Goed en slecht nieuws
Laat ik beginnen met het goede nieuws: Het symposium dat Herken Ouderverstoting met 2 andere ouderbelangengroepen, het VKC en stichting KOG, organiseert op 25 februari 2019 is uitverkocht/vol.
Echt, er kan geen persoon meer bij.
We gaan nu een reservelijst aanleggen en degenen die zich hebben opgegeven, maar nog niet het bedrag van 50 euro hebben overgemaakt, aanschrijven. Deze 50 euro vragen we dus niet voor niets. Immers, bij aanwezig zijn kan de deelnemer het bedrag terug vragen. Maar zo zorgen we er wel voor dat er een kleine drempel is. Met andere woorden, mochten er hierdoor mensen afvallen, dan kunnen wij mensen van de reservelijst toelaten.
Ook is het goed nieuws dat, naast enkele ouders, wij onze doelgroepen goed hebben bereikt. Complimenten voor diegenen die dus over hun schaduw heen gestapt zijn en willen luisteren naar de echte wetenschappers die evidence based met goede informatie en oplossingen komen omtrent ouderverstoting.
Natuurlijk zijn we trots op de komst van Dr Childress, maar vlak de andere hoogleraren en professoren niet uit. Ook zijn we zeer trots op het feit dat Cees van Leuven onze dagvoorzitter wilt zijn.
Juist doordat er veel professionals komen, elk met hun eigen perspectief, verheugen wij ons op de plenaire discussie om samen tot de aanzet van 1 richtlijn/consensus te komen, opdat wij niet langer afhankelijk zijn van de regio of die ene rechter die we treffen.
Laten we elkaar ook aan de gemaakte afspraken houden: op de dag zelf zullen wij uiterst terughoudend zijn. We organiseren, faciliteren en ja, we financieren, maar die dag zelf heb je geen ‘last’ van ons en dragen we bij aan een constructieve oplossing.
Ook is het goed nieuws dat enkele eenmanspitters en lobbyisten, ouders nota bene , die ons tot hun verdienmodel hebben gemaakt, de plenaire discussie uit de weg gaan. Hiermee hebben ze kleur bekend en kunnen we zien aan welke kant van de streep zij staan.
Kom ik uit op het slechte nieuws, want ook al hebben er heel wat professionals zich opgegeven, waaronder aardig wat rechters, de grote ontbrekende factor zijn toch wel de politie (de-escalerende rol van de wijkagent), het Openbaar Ministerie (die duidelijk met meerdere maten meet) en het Ministerie van VenJ, waaronder dus ook het platform Scheiden zonder schade, onder aanvoering van de heer Rouvoet.
Vooral met dat laatste heb ik erg veel moeite, daar de heer Rouvoet wel wij-van-de-wc-eend bijeenkomsten verblijdt met zijn komst en zelfs op 26 februari een toneelstukje via een organisatiebureau organiseert, waarbij er natuurlijk een drempel van 110 euro ex BTW p.p. wordt opgeworpen, waardoor de gewonen burger/de ouder/ degenen die ouderverstoting moeten ondergaan, geen stem hebben.
Dan heb ik het nog niet van andere wij-van-de-wc-eend-bijeenkomsten met nog veel hogere bedragen. 295 euro ex BTW is niets…Mooi aftrekbaar, dus beste ouders, weet dat wij dit indirect betalen. Maar ons uitnodigen voor een eerlijk beeld, is er niet bij.
Natuurlijk kunnen de deelnemers wel wat accreditatie puntjes krijgen.
Ik vind dit stuitend en vraag me af of dit alles leidt tot een goede oplossing. Ik denk van niet.
Wederom wordt er over ons gepraat, in plaats van met ons.
Erg jammer, allemaal gemiste kansen en dat geeft mij de indruk dat dit soort bijeenkomsten helemaal niet de doelstelling hanteren om oplossingsgericht te willen werken.
Waarom zouden ze ook?!
Het onderschrijft onze mening dat de verandering vanuit de maatschappij zal moeten komen. Vanuit de burger en gelukkig zie ik een verschuiving. Ouders beseffen steeds meer dat ze niet de enige zijn en dat die verandering enkel en alleen bewerkstelligd kan worden als we SAMEN optrekken.
De 1 zal onze directe aanpak minder prettig ervaren en denken dat de zachte aanpak beter kan werken. Dat is prima en ik hoop dan ook dat deze mensen die aanpak laten zien. Daad bij woord voegen opdat we elkaar uiteindelijk aan de eindstreep weer allemaal kunnen vinden. Het 1 sluit het ander niet uit. Als de uiteindelijke doelstelling maar hetzelfde is:
Ouderverstoting is geen verdienmodel en mag nooit en te nimmer gefaciliteerd worden omdat het direct adresseren van het probleem te lastig lijkt voor de professional
Na 25 februari kan niemand zich meer verbergen achter handelingsonbekwaamheid! Het is dan een kwestie van kiezen, aan welke kant van de streep jij wilt gaan staan.
Note: voor de Politie, het Openbaar Ministerie en de heer Rouvoet hebben we 3 plekjes gereserveerd. Je weet maar nooit…wellicht dat zij zich realiseren dat de boodschap belangrijker is, dan het ego.
annemarievanmackelenbergh 