke vorm van kindermishandeling en ex-partnergeweld? 

Waar is de compassie en empathie? Hebben deze rechters wel zelf kinderen? Waar komt die gemakzucht vandaan, die lethargie?

Weet dat heel veel van dit soort rechters vanuit een niet onderkende pijn destijds hebben gekozen voor hun studie,  en hun pijn/afwijzing projecteren op de zaken/ouders die zich nu aandienen.

Wat dus te doen?

• een sollicitatiecommissie met betrekking tot familie rechters
• Bijscholing, een extra opleiding als men familie rechter wordt.
• Verplichting van minimaal 5 jaar aanblijven als familierechter
• Een regie rechter!!!! Een rechter die van begin af aan betrokken is en dus kan verwijzen naar eerdere uitspraken; hoe staat het er mee.
• Rechters die zich inlezen en de hele zaak bestuderen.
• Rechters die niet gemakshalve roepen dat er altijd nog hoger beroep is of dat een ouder het over een jaartje opnieuw kan proberen.
• Horen onder ede! Ook dus de raadsonderzoekers en de gezinsvoogden.
• Openstaan voor gedragen oplossingen zoals parallel ouderschap.
• Zich onthouden van zogenaamde klemcriteria.
• Onderkennen dat, als ouders bij de rechter komen, er al een enorme voorgeschiedenis is, dus niet weer het volgende traject of  mediation in.
• De Raad van kinderbescherming opdragen enkel en alleen de MASIC toe te passen. Komt uit de MASIC naar voren dat er dus meer aan de hand is, verplicht stellen dat het vervolgonderzoek dooreen klinisch psycholoog wordt gedaan; de gedragsdeskundige! En dus niet een raadsonderzoeker (die kan de MASIC doen, niet meer).
• Kinderen niet zelf bevragen, maar door een klinisch psycholoog en de rapporten vertrouwelijk behandelen. 
• Zeker geen genoegen nemen met brieven van kinderen. Wat een open deur zeg!
• Is er sprake van ouderverstoting, dan het kind meteen overplaatsen naar de ouder die het kind niet opzet tegen de andere ouder. Dus weghalen bij de pathogene ouder. Wijziging hoofdverblijfplaats dus.
• Pathogene ouders, nou ja, elke ouder, kan hulp zoeken in een vrijwillig kader.
• Zorgen dat de uitspraak zo concreet mogelijk is en geen ruimte geeft voor enige ruis. Dat in de conclusie heeeeel duidelijk staat wat van wie verlangd wordt; Denk daarbij aan:
  • Een omgangsregeling van minuut tot minuut , met een exacte verdeling van de vakantiedagen. Bijvoorbeeld het oneven jaar de kerst bij die ouder, even jaar bij die, de 1e 3 weken zomer vakantie bij die ene ouder en het jaar erop wisselen. Te zot voor woorden dat het zo moet, maar ze staan daar blijkbaar niet voor niets, dus rechter regel het! 
  • Een dwangsom naar beide partijen toe.
  • Dat die dwangsom omgezet kan worden in lijfsdwang mochten er geen financiële middelen (meer) zijn.
  • Dat , als er speciale omstandigheden zijn, het kind daarbij betrokken kan zijn/ aan deel kan nemen. Denk aan bijvoorbeeld het overlijden van een familielid of juist een jubileum 
  • Dat beide ouders natuurlijk gerechtigd zijn aanwezig te zijn bij speciale gelegenheden van het kind; denk aan een diploma uitreiking of uitzoeken van een school, ook al is het niet de ‘beurt’ van een ouder (te idioot voor woorden dat zo iets überhaupt te discussie staat!)

Boven alles moet slecht gedrag gesanctioneerd worden, daar een pathogene ouder weliswaar niet in orde is, maar bepaald niet achterlijk. Als er consequenties aan gedrag worden verbonden en slecht gedrag niet langer beloond, dan stopt ouderverstoting.

Zo simpel is het dus! 

Dan is de eerste grote besparing een feit en kunnen de rechters wellicht meer tijd besteden aan al die andere zaken die zich nog aandienen.

Voor concrete oplossingen: https://www.herkenouderverstoting.com/info-professionals/65-symposium

Het feit dat weldenkende mensen hun kinderen dit niet aandoen zegt genoeg en is geheel dekkend voor het probleem.

Het is nu eenmaal zo dat er bij hoog conflictscheidingen één partner is die de kinderen als wapen inzet tegen de ex-partner. Juist dit zou bij wet en uitvoering direct moeten worden gestopt.

Dit kan, de oplossingen zijn er. Ook heel belangrijk is dat de strijdende, niet weldenkende ouder, ook geholpen is bij duidelijke regels en directe sancties. Immers, dan kan die persoon werken aan de basis van zijn/haar strijd: diep jeugdtrauma. Alleen op deze wijze beschermen wij kinderen die hier ongewenst in terecht komen.

Groet,

Annemarie van Mackelenbergh

http://www.herkenouderverstoting.com

Compliment aan de politie Tilburg Binnenstad (Zo kan het dus ook!)

Net zo goed als ik erg boos kan worden als het mis gaat bij de politie, vind ik ook dat ik complimenten uit moet delen als het goed gaat.

Mijn man heeft 2 weken geleden gepoogd aangifte te doen wegens onttrekken ouderlijk gezag (art 279 WvSr) en benadeling gezondheid (art 300. Lid 4 WvSr), maar is even zo vrolijk weer weggestuurd door de hulpofficier van justitie, de heer P. de R, met de mededeling dat dit een civiele kwestie betrof.

Ook de aangifte laster en smaad werd uitgekleed door deze hulpofficier, de bijlagen (het bewijs) hoefde mijn man niet in te leveren.

Nu heb ik 4 jaar geleden 4 woorden ingevoerd op mijn toetsenbord: kind-verklaart-tegen-ouder en dook ik in de vreselijke wereld die ouderverstoting heet. Ik besefte al snel dat hetgeen mijn man overkwam 16.000 kinderen per jaar en dus bijhorende ouders (lees veelal vaders) overkomt. Mijn man was dus niet de enige!

Telkens liepen we achter de feiten aan. Hadden we dit maar geweten, dan….

Vandaar dat ik een openbare fabookpagina heb opgericht, 1 sept 2015, Herken Ouderverstoting. Al snel volgde een zeer informatieve website (www.herkenouderverstoting.com) , linkdin, Twitter en Instagram.

In een paar jaar tijd zijn wij uitgegroeid tot het grootste ouderplatform van Europa!

Ik schrijf over ‘wij’, daar ik natuurlijk lang niet meer alleen sta en door heel veel ouders op de voor of achtergrond wordt gesteund.

Het wordt tijd dat alle partijen zich gaan realiseren dat Herken Ouderverstoting niet had bestaan als mijn man zijn zoon had mogen kennen en zijn zoon had mogen genieten van een geweldige vader.

Wij steunen ouders die verstoten zijn of dreigen hun kind te verliezen als gevolg van ouderverstoting.

We hebben al heel veel bereikt in een korte periode. Met de notie van ‘rust’, de koninklijke weg , is definitief afgerekend. Voor het kind is het voor de sociale, emotionele en identiteitsontwikkeling heel belangrijk beide ouders te kennen, en vrije toegang tot beide ouders te hebben.

Immers, bij het fenomeen ouderverstoting staat het ouderschap niet ter discussie voordat de ouders uit elkaar gaan. Het is 1 ouder die niet kan onthechten en het kind als pion gebruikt om de andere ouder te raken. Juist de verstotende partij weet de weg naar de politie goed te vinden. Voor dossier opbouw zal deze persoon regelmatig meldingen doen waarvan de goede/geestelijk gezonde/brave ouder geen weet van heeft. Maar de toon is wel gezet, daar de verstoter deze meldingen en valse beschuldigingen overal zal gebruiken om de goede ouder in een kwaad daglicht te stellen.

Dit is ook mijn man overkomen. Waarbij wij erg veel moeite hebben bij de niet-kritische houding van de politie en een triage overleg waarvan wij geen weet hebben gehad, maar wel de vijandige houdingen de instanties en scholen verklarend, laat staan de afwijzing van zoon.

Wat Herken Ouderverstoting ook bereikt heeft is de notie dat ouderverstoting kindermishandeling is (de 4e vorm naast seksueel misbruik, fysieke mishandeling en verwaarlozing) en ex-partnergeweld.

Door ons activisme en de tijd mee hebbend door sociale media, hebben wij een groot bereik en kunnen wij de markt van 2 miljard de maat nemen. Immers hoog conflictscheidingen zijn het grote verdien model. Heel wat baantjes zijn hiervan afhankelijk en dat is ronduit pervers.

Wij vertellen ouders wat ze zelf nog kunnen doen, binnen het systeem. 

Kamerleden stellen vragen aan de minister. Zo ook om ouderverstoting strafbaar te maken, maar dat is dus niet nodig aldus onze minister Sander Dekker, in de brief richting de Tweede kamer 18 januari 2019. We hebben immers artikel 279 wat 30 oktober 2018 weer in de Staatscourant is aangehaald in een rectificatie. Het woordje ultimum is weggehaald! Dus beste politie en Openbaar Ministerie let op; wij mogen en zullen aangifte komen doen! 

Ook verwachten wij een actievere rol van de wijkagent.. Een stopgesprek bij omgangsfrustratie zal zeker 80% van alle ellende schelen en anders is er niets mis met een uitnodiging op het politiebureau inzake verdachte te zijn van een delict. 

https://www.herkenouderverstoting.com/info-ouders/instanties/politie/rol-van-de-politie-zoals-die-zou-moeten-zijn-inzake-omgangsfrustratie

Wij, verstoten ouders, worden voor minder of niets belaagd door jullie en dat moet stoppen. 

Bang dat de verstoten de gevangenis in moet, zijn we niet. Zeker niet gezien de stafmaat in Nederland. Een TOM gesprek is al heel wat en anders een sepot onder voorwaarden.

De afgelopen maanden ben ik zwaar belaagd door de politie, die het verlengstuk was van het openbaar Ministerie Zeeland-West-Brabant. Dat is niet prettig, maar ik heb zoveel geleerd de afgelopen jaren, dus ook wat ons recht is.

Vandaar dat ik 23 januari alsnog, in naam van mijn man, aangifte heb gedaan inzake artikel 279 en art 300.lid 4 WvSr en mijn complimenten. Ik ben dit keer netjes ontvangen. Er is serieus naar mij geluisterd. De aangifte is netjes genoteerd..Het hele pakket met ‘bewijzen’ , de bijlagen dus, is in ontvangst genomen.

De eerste horde is dus genomen. Jammer dat ik geen vliegje ben op het behang, want wat zou ik graag de reactie van de screeningsafdeling willen zien. Natuurlijk mogen ze mij een briefje sturen dat ze er niets mee doen, dan gaat het hele pakket namelijk naar de officier van justitie en als die er niets mee wilt doen, dan hebben we nog een artikel 12 procedure . Nou, dan hebben wij ons punt wel gemaakt.

Ook heb ik als nog de bijlagen met betrekking tot de laster en smaad aangifte kunnen inleveren. Daar verwacht ik eerlijk gezegd nog het meest van. Wat dat betreft zal ik zeker ouders aanraden eerst inzage in hun politiedossier te vragen en als ze daar dus ‘valse’ meldingen aantreffen, daar werk van te maken. Let wel; de ex van mijn man is met heel wat minder aan komen zetten en heeft meerdere malen de rode loper gekregen, wij verwachten dus minimaal hetzelfde.

En andere (te) verstoten ouders dus ook, daar ouderverstoting moet stoppen; Een kwestie van willen en doen!

Wij zien daarin een zeer grote rol bij de politie. Met name dus die van de wijkagent en weet dat er juist collega’s zijn die landelijk zo veel voor ons betekenen en het korps een presentatie/training kunnen geven met betrekking tot de signalen en hoe deze te pareren. Het werk zal er dan een stuk leuker op worden.

Na de aangifte heb ik zeker nog een uur met beide politieagenten gesproken over ouderverstoting en beide kennen de signalen en vertelden mij dat ouderverstoting een zeer groot probleem is, ook voor de politie. Het is dus zaak dat de politie het verschil leert tussen een vechtscheiding: waar 2 vechten, 2 schuld en de hoog conflictscheiding, waar 1 ouder het gevecht gaande houdt om de andere ouder en diens familie uit te bannen. Met alle maatschappelijke gevolgen van dien.

Er lopen nu 1 miljoen volwassenen in Nederland rond met een jeugdtrauma, als gevolg van een loyaliteitsconflict en helaas zoeken velen van hen hun heil in sociale beroepen, waaronder dus ook de politie.

Wat dat betreft moet er ook eens goed gekeken worden naar de weerstand vanuit de politie en het Openbaar Ministerie om iets aan ouderverstoting te doen. Vanuit een latente pijn wordt dat door collega’s tegengehouden. Ik weet van heel wat agenten die er zo op onderdoor zijn gegaan en zelfs zelfmoord hebben gepleegd. Omdat ze monddood zijn; immers te veel er van vinden zorgt voor het verlies van de verklaring van geen bezwaar.

Hoe dan ook; mijn complimenten aan XXXXXXX en XXXXXXXX met de opmerking” beste politie, zo kan het dus ook!” 

(zo juist mailtje van de politie; namen plus dienstnummers mogen enkel bij toestemming)

Dit compliment wordt verwerkt in mijn blog op WordPress en zal gedeeld worden op sociale media.

Bovenstaand heb ik geschreven op https://www.politie.nl/contact/complimentformulier.html?sid=96536944-0779-4084-95f4-6bc78ab99d66

Waar blijft de maatschappelijke verontwaardiging ?

Met regelmaat komen er verwijten richting Den Haag, onze regering. Kamerleden, de pers, en het volk roepen dan om het aftreden van de minister, de staatssecretaris. Er volgen moties en wat al niet meer. Vaak een storm in een glas water. Even profileren en dan weer over tot de orde van de dag, of op naar het volgende opstootje/ debat.

Ik draai pas een paar jaartjes mee in Den Haag. Ik vertegenwoordig de grootste ouderbelangengroep die zich specifiek richt op ouderverstoting, Herken Ouderverstoting genaamd.

Typ 4 woorden zoals ik een 5 jaar geleden heb gedaan toen mijn huidige man en ik van de ene in de andere ontsteltenis belandden: kind-verklaart-tegen-ouder.

Twee muisklikken verder duik je in de vreselijke wereld die parental alienation, of te wel ouderverstoting, heet.

Mijn man en ik liepen telkens achter de feiten aan. Hadden we dit maar geweten, dan….Uiteindelijk kreeg de meest integere, rechtschapen, principiële persoon die ik ooit heb mogen leren kennen een contact verbod. Zoon was toen 15 jaar en zat te bibberen van angst voor zijn vader, een reële angst aldus de moeder, die vanaf het moment dat mijn man had aangegeven niet langer met haar onder één dak te willen wonen, alles op alles heeft gezet om mijn man, de vader van haar zoon, in een kwaad daglicht te stellen.

Mijn man was dus niet de enige die dit overkomt. Sterker nog, er is dus een woord voor. Ik wilde er meer over weten en heb mij heel erg verdiept in de geschiedenis, de meningen en vooral in de oplossingen die er zeker zijn en waarom die oplossingen maar niet worden omarmd en toegepast.

https://www.herkenouderverstoting.com/info-ouders/wat-is-het/bereikt-tot-nu-toe

Op 1 september 2015 heb ik de openbare facebookpagina Herken ouderverstoting geopend, waarop  een pagina op Link’din, Twitter, Instagram en een prachtige website ontstond.

Om ouders te informeren en bewust te maken. Te wijzen op hun mogelijkheden, wat ze zelf kunnen doen. Wat ze beter niet kunnen doen. Ik heb heel veel mensen ontmoet en velen zijn door de mand gevallen. Herken Ouderverstoting is groot geworden, juist door de steun en hulp van heel veel andere ouders, die net zo goed als mijn man, hun kind hebben verloren of dreigen te verliezen. 

Wij confronteren de spelers in de markt van 2 miljard, want daar gaat het om; geld en banen.

Is dat de reden dat iedereen wegduikt als wij het willen hebben over de topambtenaren bij het Ministerie van VenJ of JenV (hoezo, dat wisselen van de letters)? Als wij het willen hebben over de directies bij jeugdinstanties? Want laten we wel wezen, die politiek, die komt en gaat. Sterker nog; die wordt bepaald niet serieus genomen door de ambtenaren en instanties.

Zeker 20 jaar is het ministerie zich bewust van het fenomeen ouderverstoting.

Professor Hoefnagels heeft iedereen proberen te waarschuwen voor een maatschappelijke ramp, daar ouderverstoting erfelijk is. 

https://www.herkenouderverstoting.com/info-professionals/68-prof-peter-hoefnagels

Logisch, want een kind groeit op bij een zieke ouder, moet niet alleen 50% DNA ontkennen, of in minachting en angst tegen opzichte van de afwezige ouder opgroeien, nee, dat kind leert ook niet wat gezond gedrag is en wordt juist beloond als het liegt, valse verklaringen aflegt. Het kind krijgt een verkeerd normbesef mee. De kans dat dit kind in het volwassen leven verkeerde keuzes maakt is zeker 80% en zo gaat de geschiedenis zich herhalen.

En besef dat juist dit soort mensen hun heil zoeken in studies en vervolgens beroepen om een zogenaamd verschil te willen maken, maar volledig de plank misslaan daar ze niet gewerkt hebben aan hun latente pijn.

Professor Hoefnagels maande de overheid om bij te scholen en maatregelen te nemen. In reactie daarop kocht het Ministerie via de Raad van Kinderbescherming het rapportje ‘Het verdeelde kind’ in, bij de universiteit Utrecht. In dat rapport werd niet alleen ouderverstoting ontkend, nee, het werd gelegaliseerd. Puur korte termijn denken om zo de nodige bijscholingsonkosten te voorkomen. 

In het rapport werd namelijk gesteld dat ‘rust’ het beste is. De koninklijke weg. Dus kregen veruit vooral de vaders te horen dat, als ze echt van hun kind hielden, ze het kind met rust lieten en braaf moesten wachten tot het kind oud genoeg zou zijn om uit zich zelf naar hen toe te komen.

Ouders (lees veelal vaders) die zich daar tegen verzetten werden gecriminaliseerd, werden vals beschuldigd, werden weggeschreven en kregen dus contactverboden van de familierechters.

Bovenstaande gebeurt dus nog elke dag! Sta daar eens bij stil…Het leed, hele families vallen uit elkaar. De onkosten, niet alleen voor die ouder, maar ook voor de maatschappij. Ouders worden letterlijk en figuurlijk kapot gemaakt omdat ze van hun kind houden! Kijk naar hoeveel ouders in de ziektewet belanden, hun huis kwijtraken, zelfmoord plegen. 

Konden de instanties zoals Veilig Thuis (voorheen het AMK), de Raad van Kinderbescherming, Jeugdzorg, maar zeker ook het familierecht er vroeger mee wegkomen en werden ouderbelangengroepen tegen elkaar uitgespeeld, anno nu is dat een stuk lastiger.

Lang leve sociale media! Juist door een openbare Facebook pagina beseffen heel veel ouders , steeds meer moeders worden ook slachtoffer van het systeem, dat ze niet de enige zijn en dat wat er gebeurt misdadig is, pure kindermishandeling en ex-partner geweld.

Niet voor niets wijzen wij ouders op hun grondwettelijke zorgplicht om op te moeten komen voor hun kind.

Immers bij seksueel misbruik, fysieke mishandeling en/of verwaarlozing gaat men hopelijk ook niet eerst van alles proberen voordat men ingrijpt?

Met de Divorce Challenge (door de motie Recourt) heeft het Ministerie zich in de voet geschoten. Massaal hebben we mee gedacht en kwamen met goede oplossingen.

De weerstand echter vanuit het ministerie VenJ is stuitend! Als afleiding is er nu een platform. Kijk wie daar in mogen deelnemen, of beter, kijk eens wie niet!  Kijk naar wat het platform promoot en ondersteunt. Wel mooi van onze belastingcenten en zo betalen we met z’n allen mee aan deze ellende.

De markt van 2 miljard gaat niet bewegen en waarom zouden ze ook?!

Ondertussen gebeuren er wel heel rare dingen en is de maatschappelijke stille ramp, die nu voltrekt, niet meer te stoppen. Eerlijk gezegd word ik er moedeloos van.  Wij proberen gehoor te krijgen, maar de afwijzingen, of de banale antwoorden die we terug krijgen, zouden echt niet moeten kunnen.

De markt van 2 miljard voelt zich echter oppermachtig , want niemand neemt hen de maat!

Een paar recente voorbeelden: 

De meldcode is aangescherpt. Om zo eindelijk iets te kunnen doen tegen 100.000 kinderen die dagelijks in Nederland worden mishandeld. Besef dat daar dus 16.000 kinderen zitten die geestelijk worden mishandeld door ouderverstoting.

Op basis van vermoedens kunnen ouders dodelijk eenvoudig hun kind verliezen. Een stap terug in de tijd verzucht een rechter. Nu kunnen met name de vaders weer, net zo als vroeger, eerst de gevangenis in. 

Maar erger is het feit dat er flink geld verdiend wordt aan bovenstaande gegeven. Liever tig hulpverleners op één gezin, dan het kind weghalen uit die positie en bij de gezonde ouder laten wonen. 

Lees bladzijde 25 van het rapport Scheiden zonder schade, 22 februari 2018 Rouvoet, en besef dat hetgeen wat ze 20 jaar hebben uitgesteld, eerst zouden moeten doen, voordat ze dus de gezonde ouder uitbannen omdat die vragen stelt bij hun werkwijze.

Ik kan met zoveel voorbeelden komen dat ik er niet van kan slapen. Vaders die op basis van vermoedens één uurtje per twee weken begeleide omgang hebben. De contactverboden, de straatverboden. 

De valse beschuldigingen, die eigenlijk standaard zijn. De houding van de politie en het openbaar ministerie als jij er iets van wilt vinden. Of op zijn minst een tegen aangifte.

De verstoter wordt ruimschoots geholpen, gewoon omdat het kan.

Of, nog erger, het machtsmisbruik van vele gezinsvoogden (de goede daar gelaten, maar die houden het er niet lang uit). Gewoon een beschikking naast zich neerleggend. De school, de politie, ja zelfs de werkgever van de verstoten ouder bellen en mis-informeren, pure beeldvorming vanuit een falend ego en als je er iets van durft te vinden, wordt deze ouder wel vervolgd, natuurlijk!

We hadden een klein lichtpuntje. 10 november 2017 hield professor Tavecchio een presentatie tijdens het congres Waarheidsvinding in de justitionele jeugdketen te Rotterdam. Hij heeft die dag afgerekend met de koninklijke weg door met 110 handtekeningen te komen van echte wetenschappers; Een kind moet beide ouders kennen voor een veilige hechting. Hoe jonger, hoe vaker het contact. Rust is zelfs een bedreiging voor de sociale emotionele en identiteitsontwikkeling van het kind.

De richtlijnen van het NJI zouden worden aangepast. Het is dat Herken Ouderverstoting er druk achter heeft gezet en het ging helemaal niet van harte, maar het NJI heeft de richtlijnen iets wat veranderd. In onze ogen nog lang niet genoeg. 

Nog steeds wordt het ouders onmogelijk gemaakt om op te voeden. Bevalt het een puber niet bij die ene ouder, dan gaat ie toch gewoon naar die andere, toegeeflijkere ouder, moet kunnen, dat is de stem van het kind. Niet één hulpverlener komt op het idee om te zeggen dat het kind normaal moet doen, het kind moet toch ook naar school?!…. Als de ouders bij elkaar waren geweest had het kind ook geen keuze gehad. Dus die stem van het kind….we plukken er nu allemaal de revenuen van.

Mijnheer Remkes komt met een lijvig rapport vol aanbevelingen. Kom maar op met dat constitutioneel hof. Ik durf gerust te stellen dat het familierecht het afvoerputje van de rechtspraak is. Er wordt niet onder ede gehoord. Het startschot voor leugens en bedrog. Twee advocaten die de ouders tegen elkaar uitspelen en extra kolen op het vuur gooien. Ik ken ouders die jaar in jaar uit weer naar die rechtbank moeten, omdat die ex maar bezig blijft, of omdat een ouder telkenmale gezag probeert te krijgen wat die ouder wordt ontzegd door zelf verzonnen klemcriteria van een rechter. Een rechter die natuurlijk niet is bijgeschoold en het even zo goed weer over de schutting gooit, naar de volgende rechter. Een rechter die niet op de hoogte is van passende oplossingen.

Zo moeten ouders leren communiceren! Moeten ze deelnemen aan trajecten zoals Kind uit de Knel en Ouderschap blijft. Of het zoveelste mediation traject in. Terwijl bij ouderverstoting dit alles contra productief is en tegen ons keert daar tijd onze grootste vijand is.

Krijg je na maanden, soms jaren ellende te horen dat het kind het nu zo gewend is en er geen lotsverbondenheid meer is….Sta daar eens bij stil.

De wil om te hervormen is er niet! Stuitend om in een gesprek met een rechter het visiedocument vechtscheiding uit 2016  https://www.herkenouderverstoting.com/info-ouders/praktische-info/rechtspraak/visie-document-vechtscheidingen-rechtspraak  om de oren te krijgen. 

Alles wat niet werkt wordt ons wederom weer opgedrongen en erger, want ze verzinnen er elke keer weer wat bij. Of het is oude wijn in nieuwe zakken. Terwijl de oplossingen er ook zijn, maar ja, dan hoeven die trajecten en interventies ook niet meer…banen en geld.

Dan zegt een toprechter nog doodleuk dat de ouders dan maar niet naar de rechtbank hadden moeten komen….. en dat deze rechter ook graag wat aan oorlogen en hongersnood doet…. En dan moet ik netjes en braaf blijven…verbindend zijn.

De woorden Veilig Thuis, rechtspraak, Jeugdbescherming, jeugdzorg impliceren wat, beloven wat zou je zo zeggen, tot je met dit soort instanties te maken krijgt en je beseft dat het altijd nog erger kan. Kom er dan nog maar eens vanaf! Ik kan er boeken over schrijven, jaar in jaar uit, elke keer weer een andere gezinsvoogd, die niets doet en kan, het vertrouwen van het kind en de veiligheid met voeten tredend. Gewoon, omdat NIEMAND ingrijpt.

Ja er zijn berichten die mijn vermoeden bevestigen: 

Of het nu het onderzoek is van de FNV, waarin wordt gesteld dat met name ambtenaren van het ministerie van VenJ en JenV corrupt zijn.:

https://www.fnv.nl/sector-en-cao/alle-sectoren/overheid/nieuws/1_op_6_rijksambtenaren_onder_druk_gezet_niet_integer_handelen

Of berichten dat het WODC uit dat gebouw moet.:

https://www.rijksoverheid.nl/actueel/nieuws/2019/01/15/minister-grapperhaus-vergroot-onafhankelijke-positie-wodc

Of de houding van dat platform onder leiding van de heer Rouvoet, die met gemak geld uitgeeft aan allerlei wij-van-de wc-eend congressen met nog meer ellende als uitkomst omdat men weigert te kijken naar passende oplossingen en effectief handelen. Bijvoorbeeld deze: https://voorstellingvanzaken.nl.

Terwijl ditzelfde ministerie geen cent wenst uit te geven aan het symposium d.d. 25 februari 2019; Rechtszorg voor ouders die gaan scheiden. Kwestie van willen en doen. Waar 5 professoren en hoogleraren evidence based hun kennis delen over ouderverstoting en gerichte oplossingen.

Dr Childress komt speciaal naar Nederland. Denk maar niet dat iemand van het ministerie hem zal uitnodigen voor een informatief gesprek, de waarheid willen ze daar echt niet weten.

Of het is nu de brief van de minister Sander Dekker richting de tweede kamer 18 januari 2019, begeleid met het broddel rapport van 370 bladzijden vol onzin gebaseerd op niet wetenschappelijke onderbouwing en verouderde internationale rapporten, waarbij ze wel uiterst selectief hun informatie hebben vergaard.

Beiden op onze website terug te vinden: https://www.herkenouderverstoting.com/ministeries-en-politiek/57-tweede-kamer/331-familierechtelijke-onderwerpen

Tuurlijk, ouderverstoting? Ach… werkelijk 5 keer benoemd in dat hele rapport. Ons toch weer dat mediation traject insturen geeft te denken. Laat staan de roep om het zoveelste onderzoek. Tjonge, tijd is onze grootste vijand. Kom naar ons symposium; kwestie van willen en doen. 

Ik vermoed namelijk dat men helemaal niet van plan is om ouderverstoting effectief aan te pakken. Wellicht met het idee dat de burger, teruggeworpen naar de eerste paar treden van de piramide van Maslow, beter te hanteren is dan die burger die hoger opklimt en opzoek gaat naar meer, zingeving of wat dan ook.

Vraag is dus wat wij hier aan kunnen doen? Ik wil best ouders waarschuwen, maar hoe bereik ik iedereen? Hoe kan ik er voor zorgen dat mensen bewuster hun partner kiezen om kinderen mee te maken? Hoe kan ik ouders bereiken en hen waarschuwen dat scheiden ook niet alles is? Hoe kan ik mannen waarschuwen dat ze geen levende pinautomaat worden. Goed genoeg voor die alimentatie, maar verder wegwezen, niets willen weten! Hoe kan ik ouders waarschuwen dat al die instanties, vol beloften, deze allemaal breken zodra je in hun klauwen zit?

Waarom laat de pers ons zo in de steek?

Waarom laat de politiek ons zo in de steek? 

Gaat men na het lezen van die brief van de minister Dekker, d.d. 18 januari 2019, gewoon weer lekker over tot de orde van de dag of is er één politicus die met de vuist op tafel slaat en zegt dat dit zo niet langer kan? Niet langer mag? Dat dit allemaal ten koste van onze toekomst gaat! Want dat is toch zo? Die jeugd, dat is toch onze toekomst?!

Goed en slecht nieuws

Goed en slecht nieuws

Laat ik beginnen met het goede nieuws: Het symposium dat Herken Ouderverstoting met 2 andere ouderbelangengroepen, het VKC en stichting KOG, organiseert op 25 februari 2019 is uitverkocht/vol. 

Echt, er kan geen persoon meer bij. 

We gaan nu een reservelijst aanleggen en degenen die zich hebben opgegeven, maar nog niet het bedrag van 50 euro hebben overgemaakt, aanschrijven. Deze 50 euro vragen we dus niet voor niets. Immers, bij aanwezig zijn kan de deelnemer het bedrag terug vragen. Maar zo zorgen we er wel voor dat er een kleine drempel is. Met andere woorden, mochten er hierdoor mensen afvallen, dan kunnen wij mensen van de reservelijst toelaten.

Ook is het goed nieuws dat, naast enkele ouders, wij onze doelgroepen goed hebben bereikt. Complimenten voor diegenen die dus over hun schaduw heen gestapt zijn en willen luisteren naar de echte wetenschappers die evidence based met goede informatie en oplossingen komen omtrent ouderverstoting.

Natuurlijk zijn we trots op de komst van Dr Childress, maar vlak de andere hoogleraren en professoren niet uit. Ook zijn we zeer trots op het feit dat Cees van Leuven onze dagvoorzitter wilt zijn.

Juist doordat er veel professionals komen, elk met hun eigen perspectief, verheugen wij ons op de plenaire discussie om samen tot de aanzet van 1 richtlijn/consensus te komen, opdat wij niet langer afhankelijk zijn van de regio of die ene rechter die we treffen.

Laten we elkaar ook aan de gemaakte afspraken houden: op de dag zelf zullen wij uiterst terughoudend zijn. We organiseren, faciliteren en ja, we financieren, maar die dag zelf heb je geen ‘last’ van ons en dragen we bij aan een constructieve oplossing.

Ook is het goed nieuws dat enkele eenmanspitters en lobbyisten, ouders nota bene , die ons tot hun verdienmodel hebben gemaakt, de plenaire discussie uit de weg gaan. Hiermee hebben ze kleur bekend en kunnen we zien aan welke kant van de streep zij staan.

Kom ik uit op het slechte nieuws, want ook al hebben er heel wat professionals zich opgegeven, waaronder aardig wat rechters, de grote ontbrekende factor zijn toch wel de politie (de-escalerende rol van de wijkagent), het Openbaar Ministerie (die duidelijk met meerdere maten meet) en het Ministerie van VenJ, waaronder dus ook het platform Scheiden zonder schade, onder aanvoering van de heer Rouvoet.

Vooral met dat laatste heb ik erg veel moeite, daar de heer Rouvoet wel wij-van-de-wc-eend bijeenkomsten verblijdt met zijn komst en zelfs op 26 februari een toneelstukje via een organisatiebureau organiseert, waarbij er natuurlijk een drempel van 110 euro ex BTW p.p. wordt opgeworpen, waardoor de gewonen burger/de ouder/ degenen die ouderverstoting moeten ondergaan, geen stem hebben.

Dan heb ik het nog niet van andere wij-van-de-wc-eend-bijeenkomsten met nog veel hogere bedragen. 295 euro ex BTW is niets…Mooi aftrekbaar, dus beste ouders, weet dat wij dit indirect betalen. Maar ons uitnodigen voor een eerlijk beeld, is er niet bij.

Natuurlijk kunnen de deelnemers wel wat accreditatie puntjes krijgen.

Ik vind dit stuitend en vraag me af of dit alles leidt tot een goede oplossing. Ik denk van niet.

Wederom wordt er over ons gepraat, in plaats van met ons.

Erg jammer, allemaal gemiste kansen en dat geeft mij de indruk dat dit soort bijeenkomsten helemaal niet de doelstelling hanteren om oplossingsgericht te willen werken.

Waarom zouden ze ook?!

Het onderschrijft onze mening dat de verandering vanuit de maatschappij zal moeten komen. Vanuit de burger en gelukkig zie ik een verschuiving. Ouders beseffen steeds meer dat ze niet de enige zijn en dat die verandering enkel en alleen bewerkstelligd kan worden als we SAMEN optrekken.

De 1 zal onze directe aanpak minder prettig ervaren en denken dat de zachte aanpak beter kan werken. Dat is prima en ik hoop dan ook dat deze mensen die aanpak laten zien. Daad bij woord voegen opdat we elkaar uiteindelijk aan de eindstreep weer allemaal kunnen vinden. Het 1 sluit het ander niet uit. Als de uiteindelijke doelstelling maar hetzelfde is:

Ouderverstoting is geen verdienmodel en mag nooit en te nimmer gefaciliteerd worden omdat het direct adresseren van het probleem te lastig lijkt voor de professional

Na 25 februari kan niemand zich meer verbergen achter handelingsonbekwaamheid! Het is dan een kwestie van kiezen, aan welke kant van de streep jij wilt gaan staan.

Note: voor de Politie, het Openbaar Ministerie en de heer Rouvoet hebben we 3 plekjes gereserveerd. Je weet maar nooit…wellicht dat zij zich realiseren dat de boodschap belangrijker is, dan het ego.

Houding Politie Tilburg, het Openbaar Ministerie Zeeland West Brabant en dus de procedure artikel 279 WvSr nog eens goed uitgelegd.

Tilburg, 28 augustus 2018

Goede morgen klachten commissie,

Hopelijk is dit mijn laatste klacht in de reeks van velen en nogmaals; ik zoek jullie niet op, dat doet de dus de politie bij mij. Het is mijn goed recht voor mijzelf en vooral voor die 15/16.000 kinderen per jaar die het contact verliezen met hun uitwonende ouder, wiens ouderschap niet ter discussie stond voordat de ouders uit elkaar gingen, op te komen.

Wat de heer Frans Verkeken opperde; ouders kunnen toch een artikel 12 procedure aanvangen als ze keer op keer worden weggestuurd en de politie te beroerd is om de-escalerend te werk te gaan, kan ik het omkeren, wellicht is het handiger en beter geweest als de politie zeker deze laatste keer dit tegen XXXXXX /moeders had kunnen zeggen.

Immers, 3 achternamen er tussen, tig googlepagina’s van bedrijven die aan conflictbeheersing bij echtscheiding doen te Tilburg , dan is het verre van netjes mij onder druk te zetten en de manier waarop geeft mij alle munitie om ouderverstoting bij de politie te Tilburg, maar ook landelijk bij de politie aan te kaarten.

Ik zou dus dankbaar moeten zijn, echter, het demoniseren van mij als persoon, de bejegening van de politie naar mij als persoon, het belasten van mijn partner, dat raakt mij persoonlijk en dan haal ik ongemeen hard terug uit.

Het is voor mij het teken dat de politie zijn verantwoordelijkheid niet neemt en ouderverstoting bagatelliseert. Echter; anno 2018 met alle kennis die er nu is, kan dat niet meer en dan mogen jullie mij niet aardig vinden, jullie mogen enorm van mij balen, ik reageer enkel op hetgeen wat op mijn pad komt.

Gisteren heb ik mijn politiedossier ingezien. Wat heeft geleid tot het verzoek tot disciplinaire maatregelen tegen mijn oude achter buurvrouw, tevens politie agente. Ik schreef jullie dat mij 2 zaken waren opgevallen, nu dus punt 2:

In het dossier zat ook een aangifte van een ouder inzake artikel 279 WvSr, waarbij de ouder Herken Ouderverstoting en mijn naam aanhaalde. Vandaar dus dat ik die aangifte geanonimiseerd kon inkijken.

Wat schetst mijn verbazing: de agent in kwestie vond het nodig om mij te dissen/onderuit te halen en een soort cv’tje van mij erbij te doen. WAAROM?????

Zo kon ik lezen dat mijn naam er bij stond plus een dubbele punt: ik ben veroordeeld voor laster/smaad in 2015. Iets wat pertinent onjuist is, deze agent liegt.

Ook haalde deze agent zinnen uit diverse blogs aan, totaal uit de context.

In het totaal 2 A4tjes.  WAAROM????

Mevrouw Groenendael was zo aardig samen met mij een formulier in te vullen mbt een artikel 28 procedure.

In deze betreft het PL XXXXXXXX: alle insinuaties ten aanzien van mijn adres eruit, wat voegt het toe bij die aangifte?!

Wat is er aan de hand bij de politie Tilburg?!

Nogmaals benadruk ik mijn verzoek tot een intern onderzoek!

In plaats van dat de politie Tilburg aan de slag gaat en werk maakt van artikel 279 WvSr, blijft de politie ouders wegsturen of maakt er een melding van terwijl de oplossing zo eenvoudig is dat ik mij echt afvraag waar jullie met z’n allen mee bezig zijn. Spelen op de persoon?! 

Zeker inde relatie tot de rode loper die dus voor de 4e keer is uitgerold voor XXXX/moeders en jullie uiteindelijk heel veel buikpijn heeft bezorgd. Plus de nodige onkosten en tijd.

Zoals jullie nu wel gewend zullen zijn, neem ik ook bovenstaande actie van de politieagent, die dus het nodig vindt om mij onderuit te halen, erg hoog op, daar dit soort acties niet tot oplossingen leiden.

Ik zie het zo voor mij; bij deze aangifte natuurlijk geen post-it met ‘ hier moeten wij iets mee’ en druk erop bij de screningsafdeling waardoor deze aangifte op het stapeltje doorsturen naar het OM komt. Wel nee, deze aangifte kan in het rond archief, immers, wat is nou Herken Ouderverstoting en wie is die Annemarie van Mackelenbergh wel niet! 

Voor de helderheid: Herken Ouderverstoting komt voort uit het feit dat mijn man gechanteerd is, door alle jaren heen. Gezien zijn functie en afhankelijkheid van zijn verklaring geen bezwaar op het allerhoogste niveau, waardoor hij jullie vrijheid kan beschermen.

Wat dat betreft mag de politie zich diep schamen en zijn excuses zeker op zijn plaats.

Mijn man liep achter de feiten aan en ik ben in eerste instantie zijn stem geworden. Ik heb mij verdiept in ouderverstoting en ben enorm geschrokken. Er lopen in Nederland alleen al zo’n 1 miljoen volwassenen met een onverwerkt trauma vanwege een loyaliteitsconflict. De weerspiegeling zien we terug in de maatschappij. Dit moet stoppen en ik sta allang niet meer alleen. Herken Ouderverstoting is veel meer en groter dan ik en is niet meer te stoppen. Wij zullen iedereen die ouderverstoting in de hand werkt ter verantwoording roepen. Eerst nog aardig, maar als dus het niet begrepen wil worden, dan ferm.

Dat ik een luis in de pels ben, daar mogen jullie 1 persoon hartelijk voor bedanken: XXXXX/moeders. De vrouw waar de politie nu 4 keer de rode loper voor heeft uitgerold en die 4e was echt een keer te veel; had deze dame nu maar eens op die artikel 12 procedure gewezen .

Ik ben niet veroordeeld! Nog niet zo gehaaid als dat ik nu ben, was ik nog onder de indruk en ben ik een TOM zitting, een Transactie Openbaar Ministerie aangegaan omdat ik haar naam, bedrijfsnaam en die van de zoon niet mag benoemen.

Letterlijk kreeg ik van de parket secretaris (jong meisje, net HEAO juriste richting afgerond) te horen dat een slager elke dag gehakt kan eten, maar toch goede biefstukken kan verkopen.

Natuurlijk ben ik het er in deze NIET mee eens. Hoe kan deze dame conflictbeheerser bij echtscheiding zijn en ouders dit ook nog eens vergoed krijgen uit het aanvullende pakket van de zorgverzekering?!

Een Transactie Openbaar Ministerie is een jaar geldig, maar ach, sinds dat moment pas ik wel op haar persoonlijk te benoemen.. Waarom zou ik, ik denk overkoepelend en veel groter!

Door haar gedrag, door de houding van de familierechters, advocaten, de Raad, JZ, de politie en ieder die er verder een boterham aan willen verdienen is Herken Ouderverstoting uitgegroeid tot de belangengroep van Nederland, die dus overal waar het tot doet aanschuift en graag meedenkt in passende oplossingen.

Maar…..Wie niet horen wilt, moet voelen en dat is dus nu eindelijk ook geland bij de politie Tilburg en het OM. Want ja, ook tegen Mr. Sanne Nicolaes ligt een klacht wegens laakbaar handelen.

Wat gaat er nu gebeuren. Hoe gaat de politie er voor zorgen dat de politie zijn werk gaat doen en het niet op de persoon (mij) blijft spelen? Daardoor talloze ouders forceert tot eigen recht of afscheid nemen van hun kind?

Let wel; ook bij de politie lopen er agenten/werknemers rond die met ouderverstoting te maken hebben. Als weiger ouder of juist verstoter zijn. Ik ken diverse agenten met PTSS, waarbij dat nou niet door een dienstervaring is…. Ik weet van diverse zelfmoorden onder uw collega’s.

Het feit dat de Politie Tilburg maar niet wilt optreden tegen ouderverstoting is dom en zet jullie eigen collega’s net zo goed in de kou.

Hoe kan ik ervan uitgaan dat een bovengenoemde actie niet meer plaats zal vinden? Nogmaals, wat voegt het toe????

Hoe kan ik ervan uitgaan dat als XXXXX/moeders en/of onze 18+ zoon op de stoep staan, niet de rode loper uitgerold is, maar er kritisch wordt doorgevraagd en gewezen worden op die artikel 12 procedure? Al is het maar om te voorkomen dat jullie allemaal met flinke buikpijn rond gaan lopen. Ik kan heel aardig zijn, echter, kom je aan mij en is het niet terecht, dan ben ik ongemeen fel en aardig origineel, binnen de wet.

Wat ik graag zie in de toekomst en ik nodig jullie uit om een eenvoudig protocol te schrijven: 

Mocht een ouder op de stoep staan om een aangifte te doen inzake artikel 279 WvSr, dan wordt deze natuurlijk opgenomen als een aangifte. Punt!

Als tussen stap gaat de wijk agent even langs bij de weiger ouder/ de ouder die de beschikking of het convenant niet na komt. Dit gaat 80% van alle omgangsfrustratie schelen en dus heel veel leed.

Ja let op; een convenant moet genoeg zijn, daar zit maanden mediation in en hoort van waarde te zijn.

De wijk agent wijst deze ouder erop dat de ouder mee moet werken aan de gemaakte afspraken, zo niet dan gaat de aangifte onttrekken ouderlijk gezag naar de screningsafdeling.

De screningsdafdeling gooit vanaf nu standaard deze aangiften op het stapeltje ‘ voor het OM’ !

Het OM geeft standaard een akkoord, doe er maar wat mee!. 

Op dit moment wordt er naarstig gewerkt aan een brief namens meerdere ouder organisaties waarbij wij de Procureurs Generaals (het OM) wijzen op het feit dat ze dus iets moeten doen met het afgestofte artikel 279WvSr (Staatscourant 15 maart 2018).

Vervolgens mag dus de politie hier verder mee, dus krijgt de weiger ouder een briefje van de politie, liefst net zo cryptisch als dat ik hem kreeg: U bent verdachte van een misdrijf en moet op die datum komen verklaren.

Als advies geef ik mee dat de politie zich netjes voorstelt als de verdachte komt en neutraal is in de opstelling: houdt u zich aan de beschikking/het convenant of niet?!

De verklaring gaat vervolgens naar het OM.

Het OM gaat daar standaard op vervolgen. Dat mag een TOM zitting zijn. Kom nou niet met excuses aanzetten zoals zielig, dat doe je toch een ouder niet aan (lees: moeder) want zo ernstig is dit alles niet. Denk bijvoorbeeld aan seponeren onder voorwaarden.

Blijft echter deze ouder volharden, dan mag iedereen in de keten zich bewust zijn dat hier sprake is van een geestelijk zieke ouder die het kind mishandelt! Daar moet tegen opgetreden worden.

Ouderverstoting is erkend als geestelijke kindermishandeling en het laatste taboe wat doorbroken moet worden, waarbij dus ieder voor zich zijn/haar verantwoordelijkheid moet nemen en wegkijken is dus GEEN optie.

Vergelijk het met seksueel misbruik. Ik kom uit de begin jaren 60. Op schoot getrokken worden door een ‘lieve’ oom was destijds heel gebruikelijk. Geef tante lies een kusje ook! 

Weet dat niemand mijn kinderen op schoot trok en die kusjes al helemaal niet werden gegeven. 

Dus beste mensen, wat gaan wij doen?! Als handreiking geef ik jullie 2 woordjes: Voortschrijdend inzicht!

Deze mail/klacht/brief gaat verwerkt worden in de landelijke blog en wordt doorgestuurd naar het Ministerie van J&V.

Annemarie van Mackelenbergh 

@herkenPA

herkenouderverstoting

herkenouderverstoting

avanmackelenbergh@herkenouderverstoting.com

Vacatures bij Herken Ouderverstoting

Wat zijn er toch veel beschadigde mensen op deze wereld. En geloof mij, in de wereld van ouderverstoting kan het altijd nog een tandje erger.

Nou zou je zeggen, wat maakt mij dat nou uit! Maar juist op het gebied van ouderverstoting, toch nog de markt van 2 miljard, werkt dit desastreus uit.

Mensen/ ouders die met ouderverstoting te maken krijgen, weten in eerste instantie niet wat hen overkomt. Na complete verbijstering en ongeloof, daalt het besef in dat jij, als ouder, compleet machteloos staat tegen over niet alleen jouw ex, maar ook de rechters en instanties, die compleet meegaan in de drama en roep om aandacht van jouw ex.

Voordat jij het weet zit jij in een mediation traject, op op krukjes bij Kind uit de Knel, loop jij verantwoording af te leggen aan een gezinsvoogd die nog nooit over ouderverstoting heeft gehoord, of wordt jij gedwongen om naar een traject als ouderschap blijft te gaan.

Nou, als je dan nog niet van het padje bent, getraumatiseerd, dan weet ik het ook niet meer.

Om dan blij te zijn met de psychologische testen, die onherroepelijk volgen, is ronduit dom. Besef dat een ouder, die met zoveel onrechtvaardigheid te maken heeft (gehad), een aardige tik heeft gekregen. Diagnoses als PTSS zijn heel normaal. Maar keren dus tegen de verstoten ouder; zie je wel…die is gek!

Het is dus een klus om als nog ouders te vinden die geestelijk overeind blijven. En al helemaal een klus om juist die ouders bereid te krijgen een positief verschil te gaan maken. Immers, ze zijn (nog) niet gek en weten als geen ander in welk wespennest zij zich steken.

Nou kom ik aardig wat ouders tegen die zich in eerste instantie beter voordoen dan dat ze zijn. Goed gebekt en vol kopieer gedrag staan ze vooraan om zogenaamd er iets van te vinden. Wat kopiëren ze? Nou het grenzeloze gedrag van hun ex en diens achterban, maar ook dus het complete achterlijke gedrag van intimideren gezinsvoogden, handelingsonbekwame ouderschapsbemiddelaars en dan zal ik het maar niet hebben over de meest verachtelijke groep; de advocaten en de rechters, die hier niets van willen vinden en juist blij zijn met het Toernooi model.

Deze mensen zeggen dus dat zij graag de belangen willen behartigen in Den Haag. Bij de instanties die meewerken aan ouderverstoting. Deze mensen gaan graag naar congressen. Voor de bitterballen denk ik, want als je dan kijkt naar het verschil dat ze zouden moeten maken, dan springen de tranen in jouw ogen. Maar ondertussen verlaten wij ons wel op dit soort ouders!

Bijvoorbeeld; naar aanleiding van de Divorce Challenge kreeg ik eindelijk mijn ingang; een gesprek met de allerhoogste ambtenaar(directeur-generaal) bij het Ministerie van J&V; de heer Carsten Herstel. Ik heb op aandringen van haar zelf A. H. meegenomen. Zij ging immers ook naar die congressen, gaf aan een verstoten moeder te zijn, een hoop drama. Dus dacht ik samen met haar een stevig gesprek aan te gaan met 1 van de grootste facilitators met betrekking tot ouderverstoting.

Ik heb nog nooit zo’n slecht gesprek gehad. A. vond het fijn om eerst zeker 10 minuten van onze kostbare tijd samen met Carsten het te hebben over de voor – en nadelen van flexplekken. Toen ik dat afkapte en ouderverstoting, met name de rol van de rechtspraak en instanties zoals de Raad van Kinderbescherming, wilde bespreken, liep ik tegen mijn eigen ‘ collega’ aan…Zij wuifde het weg, bagatelliseerde de boel en na 3 kwartier stond ik ontgoocheld buiten. 

Ik heb alsnog mijn punt gemaakt, door een blog te schrijven en mijn punten te mailen naar het Ministerie. Uiteraard haalde ik haar naam aan. Je bent toch ‘ eigenaar’ van hetgeen wat je zegt? Je neemt toch wel jouw verantwoordelijkheid als je zonodig daar aan tafel wilt zitten?!

Nou deze dame dreigde met advocaten en wat al niet meer als ik niet meteen haar naam zou weghalen. Ik begreep er niets van.

Totdat ik mij realiseerde dat er dus altijd meerdere kanten aan het verhaal zitten. Natuurlijk wil zij niet dat haar volwassen kinderen terug kunnen lezen dat zij zogenaamd slachtoffer is van ouderverstoting. Want dat is zij niet. Ja, ze is verstoten, mocht niet op het huwelijk van haar zoon komen, maar kijken naar haar eigen gedrag en rol, was een stap te ver. Dat zij niet welkom is, ligt aan haar ex. Zo simpel is het…dus niet….

Ik ben haar nog tegen gekomen hoor, op de diverse bijeenkomsten, is druk bezig met 1 of andere nieuwe jeugdzorg organisatie (geloof mij, kansloos, oude wijn in nieuwe zakken). Zie hier haar belang en dus niet het belang voor al die ouders en kinderen die elkaar moeten missen.

En ondanks het feit dat ik haar zo af en toe zie, druk lobbyend, ik zie haar gelukkig niet (meer) op die plekken waar het er echt toe doet. Sterker nog, zo iemand aan tafel en ik loop weg.

Nu is zo’n dame helemaal niets in vergelijking tot aardig wat ouders die naar aanleiding van onze publiciteit en handelen graag tegen ons aanschurken, met het idee, dat het hen zaak ten goed zal komen. 

Deze zijn nog veel gevaarlijker, daar zij er emotioneel veel te diep in zitten en eigenlijk alleen maar bezig zijn hun eigen zaak te dienen. 

Deze ouders hebben er een handje van op elk congres of bijeenkomst iemand zo ver te krijgen dat zij persoonlijk een brief schrijven of die persoon helpen bij hun zaak. Maar deze ervaring delen met het grotere publiek?! Mooi niet.

Als ik zo iemand daarop wijs, dan gaat die persoon andere mensen erbij halen om bijvoorbeeld mij in een kwaad daglicht te stellen. Met een E. van der W. heb ik een zeer onsmakelijke situatie achter de rug. Ik moet het hem nageven, hij vindt elke keer weer mensen die hij aan het werk kan zetten. Punt is dat dit soort beschadigde mensen fouten maken. Ze bedanken hun helpers niet. Wel nee, ze schofferen dit soort lui, want zodra de boodschap anders klinkt dan dat zij willen horen, is het klaar met die persoon. Dit soort shoppers zijn gevaarlijk; zij geven de professionals de ruimte om te roepen dat wij allemaal gekkies zijn. Niet mee te werken. Dus dat het ook geen zin heeft om met dit soort lui in gesprek te gaan; ze kunnen het immers niet.

Dit soort ouders zitten ook enkel op hun eigen stokpaardjes! Eigen inzicht in eigen handelen is een brug te ver. Laat staan een gezonde discussie aangaan op basis van feiten. Om dat te doen moet je naar elkaar luisteren en dat is voor dit soort ouders te veel gevraagd.

Nou staan ze vooraan om als excuus aan te geven dat ze al zo veel hebben meegemaakt. Dat het allemaal zo veel is en dat ze niet weten hoe ze verder moeten, hoe ze dit gaan overleven…. Drama! Een schreeuw om aandacht, want passende oplossingen, een andere houding in de rechtbank (en wat doe je daar jaar na jaar na jaar?!) , een andere houding naar jouw ex of diens omgeving, of op zijn minst een ander gedrag richting jouw kind, is veel te veel gevraagd.

Nee, het moet anders en wel op de manier zoals hij/zij dat ziet/wilt. Dat gaat dus niet gebeuren en de deur valt dicht.

Daar plukken wij dus de wrange vruchten van.

Net zo goed als al die ouders die er prat op gaan vanaf het eerste uur betrokken te zijn. Ga je diep schamen! Hoe durf jij met droge ogen bij mij te beweren dat jij bij de eerste congressen al aanwezig was (1999) of, erger, dat jij zelf, met de nodige subsidie zelfs een congres hebt georganiseerd, terwijl er niets ten goede is veranderd. Nee, het is er juist slechter op geworden. Waar was jij al die jaren????

En nog steeds doen dit soort ouders zogenaamd hun best. Sommigen wonen zo dicht bij de Ministeries dat ze zo waar het raam binnen kijken, maar uit de stoel, naar beneden lopen en aan de deur rammelen met de opmerking dat het niet bij woorden mag blijven, is wederom te veel gevraagd. Het moet wel leuk blijven he! Zo kan het dus zijn dat er mensen zijn zoals een S. B., maar ook lui van het Vader Kennis Centrum, vooraan staan om interessant te doen, maar vervolgens niet doorpakken als het erop aan komt. Hoe moeilijk is het op de druk op te voeren bij het NJI? Maar zelfs dat is te veel gevraagd.

Jaren lange dialoog heeft ons deze ellende opgeleverd. Aardig gevonden willen worden, heeft ons in deze situatie gebracht en ik vind dit hoogst kwalijk.

Bij ouderverstoting moet je stelling nemen, moet je  zo’n ambtenaar bewust maken van de consequenties van nalatig gedrag. En dat niet alleen, je zult het ook moeten doen, het uitvoeren. Het grootste compliment kregen wij 2 weken geleden; pas na het ontstaan van Herken Ouderverstoting, komt er nu een klein beetje beweging. Van de mensen die graag het verschil willen maken, krijgen wij dus het advies om onverminderd de druk erop te houden, waarbij dus name and shame werkt en hoe!

De afgelopen jaren zijn wij van alle kanten benaderd. Ivor Brinkman zou mij helpen bij het opzetten van een stichting. Kleine moeite. Maar als het erop aan komt, toch maar niet. Ja, graag onze naam, maar niet met mij!!!! Ik ben te uitgesproken….. Het spelletje dat zo iemand dan probeert te spelen en vooral dan de verontwaardigde houding als ik hen daarop wijs is stuitend.

En ach, hij is echt niet de enige. Bijna alle clubjes, van het VaderKennisCenrum tot het Huis van Hereniging en alles ertussen, ze hebben mij allemaal gevraagd ons tot hen toe te voegen…Maar als voorwaarde dan wel de toon aan te passen. Bizar!

Ik snap het wel; zij krijgen de nodige subsidie en langs alle wegen zullen de instanties (lees; het Ministerie) er alles aan doen om onze boodschap te bagataliseren. Natuurlijk proberen ze ons in te lijven. Maar waarom zouden wij dat doen, als wij kijken naar het positieve verschil dat zij in het verleden of nu hebben gemaakt? Waarom zouden wij ons aansluiten bij een taskforce, die gecharmeerd is van een Marieke Lips, de Kinderbehartiger, als je met ouderverstoting te maken hebt? Maar hoe gevaarlijk is dit dus? Als een taskforce naar de pijpen van de markt van 2 miljard gaat dansen? Als een taskforce in de verhaaltjes van de kinderbehartigers trapt en daardoor niet meer uitgesproken durft op te treden?

Hoe gevaarlijk is het dit soort lui de ruimte te geven in Den Haag? Want als dit soort ideeën voet aan de grond krijgen in Den Haag, zitten wij binnenkort met de zoveelste ramp die we moeten bestrijden. 

En ja, gelukkig tref ik een paar ouders die het wel aangaan. Patrick Damhuis richting de Raad van Kinderbescherming, mijn petje af! Een Richard van Halen, die op zijn manier, toch iets vindt van Jeugdzorg. 

En wat zijn wij blij met een paar ouders, die anoniem willen blijven, maar ons enorm helpen op het juridische gebied, of de ICT, of op jeugdzorg gebied.

Al met al staat Herken Ouderverstoting echt open voor ouders die wel het verschil durven en kunnen maken, maar waar zijn die?! Waar zijn de ouders die overstijgend het gesprek aan kunnen gaan? Die keihard zich durven uit te spreken en de veroorzakers verantwoordelijk houden?

Die niet, eenmaal op het pluche, met de instanties mee waaien? Die dus niet ‘aardig’ hoeven gevonden te worden? Die niet met hun eigen agenda bezig zijn? Die niet lekker achter hun schermpje de boel bagataliseren? Die netjes algemeen beschaafd Nederlands kunnen praten en schrijven opdat de boodschap overkomt? Die niet bij presentaties, in bij zijn van onze prinses Laurentien gaan schelden zoals kut….. om hun verhaal kracht bij te zetten? (zucht)

Herken ouderverstoting heeft je nodig! Het is zo veel en juist die ouders die zo graag vooraan staan, zorgen er voor dat wij nog meer werk hebben, dan voorheen. Zij gooien de verkeerde kolen op het vuur. Als jij dus niet het verschil kunt of wilt maken, blijf dan weg, want de schade wordt groter en groter!

Maar als jij het aandurft stelling te nemen, de veroorzakers te benoemen en niet bang bent uitgevallen, dan gaan wij graag het gesprek met je aan en kan jij namens ons naar Den Haag, de politiek lastig gaan vallen! 

www.herkenouderverstoting.nl

Oproep aan alle burgers/ ouders die tegen ouderverstoting zijn! Help ons mee!

Naar aanleiding van het rapport Scheiden zonder schade, 22 februari 2018 gepresenteerd / opgeleverd als actiepuntenlijst door de heer Rouvoet, zijn wij in gesprek gegaan met degenen die nu aan zet zijn en dus de actiepunten moeten uitvoeren.

Te meer daar de heer Rouvoet ons 14 desemen 2017, tijdens de overgang van de Divorce Challenge in/tot het platform Scheiden zonder Schade, ons verzekerde dat wat hem betreft iedereen met ingang van 1 maart 2018 aan de slag kon!

Op zich zijn wij blij met dit rapport, deze actielijst. Als iedereen nu zou gaan doen, wat doe zou moeten doen, dan kan komende – en beginnende ouderverstoting worden bestreden.

Lopende zaken is een heel ander geval, daar dus niets over, maar goed, een begin is er.

Maar daar zit dus het grote probleem. Niemand, geen ketenpartner wil bewegen. Het is weliswaar een actielijst en 1 maart is ons toegezegd, maar feitelijk is er geen termijn  aan de actiepunten verbonden en zo kan dus iedereen nu gewoon overgaan tot de orde van de dag en hun destructieve werk/bijdragen voortzetten. 

De gesprekken die wij met diverse spelers hebben gevoerd zijn ontluisterend !

Ten eerste de rechtspraak, want daar zit de grootste pijn. Er zijn echt wel rechters die het anders willen. Het zelfs zo af en toe doen. Maar deze rechters komen niet ver meer carrière gewijs. Hetgeen wat ze willen en zo af en toe doen, wordt niet gesteund door de rest van de familierechters en zelfs geboycot, uitgesloten. Het is een kwestie van willen en dan doen; afstappen van het toernooi model. Maar de familierechters zijn niet gemotiveerd. Houden het liever bij het vertrouwde. Passen liever hun eigen klemcriteria toe en zetten zo strepen door levens, gewoon omdat het kan. Omdat niemand deze beroepsgroep tot de orde roept. Er is geen publieke verontwaardiging, simpelweg omdat het grote publiek totaal niet weet welke schade deze beroepsgroep de maatschappij aanricht.

Want is het niet alleen het kind dat mishandeld wordt, waar van de identiteitsontwikkeling beschadigd wordt met alle gevolgen van dien later als het kind volwassen is. Het gaat ook om de uitwonende ouder die door de rechter gedwongen wordt mee te helpen/werken aan die kindermishandeling! Wat dit doet met de maatschappij is niet te beschrijven. 200 zelfmoorden per jaar. Ouders die ziek worden. Ouders die zichzelf geestelijk verliezen. Ouders die in de schulden komen, dakloos worden. Maar ook verbitterde ouders, die zich afkeren van de maatschappij. Die het geloof in de rechtspraak en de bijbehorende instanties verliezen. Die geen respect meer kunnen opbrengen voor gezag en autoriteit. Dit alles is ontwrichtend voor de maatschappij. Iets wat professor Hoefnagels al in 2002 voorspelde. Zie hier de puinhopen van het korte termijn, over de schutting gooiende, geen verantwoording nemende spelers anno nu.

De rechtspraak is dus niet gemotiveerd. Voelt zich ook niet aangesproken, immers, de ouders leggen het zelf buiten zichzelf door aan derden een oordeel te vragen. Nou dat kunnen die ouders dan ook krijgen ook!

Alleen die ouders hadden zich misrekend. Die vertrouwden op professionals. In plaats daarvan krijgen ouders om de 3 jaar roulerende rechters, zonder bijscholing of enige affiniteit met jeugd (het mag, maar hoeft niet), die niet hun verantwoording hoeven te nemen. Immers, na een zitting zien ze deze ouders niet meer terug. Zelfs de ‘ uitspraak’ moeten ouders lezen in een beschikking.

Bij het Strafrecht neemt de rechter nog de moeite het vonnis persoonlijk toe te lichten.

Met 10 regels vertelt/schrijft 1 persoon, de familierechter, dat je het gezag verliest op klemcriteria, of dat er een OTS komt, of dat er een onderzoek van de Raad komt, of dat je een traject moet volgen! Het vervolg, de gevolgen zijn voor de volgende rechter.

Het is stuitend dat de rechtspraak niet kan/wil erkennen dat dit echt zo niet kan. Te meer daar het dus een kwestie is van willen en doen!

Heb een sollicitatiecommissie voor Familierechters. Stel bijscholing verplicht. Laat ze langer aanblijven, zeker 2 keer hun periode, zijnde dus 6 jaar. Laat ze verantwoording nemen, maak ze regierechter!

En maak de beschikkingen echt openbaar via rechtspraak.nl, zoals wel in de beschikking staat. Dan kan het publiek zien wat de mores is bij de familierechters. Wellicht dat ze dan wat minder strepen zetten door levens.

Maar het is niet alleen de rechtspraak. Wat te zeggen over al die professionals die toch echt bladzijde 25 ter harte zouden moeten nemen.

Worden nu de huidige opleidingen aangepast? Gaan er bepaalde boeken in de ban? Het mag toch duidelijk zijn dat de identiteitsontwikkeling van een kind belangrijker is dan het verdienmodel van een organisatie?

Gaan alle jeugdzorg werknemers nu op cursus? Gaan ze trainen volgen, iets wat professor Hoefnagels al in 2002 voorstelde?

Voelt deze hele beroepsgroep zich nu aangesproken om af te stappen van de Koninklijke weg/ de opgelegde rust, wetende dat die traumatiserend is voor kind en uitwonende ouder? Dat je er de verstotende ouder ook niet mee helpt, die blijft immers ook vastzitten? Alleen maar verliezers.

Gaan ze leren om een dialoog te voeren met de ouders?

Wij ervaren geen enthousiasme. Eerder een krampachtig vasthouden aan het vertrouwde.

In plaats van hand in eigen boezem krijgen de ouders de verwijten, immers die ouders hebben hun brevet van onvermogen getoond door zich tot hen te wenden.

En dat is natuurlijk ook zo. Wij zijn akkoord gegaan met mediation, met trajecten zoals ouderschap blijft of kind uit de knel, met een OTS. Maar wisten wij veel?! Hadden we maar geweten in welke slangenkuilen wij ons hebben laten sturen.

De ouders ervaren handelingsverlegen en handelingsonbekwame professionals, de goede zijn op een paar handen te tellen. 

Hier hebben wij zelf, ouders een eigen verantwoordelijkheid. Stop met deze onzin! Het belast jouw kind! Sterker, het is contra productief, het is schadelijk voor jouw kind en jouzelf. Waarom zou jij hier aan mee moeten werken?

Stuur ze het rapport scheiden zonder Schade en vraag wanneer ze op cursus gaan!

De druk zal vanuit ons, de ouders moeten komen! 

Tekenend in dit verhaal over jeugdzorg en aanverwante clubjes is de motivatie om de richtlijnen te herschrijven. Het rapport is hier heel duidelijk over. Zelfs over hetgeen in de richtlijnen zou moeten komen staan. Het NJI heeft toestemming (!) gevraagd aan de beroepsverenigingen om die stukken waarin rust wordt gepropagandeerd weg te halen en daarvoor in de plaats te zetten dat dit in ‘ herziening’ is. Het zijn maar een paar woorden, maar die paar woorden, daar gaan ze zeker nog een jaar over doen! In dat jaar is het dus jouw woord tegen de markt van 2 miljard.

Nou kan je natuurlijk wel iedereen spammen met de kennis die je van onze website www.herkenouderverstoting.nl haalt, die jouw argumenten onderbouwen en hen sprakeloos maken! Het zal wel moeten.

De Raad van Kinderbescherming is blij met het rapport. Ze zien een nog grotere rol voor zichzelf. Veel meer aan de voorkant van het proces, letterlijk kregen we te horen; de beste mensen !

Maar wie zijn dan die beste mensen? Zijn die bijgeschoold, is het beleid veranderd of doorgedrongen tot alle raadsonderzoekers en gedragswetenschappers? Het bleef stil…en dat is dus eng. Wij zien namelijk helemaal geen rol meer voor de Raad bij echtscheidingen . Wat is het nut jou te onderwerpen aan een HBO geschoolde raadsonderzoeker die te beroerd is om de vakliteratuur bij te houden? Die bewust handelingsonbekwaam is? Die het eigen ego, subjectiviteit, voor laat gaan op feitelijke waarheidsvinding? Wat gaat de Raad doen tegen alle misstanden binnen hun eigen organisatie, behalve familieopstellingen in de top van de Raad? 

Lees ons verhaal over de Raad van Kinderbescherming op http://www.herkenouderverstoting.nl. Print de verklaring uit en overleg die voordat jij mingesprek gaat. Vraag naar de MASIC. Laat je niet verleiden tot een hij/zij verhaal, maar houdt het op de identiteitsontwikkeling van jouw kind

Komen we bij de advocaten. Daar hebben wij er deze week in 1 keer een hoop van mogen ontmoeten. Wat mij betreft een eenmalige exercitie. Deze beroepsgroep staat nu vooraan als het gaat om het behouden van een rol (lees inkomen) bij echtscheidingen. 

De afgelopen jaren waren zij de grote bron, de grote aangevers/veroorzakers van ouderverstoting, verbergend achter hun beroepscode, maar nu kunnen ze het in 1 keer anders en kan zelfs de beroepscode aangepast worden….zeggen ze.

En terwijl je ze dan ontmoet, loop je weer tegen hun manier van denken aan en tref je pleitbezorgers van de koninklijke weg. Totaal niet snappend wat ouderverstoting is, proberen ze toch de stem van het kind aan te wenden, net zoals de beschuldigingen van mishandeling en misbruik. Ze snappen het niet! Ze willen het niet snappen! Maar ze willen wel hun rol behouden of in ieder geval er iets aan over houden…. In 1 keer zeggen ze dat zij wel die gezinsvertegenwoordiger zouden willen zijn. In 1 keer vinden ze dat zij wel beide ouders tegelijk kunnen vertegenwoordigen, in plaats van elke ouder 1 advocaat.

Wij zien dat dus niet zitten. De integere advocaten daargelaten, die je echt op 2 handen kunt tellen, is de huidige beroepsgroep familierecht advocaten toe aan omscholing of aan het zich toeleggen op andere famillerecht aangelegenheden, dan echtscheiding.

Ook hier zijn wij aanzet, daar deze beroepsgroep natuurlijk alleen maar profiteert van het toernooimodel. Waarom zou deze grote beroepsgroep, die kapitalen verdienen aan onze ellende, nu in 1 keer 180 graden draaien?

Nou, omdat wij er niet meer intrappen. We zijn er klaar mee. Bezoek onze website www.herkenouderverstoting.nl ,lees het stuk over advocaten. En tot de dag dat de rechtspraak mee werkt aan het afschaffen van het toernooimodel zijn wij dus zelf aan zet. Raak hen daar waar het het meeste pijn doet; hun portemonnee. 

Waar wij erg veel moeite mee hebben en goed aansluit op de advocaten, zijn de aasgieren. Daar cirkelen er veel van rond in Den Haag en rondom de gemeenten die de zorg in kopen. Allen/ieder die zeggen een oplossing te hebben, roepen maar wat. Het gros gooit namelijk kolen op het vuur. Wellicht hebben ze goede bedoelingen. Alleen, waar ze voor staan , welke verdien modelletjes ze verkopen, ze zouden eens wat eerlijker naar zichzelf moeten zijn.

Ook hier is publieke verontwaardiging op zijn plaats. Weet dat ‘ iedereen’ met jouw kind mag ‘ werken’ . Dus handelingsonbekwame, of op zijn minst verlegen, want wat hebben ze nou eigenlijk voor positieve invloed, mensen schaden de veiligheid en vervolgens het vertrouwen van onze kinderen. Daarmee dienen deze aasgieren juist degene die we moeten negeren; de verstoter krijgt haar/zijn podium en aandacht! Zo zijn deze aasgieren deel van het probleem geworden.

Maar goed, ook daar ben jij weer bij. Met gezag hoor jij mee te tekenen. Vraag eerst eens naar de toegevoegde waarde. Is die er niet? Teken dan niet. Stop met het vullen van al die rugzakjes want dit gaat onze kinderen nog veel meer schaden dan we voor mogelijk houden. In de toekomst gaan zorgverzekeraars deze personen uit de toegevoegde pakketten weren. Gebaseerd op de afgetopte rugzak die de volwassene nu draagt.

En nu de grootste boosdoeners van allemaal; de Ministeries van J&V en WVS

Wat wij van alle spelers terug kregen was de oproep aan de Ministeries, die zijn nu eerst aan zet. Nou staat zelfs dat in het rapport Scheiden zonder schade; de politiek en de Ministeries zullen er zelf alles aan moeten doen om het rapport te faciliteren. Sterker nog, de ministeries zullen er alles aan moeten doen om alle zaken die nu aan ouderverstoting bijdragen te elimineren.

Maar potverdrie, de Ministeries staan niet te trappelen van ongeduld. Terwijl ze dus heus wel weten wat ze zouden kunnen doen. Gek genoeg zijn het echt niet alleen ouders die klagen. Nee, zelfs het LBIO heeft met de vuist op tafel geslagen; hiervoor mag het LBIO toch niet bedoeld zijn? Het werkt ouderverstoting in de hand! Ook zij willen het dus anders.

Maar het Ministeries bewegen niet. Het Ministerie van J&V drukt niet op de Raad of de rechtspraak om de punten nu uit te voeren. Het ministerie van WVS doet niets met de richtlijnen bij oa het NJI. 

En over de opleidingen zelf hebben deze Ministeries nog niet eens iets te zeggen, dat is voor onderwijs en die heeft daar totaal geen zin in. Er ligt al genoeg op hun bordje.

Feit is wel dat er op die ministeries ambtenaren rondlopen die daar al jaren zitten en al die jaren er weet van hebben. Sommigen hebben zelfs meerdere malen in de camera gekeken, jaren geleden en hebben toegezegd op te treden tegen ouderverstoting. En kijk nu eens naar de puinhopen….Wij roepen dus alle top ambtenaren op hun verantwoording te nemen en wij blijven ze  er op wijzen. 

Ze zullen wel moeten! Bij sommige ambtenaren is er echt wel motivatie, maar net zoals bij de rechtspraak worden ze terug gehaald door onzichtbare krachten. Dat kan omdat wederom de maatschappij geen weet heeft van al het leed dat deze ambtenaren hebben laten ontstaan.

Wij gaan de komende maanden de maatschappij wakker schudden! Daar hebben wij jullie hulp heel hard bij nodig.

• Lees het rapport scheiden zonder schade. http://herkenouderverstoting.nl/rapport-scheiden-zonder-schade-en-kinderen-dan/

• Stuur het rapport naar alle betrokkenen rond om jouw kind.
  • Denk aan de Raad,
  • denk aan Jeugdzorg,
  • denk aan jouw advocaten,
  • denk aan jouw rechters,
  • denk aan die tegenwerkende school,
  • denk aan huisartsen,
  • denk aan de politie als je daar mee te maken hebt gehad,
  • denk aan al die coaches, mediators,  therapeuten, bemiddelaars of wie dan ook.
• Stel aan ieder de vraag wat zij zelf gaan doen naar aanleiding van dit rapport en vraag om een termijn! Hoe lang gaat u daarover doen? Wanneer kan ik jullie gaan vertrouwen? Wanneer kan ik mij veilig voelen?

Want, nogmaals, natuurlijk het gaat om de kinderen, maar ook om jou! Wat het met jou doet, wat de maatschappelijke gevolgen zijn doordat jij onterecht uitgebannen wordt. Dat jij moet meewerken aan kindermishandeling. Wat het met de rest van jouw familie doet!

• Ga naar jouw gemeente en vraag een gesprek aan met jouw volksvertegenwoordiger, de wethouder. Wijs hem/haar op zijn/haar verantwoordelijkheid. Zij zijn aan zet! De gemeente kan zo veel meer. Een gemeenteloket, maar dan wel iets wat toevoegt. Niet een soort doorverwijzingsdingetje! Als iets is duidelijk geworden bij Scheiden zonder Schade is het wel het feit dat ouders in de periode van een scheiding het onmenselijk zwaar hebben en dat daarvan de kinderen de dupe zijn. De gemeente zal daar iets mee moeten en kan dat! Zou het niet geweldig zijn als de gemeente hun eigen gezinsvertegenwoordigers in dienst neemt, waardoor een OTS uitgespaard kan worden? Dat die gezinsvertegenwoordiger de regie voert, met de Meldcode in de hand? Dat de gezinsvertegenwoordiger vanuit zijn/haar expertise ouders richting geeft, vertelt welk traject het beste voor hen zou werken om grote schade te voorkomen?

Zou het niet geweldig zijn als de gemeente een zwarte lijst maakt van al die toegevoegde advocaten die ouderverstoting in de hand werken?

Ouderverstoting is geworden wat het is; een epidemie ! 

Iedereen moet aan de bak, dus ook jullie ouders. Deel het rapport. Stop met alles wat belastend is voor jouw kinderen, jou benadeelt en juist jouw ex voedt (aandacht!).

Ga naar jouw wethouder. Deel het met jouw omgeving en familie opdat iedereen er mee bekend is.

We hebben publieke verontwaardiging nodig, de markt van 2 miljard gaat niet bewegen, niet vanzelf.

Maar met dit rapport hebben wij genoeg munitie om iedereen aan te sporen. 

Wij samen kunnen er voor zorgen dat dit niet het zoveelste rapportje wordt wat ligt te verstoffen in de lades van het Ministerie.

aan Mevrouw Roeters, Directeur Raad van Kinderbescherming, hoofdkantoor.

Goede middag mevrouw Roeters,

 

Herinnert u mij zich nog? Wij hebben elkaar ontmoet bij de grote prijsuitreiking van de Divorce Challenge. U nam uw Raadsmedewerker en tevens podiumwinnaar, zonder 1 like van het publiek (!), in bescherming toen ik deze dame wees op een huilende vader. Deze vader had net het fijne traject BRAM doorlopen, de podiumwinnaar dus. Met als resultaat het verlies van zijn kinderen. En dat niet alleen, dit verlies heeft zo’n grote impact op deze vader gehad dat hij alles is kwijtgeraakt. Zijn kinderen, zijn werk, zijn huis en ja, zijn gezondheid.

Deze vader is exemplarisch voor heel veel andere ouders en ik vind het dus helemaal van de zotte dat er een commissie is geweest die BRAM op het podium zet, zonder 1 like, terwijl er heel veel andere plannen waren ingediend, die wel het support van de achterban, de ouders, hebben gekregen.

Dit ruikt en ik heb jullie allen gewaarschuwd. Pas op, de hond is uit de kooi. Jullie hebben ons zelf uitgenodigd, nu kunnen jullie ons wel weer proberen te negeren, maar wij pikken dat niet meer.

Uw ruiterlijke toegaven, bij uw aanstelling, dat jullie allen handelingsverlegen zijn, vind ik ronduit schokkend en uit den boze!

Hoe kan het zijn dat ouders meer weten over ouderverstoting en high conflictscheiding, dan de professionals? En hoe kan het zijn dat ouders, die raadsonderzoekers wijzen op ouderverstoting, worden aangemerkt als strijdend en worden weggeschreven in de rapporten?

We zijn nu een jaar verder. U hebt wat ouders ontvangen en aan ronde tafel gesprekjes gezet. Wat is hiervan het resultaat? Welke conclusies heeft de Raad getrokken en worden nu uitgevoerd in de organisatie ten gunste van de kinderen en verstoten ouders?

En dan mag u een-ik-weet-niet-hoeveel groepjes formeren, of poppetjes op plekken positioneren, dat zorgt er nog niet voor dat de Raad zijn werk goed doet.

Hoe komt dat nou? Nou 1 ding weet ik heel zeker en ik zal het nu nog heel braaf vragen:

Wat is uw beleid ten aanzien van high conflict scheiding met als resultante ouderverstoting? Nog steeds het verdeelde kind van Ed Spruijt uit 2002?!

2 jaar geleden verzekerde uw beleidsmedewerker uit Den Haag mij dat de Raad

• Ouderverstoting onderkent
• Aan waarheidsvinding doet
• Aan maatwerk doet.

 

Nu de praktijk:

• Ouders, die autodidact zijn en voor hulp komen naar www.herkenouderverstoting.nl  of onze facebookpagina, worden door Raadsonderzoekers op hun vingers getikt. Sterker nog, deze ouders worden in rapporten aangemerkt als een agressor, de strijdende ouder. Francien Boot (RvK Arnhem) strafte een vader zodanig af dat zij mede hierdoor de rechter adviseerde geen gezamenlijk gezag toe te kennen.
• Waarheidsvinding is tot de dag van vandaag een’ hij zegt/zij zegt’ verhaal waarbij ouders uit elkaar worden gespeeld. Het lijkt wel alsof de Raadsonderzoekers smullen van dramatische verhalen, zonder die persoon erop te wijzen dat de Raad uit moet zoeken of de beweringen ook ‘waar’ zijn. Nee, ze kalken alles smeuïg op, om 1 ouder te diskwalificeren. Die ouder wordt ermee geconfronteerd en gaat dan ook maar spuien, blijkbaar wordt dat verwacht. Staan ze in de rechtbank, dan kan de Raad roepen dat ouders niet met elkaar overweg kunnen, elkaar diskwalificeren en derhalve een OTS, met een trajectje zoals ‘Ouderschap blijft of Kind uit de Knel, het beste is….. Bizar.

En de ouder die met feiten komt, wordt genegeerd als die feiten de raadsonderzoeker niet uitkomt. Weer pak ik Francien Boot als voorbeeld; 2 politierapporten! Maar ten nadele van moeder, dus niet meegenomen in het rapport. Wel een geseponeerde aangifte van moeder opvoeren als zijnde waarheid.

• Maatwerk? Serieus? Hoe kan er maatwerk geleverd worden als uw raadsmedewerkers BEWUST handelingsonbekwaam zijn en handelingsverlegen zijn? Als hun ego dus belangrijker is dan het belang van het kind, waarmee de Raadsonderzoeker zo ijverig schermt? Wederom haal ik Francien Boot aan (RvK Arnhem) omdat ik deze dame heb mogen ontmoeten naar aanleiding van een ontstellend rapport waarbij 1 vader compleet is weggeschreven. Ik heb haar gevraagd of zij zich wel bewust is van hetgeen zij/ de Raad aanricht in diverse levens? En weet u wat het enge is? Dat zij werkelijk denkt een positief verschil te maken ! Ondertussen speelt mevrouw Francien Boot beide ouders nog meer uit elkaar, gooit ze kolen op het vuur, herschrijft het rapport nog meer richting moeder, want wie zijn wij om haar aan te spreken?!

En als het er dan op aan komt, als een vreselijk rapport bij de rechter ligt, dan komt natuurlijk standaard een andere Raadsmedewerker naar de rechtbank om het rapport toe te lichten…… Wat een vieze tactiek en waarom gaan rechters daarin mee? Dus een raadsonderzoeker doet lekker waar die subjectief zin in heeft, maar hoeft geen verantwoording af te leggen. Op naar het volgende familiedrama. Het gezin was bekend bij Jeugdzorg……

Heel simpel mevrouw Roeters: Het wordt tijd voor een heel helder beleid. Een beleid dat top-down wordt ingevoerd. Een beleid waarbij openlijk afstand wordt gedaan van uw ingekochte rapportje Het verdeelde kind van Ed Spruijt. Daar deze, u goed uitkomende, oplossing geheten de Koninklijke weg, wetenschappelijk (!)bewezen slecht en traumatiserend is voor ouder en kind.

Sterker nog mevrouw Roeters; uw beleid is tegen de wet Gelijkwaardig ouderschap, ronduit kindermishandeling, een schending van de Rechten van de Mens en de Rechten van het Kind.

Het staat er pompeus, zo zwart op wit, maar dat is dus wel de waarheid en ik vraag mij oprecht af waar jullie dit lef vandaan halen?!.

Het voorschrijven van diverse trajecten waarbij het wetenschappelijk bewezen is dat deze extra traumatiserend zijn voor kind en verstoten ouder, moet van de baan. Ouders moeten deze kunnen weigeren! Uw raadsonderzoekers en gedragswetenschappers zullen zich moeten bijscholen.

Wat mij betreft haalt u een hele groter bezem door uw personeel. Er lopen te veel ego’s rond die lekker doen waar ze zin in hebben en niet wensen aangesproken te worden. Zoals Joyce Verket al in 2015 tegen mij zei”ik zou maar doen wat ik zeg en een toontje lager aanslaan, want ik ben het lijntje naar de rechter en zo ziet u die zoon nooit meer”. Jack Span, de Teamleider (RvK Breda) stond er uitgeblust bij…..

Ik ben nu 2 jaar verder en er is nog helemaal NIETS ten goede veranderd.

Ons geduld raakt op. Het werk van uw raadsonderzoekers/medewerkers/gedragswetenschappers en alle ketenpartners gaat er zo niet leuker op worden. Onze achtervan groeit en groeit. Wij praten jullie zo onder tafel, waarbij ik opmerk dat het toch helemaal van de zotte is dat wij ons beter hebben bijgeschoold dan welke professional dan ook. Ook zij zitten maar een paar klikjes op de computer verwijderd van alle informatie die voorhanden is.

Doe daar uw voordeel mee, want de mondige ouder is er en gaat niet meer weg!

Dus mevrouw Roeters, graag middels een reply,

• graag een heldere beleidsvisie rondom high conflictscheiding.
• Afstand nemen van het Verdeelde Kind uit 2002
• Heldere uitleg aan uw raadsmedewerkers wat nu waarheidsvinding in feite is en dat zij bij Wet braaf en netjes zich daaraan hebben te houden
• Bijscholing en het oprichten van expertise centra’s of speciale, bijgeschoolde, raadsonderzoekers, die zich mogen bezig houden met scheidingsgevallen

 

In afwachting,

Annemarie van Mackelenbergh

 

 

Notulen gesprek met Mr. Koek, Rechtbank Breda en mijn dringend advies aan ouders die in scheiding zijn.

3 mei 2017 heb ik een gesprek gehad met Mr Koek, opperhoofd rechtbank Z-W Brabant en Zeeland, op haar kantoortje bij de Rechtbank Breda.

Ik heb er een blog over geschreven; https://annemarievanmackelenbergh.wordpress.com/2017/04/22/de-rechterlijke-macht-willens-en-wetens-in-hun-ivoren-toren/

4 (!) maanden heb ik er over gedaan om de notulen te bemachtigen. Onderstaand zet ik deze notulen openbaar.

Voorop gesteld; deze notulen zijn een slap aftreksel van het gesprek wat daadwerkelijk heeft plaats gevonden. De notulist, de heer Voeten had het er destijds maar druk mee; rood hoofd, puntje van zijn tong uit de mond, wellicht had hij nog nooit iemand getroffen die niet onder de indruk raakt van een rechter, die duidelijk misbruik maakt van haar positie!

Enfin, vandaag dus maar weer een mail naar Mr Koek gestuurd:

Nou mevrouw XXXXXX,

 

U kunt hier niets aan doen, maar de notulen, dat is een slap aftreksel van het gesprek wat heeft plaats gevonden.

De heet Voeten is nog steeds thuis aan het bijkomen, heb ik gehoord.

 

Vriendelijk verzoek deze blog naar Mr Koek te sturen: https://joepzander.wordpress.com/2017/09/05/dijkdoorbraken-en-zandzakken. Wellicht dat Mr Koek mijn reactie op deze blog tot zich kan nemen?

 

Hoe dan ook, met dit schrijven dien ik wederom het verzoek in om alle familierecht uitspraken, echtscheiding gerelateerd, door Mr B. Prenger, vanaf januari 2016 tot heden, ter inzage beschikbaar te stellen of deze via Rechtspraak.nl te laten publiceren.

 

Ik wacht nog een nette reactie van Mr Koek af, maar voor de duidelijkheid, als Mr Koek denkt boven de wet te staan, dan hoop ik toch echt de politiek ervan te overtuigen dat dit niet het geval mag zijn.

 

Groet,

AM van Mackelenbergh

 

Verslag nav gesprek met mr. M.W. Koek, President bij de rechtbank Zeeland-West-Brabant, met

mevrouw A. van Mackelenberg, gevoerd op 13-4-2017, in aanwezigheid van L.W.M Voeten,

waarnemend klachtenfunctionaris.

Mevrouw Van Mackelenberg heeft – in aansluiting op de eerder door haar gestuurde mailberichten

aan het bestuur van de rechtbank Zeeland- West-Brabant — haar standpunt als volgt toegelicht:

Ik kom niet als vijand, maar zoek samenwerking met de rechtspraak. De organisatie waar ik voor sta

en die verstoten ouders vertegenwoordigt, wordt steeds sterker.

Er zijn talloze beslissingen van rechters, politici, deskundigenrapporten, werkwijzen van instanties als

Kompaan en De Bocht, Juzt, Raad voor de Kinderbescherming, die niet correct zijn en die schade

toebrengen aan ouders én aan kinderen.

Ouders die mij raadplegen adviseer ik de rechterlijke instanties niet te vertrouwen.

Er wordt veel geld en tijd gestoken in trajecten/pilots die niet slagen. In dat verband wil ik inzage in

beslissingen van alle familiezaken die openbaar zijn uitgesproken in de periode van september 2016

tot op heden. Op die wijze wil ik controleren of de pilot van de bijzondere curator werkt. Mr van

Leuven – de instigator van deze pilot- haalt aan dat de pilot in Breda goed loopt en dat wil ik met

eigen ogen zien; ik hoor namelijk andere geluiden, van ouders die in paniek zijn.

Rechters en advocaten die werken met de pilot ‘bijzondere curator’ geven aan de politiek door dat

het een succes is; de justitiabelen die bij die pilot betrokken zijn hebben heel andere ervaringen, Ik

beschik over een lijst van mensen die ik kan doormailen naar de rechtbank.

Als je naar de rechter gaat voor omgang, sta je als ouder in heel veel gevallen met lege handen; met

name de vaders, omdat moeders geen medewerking wensen te verlenen en hetgeen zij verklaren ten

overstaan van de rechter vaak klakkeloos wordt overgenomen.

Ouders en rechters moeten er voor kinderen zijn/moeten samenwerken en ook ik wil daar een rol in

spelen.

Ik wil bijeenkomsten van familierechters bijwonen en daar vertellen wat er gebeurt binnen de

trajecten waar de rechters naar verwijzen. Rechters in hun kamertjes maken het ouders moeilijk; de

behandeling van zaken moet anders. Er is een andere aanpak nodig; ouders moeten met eigen

pleitnota’s kunnen komen.

Dankzij de rechter heeft mijn man geen contact meer met zijn zoon.

Indien mensen het niet eens zijn met rechterlijke beslissingen kunnen zij formeel wel in hoger

beroep, maar dat kost geld en dat hebben ze niet.

Ouders wordt omgang ontzegd; hierdoor staan ouders — vaak vaders — met lege handen. Landelijk is

erkend dat ouderverstoting kindermishandeling is, en dat is strafbaar. Ik ga ouders adviseren aangifte

te doen wegens onttrekking aan het ouderlijk gezag. Er zijn namelijk ouders die lijden door

beslissingen van de rechtspraak en zelfmoord plegen.

Ik wil duidelijk maken dat ik niet achterlijk ben en niet minder mens, niet minder intelligent ben dan

de rechters en een president van de rechtbank.

De president geeft de volgende mondelinge reactie:

Rechters worden zorgvuldig geselecteerd, grondig opgeleid en bijgeschoold en zij verdiepen zich vaak

in de vraag hoe zij hun werk het beste kunnen doen. De pilot ‘bijzonder curator bij scheidingszaken’

werd ook gestart met als doel kwaliteitsbevordering bij de behandeling van scheidingszaken.

Een algemeen en verstrekkend verzoek om alle familierechtuitspraken van de rechtbank Zeeland

West-Brabant vanaf september 2016 tot heden te verstrekken of daar inzage in te bieden kan niet

worden toegewezen. Het verstrekken van uitspraken in familiezaken beperkt zich in beginsel tot de

procespartijen c.q. hun raadslieden. Voor het publiceren van uitspraken geldt een landelijk beleid

waarbij in beginsel op aangeven cq ter beoordeling van de rechter zelf— aan de hand van de

landelijke publicatierichtlijnen — wordt bepaald of een uitspraak gepubliceerd moet worden. Het feit

dat uitspraken in het openbaar worden uitgesproken betekent nog niet dat deze daarom

gepubliceerd moeten worden. Het geven van inzage in de door u bedoelde categorie

familierechtelijke dossiers stuit af op de privacy-aspecten van deze zaken.

Mevrouw van Mackelenberg sluit af met de volgende reactie:

Ik ben het daar niet mee eens. Ik verzoek een verslag van dit gesprek te kunnen ontvangen. Ik heb er

spijt van dat ik dit gesprek niet heb opgenomen, zoals ik voornemens was. Ook betreurt ik het dat

mijn man niet is meegekomen; ik hoor u zeggen dat ik daar best om had kunnen vragen, Ik vind dat

als die mogelijkheid er was had de rechtbank dat aan moeten geven.

Conclusie: Blijf zo ver mogelijk weg van het familierecht. Ga zeker niet uit jezelf procederen, want, geloof mij, je raakt het kleine beetje regie dat je nog had, kwijt.

Voordat jij het weet zit je aan een tafeltje tegen over een raadsmedewerker die jou toe bijt dat als jij echt van jouw kind houdt, jij afstand neemt en braaf thuis gaat wachten tot het kind, ooit volwassen, uit zichzelf naar jou toe komt.

Of zit je op krukjes in een kringetje, bij bewust handelingsverlegen mutsen die jou vertellen dat, als jij van jouw kinderen houdt, je alles laat welgevallen en zeggen.

Of je zit op het politiebureau, je te verweren tegen de meest vreselijke beschuldigingen van mishandeling of seksueel misbruik en wordt dat hooguit geseponeerd wegens gebrek aan bewijs.

Om vervolgens, met zeeeeer veel geluk, later jou w kinderen te mogen ontmoeten die vast en zeker de vraag zullen stellen; waarom heb jij niet voor mij gevochten?!

En wat zeg je dan? Ik nam 1 simpele rechter serieus?!

Mag ik in ieder geval voorstellen om een rechter, diens uitspraken, net zo serieus te nemen als dat onze exen dat doen? Want wat stelt nou een beschikking eigenlijk voor als die niet nageleefd wordt? Dan heb je hooguit weer wat extra papier voor jouw open haard… of om jouw…..af te vegen .

http://www.herkenouderverstoting.nl

https://www.facebook.com/groups/507826229380204/